RASTRO FEELS

MERRY CHRISTMAS!

October 2015

"Gusto kitang ipaglaban pero hindi ko pa kaya. Kung kaya ko man, hindi pwede."

Tumulo nanaman ang mga luha ni Rhian. "I told you G. Pwedeng pwede naman tayong lumaban e. Makikipagbreak ako kay J."

Umiling si Glaiza. "Ilang beses ko ng sinabi sayo na wag mong gagawin yun Rhian. Wag mong gagawin dahil hindi ka sigurado sakin."

"I will take the risks. Ready ako G. Alam kong alam mo yun."

"Pero hindi ako katulad mo Rhian. Hindi ako ready...." Napalunok si Glaiza. "Hindi ako katulad mo.... Duwag ako Rhian. Natatakot ako. Takot ako..."

Parang namamaos na silang dalawa dahil parehas silang umiiyak. Lumapit si Rhian kay Glaiza at hinawakan ito sa magkabilang pisngi at tiningnan ito sa mga mata. "I don't care. Nandito naman ako e... Handa akong lumaban mag-isa para sating dalawa. Handa ako, G. Please, hayaan mo kong lumaban para satin. Just please..."

Umiling nanaman si Glaiza. "No." Hinawakan ni Glaiza yung kamay ni Rhian na nasa pisngi niya. "I'm sorry. Duwag ako. Hindi ko kaya... Hindi ko pa kaya Rhian."

"Kelan mo ba balak umalis sa mundo nila G? Kelan mo ba balak itigil lahat ng kasinungalingang gusto mo yung pinapagawa nila sayo? Kelan G? Kelan ka magiging handa?"

"Hindi ko alam...."

Yumuko si Rhian habang umiiyak pa rin. "Natatakot ako. Natatakot ako na baka hindi kana maging ready pa kahit kailan. Natatakot ako na baka tuluyan ka ng hindi magkaroon ng lakas ng loob para samahan akong lumaban."

"Habang hindi pa ko handa Rhian, yung sa inyo muna ng boyfriend mo yung ipaglaban mo. Mahal ka niya."

Tiningnan ulit ni Rhian si Glaiza. "Pero hindi ko na siya mahal...."

"Sinasabi mo lang yan kasi nandito ako, Rhi. Sinasabi mo lang yan kasi naguguluhan ka lang."

"Ganyan ba talaga ang tingin mo sakin? Naguguluhan? G, sa tingin mo ba naguguluhan lang ako sa sarili ko kaya ako nagmamakaawa ngayon sayo na lumaban para sa ating dalawa? Kung naguhuluhan lang ako, hindi sana ako umiiyak sa harap mo ngayon.... Pero Glaiza, eto ako oh. Kailangang kailangan yung 'Lalaban tayo' na words from you. Kailangang kailangan ko yun Glaiza."

"Hindi ka sigurado sakin--"

"I DON'T CARE! I will wait. Handa akong maghintay Glaiza hanggang sa maging ready ka na."

"Hindi mo naiintindihan Rhian...." Umiling nanaman si Glaiza. "Takot ako.... Takot ako na baka hindi ko maibigay yung pagmamahal na gusto mong matanggap, yung pagmamahal na nararapat para sayo. Natatakot ako na baka hindi ko maibigay yung pagmamhal na kailangan mo. Natatakot ako Rhian, ayaw kitang masaktan...."

"Nasasaktan na ko ngayon, G." Kitang kita sa mga mata ni Rhian yung luhang sunud sunod na bumabagsak mula sa mga mata niya. "At handa pa kong masaktan kung kinakailangan...para lang mapapayag ka na lumaban ako para sating dalawa."

Napalunok si Glaiza. Sobrang tunaw na yung puso niya sa nakikita ngayon kay Rhian. Pinunasan niya yung pisngi ni Rhian at inalis niya yung nagbabagsakang luha mula sa mga mata nito. Matagal niyang pinagmasdan yung mga mata ni Rhian at kitang kita niya yung sakit, pagmamakaawa, pagmamahal at pangangailangan sa mga mata nito.

Yumuko siya saglit para pagisipang mabuti yung sasabihin niya.

"Glaiza....."

Huminga ng malalim si Glaiza bago tiningnan ulit si Rhian. Napalunok siya. "Mahal kita.... Mahal kita Rhian pero....hindi pa talaga kita kayang panindigan. Hindi ko pa talaga kaya."