ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ် ပြုတ်မယ် အစီအစဉ်

Part 77

Unicode
အပိုင်း ၇၇
ထိုအခိုက် အိုဗန်မှ တင်ခနဲအသံထွက်လာလေပြီး အထဲရှိချိစ့်ကျောက်ပုစွန်က ဖုတ်၍ပြီးသွားလေပြီ။
ယွမ့်ထန်းက လက်အိတ်ကို လျင်မြန်စွာဝတ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် အိုဗန်၏တံခါးကိုဖွင့်ကာ အတွင်းဘက်မှ ချိစ့်ကျောက်ပုစွန်ကို ထုတ်လိုက်သည်။ သူက ဂရုတစိုက်ဖြင့် အပေါ်မှ ပတ်ထားသော ခဲပတ်လေးကို ဖယ်ခွာလိုက်ပြီး အထဲရှိ ကျောက်ပုစွန်ကို ပေါ်ထွက်လာစေလိုက်သည်။
ယခင်က ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသောကျောက်ပုစွန်က ယခုအခါ နီရဲတောက်ပနေသည့် ပုံသဏ္ဍာန်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်သည်။ ကိုယ်ထည်က အနည်းငယ် ကွေးသွားသည်။ ချိစ်က ရွှေဝါရောင်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားပြီ ဖြစ်သည်။ အပူချိန်ကမြင့်သောကြောင့် နီရဲသောကျောက်ပုစွန်တစ်ခုလုံးအနှံ့ ဖုံးလွှမ်းသွားတော့ သည်။ နီရဲသော ကျောက်ပုစွန်နှင့်ရွှေရောင်ဝါချိစ့်များ ပေါင်းစပ်ထားခြင်းက တစ်ယောက်၏အလှကို တစ်ယောက်က အဆင့်မြှင့်တင်ပေးထားသလိုမျိုးဖြစ်ပြီး တောက်ပပြီး မျက်စိကျိန်းမတတ် ထင်ရှားနေတော့သည်။
ယွမ့်ထန်းက ချိစ့်ကို အနည်းငယ်ခွာရန်အတွက် တူကို သုံးလိုက်ပြီး အတွင်းတွင်ရှိသည့် ကျောက်ပုစွန်၏ ဖြူဖွေးနေသည့်အသားကို ပေါ်ထွက်လာစေ လိုက်သည်။ ထိုအခါ အထဲမှ အသား၏အနံ့က ပေါက်ထွက်လာလေရာ ချိုမြိန်သည့်ရနံ့က ပျံ့လွင့်လာတော့သည်။
“ချိစ့်ကျောက်ပုစွန်ကလည်း စားလို့ရပါပြီ”
ယွမ့်ထန်းက အပြုံးနှင့်ပြောသည်။ ကြည့်ရှုသူများအားလုံးကလည်း တူတပြင်ပြင်ဖြင့် လှုပ်ရှားကြလေသည်။ ထိုကျောက်ပုစွန်၏အသားက ဂဏာန်း၏အသားထက် ပို၍ပင် လက်ခံနိုင်စရာ ကောင်းနေသေးသည်။ ကျောက်ပုစွန်၏အသားက တလက်လက်တောက်ပပြီး ဖောက်ထွင်းမြင်ရမတတ် ကြည်လင်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အလွန်သန့်ရှင်းပြီး သပ်ရပ်လွန်းနေလေရာ ညှီနံ့ကိုလည်း မရချေ။ ယခင်က ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့်ကျောက်ပုစွန်ကြီးက ထိုမျှ အတွင်းတွင်ကြည့်ကောင်းမည်ဟု မထင်ထားမိလောက်ကြချေ။
[ကျောက်စိမ်းပြာ .. အရသာရှိတယ် အရသာရှိတယ် အရသာရှိတယ်၊ ဒီအရာတွေက ရုပ်ဆိုးပေမယ့် အရသာတော့ တကယ်ရှိတာပဲ]
[ချီချီ .. တကယ်ကိုပါပဲ .. ကျောက်ပုစွန်လို့ခေါ်တဲ့အသားက ဂဏာန်းအသားလောက် မနူးညံ့ပေမယ့်လည်း တကယ် ဝါးစားရကောင်းတာပဲ၊ နွေဦးလေပြည်လေးလိုပဲ]
ချိစ့်ကျောက်ပုစွန်က အရမ်းအရသာရှိသည်။ ကျောက်ပုစွန်အသားက အနေတော်ကင်ထားပြီး ကြွပ်ရွသည့်အရသာကို ဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။ ထို့အပြင် ချိစ့်မှ နို့ရနံ့ကလည်း ကျောက်ပုစွန်အသားကို ဖုံးလွှမ်းထားသေးလေရာ ပါးစပ်အပြည့် ခပ်လေးလေးအရသာက ဖုံးလွှမ်းသွားတော့သည်။ ထို့နောက် တစ်ကိုက်တည်းနှင့် လုံလောက်သည်ဟု မခံစားရတော့ချေ။
