Lost in Harry Potter: The Switch

Safety of the Castle

Borg P.O.V 

'Ha! Zie je wel ik had gelijk!' zegt Alec opgewekt.

Voor ons is Zweinstein op komen doemen.
Ik heb geen idee hoeveel Portalen we inmiddels gezien hebben, maar ik heb er even helemaal genoeg van. Het onbekende is leuk, maar niet op deze manier.
'Gaan jullie op zoek naar informatie? Dan ga ik die toverstok wel halen,' stel ik voor.
Alec en Ezra knikken.
Maar, moet ik ze wel alleen laten?
Ik bedenk het me te laat, want ze hebben beide al toegestemd met het idee.
Binnen is het lekker warm. En ik zie verdwaasde Huiselfen rondlopen.
'Meneren!' roept er een, als die ons opmerkt.
'Meneren waar is andere mensen? Er zijn nog maar een paar leerlingen, rest is foetsie!'
Hij ziet er een beetje verwilderd uit.
Glimlachend hurk ik neer, 'als je nu eerst eens even rustig in en uit ademt, probeer ik het daarna uit te leggen,' zeg ik.
De huiself kijkt me met zijn grote ogen aan, maar ik zie hem weer ontspannen.
'Dankuwel meneer,' piept hij.
Ik kijk op, en zie Alec glimlachend naar me kijken, 'gaan jullie maar vast naar de bibliotheek, zeg ik. 'Dan zorg ik dat de Huiselfen weer een beetje rustig worden.'

Alec knikt, en samen met Ezra loopt hij weg.

Halverwege de gang zie ik dat hij zich nog even omdraait, en me aankijkt.

Maar ik wuif, 'ga nou gewoon!'

Als ze uit het zicht zijn, kijk ik naar de huiself voor me, 'goed, ben je weer rustig?' vraag ik.

Het wezentje knikt, en zijn gehavende oren flappen daarbij heen en weer.

'Goed. Maak je geen zorgen, wij zijn hier om te kijken of we dit kunnen oplossen, begrijp je dat?'

De elf knikt opnieuw.

'Goe zo. Nu heb ik jou hulp ook nodig.'

'Waar kan Vodde bij helpen meester?' vraagt hij.

Vodde? Wie heeft hem zo genoemd?

'Zou jij ervoor kunnen zorgen dat je mede-elfen net als jij weer rustig worden?'

Vodde knippert met zijn grote bolle ogen, en even ben ik bang dat hij weer terug gaan schieten in zijn paniekstand.

'Dat kan Vodde wel meester!' zegt hij opgewekt, en ik zie een glimlach op zijn verfomfaaide gezicht verschijnen. Hij draait zich om, en rent zo hard zijn kleine beentjes hem kunnen dragen, naar de andere elfen.

Ik grinnik terwijl ik hem nakijk, en kom weer overeind.

Zo snel mogelijk, loop ik naar de Prijzenkamer. Helaas voor mij, wordt mijn weg op het moment dat ik er bijna ben, versperd door een Portaal.

Ik vloek, nu kan ik weer een ándere weg nemen om er te komen.

Ik hoop maar dat Alec en Ezra meer geluk hebben met het bereiken van de bibliotheek.

Binnensmonds vloekend draai ik me weer om, en zet een drafje in, naar de ándere kant van de gang zodat ik de Prijzenkamer kan bereiken.

Pas na een kwartier kom ik daar hijgend aan, en loop naar binnen.

Meteen zie ik de toverstok, en pak hem uit zijn houder.

Dan ga ik op zoek naar de kortste weg naar de bibliotheek.

Tot mijn grote ongenoegen, kom ik twee Portalen tegen, voor ik eindelijk een geheime gang heb gevonden zónder Portalen die me de weg versperren, en uitkomen bij de bieb.

Ik zie Ezra en Alec al zitten, en loop naar ze toe.

