Lost in Harry Potter: The Switch

The Goblets Answer

Fenrir kijkt hem aan, vergis ik me, of ziet hij een beetje bleker?

'Weet je dat honderd procent zeker?' vraagt hij aan Ezra.

Ezra knikt, 'honderd procent, ze gebruikt hem soms nog steeds namelijk.'

Fenrir zet zich af van de tafel, en kijkt Ezra aan, 'en heeft ze ooit de naam van die verloren dierbare genoemd?'

Ezra kijkt hem aan, 'waarom heb ik het vage vermoeden dat je al weet welke naam ik ga noemen?' vraagt hij zich hardop af.

'Omdat ik vrij zeker ben van de naam die je gaat noemen,' antwoord Fenrir, 'en als dat zo is, is je moeder bezig met onze twee werelden extreem onstabiel maken. Het zij bewust, het zij onbewust.'

Ezra's schouders zakken een beetje in, en hij kijkt Fenrir een tikkeltje verslagen aan.

Ik knijp mijn ogen een beetje samen, dit gesprek gaat totaal langs Nikolai en mij heen, en dat irriteert me een beetje.

'Bedoel je dat er het gevaar is dat die twee werelden samen gaan komen?' meng ik me in hun gesprek, en ze kijken onze kant op alsof ze nu pas weer beseffen dat wij ook nog in de ruime zijn.

Fenrir knikt, 'dat is precies wat ik bedoel.'

'En kan dat kwaad?' vraagt Nikolai. 'Moeten we- ons ergens op voorbereiden ofzo? Het zogenaamde "einde van de wereld" ofzo?'

Fenrir kijkt bedenkelijk, 'er is iemand die daar antwoord op heeft.'

'Mijn vader,' zeg ik meteen.

Fenrir knikt, 'maar als we hem dit vertellen, kun je er donder op zeggen dat hij zijn activiteiten voor kerst afzegt. En Borg ook, je kent ze Leah, waar de een gaat, daar is de ander, en andersom.'

Ik bijt op mijn onderlip, en sla mijn armen over elkaar, 'kunnen we er niet zelf achter zien te komen wat we kunnen doen?' vraag ik, een beetje hoopvol.

Fenrir kijkt bedenkelijk, 'ik weet het niet,' geeft hij eerlijk toe. 'En dat komt omdat ik geen ervaringsdeskundige ben als het aankomt op portalen, maar je vader dus wel.'

'Maar jij kent hem,' zeg ik. 'Dus je kent zijn geschiedenis, en ik weet via papa dat het portaal niet het eerste portaal was dat je hebt meegemaakt.'

'Ik heb Robin nooit fysiek uit dat portaal zien komen Leah,' zegt Fenrir serieus, 'ik heb het later begrepen, dat wel. Maar nooit gezien. Alec, heb ik wel gezien.'

'Dan kun je toch helpen?'

Fenrir kijkt me aan, 'waarom wil je je vaders hier niet bij betrekken?' vraagt hij.

'Ik denk niet dat het handig is als teveel mensen hier vanaf weten,' helpt Nikolai me een beetje.

Daar lijkt Fenrir over na te denken, en ik kijk Nikolai even dankbaar aan.

'Bovendien is er nog iemand die het weet,' voeg ik eraan toe.

Nu trekt Fenrir een wenkbrauw op, 'oh?'

'Alex Jordaan.'

Fenrir kijkt me niet-begrijpend aan.

'Hij zit in Huffelpuf,' licht ik mezelf toe.

'Is dat die gozer die steeds zo achter je aan loopt?' vraagt Fenrir.

'Sounds like him,' zeggen Ezra en Nikolai tegelijk, en zowel Fenrir als ik kijken hen aan.

'En hoe lang weet hij er al vanaf dan?' vraagt Fenrir.

'Vanaf het begin,' zeg ik. 'Hij-eh- heeft zegmaar geholpen.'

Ezra knikt beamend.

Fenrir zucht, en haalt een hand door zijn haar. Zo te zien weet hij ook even niet wat nu nog te doen.