သို့သော် နောက်ထပ်လာမည့်ပါဝင်ပစ္စည်းက အလွယ်တကူလက်သင့်ခံရမည့် အနေအထား မရှိနေသေးချေ။ အကြောင်းမူကား လူအုပ်က အလွန်အမင်း ကြီးမားပြီး ရုပ်ဆိုးသော ခရမ်းရောင်ရေဘဝဲကြီးကို မြင်လိုက်ချိန်တွင် အထိတ်တလန့် ဖြစ်ကုန်ကြသည်။
[ညနေခင်းနှင်းနတ်မိမယ် .. အို ဘုရားရေ ဒါကြီးက ရုပ်ဆိုးလွန်းတယ် အား]
[ထရန်စပါးရန့်လေး .. သေစမ်း သူတို့က ရုပ်ဆိုးသထက်ရုပ်ဆိုးနေတာပဲ၊ ဒါကိုကြည့်ရုံနဲ့တင် ငါ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက နာကျင်လာပြီ]
[လင်းဟူလီယွီ .. မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး၊ ငါ ငြင်းဆန်တယ်၊ အရင်အကောင်တွေက အခွံနွှာပြီး အထဲမှာ အရမ်းလှတဲ့အသားတွေ ရှိနေသေးတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီခရမ်းရောင်အရာကြီးကတော့ ကြောက်စရာကောင်းရုံတင် မကဘူး ချွဲကျိချွဲကျိဖြစ်နေမယ့်ပုံပဲ၊ ဒါကို ဘယ်လိုစားရမှာလဲ]
[ချီအန်း .. ဟုတ်တယ် ရုပ်ဆိုးရုံတင်မကဘူး၊ ရွံစရာကိုကောင်းနေတယ်၊ ငါ မစားဘူး၊ ငါ လုံးဝကိုမစားဘူး]
ကြည့်ရှုသူများက ရေဘဝဲ၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အမူအရာကြောင့် ထိတ်လန့်သွားကြပြီး ချက်ချင်းဆိုသလို ငြင်းဆန်လာကြသည်။ သူတို့က အလွန်အမင်း ရုပ်ဆိုးသောအရာများဖြင့်လုပ်သော ထိုအရာကြီးကို မစားချင်ကြချေ။ ရေဘဝဲက မသေသေးချေ။ ထို့ကြောင့် လက်တံရှည်ကြီးများက လေထဲတွင် တွန့်လိမ်နေသည်မှာ ကွန်မန့်များကြောင့် ဒေါသထွက်သွားဟန်ရသည်။ ရေဘဝဲက ဘာမှ ပြောရေးဆိုခွင့်မရှိဘဲ အစားခံရမည် ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် ထိုလူများက ချေးများလွန်းနေသည်။ ကြည့်ရှုသူများက ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်နေသော်လည်း ယွမ့်ထန်းကမူ စိတ်ထဲမထားပေ။ ချက်ပြီးလျှင် လူတိုင်းကြိုက်သွားမည်ကို သူ သိနေသည်။
မည်သို့ပင်ဆိုစေ သူတို့အားလုံး အရသာရှိသည်ဟုပြောပြီး အရင်စကားများကို မေ့ပစ်လိုက်သည်ကလည်း ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ချေ။ ရေဘဝဲက အလွန်အမင်း ကြီးမားသောကြောင့် ယွမ့်ထန်းက ဟော်ယွန်ချန်းကို အကူအညီ တောင်းရပြန်သည်။ ဟော်ယွန်ချန်းက ထူထဲသောရေဘဝဲများကို ခုတ်ထစ်ပေးပြီး ဓါးဖြင့်သေးငယ်သော အပိုင်းလေးတွေအဖြစ် လှီးခုတ်ပေးသည်။
သူက ရေနွေးပူအိုးတည်ကာ ဂျင်းပါးပါး လှီးထည့်သည်။ ခုတ်သင်ထားသော ကြက်သွန်မြိတ်များလည်း လှီးထည့်လေသည်။ စတင်ဆူပွတ်လာသည်နှင့် ခုတ်ထစ်လှီးထားသည့် ရေဘဝဲများကို ထိုရေထဲသို့ထည့်ကာ ရေနွေးဖျောလိုက်တော့ သည်။ သူက ပြန်ဆယ်ထုတ်ပြီး အခြောက်ခံပြီးသည်နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် အသုံးပြုရန်ဘေးဘက်တွင် ထားထားလိုက်သည်။
