Lost in Harry Potter: The Switch

Hoggity Hogwarts

A/N: Punt één: Nee, ik kon het niet laten (a) En punt twee: Friendly reminder, dat de Lost in Harry Potter groepsapp nog steeds heel gezellig is, en jullie nog steeds meer dan welkom zijn. <3

-------------------------------------------------------------

Meteen als ik het haardvuur uit kom vallen, voel ik twee sterke armen die me opvangen. Ik kijk in het glimlachende gezicht van mijn oom, en ik sla mijn armen om hem heen, 'oom Fenrir!'

'Hallo nichtje!' hij kijkt me aan, 'vergis ik me, of ben je weer geroeid sinds de laatste keer dat ik je zag?'

Ik grinnik, 'wat, twee weken geleden?'

Hij lacht ook, en snel laat hij me los, als achter me Nikolai ook het haardvuur uit komt vallen.

'Ah- dank u,' zegt Nikolai, en hij grimast. Ik grijns, want ik weet dat Nikolai geen grotere hekel kon hebben aan reizen via het haardvuur.

'Lach niet,' gromt hij, en hij komt bij me staan.

Nee, hij voelt zich veel meer thuis op een bezem. Hij is niet voor niets drijver in het zwerkbalteam van Zwadderich.

Dominique komt ook het haardvuur uit, en meteen omhelst zij Fenrir ook.

'Nikolai! Leah!'

Tegelijk draaien we ons om bij het horen van de stem.

'Nymph!' roep ik blij, en ik ren naar onze vriendin toe. Ik sla mijn armen om haar heen, en we staan even een momentje blij te zijn samen.

'Hai Nymph,' grijnst Nikolai.

Victoire komt binnen, en ze glimlacht een beetje timide, 'oh goedemorgen,' zegt ze, 'ik had niet verwacht dat jullie al met zoveel zouden zijn.'

Victoire is de vrouw van onze Professor Teddy Lupos, die Transfiguratie geeft op Zweinstein. En Nymph is hun dochter.

Ze zit een jaar hoger dat Nikolai en ik.

'Hoe was je zomer!?' vraag ik, en kletsend zoeken we een tafeltje. Ik wenk Dominique ook, en ze komt erbij zitten. Eigenlijk zijn we een raar stel met zijn allen. Twee Zwadderaars, een Ravenklauw en een Huffelpuf.

Maar Nymph is gewoon iemand die je bijna aardig moet vinden. Ze is altijd opgewekt, en ziet in iedereen het goede.

Haar haar is eigenwijs paars vandaag, een trekje dat ze van haar vader heeft. Ze is een Transformagiër. Ze kan haar uiterlijk naar eigen wensen veranderen, zonder daar moeite voor te doen.

I wish I was that lucky.

'Mijn zomer was goed!' zegt ze, als we zitten, 'ik ben met mijn ouders naar Frankrijk geweest, de familie van oma bezoeken, je weet wel,' ze glimlacht een beetje afwezig, en meteen zit ik haar op de lip.

'Hoe heet hij?' ik wiebel met mijn wenkbrauwen.

Nymph schiet in de lach, 'hoe weet jij dat nou weer!?' ze geeft me een duwtje tegen mijn schouder.

'Je hele gezicht straalt het uit,' lach ik, 'dus, hoe heeft hij?'

'Nou, we stonden dus op een hele grote camping, voor tovenaars en heksen,' begint ze kalmpjes aan. Oh hier gaan we hoor. Als Nymph ergens goed in is, is het spanning opbouwen.

Meteen kreunen we luidruchtig, 'Nyhymph!'

Liefjes kijkt ze ons aan, 'jullie wilden weten hoe mijn zomer was, toch?' zegt ze onschuldig.