Uiteindelijk kijkt hij ons weer aan, 'oké, aangezien we niet lang meer de tijd hebben om hier te blijven, aangezien de Beker zo gaat laten weten wie de Kampioenen gaan worden, stel ik voor dat we nu gewoon naar de grote zaal gaan. Ik bedenk nog wel wat we het beste kunnen doen. Maar ik blijf van mening dat we Alec en Borg ook in moeten schakelen.' Na die woorden kijkt hij mij aan.

Ik bijt op mijn lip, en geef geen antwoord.

Hij zet zich af van het bureau, en loopt voor ons uit het lokaal uit.

'We're fucked,' zegt Ezra. En hij kijkt Fenrir na.

'Nee,' zeg ik, 'we zijn super fucked.'

'Hij gaat sowieso Borg inschakelen,' zegt Nikolai, die naar de deur kijkt waar Fenrir weer door naar buiten is gelopen.

We kijken elkaar aan, 'nou laten we maar gaan,' zegt Ezra.

Gedrieën lopen ook wij naar de Grote Zaal.

We zoeken een plekje, en ik kijk even naar Simone en Stephen, die bij elkaar zitten. Ja hoor, kleffie en beffie zijn weer bij elkaar.

Nikolai ziet me kijken, en als mijn ogen die van hem ontmoeten, rolt hij ze even. Dat betekend voor ons waarschijnlijk weer dat we de uil mogen gaan spelen als het weer botst...

'Ik besluit bij deze alvast dat ik niet meer de uil ga spelen als het wéér mis gaat tussen die twee,' zeg ik stellig, en ik plof neer bij Morgan.

Die kijkt me grijnzend aan, 'dat zou voor het eerst zijn,' zegt ze bijdehand. 'Dat heb je namelijk wel vaker gezegd.'

'Deze keer meen ik het,' brom ik.

'Dat heb je ook al vaker gezegd,' zingt Morgan bijna.

Een beetje geïrriteerd kijk ik haar aan, maar ik besluit de wijste te zijn en mijn mond te houden. Ik zal Morgan maar gewoon moeten laten zien dat ik het deze keer wél meen.

Als iedereen zit, staat Ginny op, ze zet de punt van haar toverstok tegen haar nek, en haar stem wordt magisch harder.

'Jongens en meisjes! Eindelijk is de dag aangebroken, dat de Vuurbeker zal laten weten wie de Kampioenen gaan worden van dit Toverschol Toernooi!'

Iedereen begint te klappen en te juichen.

Fenrir loopt ook naar voren, en ze trekken het doek van de Vuurbeker af.

De spanning is voelbaar door de hele zaal, en alle ogen zijn op de Beker gericht.

Iedereen schrikt dan ook, als de Vuurbeker ineens blauwe vlammen uitslaat, en er een klein papiertje naar beneden komt dwarrelen.

Fenrir vangt hem op, en leest wat erop staat.

'Voor Beauxbatons; Amou Trouillion!' roept hij.

Meteen gaat iedereen bij Beauxbatons uit zijn dak.

Ik zie Nymph meteen Amou omhelzen, en vervolgens geven ze elkaar een zoen. Dat is wel dikke mik tussen die twee.

Hij staat op, en loopt met een brede glimlach naar Fenrir toe, die geeft hem een hand, en wijst naar een deur achter de lerarentafel.

We zien hem allemaal door de deur verdwijnen, en klappen nog even voor hem.

Meteen als hij weg is, vlamt de beker opnieuw op, en komt de volgende naam alweer naar beneden dwarrelen.

Opnieuw vangt Fenrir het papiertje op, en leest hem eerst zelf.

'De Kampioen voor Zweinstein is; Penny Wiser!'

De gehele tafel van Ravenklauw gaat meteen uit zijn dak, en de rest van de leerlinge doet mee. Een meisje met blond haar staat op, en ze huppelt bijna naar Fenrir toe.

Fenrir kan een glimlach niet onderdrukken, en hij feliciteert haar. Ook zij loopt door naar de deur waardoor Amou verdween.

Nu valt er een doodse stilte, de enige Kampioen die nog gekozen moet worden, is die van Klammfels...

Als de beker weer opvlamt, komt er een gekarteld briefje uit dwarrelen.

En meteen als ik Fenrir het zie lezen, zie ik hem wit wegtrekken.

Oh nee...

'De Kampioen voor Klammfels,'begint Fenrir, 'is Ezra Montreal.'