Our Future ( B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 57.

~ Jai ~

Samen met Lotte loop ik door de stad. Als we eindelijk kunnen lopen nadat er wat mensen naar ons toe zijn gekomen kijk ik haar aan. " Wil je anders iets gaan eten" vraag ik. " Ja ik heb best wel honger" zegt ze en ik pak haar hand. We lopen zonder naar de kaart te kijken of welk restaurant het is het terras op. " Tafel voor twee" vraag ik. "Komt u mar mee" zegt de ober en wijst naar een tafel in de zon. "Dankjewel" zeg ik en Lotte en ik nemen plaats. "Dankjewel dat je je best doet om mij op te vrolijke ik weet dat je je best doen" zegt ze en pakt mijn handen vast. " Geen dank" zeg ik en glimlach naar haar. "Willen jullie wat te drinken" vraagt de een andere ober. " Water graag" zegt Lotte en kijkt de ober aan. "Voor mij ook alsjeblieft en mogen we de kaart zien" zeg ik "Natuurlijk" zegt ze en loopt weg.

" Net kon ik niet plaatsen wie je was maar je bent Jai toch een vriend van Kaj" vraagt het meisje en zet de glazen op de tafel neer. " Ja dat ben ik en jij bent" vraag ik. " Julia " zegt ze. Het duurt even tot de druppel bij mij valt. " Owhja" zeg ik en geef haar de kaart. " Voor mij graag een pannenkoek met spek" zeg ik. " Voor mij ook" zegt Lotte en geeft haar kaart ook. "Wie is Julia" vraagt Lotte zacht als het meisje is weggelopen. "Een van de scharrels van Kaj om over Emily heen te komen " zeg ik. " Maar ik dacht dat hij zo veel voor haar had gedaan en dat de gevoelens voor Emily over waren" zegt ze. " Ja en Nee" zeg ik. " Maar dan is het een scharrel" zegt ze. " Dit is een poging van Kaj om over Emily heen te komen maar daar moest moeite voor gedaan worden maar ik wil het ergens anders met je over hebben" zeg ik. " Oké dat is goed ik vraag het wel aan Kaj" zegt ze. " Is het niet een idee omdat we toch altijd als samen zijn om te gaan samenwonen" vraag ik. " We kunnen het proberen" zegt ze zonder tegenspraak. Terwijl ik had gedacht dat ze heel erg zou gaan zeggen dat ze er nog niet klaar voor is naar alles wat er is gebeurt maar ze zegt gewoon ja. 'Dus je wilt het ook" vraag ik. " Ja natuurlijk, Jai het is misschien heel snel maar ik hou van je en we leven niet voor altijd we mogen geen seconden verspillen van de tijd die we samen hebben" zegt ze en pakt mijn gezicht tussen twee handen. Over de tafel heen drukt ze haar lippen op die van mij. " We gaan het gewoon doen" zeg ik tegen haar en druk een kus op haar voorhoofd en glimlach nog naar haar.

~ Emily ~

Ik stap uit de auto en gooi de deur weer dicht. " Home sweet home" zeg ik en sta voor het huis waar ik niet lang heb gewoond maar wel heel veel van mijn leven heb meegemaakt. "Bella" zeg ik en loop naar de grote zwarte fries toe. Ze staat op haar oude dag nog lekker in de wei bij het huis van mijn ouders. Ik geef de 21 jarige merrie een appel en aai haar over haar nek heen. " Wat heb ik jou gemist" zeg ik en druk een kus op haar hoofd. Samen met Dioni loop ik naar de voordeur en ik voel zijn arm over mijn schouder. Ik voel dat hij ook zenuwachtig is dat we moeten gaan vertellen dat we gaan trouwen ook al weet ik dat mijn ouders het geweldig gaan vinden. "Emily wat een verassing en Dioni wat leuk" zegt mijn moeder en trekt mij in een omhelzing. " Hallo mam" zeg ik. " Hey pap" zeg ik en voel zijn armen ook om mij heen. " Hebben jullie een leuke zakenreis gehad" vraag ik. " Heerlijk" zeggen ze en ik weet dat ze het niet menen.