သူက ဒယ်ပြားကို တစ်ဖန်ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ဟင်းချက်ဆီကို လောင်းထည့်လိုက်သည်။ သူက နုတ်နုတ်စင်းထားသောဂျင်းများ၊ နုတ်နုတ်စင်းထားသော ကြက်သွန်ဖြူများနှင့် ပါးပါးလှီးထားသော ကြက်သွန်နီများကို ထည့်ကာ တစ်ဖန်မွှေကြော်သည်။ မွှေးပျံ့သောရနံ့က တစ်ဖန်ထွက်လာတော့သည်။ ထိုရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သောရနံ့က ကြည့်ရှုသူများ၏ စားချင်စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်ပြန်သည်။ ယွမ့်ထန်းက ရေနွေးဖျောထားပြီးသားဖြစ်သော ရေဘဝဲအစိတ်အပိုင်းများကို သုန့်ပန်းကျန်း နှစ်ဇွန်းအပြည့်နှင့် ငရုတ်အနှစ်နှစ်ဇွန်းအပြည့်တို့နှင့်အတူ ခပ်ထည့်လိုက်သည်။ သူက အညီအမျှနှံ့ သွားသည်အထိ မွှေပေးနေလိုက်သည်။ ရေဘဝဲအသားက ဖြေးညှင်းစွာဖြင့် ချက်နေချိန်တွင် ခရမ်းရောင်အသားက တဖြည်းဖြည်း ဖောက်ထွင်းမြင်ရမတတ် ကြည်လင်လာသည်။ သေးငယ်သောအပိုင်းလေးများက ချစ်စရာပင် ကောင်းလာတော့သည်။
သုန့်ပန်းကျန်းကြောင့် ဆားထပ်ထည့်ရန် မလိုအပ်တော့ချေ။ အရသာကို အပြည့်အဝ စုပ်ယူပြီးကြောင်း သေချာသောအခါ ယွမ့်ထန်းက ရေဘဝဲမွှေကြော်ကို ပန်းကန်ပြားပေါ်သို့ ထည့်လိုက်သည်။
[ညဘက်အပြင်ထွက်ဖို့ စိတ်အခြေအနေမကောင်းနေဘူး .. အနံ့က မွှေးလိုက်တာ …]
[ကုယန်ချင်း ..အင်း ချက်ပြီးတော့လည်း လက်ခံနိုင်စရာပါပဲ]
[ကူရာ-ဂျီ .. ငါ  ငါနည်းနည်းလေး မြည်းကြည့်သင့်တယ်]
ပတ်ဝန်းကျင်တွင် တံထွေးမြိုချသံများက ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူတို့က အစားကို လောဘကြီးနေသည်လား၊ အလှကို သဘောကျသွားသည်လား မသေချာပေ။
[ပါရမီရှင်နတ်ဆိုး .. ငါ့ရဲ့နှလုံးသား ကောင်းပြီ ကောင်းပြီ တင်ဆက်သူ ပြောသမျှ မှန်ကန်ပါတယ်]
[ယွီလိုင် ယွီလိုင် ချင်ချင် .. အား အား အား အား တင်ဆက်သူ ဒီအလှကြောင့် မျက်လုံးကန်းတော့မယ်၊ ငါ့ရဲ့နှလုံးသားတွေက တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေပြီ]
တင်ဆက်သူ၏ဆွဲဆောင်ခံရပြီးနောက်တွင် ကြည့်ရှုသူများအားလုံးက ယခင်ကွန်မန့်များကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး စစားကြတော့သည်။
[အခုပဲ အဲ့ဒီငါးခြောက်ကို ကြောင်ကိုကမ်းပေးလိုက် .. ဟေး မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင် အရသာရှိနေတာပဲ]
[လောကရဲ့အနှစ်သက်ဆုံးအိုက်ချီချီ .. တကယ်ကောင်းတာပဲ ဝါးလို့လည်း ကောင်းတယ်၊ အရသာလည်းကောင်းတယ်]
[နေဝင်ချိန်အရက်သမား .. ငါ မှားပါတယ် … ရုပ်ဆိုးနေတာနဲ့ပဲ ငါ ဒီရေဘဝဲကို အထင်မသေးခဲ့သင့်ဘူး]
ရေဘဝဲမွှေကြော်က အနှစ်မှ အရသာများစွာကို စုပ်ယူထားသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ သေးငယ်သောအပိုင်းများ လှီးဖြတ်ထားသဖြင့် အရသာက အလွန်ရှိနေတော့သည်။ အသားက များပြီး ပါးစပ်အပြည့်ကိုက်ဝါး၍ရသည်။ ကျောက်ပုစွန်ထက်ပင် ပို၍ပင် လက်ဆတ်သည်ဟု ခံစားရသေးလေသည်။ သွားများကြားတွင် ခုန်လှုပ်နေသလိုခံစားရပြီး အလွန်အမင်းအရသာရှိသည့်အချက်အပြင် ဝါး၍ကောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ တထုတ်ထုတ်ဖြစ်နေသည့် ခံစားချက်က စိတ်ကိုကျေနပ်စေသည်။