Het eerste dat ik doe, is in een van de vier stoelen ploffen, 'jezus, dit echt nooit meer!' zeg ik ontevreden. 'Het heeft me een uur gekost hier te komen. Hoe hebben jullie het zo snel weten te vinden joh?'

De mannen kijken me aan, 'waar heb je het over?' vraagt Alec, 'wij zijn geen Portalen tegengekomen die ons de weg versperden?'

Ik staar hem aan, 'zeg dat nog eens?'

Alec doet zijn mond al open, maar ik val hem in de reden; 'betekent dit verdomme dat die klote dingen zich verplaatsen!?'

Alec klapt zijn mond weer dicht, en staart me aan.

'Oh ja, da kon er nog wel bij!' ik gooi mijn handen in de lucht, pak een van de boeken, en leg mijn voeten op tafel. 'Wat een bende.'

'Je bent leuk als je boos bent,' grijnst Alec.

Ik kijk hem weinig overtuigd aan, 'not the time.'

'It's always the time,' gromt hij, en over het randje van zijn boek kijkt hij me met zijn blauwe ogen bijdehand aan.

Vooral zo naar me kijken Al...

Hij richt zich weer op zijn boek, maar ik kan me maar al te goed zijn gezicht voor de geest halen, en hoe hij nu zit te grijnzen om zijn eigen opmerking.

Zelf sla ik het boek dat ik heb gepakt ook open.

Onontwikkelde toverkunsten

Staat er op de eerste pagina.

Ik mag toch hopen dat hier niks in staat over Portalen...

Maar mijn gevoel zegt van wel. Gezien de artikelen die er over de jaren heen zijn verschenen, mede dankzij mijn man dus.

Ezra heeft het boek van Alec in zijn hand, en bladert dat door terwijl hij op zijn duimnagel kauwt.

Het zit hem duidelijk dwars dat hij in bijzijn van zijn oom is, zonder dat die dat weet.

Of- ongemerkt snuif ik even, en ruik geen gêne. Dus dan is het iets anders...

Ik kan mijn vinger er niet opleggen, en mijn blik verschuift naar Alec. Die zit te ver in het boek dat hij zelf in zijn handen heeft, om door te hebben dat ik naar hem kijk.

Opnieuw kijk ik naar Ezra, en die voelt nu blijkbaar wel dat ik naar hem kijk, wan hij kijkt op.

Even trek ik mijn wenkbrauwen op, en knik met een vragend gezicht naar Alec.

Ezra maakt een of ander vaag gebaar, waaruit ik niet kan opmaken wat er nou precies aan de hand is.

Ik laat het verder maar, en richt me ook op mijn boek.

In de index, laat ik mijn vingers langs de vele titels en hoofdstukken glijden. Tot ik tegenkom waarvan ik hoopte dat ik het níét tegen zou komen.

Een hoofdstuk gewijd aan de ontwikkeling van Portalen.

Wijfelend blader ik ernaartoe, en de eerste pagina beslaat al een artikel van Alec.

Daar mogen we de Ochtendprofeet dan fijn voor bedanken.

'Borg?'

'Hm?' ik kijk op, Alec zit me aan te kijken.

'Mag ik mijn oude toverstok even?'

'Sure,' ik gooi hem zijn toverstok toe, en hij vangt hem.

'Ik wil even een simpele spreuk gebruiken, gewoon om te kijken of hij nog steeds zoveel toverkracht bezit.'

'Kan dat gevaarlijk zijn dan?' vraagt Ezra.

'Mwoa, niet extreem, maar je kunt met dit soort toverkrachten maar beter geen risico's nemen.'

Ezra kijkt nu helemaal ongemakkelijk, 'Ale-'

'Accio boek!' valt Alec hem echter in de rede, en op het moment dat hij de spreuk gebruikt, verdwijnt de stok.

Met grote ogen kijkt Alec met grote van zijn hand naar mij, en dan naar Ezra, 'een duplicatie!' zegt hij, 'maar-'

'-Wie heeft dan de echte toverstok?' maak ik zijn zin af.