Our Future ( B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 76.

~ Cassius ~

" Waar gaan we heen" vraagt Zoë. " Dat ga ik nog niet vertellen" zeg ik en pak haar hand vast. ik trek haar mee richting het strand. Maar dat weet ze nog niet. " We gaan eten" vraagt ze. " Ook maar we gaan het op een speciale plek doen " zeg ik en we lopen door een doorgang. " Het strand" zegt ze. " Ja inderdaad ik dacht zo kunnen we ons verkoelen maar ook praten" zeg ik. " Ja maar dat kon ook bij het zwembad" zegt ze. " Ja maar dit is makkelijker" zegt ze. " Ja dat weet ik nog niet" zegt ze en doet haar schoenen uit en rent het strand uit.  Ik volg haar voorbeeld en even later ren ik achter haar aan. Ik had niet verwacht dat ik ooit nog over Romy heen zou komen maar ik denk dat dat zojuist is gelukt. " Dus waar in Nederland kom je vandaan" vraag ik. " Drenthe  en jij "vraagt ze. " Uit Noord-Holland" zeg ik. " Amsterdam" vraagt ze. " Ja" zeg ik met een glimlach. " Is het leuk daar" vraagt ze. " De meningen verschillen maar het is voor mij een centraal punt in mijn leven en dat is belangrijk dus daarom woon ik er nog" zeg ik. " Dus je vind het daar niet leuk" vraagt ze.  " Ja maar ook weer niet het is druk en dat is niet altijd handig maar het is niet dat ik het daar haat" zeg ik. " Ohw" zegt ze en loopt met haar voeten door het water. " Maar TP4Y" vraag ik. " ja " zegt ze. " Maar jij zit in B-Brave" zegt ze. " Ja het is echt raar dat we elkaar nog nooit hebben gezien" zeg ik. " Ja dat klopt maar waarschijnlijk hebben we het alle twee daarvoor te druk gehad" zegt ze. "  Ja misschien is dat het" zeg ik. Ik voel hoe onze vingers in elkaar vlechten ook al weet ik niet of ik dit wel moet doen maar het is mijn enige kant. Ik draai mij naar haar toe. Mijn handen leg ik op haar gezicht en langzaam kom ik dichterbij. Ik druk mijn lippen op die van haar.  Maar gelukkig zoent ze mij terug. " Zullen we gaan eten" vraag ik als we elkaar weer loslaten.  "Ja dat is goed" zegt ze en ik merk aan haar dat ze het ook nog niet helemaal weet.  Ik loop voor haar het restaurant in en we krijgen door de ober een tafel toegewezen. Hij neemt ons drinken op en loop dan weg om de kaarten te halen. Maar Zoë en ik kunnen niet echt een gespreksonderwerp vinden om met elkaar over te praten. Muziek is ook wel een beetje moeilijk. School doen we beide niet meer aan en ja ons werk is ook ingewikkeld omdat we dan uitkomen dat we elkaar nooit hebben gezien. Of misschien wel maar dat ik dat niet meer weet.

~ Kaj  ~

Met Emily loop ik over het strand. Het doet mij terug denken aan de eerste vakantie die ik met haar heb gehad. We gingen naar Kreta maar het bleek een grote ramp te zijn. Dioni Emily en ik hadden uiteindelijk ruzie maar dat is gelukkig wel goed gekomen.  Ze zei dat ze ergens met mij over moest praten al ben ik al bang voor wat ze mij te vertellen heeft. Ze gaat nooit Dioni voor mij verlaten. Ze zijn al zo lang samen ze hebben zo veel meegemaakt en ze zijn gewoon perfect voor elkaar.