“တကယ်တော့ ဒီရေဘဝဲက ဟင်းလျာတွေအများကြီး ပြောင်းချက်လို့ရတဲ့ အရသာအရမ်းရှိတဲ့ ပါဝင်ပစ္စည်းတစ်မျိုးပဲ အဲ့ဒီထဲက တစ်ခုကတော့ အထဲသရေစာလို့ခေါ်တဲ့ ရေဘဝဲလုံးတွေ ဖန်တီးနိုင်တာပဲ၊ ကံဆိုးစွာနဲ့ သင့်တော်တဲ့ ပုံစံခွက်တွေ မရှိသေးဘူးဖြစ်နေတယ်၊ အနာဂတ်မှာ အခွင့်အရေးရှိရင်တော့ သေချာပေါက် အားလုံး မြည်းစမ်းလို့ရအောင် လုပ်ပေးမှာပါ”
ကြည့်ရှုသူများက ရေဘဝဲကို သဘောကျကြောင်းမြင်သောအခါ ယွမ့်ထန်းက စိတ်အေးသွားပြီးနောက် နောက်ဆုံးဟင်းလျာဖြစ်သည့် ယောက်သွားကိုပြင်ဆင်ရန် ကြိုးစားတော့သည်။
ယောက်သွားများက ပင်လယ်ကမာများနည်းတူ အလွန်အမင်းကြီးမားသည်။ ယွမ့်ထန်းကိုယ်တိုင်ကလည်း သူကိုယ်တိုင် မဖွင့်နိုင်မှန်းသိနေ၍ ကိုယ့်အရှက်ကိုယ် မခွဲတော့ချေ။ ဟော်ယွန်ချန်းကိုသာ ယောက်သွားများကို ဖွင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ သည်နည်းအားဖြင့် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုချက်ခန်းထဲ ရယ်သံများ ထွက်လာတော့သည်။ သည်တစ်ကြိမ်တွင် ယွမ့်ထန်းက ကြည့်ရှုသူများ၏ စနောက်မှုကြောင့် စိတ်မပျံ့လွင့်တော့ချေ။ သူက ယောက်သွားအခွံများကို သွားပွတ်တံဖြင့် ဂရုတစိုက်ဆေးကြောပြီးနောက်တွင် ရေဖြင့်တစ်ဖန်ထပ်ဆေးသည်။ သူက မုန့်ဖုတ်အရွက်ချပြီး ထိုပေါ်တွင် ယောက်သွားသုံးခုကို ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆီပူဖြင့်ကြော်ထားသည့် နုတ်နုတ်စင်းထားသော ကြက်သွန်နှစ်ငရုတ်ပွထောင့်များကို ယောက်သွားအသားအနှံ့ ဖြန့်လိုက်တော့သည်။ သူက ငရုတ်ကောင်းအနည်းငယ်နှင့် ဆားအနည်းငယ်ကိုထည့်ကာ အမွှေးအကြိုင်ခတ်ပြီး ဆယ်မိနစ်ကြာသည်နှင့် အိုဗန်ထဲထည့်လိုက်လေသည်။
ထိုသို့ဖုန့်ဖုတ်ခြင်းက မိနစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးသောအခါ ယောက်သွားများက အဆင်သင့်ဖြစ်လေပြီ။
အပေါ်အခွံကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် မွှေးပျံ့သည့် ယောက်သွားရနံ့များက ချက်ချင်းဆိုသလို ပျံ့နှံ့ထွက်လာတော့သည်။ ယောက်သွား၏အသားများက အပြည့်ရှိနေပြီး ကမာကောင်များထက်ပို၍များသည်။ တစ်ကိုက်ကိုက်ရုံနှင့်ပင် ကြက်သွန်ဖြူနှင့်ငရုတ်ကောင်းများမှ ရနံ့ကပင် ပါးစပ်ထဲသို့ ဒလဟော ပြေးဝင်လာတော့ပေမည်။ ထိုယောက်သွားများက အနှစ်အရသာကို အပြည့်အဝ စုပ်ယူထားသောကြောင့် အလွန်အမင်း စား၍ကောင်းပြီး နူးညံ့ညင်သာလွန်း နေကာ ဆွဲဆောင်မှု ပြင်းနေတော့သည်။
[ငါ့ကိုစတော်ဘယ်ရီလို့မခေါ်နဲ့ .. ငါတကယ်ကို လှုပ်ရှားသွားရပါပြီ၊ အရင်တစ်ခုထက်ပိုပြီး ကောင်းနေပြန်ပြီ၊ ချက်တဲ့နည်းလမ်းကလည်း အရမ်းရိုးရှင်းတယ်၊ ဒီပါဝင်ပစ္စည်းတွေ ရှော့ပင်းဆိုက်မှာ ရတာကို မစောင့်နိုင်တော့ဘူး]
