Lost in Harry Potter: The Switch

The Start of a hellish year

'"Ja, naast dat we het Toverschool Toernooi hebben, hebben de vijfdejaars natuurlijk nog steeds examens voor hun SLIJMBALLEN, maar dat was ik even vergeten te melden"!' klaagt Nikolai, in de eerste week, als we met zijn allen het terrein over sjouwen naar Verzorging van Fabeldieren.

Ik kan een glimlach niet onderdrukken.

'Echt hoor, allemaal leuk en aardig dat hele Toernooi, maar als wij serieus óók nog gewoon examens hebben, kunnen wij wel dag zeggen met ons handje tegen het naar opdrachten gaan kijken,' zegt Stephen.

Ergens vind ik het wel amusant dat Morgan en Stephen besloten hebben te blijven hangen bij ons.

'Oh god, ze hebben zich vermenigvuldigd!'

Hoor ik een bekende stem achter ons roepen. Even sluit ik mijn ogen, maar besluit de wijste te zijn, en ik houd mijn mond.

Stephen draait zich om, en kijkt nogal minachtend, 'had je wat, Blace?' zegt hij, 'heb dan tenminste de ballen dat in ons gezicht te doen. Het is namelijk wel heel makkelijk het achter iemands rug te doen, maar dat maakt je ook meteen een lafbek, dat je het even weet.'

Troy kijkt hem aan, 'en dat jij het even weet, ik had het niet tegen jou!'

Met getrokken toverstok draai ik me om, 'had je wat, Blace?'

Hij grijnst, waarschijnlijk omdat ik hem aandacht geef.

'Vaalhaartje!'

Lara, die naast hem loopt, grinnikt, maar de rest van de Griffoendors, lopen of langs hem, of ze kijken mij even verontschuldigend aan. Het is duidelijk dat ze zich kapot schamen voor het gedrag van Troy.

'Wat moet je? Als je me alleen maar gedag wilde zeggen; ja, ik haat jou ook, loop maar lekker door, want je maakt iedereen ongemakkelijk, inclusief jezelf.' Na die woorden draai ik me weer om, en loop verder met mijn vrienden.

'Dit vak ligt je wel hm?' hoor ik achter me, 'aangezien je zelf een Fabeldier bent.'

Meteen draait Nikolai zich om, met getrokken toverstok, 'ik heb je gisteren ook al gewaarschuwd!' snauwt hij, 'als je nu niet doorloopt-!'

Troy lacht alleen maar, en besluit eindelijk langs on heen te lopen. Lara komt achter hem aan, maar ze draait zich nog even om, en maakt een obsceen gebaar met haar hand, waardoor ik Nikolai bij zijn trui moet grijpen zodat hij niet achter ze aan rent om ze alsnog te vervloeken.

'Nik laat ze lekker,' zeg ik.

'Nee!' zegt hij, en hij kijkt me aan, 'ik pik het verdomme niet dat hij je steeds zo minderwaardig behandeld, omdat je een weerwolf bent!' hij kijkt me aan.

'Maar Nik, hij kan zeggen wat hij wilt, het raakt me toch al niet meer,' zeg ik, en ik glimlach naar hem, 'ik weet dat ik vrienden heb die me accepteren voor wie ik ben, en dat er dat toevallig één sukkel rondloopt die dat niet aan kan, het zij zo.'

Nikolai kijkt me aan, en schudt zijn hoofd, 'en toch pik ik het niet Lee,' gaat hij door, 'en er komt een dag dat ik hem er letterlijk om vervloek dat hij je ermee blijft tarten.'

'Hou je nou maar lekker bezig met je SLIJMBALLEN,' grijns ik.

'Troy moet jou altijd hebben,' zegt Morgan, en ik knik, 'als sinds mijn eerste schooldag lijkt hij me niet uit te kunnen staan.'

'Omdat je een weerwolf bent,' zegt Stephen, 'waar je niets aan kunt doen.'

Ik knik, 'ik heb wel eens ergere dingen gehoord. Bijvoorbeeld door antifans van het boek dat mijn vader geschreven heeft,' leg ik uit, 'en geloof me als ik zeg dat Troy Blace daar niets tegenover is.'