" We moeten jullie iets vertellen" zeg ik als ze verteld hebben over hun reis en ik over de tour. "Wat is er meid, je weet dat je ons alles kan vertellen" zegt mijn moeder. Ik draai de ring om mijn vinger heen zo lang als ik hier al ben. " ik ben verloofd" zeg ik en hou mijn hand omhoog. " Em dat is prachtig" zegt mijn moeder. " We zijn zo blij voor jullie, je verdient het" zegt mijn vader en ik merk dat er van Dioni zijn schouders als een hoop last is. " Wanneer is het plan" vraag mijn moeder. " volgend jaar zomer" zeg ik. " Geweldige keuze " zegt ze. " Ja ik ben ook heel blij en ik ben blij dat jullie ook blij zijn" zeg ik met een glimlach.

Ik kijk mijn oude kamer rond. Waar zo veel is gebeurt. Waar ik aan geheugenverlies heb geleden, meerdere hersenschuddingen, knie operaties en een hoop ruzies met Dioni. Het is niks veranderd sinds ik ben weggegaan. Ik heb alles hier gelaten op de persoonlijke spullen na. Maar het lijkt net of ik overleden ben in plaats van verhuist. Als ik mijn kleding kast open maak zie ik nog wat kleren liggen maar vooral de spullen van Bella hangen erin. Ik maak de kast weer dicht en op slot en leg de sleutel op de plek waar hij lag. Na een tijdje loop ik naar Dioni die in de tuin staan. " Misschien moeten we nog een keer terug gaan om te kijken naar dat huis" zeg ik en pak zijn hand vast. " Heb je er over na gedacht" vraagt hij. "Ja ik wil een nieuwe start en dat zal niet gaan hier maar ook niet in ons appartement" zeg ik en merk dat de tranen rollen en blijven rollen.

~ Kaj ~

" Je wilde met mij praten" zegt Julia en zit bij haar werk op het terras. "Ja heel graag ik wil gewoon dat ik weggaan zonder dat wij nog ruzie hebben" zeg ik. " Ja maar ik weet niet of ik het goed kan maken na alles wat ik vandaag heb gehoord" zegt ze. " Wat heb je gehoord" vraag ik. "Over dat ik een van je scharrels ben en er alleen ben om over Emily heen te komen, Kaj is dat waar" vraagt ze. " Wie heeft het je verteld" vraag ik geschrokken. " Het maakt niet uit wie het heeft gezegd of waar ik het heb gehoord het gaat erom dat ik de waarheid wil en verdien" zegt ze. " Het is deels waar" zeg ik. " Deels" vraagt ze. " Ik ben niet echt toe aan een volwassen relatie, de enige die ik heb gehad was een maand of twee met Emily dat voelde voor mij serieus aan maar voor haar niet en ik ben er nooit over gekomen en sorry dat je dat gehoord heb ik had het moeten vertellen maar ik wil gewoon dat het met jou ook goed kwam en je bent nu van je ex af en dat is goed voor je en ik denk als wij hier nu een punt achter zetten dat je zonder mij ook een heel gelukkig leven kan gaan lijden" zeg ik." Ik weet wel zeker dat wij hier een punt achter gaan zetten ik kan geen relatie hebben die gebaseerd is op een leugen sorry" zegt ze. " Dat begrijp ik maar ik hield wel echt van je" zeg ik. " Ja tot dat Emily terug kwam, sorry Kaj dat ik je niet heb kunnen helpen maar het is gewoon dat ik niet alleen ben voor jou ik moet ook voor mezelf opkomen dat is een van de goede dingen die je mij hebt geleerd" zegt ze. " Dat is goed en ik accepteer welke keuze je maakt en het is ook beter om hier een punt achter te zetten" zeg ik. " Dan is dit vaarwel Kaj" zegt ze en staat op. " Ik hield ook van jou" zegt ze en drukt nog een kus op mijn wang voor ze van mij weg loopt. Het heeft misschien niet lang geduurd maar om Julia zo uit mijn leven te zien vertrekken wat toch pijnlijker dan ik had gedacht. Ik moet mezelf echt weer zijn. Want ik weet niet wat er is gebeurt de afgelopen maand maar we is een hoop veranderd toen Emily kwam. Dat wist ik toen ook al maar nu is ze voor altijd terug en dan moet ik mezelf weer zijn om het goed te doen. Dus vanaf nu ben ik weer wie ik ben en niet wie ik wil zijn om Emily voor mij te krijgen. Ze is de verloofde van mijn beste vriend en ik gun het hem het meeste. Hij verdient haar ik niet.