[ပြိုင်ဘက်ကင်းသခွားသီး .. ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ဒီလိုအရသာခံရုံနှင့်တင် မလုံလောက်ဘူး၊ ငါ့ရဲ့ဝမ်းဗိုက်က ဟောင်းလောင်းပေါက်ဖြစ်နေပြီ၊ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု ပြီးသွားမှာကိုတောင် ဝမ်းနည်းနေပြီ၊ ငါ တကယ်ကို အစစ်အမှန်စားချင်တယ်]
[ကျောက်တုံးလေး .. သေချာတာပေါ့၊ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေက အမြန်ဆုံးရဖို့ မျှော်လင့်တယ်]
ကံဆိုးစွာဖြင့် ဂြိုလ်နံပါတ် ၁၉ကခေါင်လွန်းပြီး သူက မဲနှိုက်ပေး၍ မရချေ။ ယွမ့်ထန်းက ကြည့်ရှုသူများကို တောင်းပန်ပြီး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို အဆုံးသတ်လိုက်သည်။
“ကောင်းပြီ အစ်ကိုကြီးဟော် ချန်းကော ကျွန်တော်တို့စစားလို့ရပြီ”
ယွမ့်ထန်းက ဟော်ညီအစ်ကို ဟော်ယွန်ရီနှင့်ဟော်ယွန်ချန်းတို့ကို စစားရန် ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။
ထိုနှစ်ယောက်လုံးက‌ ဘေးဘက်တွင် စောင့်ပြီး မွှေးပျံ့သည့်ရနံ့များကို တောင့်ခံနေရသည်မှာ ကြာလှချေပြီ။ သူတို့ကလည်း အချိန်အတန်ကြာပြီဖြစ်သဖြင့် စောင့်ရန်ပင် စိတ်မရှည်ကြတော့ချေ။ ယခုအခါ ချက်ချင်းဆိုသလို စားပွဲပေါ်သို့ ဟင်းများကိုပြင်ဆင်ရန် မစောင့်နိုင်ကြတော့ချေ။
“လူ လူကြီးမင်းယွမ်”
ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ယောက် ယွမ့်ထန်းကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
ယွမ့်ထန်းက လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူ အကြိမ်အနည်းငယ်ဆုံဖူးသော အိမ်နီးချင်းတစ်ယောက်က ခေါ်လာကြောင်း မြင်လိုက်ရသည်။ ထိုအိမ်နီးချင်းက အစားကောင်းကြိုက်သည့် လူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူက မကြာခဏအမျိုးမျိုးသော စားသောက်ဆိုင်များသို့သွားပြီး စားသောက်လေ့ရှိသည်။ ယွမ့်ထန်းက ချက်ပြုတ်နိုင်ကြောင်း ကြားသောအခါ သူက အကြိမ်အနည်းငယ် အလကား လာစားလေ့ရှိသည်။ ယွမ့်ထန်းက ပြုံးလိုက်သည်။
“လူကြီးမင်းကောင်း”
“လူကြီးမင်းယွမ် ငါ နည်းနည်းလောက်မြည်းလို့ရမလား”
လူကြီးမင်းကောင်းက ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို စောင့်ကြည့်ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ စားစရာများ၏မွှေးရနံ့များက သူ၏နှာခေါင်းကို ကျီစယ်နေပြီး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု တောက်လျှောက်လုံး တောင့်ခံလာရလေသည်။ သူ၏မျက်နှာက အလွန်အမင်း အရေထူသောကြောင့် စားစရာကို မြည်းစမ်းခွင့်ရရန် လာရောက်တောင်းခံခြင်းဖြစ်သည်။
“ရတာပေါ့”
ယွမ့်ထန်းကလည်း ငြင်းဆန်လိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ သူက လူကြီးမင်းကောင်းကို စားပွဲသို့ လာထိုင်ရန်ဖိတ်ခေါ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ရေမကောင်းဆိုးဝါးများက ဂြိုလ်နံပါတ် ၁၉ မှ အထူးထုတ်ကုန်များ ဖြစ်သည်။ အနာဂတ်တွင် သူတို့က သည်ထုတ်ကုန်များကိုသာ အဓိကမှီခိုရတော့မည် ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်လူများက ရေမကောင်းဆိုးဝါးများကို မကြောက်တော့ဘဲ အရသာရှိသော စားစရာများအဖြစ်သာ မြင်သွားကြမည်ဆိုလျှင် အနာဂတ်တွင် ကိစ္စများက လွယ်ကူသွားပေလိမ့်မည်။
