Our Future ( B-Brave fanfictie)

hoofdstuk 17.

~ Kaj ~

Zonder nog een woord met Emily gesproken te hebben zitten we tegenover elkaar op de bank. Ik hoor Emily met de muis op iets klikken. Ze is iets aan het bekijken maar ik heb geen idee wat. Uiteindelijk loopt er een traan over haar wang heen. " Wat kijk je" vraag ik. "Niks " zegt ze. Als ze niet door heeft dat ik opsta pak ik haar laptop. " Ik denk dat je dit beter niet meer kunt kijken" zeg ik als ik ons bij 3fm zie en klap haar macbook dicht. " Ik kon het best kijken" zegt ze. " Nee je merkt zelf ook wel dat je het niet fijn vind om dit te zien" zeg ik. " Oke dan" zegt ze. "Ik denk dat het tijd is voor ons om te praten over wat er gisterenavond is gebeurt" zeg ik "Misschien moeten we dat een andere keer doen" zegt ze. " Nee want als we er niet over praten, praten we er nooit over" zeg ik en pak haar telefoon uit haar handen. " We gaan praten, zonder telefoon" zeg ik en leg haar telefoon met de mijne aan de kant. " Waar wil je over praten" zegt ze alsof ze gisteren niet meer kan herinneren.

" Emily ik weet dat er veel aan de hand is met Dioni maar je moet niet iets met mij doen omdat je hem wil kwetsen, we zijn hier eerder door geweest het werkt voor niemand" zeg ik. " Ik wil hem niet kwetsen. Ik wist gewoon niet waar ik mee bezig was" zegt ze. " Je weet zelf heel goed waar je mee bezig bent, ik ken je onderhand al 6 jaar. Ik heb nog nooit meegemaakt dat jij niet weet waar je mee bezig bent" zeg ik. " okay ja maar je weet ook dat er te veel in mijn leven aan de hand is en dat ik ook nog wel eens domme dingen doe. "Iedereen doet domme dingen maar voor alles wat je doet heb je een reden en anders doe je het niet" zeg ik. " Misschien kan ik beter gewoon terug naar huis gaan" zeg ik. " ik weet gewoon niet wat ik wil" zegt ze en er rolt een traan over haar wang. Ik moet mij inhouden om niet naar haar toe te gaan en haar te troosten en zeggen dat het niet uit maakt wat ze gedaan heeft en we er wel uitkomen. " We komen er wel uit maar je moet gewoon weten wat je wilt, zolang je dat niet weet dan word het heel moeilijk" zeg ik en pak mijn tas met spullen. " Sorry Em maar ik heb geen andere keus" zeg ik en geef haar de sleutel van de deur terug. " Ik had gehoopt dat we op een andere manier iets hadden kunnen opbouwen maar niet omdat je Dioni wil terugpakken wat ik best snap maar zo kan het niet meer" zeg ik en loop naar de deur.

~ Jai ~

"Hey" zegt Lotte. " Hoi ga je mee" vraag ik en steek mijn hand uit. " Ja ik pak even mijn spullen" zegt ze en op het tafeltje naast de deur pakt ze haar sleutels en telefoon. Ze stop nog wat spullen in haar tasje en pakt mijn hand. " Zullen we maar gaan" vraagt ze en sluit de deur achter haar. " Ja goed plan" zeg ik en begeleid haar naar mijn auto. " Dus waar gaan we heen" vraagt ze. " Dat is nog een verrassing" zeg ik en start de auto.

" Maar dit is geen restaurant" zegt ze. " Sluit je ogen" zeg ik en plaats mijn handen voor haar ogen. " Ik zou niet spieken hoor" zegt ze. " Dat maakt niet uit zo kun je ook nergens tegen aan lopen" zeg ik lachend en begeleid haar in de lift. " Lukt het" vraag ik aan haar. " Ja het is alleen een beetje donker" zegt ze. "Dat is de bedoeling"zeg ik en zoek in mijn zak mijn sleutels. Als we voor de deur van mijn appartement staan haal ik die van het slot en maak de deur open voor Lotte. " Je mag je ogen open doen" zeg ik. " Wauw Jai" zegt ze en slaat haar hand voor haar mond. " Dit is prachtig" zegt ze als ze een de kamer ziet. Op de tafel staan 2 borden met eten en heel de kamer is versiert met kaarsjes en lampjes. "Dit had je echt niet hoeven doen" zegt ze en loopt richting de tafel. " Ik wilde je graag verrassen" zeg ik. " Dat is gelukt" zegt ze. Ik schuif een stoel naar achteren en Lotte neemt plaats.