" Dus waar wilde je over praten" vraag ik en ga in het zand zitten. " Ik wilde praten over wat ik wil gaan doen" zegt ze. " Ik snap dat je bij Dioni wil blijven" zeg ik. " Het punt is dat ik niet weet wat ik wil doen" zegt ze. " Wat" vraag ik.  " Ik hou van Dioni maar ik heb ook gevoelens voor jou en dat is eigenlijk niet eerlijk tegenover jullie beide en mijn plan is om deze vakantie uit te zoeken wat ik wil en zodra we in Nederland zijn vertel ik je wat ik wil doen en dan kunnen we dit achter ons laten " zegt ze. " Emily ik snap dat je wil weten wat er is maar ik ga niet altijd op je blijven wachten als je nu mij los laat dan ga ik ook, dan wil ik dat je gelukkig bent met Dioni en dat zegt niet dat we geen vrienden meer zijn maar niet meer zo close " zeg ik.  "Kaj alsjeblieft maak het niet moeilijker dan het al voor mij is" zegt ze. " Ik weet dat het zwaar is maar je moet het gewoon los laten wat er zo moeilijk is" zeg ik. " Dat weet ik maar dat is nog al moeilijk" zeg ik. " Wat is er aan de hand " vraag ik. " Ik ben zwanger" zegt ze. " Wat waarom heb je dit niet verteld" zeg ik. " Omdat ik eerst dacht dat ik niet zwanger was maar ik ben wel zwanger maar Kaj het is van Dioni" zeg ik.  " Hoe weet je dat" vraag ik. " Omdat ik al zwanger was voor dat ik terug in Nederland kwam maar ik wist niet hoe ik het tegen Dioni moest vertellen" zegt ze. " Maar die test" vraag ik. " Die was niet van mij maar van Lotte" zegt ze. " Ik moest een verhaal bedenken om Lotte te beschermen ze had nog hoop dat het kindje er nog was of dat ze opnieuw zwanger is" zegt ze. " Dus zo ver gaan je problemen" zeg ik. " Ja sorry het is ingewikkeld waarom denk je dat ik zo veel moet uitzoeken" zegt ze. " Hoe lang ben je zwanger" vraag ik. "Ongeveer bijna 2 maanden "zegt ze. " Dat is al echt lang" zeg ik. " Maar wanneer ga je dit tegen Dioni vertellen" zeg ik. " Ja dat weet ik nog niet maar ik wil er niet te lang meer wachten want dan is hij echt gekwetst maar we hadden het vanochtend over de toekomst en hij is er gewoon niet klaar voor maar ik wil dit kindje houden " zegt ze. " Ja dat snap ik naar alles waar je door bent geweest maar Emily" zeg ik. " Ja " vraagt ze. "Kom naar mij toe als je zeker bent over wat je allemaal wil in je leven want op deze manier  gaat het niet werken" zeg ik en dan laat ik haar verslagen achter.

~  Ymke ~

Samen met Romy eten we ons hoofdgerecht op. " Is het lekker" vraag ik. " Ja heerlijk" zegt ze. " Mooi dan zijn we tenminste ergens goed gaan eten" zeg ik. " Ja gelukkig wel maar ik snapten niet waarom de rest niet mee wilde" zegt ze. " Nee ik ook niet maar ze zullen wel heel veel aan hun hoofd hebben maar daar ga ik niet tussen zitten" zeg ik. " Ja dat weet ik maar ik ook niet" zeg ik. "Maar vertel over Lars" zeg ik en neem nog en hap van mijn eten.  " Ik leerde hem gisteren kennen op het feest waar ik jullie allemaal ben kwijt geraakt zelfs Kaj" zegt ze. " Maar toen was ik te dronken om zelf nog thuis te komen en toen heeft hij mij thuis gebracht maar niet in de auto maar te voet, ja dat was een lange wandeling en we hebben  gepraat bij ons en koffie gedronken en ik begon gelukkig weer wat dingen te kennen en ja hij is lief en knap" zegt ze. " Mooi ik ben blij voor je Room naar dit alles met Cassius" zeg ik. " Ja jij moet ook eens weer op jacht" zegt ze. " Waarom" vraag ik. " Omdat jij ook gewoon moet gaan kom op Ymke je bent 6 jaar niet single geweest je mag er wel van genieten" zegt ze. " Vooruit dan" zeg ik en eet mijn laatste hap op.  " Morgen als we uitgaan zou ik eens gaan kijken of ik een leuke jongen kan vinden" zeg ik. " That's the spirit" zegt Romy en we beginnen alle twee heel hard te lachen.