လူကြီးမင်းကောင်းအား လက်ခံလိုက်ခြင်းကလည်း တိုးတက်မှုတစ်ခုဟု ဆိုနိုင်လေသည်။ ယွမ့်ထန်းက ခြံဝန်းထဲတွင် စားပွဲရှည်ကြီးကို အထူးပြင်ဆင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အမျိုးမျိုးသော ဟင်းလျာများကို ချပြီးသောအခါ အရသာရှိသည့်မွှေးရနံ့များက ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများကို သွားရည်ကျလုမတတ် ဖြစ်သွားစေတော့ကာ စားသောက်ရန်ပင် မစောင့်နိုင်တော့ပေ။
ရေမကောင်းဆိုးဝါးများက အလွန်အမင်း ကြီးသောကြောင့် လေးယောက်က ကုန်အောင်စားနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် ယွမ့်ထန်းကလည်း ဘေးဘက်တွင် စားပွဲတစ်လုံးကို ပြင်ဆင်ထားရန် ပြောလိုက်သည်။
“အားလုံးပဲ စားသောက်ချင်တာမျိုး ရှိတယ်ဆိုရင် ဒီနေရာမှာ အလကား လာစားလို့ ရပါတယ်”
လူအုပ်က သတိလက်လွတ် တုံ့ပြန်ကြသည်။ သူတို့က အလွန်အမင်း စားချင်နေကြသည့်တိုင်အောင် အဆုံးတွင် ရှေ့တက်မလာရဲကြဘဲ အဝေးမှသာ ရပ်ကြည့်နေကြသည်။
ဟော်ယွန်ချန်းနှင့် ဟော်ယွန်ရီတို့က မစောင့်နိုင်ကြတော့ချေ။ သူတို့က ဂဏာန်းတစ်ကောင်စီ ယူလိုက်ပြီးသည်နှင့် စတင်ကာ အရသာခံကြသည်။
“တကယ်ကောင်းတာပဲ အာ ရေမကောင်းဆိုးဝါးက ဒီလောက်အထိ အရသာရှိမယ်လို့ မထင်ထားဘူး”
ပါးစပ်ထဲသို့ ဂဏာန်းသားက ဝင်ရောက်သွားသည်နှင့် ဟော်ယွန်ရီက ချီးကျူးမိသွားသည်။
“အားထန်းရဲ့လက်ရာကြောင့် မဟုတ်ရင် ဒီလိုမကောင်းနိုင်ဘူး”
ဟော်ယွန်ချန်းက သဘောမကျသလို ပြောသည်။ သူက တူကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး နောက်တွင် ကြက်သွန်ဖြူ ကမာကောင်များထံသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်။
ယွမ့်ထန်းက ရယ်သည်။ သူသည်လည်း စစားတော့သည်။ ရေမကောင်းဆိုးဝါးများ၏ အရသာများက သူထင်ထားသည်ထက်ပို၍ ကောင်းနေသည်။ ပို၍လတ်ဆတ်ပြီး သူ ယခင်စားဖူးသည့် ပင်လယ်စာများထက်ပင် ပို၍အရသာ ရှိနေသေးသည်။
သူတို့အားလုံးက အရသာရှိရှိ စားနေကြကြောင်း မြင်သောအခါ လူကြီးမင်းကောင်း ကလည်း မတုံ့ဆိုင်းနိုင်တော့ချေ။ သူက တူကို မြှောက်ပြီးသည်နှင့် ဂဏာန်းအသားတစ်တုံးကိုယူပြီး စားသောက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးက ချက်ချင်းဆိုသလို ပြူးကျယ်သွားတော့သည်။
“ဘုရားရေ အရသာအရမ်းရှိတာပဲ၊ ဒါက တကယ်ပဲ မကောင်းဆိုးဝါးရဲ့ အသားလား”
သူက ထိုသို့ ဆက်တိုက်ဆက်တိုက် ချီးကျူးနေသည်။ အလွန်အမင်း မယုံကြည်နိုင်စရာ ကောင်းလွန်းသည်ဟု ခံစားနေရပြီး သူ၏အစားအရှိန်နှုန်းကို မရပ်တန့်တော့ဘဲ ဆက်တိုက်စားတော့သည်။ သူကသာ အနည်းငယ် ရပ်တန့်လိုက်လျှင် သူ၏ဝေစုက လျော့ကျမည်ကို စိုးရိမ်နေသည်။ သူက ဂဏာန်းအသားကို အရသာခံရုံသာမကလေဘဲ ကျောက်ပုစွန်အသား၊ ကမာအသားများနှင့် ယောက်သွားအသားများ၊ ရေဘဝဲတုံးများ ဆက်တိုက်စားတော့သည်။ အရသာတိုင်းက သူ့ကို ကျေနပ်အားရစေပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ မျက်ရည်များပင် ကျဆင်းလာတော့သည်။ သူက ရေဘဝဲအသားကို ဝါးစားနေပြီး အော်ငိုသည်။