" Dit is echt lief dat je dit gedaan hebt" zeg Lotte als we op de bank zitten. Ze neemt nog een slok van haar wijn. " Wil je nog een beetje " vraag ik en drink mijn glas ook leeg. "Nee dankje" zegt ze en zet haar glas op de tafel. " Ik zit al ver over mijn lijn heen" zegt ze lachend en schopt haar hakken uit. " Mijn voeten doen zo veel pijn" zegt ze en maakt van haarzelf een beetje een bolletje. " Jij doet van die torenhoge hakken aan" zeg ik lachend en merk dat de alcohol ons beide al een beetje losser heeft gemaakt. Voorzichtig druk ik mijn lippen op de haren. Onze tongen raken in een heftige tongzoen. Mijn handen rusten op haar onderrug en die van haar op mijn kaak. " Dit wilde ik al een tijdje doen" zeg ik en druk mijn lippen weer op de haren. Mijn handen gaan richting de rits van haar jurk. Langzaam rits ik haar jurk open terwijl zij mijn overhemd los maakt. Lotte stapt uit haar jurk, terwijl ik mijn overhemd op de grond laat vallen. De rest van de kleding volgt en even later hebben we seks.

~ Cassius ~

" Je wilde praten" zegt Romy als ik de deur open maak. " Ja we moeten nog 1 keer praten over wat er allemaal aan de hand is" zeg ik. "Wat heb je te vertellen want ik heb niet heel veel tijd" zegt ze. " Ja dat snap ik, wil je iets te drinken" vraag ik. " Nee dankje ik hoef niks, ik en gekomen om te praten dus zullen we dat maar doen" zegt ze. " Dat is goed" zeg ik. " Ik snap dat je boos bent of wat omdat ik ben vreemdgegaan en dat is nooit mijn bedoeling geweest maar het gebeurde en ik deed jou pijn. Maar ik hou nog steeds van je en het was niet de bedoeling om je te kwetsen" zeg ik. "Dat zal best kunnen en ik hou ook nog van jou naar alles wat er gebeurt is maar het is gewoon moeilijk om te vergeten dat je me ook nog hebt pijn gedaan na alles" zegt ze. " Ik heb je pijn gedaan en ik heb daar heel veel spijt van maar ik beloof je dat dat nooit meer zal gebeuren" zeg ik. " ik ben ook niet meer boos op je en ik geloof best dat je er echt heel veel spijt van hebt maar ik weet niet of ik nog een relatie met je kan hebben" zegt ze. " Het is gewoon moeilijk omdat ik ook niet veel thuis ben en jij hebt het ook druk en dan zien we elkaar niet en missen elkaar vreselijk en dan krijg je hetzelfde wat er de vorige keer is gebeurt en ik weet niet of ik dat nog een keer aankan" zegt ze. "Ik snap dat het moeilijk is en we hebben alle twee flink wat tijd gehad om na te denken over alles maar wil je nu echt weggooien wat we zo lang hebben gehad. Ik weet we zijn al 3 jaar uit elkaar maar het is niet dat we elkaar vergeten zijn" zeg ik. " Dat weet ik maar ik weet het ook niet" zegt ze. " Misschien moeten we het rustig aan doen en kijken of we nog wel iets kunnen hebben of dat het echt gewoon op is en dat wij gewoon veder moeten gaan maar niet als een koppel" zeg ik. " Dus je bedoeld een relatie met babystapjes" vraagt ze. " Dat bedoel ik, we doen het rustig aan, gaan niet overhaast samen wonen en we zoeken het gewoon uit hoe het zit en we weten dat we nog wel van elkaar houden maar we weten niet of we nog samen gaan" zeg ik. " Misschien is dat een idee" zegt ze. " Ik denk dat het wel een goed idee is" zeg ik. " Zullen we het maar gewoon proberen" vraagt ze. " Ik ga in alles mee wat je wilt, ik wil het, de keuzen is aan jou" zeg ik. "Ik denk dat we het maar gewoon moeten proberen" zegt ze en drukt haar lippen op de mijne. " Dus we zijn weer samen" vraag ik. " Ja we zijn weer samen" zegt ze.