“အရသာရှိလွန်းတယ်၊ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလောက်အထိ အရသာရှိနေတာလဲ”
ကျန်သောလူများကလည်း ထိုလေးယောက်၏မိုးရွာသကဲ့သို့ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှား နေသော တူများကို မြင်ရချိန်တွင် တအံ့တဩ ဖြစ်နေကြသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ဟင်းလျာများက တစ်ဝက်ပင် လျော့ကျသွားပြီဖြစ်သည်။
လူအုပ်ကလည်း တောင့်မခံနိုင်ကြတော့ဘဲစတင်ကာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာတော့သည်။ သူတို့က အနည်းငယ် ငြင်းဆန်နေသေးသည့်တိုင်အောင် ခန္ဓာကိုယ်များက တောင့်မခံနိုင်ကြတော့ပေ။ ခန္ဓာကိုယ်များက တောင်ပြီး လက်များက အလိုလိုဆန့်ကာ ဟင်းပန်းကန်များထံသို့ ရောက်သွားတော့သည်။ မဟုတ်သေးဘူး၊ ငါတို့ ဒီလိုဆွဲဆောင်ခံရလို့ မဖြစ်ဘူး။
သူတို့၏နှလုံးသားထဲမှငြင်းဆန်မှုနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်များက ရိုးသားစွာ ပြုမူကြသည်။ သူတို့က ကျောက်ပုစွန်အသားတစ်တုံးကို ကောက်ပြီးနောက်တွင် ပါးစပ်ထဲသို့ထည့်ရန် မစောင့်နိုင်ကြတော့ချေ။
သေစမ်း။
ဒါက ဒီမကောင်းဆိုးဝါးတွေရဲ့ အသားလား၊ သောက်ရမ်းကောင်းလွန်းတယ်၊ အရသာက လတ်ဆတ်နေရုံတင်မကဘူး အရသာလည်း အရမ်းရှိပြီး သေလုနီးပါးပဲ။
ဂြိုလ်နံပါတ် ၁၉ မှနေထိုင်သူများအားလုံးက သူတို့၏အရိုင်းအစိုင်းဆုံး အိပ်မက်များက ထိုရေမကောင်းဆိုးဝါးများအားလုံး ပျောက်ကွယ်သွားရန် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူတို့၏ရှေ့တွင် အလွန်အမင်း အန္တရာယ်များသော ထိုရေမကောင်းဆိုးဝါးများက အလွန်အမင်း အရသာရှိသော စားစရာများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။
သူတို့ပါးစပ်ထဲတွင် ချိုမြိန်သောအရသာပြည့်ကာ ပေါက်ကွဲသွားချိန်တွင် နောက်ဆုံးသောခုခံမှုများက မီးခိုးလို ပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လူကြီးမင်းကောင်းနည်းတူ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းက ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်ကြရင်း စားသောက်ကြတော့သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ၊ အရမ်းကောင်းတာပဲ”
ယွမ့်ထန်းကလည်း အစိုးရက ရေမကောင်းဆိုးဝါးများကို အင်ပါယာတစ်ခုလုံးအနှံ့ ဂြိုလ်နံပါတ် ၁၉ ၏ အထူးထုတ်ကုန်အဖြစ် ဖြန့်ဝေရန်ဆွေးနွေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ကြားခဲ့ရသည်။ ရေမကောင်းဆိုးဝါးများ၏အရသာက ကောင်းမွန်လွန်းသည်။ ထိုသို့သာဆိုလျှင် ရေမကောင်းဆိုးဝါးများက စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်းကြီးဖြစ်လာပြီး ဂြိုလ်တစ်ခုလုံးအပေါ် ကောင်းမွန်သည့်သက်ရောက်မှုများ ရှိစေပေလိမ့်မည်။ ထိုနည်းအတိုင်းဆိုလျှင် သူတို့အနေဖြင့် အပြင်သို့ အလုပ်ထွက်ရှာပြီး ပိုက်ဆံရှာရန် စိုးရိမ်ရန် မလိုအပ်တော့ချေ။
လူတိုင်း၏ ထိုမကောင်းဆိုးဝါးများအပေါ်ကြည့်သော မျက်ဝန်းများက တောက်ပသွားကြသည်။ အချို့သော ခံစားလွယ်သည့် မိန်းကလေးများကဆိုလျှင် အော်ငိုကြတော့သည်။ သူတို့ကပြောသည်။
“တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မတို့ အထင်မှားမိတယ်”
“ဒါတွေက မကောင်းဆိုးဝါးတွေမှမဟုတ်တာ၊ ဒါတွေက နတ်သူငယ်တွေပဲ၊ သူတို့ရဲ့အသက်ကို အခြားလူတွေအတွက် စတေးပေးတဲ့နတ်သူငယ်တွေ”
နဂိုက ရေမကောင်းဆိုးဝါးများကို လက်ခံစေလိုသော ယွမ့်ထန်းကိုယ်တိုင်ပင် သူတို့၏ တုံ့ပြန်မှုက ထိုမျှပြင်းထန်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားမိချေ။ ပြောရလျှင် သူတို့က နှစ်ပေါင်းများစွာ ရေမကောင်းဆိုးဝါးများ၏ နှိပ်စက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ မျိုးဆက်အဆက်ဆက် ထိုသို့ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး ရေမကောင်းဆိုးဝါး၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ဒဏ္ဍာရီများကပင် ရှိခဲ့သေးလေသည်။ သို့သော် သူတို့အနေဖြင့် ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ထိုမကောင်းဆိုးဝါးများက အလွန်အမင်းစားကောင်းသော အရာများအဖြစ် တွေ့ခဲ့ရခြင်းဖြစ်လေရာ ထိုမျှအထိ စိတ်က လွှမ်းမိုးခံလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။
လက်ရှိမြင်ကွင်းကိုသာ ရုပ်ရှင်ရိုက်ထားမည်ဆိုလျှင် သမိုင်းတွင်သော ကိစ္စတစ်ခုပင် ဖြစ်လာနိုင်သေးလေသည်။
ယွမ့်ထန်းကလည်း ပြုံးလိုက်သည်။ သူက ဂဏာန်းအစပ်ကို ပါးစပ်အပြည့် ကိုက်စားလိုက်သည်။ အစပ်ရသာက လျှာပေါ်တွင် ပျော်ဝင်သွားပြီးနောက်တွင် အနည်းငယ် ထုံထိုင်းသွားစေသည်။ ပူပြင်းပြီး အစပ်အရသာက လွန်ကဲလွန်းနေသည်။ သူကသာ ဘီယာအေးတစ်ပုလင်း သို့မဟုတ် ကိုလာအအေးတစ်ပုလင်းလောက် ရှိမည်ဆိုလျှင် ပို၍ကောင်းပေလိမ့်မည်။ ရုတ်တရက် သူ၏မျက်ဝန်းက တောက်ပသွားပြီး ဟော်ယွန်ရီကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ ယခင်က မတွေးဖူးသောအတွေးကို ပြန်သတိရသွားသည်။
ဟော်ယွန်ရီကလည်း ယွမ့်ထန်းက တစ်စုံတစ်ရာ ပြောလိုမှန်း သိလိုက်သဖြင့် ခေါင်းမော့ကာ မေးလိုက်သည်။ သူ၏ပါးစပ်ကမူ အစပ်ကြောင့်တောက်ပနေသည်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“အာ ဒါက”
ယွမ့်ထန်းက ညင်သာစွာ သက်ပြင်းချပြီးနောက်တွင် ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။
“ပျော်စရာကောင်းပြီး များပြားလွန်းတဲ့အချိုရည် … အိမ်ဝ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရည်ဆိုတာ ကြားဖူးလား”
ဟော်ယွန်ချန်းနှင့်ဟော်ယွန်ရီ “??????”