Lost in Harry Potter: The Switch

Ignorance

Ik sta op, en rek me uit, 'ik heb nog huiswerk te doen, ga je mee?'

Dominique kijkt me fronsend aan, 'Zwerkbaltraining is nu bezig, moet je daar niet gaan kijken?' vraagt ze.

Ik wuif het weg, 'Nik zit niet op me te wachten nu Nique.' Ik draai me half om, en ze kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan.

'Hoe bedoel je?' vraagt ze, en ze komt achter me aan.

'Precies zoals ik het zeg. Hij zit niet op me te wachten, ik heb hem in zijn tere jongensziel geraakt.'

Dominique schiet in de lach, 'oh nou dáár komt hij wel weer overheen,' zegt ze, met haar ogen rollend. 'Ik zie je later weer Lee.'

Ik zwaai even ten afscheid, en prop onderweg naar de bibliotheek de profeet in mijn tas.

Met mijn neus in een boek voor Spreuken en Bezweringen, zit ik niet veel later in de leerlingenkamer van Zwadderich, het is druk, en leerlingen praten zo door elkaar heen, dat ik me bijna niet kan concentreren.

Ik had verdomme in de Bieb moeten blijven...

Geschrokken kijk ik op, als er met luid kabaal iemand bij me komt zitten. Nikolai zit onder de modder, en hij kijkt me moe aan.

Eén blik naar buiten, zegt me dat het aan het stortregenen is.

'Waar was je?' vraagt Nikolai.

Verward laat ik mijn boek zakken, 'wat?'

'Normaal kom je kijken bij de training.'

Rich komt ook binnen door het portretgat, en hij gooit in het voorbij lopen een handdoek over Nik's hoofd heen.

'Wilde je dat ik kwam kijken dan?' vraag ik, en ik steek mijn neus weer in mijn boek.

'Ik had het wel leuk gevonden.'

Opnieuw kijk ik op, Nikolai kijkt me aan, 'laat me raden, je bent niet gekomen omdat je dacht dat ik nog steeds chagrijnig was vanwege je opmerking?'

Ik frons, hoe weet hij dat?

Blijkbaar kan hij aan mijn gezichtsuitdrukking zien dat hij gelijk heeft, want hij glimlacht, 'ik ben nooit lang boos op jou Leah,' zegt hij, en hij werpt een blik op mijn huiswerk. 'Waar ben je mee bezig?'

Ik knipper met mijn ogen, en volg zijn bewegingen. 'Astronomie en Spreuken en Bezweringen,' zeg ik een beetje laatdunkend.

'Oh, dat heb ik voor mijn training af gekregen, wil je afkijken?' Nikolai knipoogt.

Ik knik een beetje bedeesd.

Nik geeft me zijn huiswerk, en ik sla het open.

'Kun jij me helpen met Verzorging en Kruidenkunde?' Nikolai kijkt me vragend aan, en ik knik.

'Wacht even, dat heb ik hier ergens,' zeg ik, en ik haal mijn tas overhoop.

Nikolai grinnikt, en ik kijk hem even waarschuwend aan, 'lach me niet uit.'

'Ik lach je toe,' grijnst Nikolai, en hij knipoogt even.

Verdomme...

'Ik ben trouwens de naam van dat Franse meisjes te weten gekomen,' zegt Nikolai, en meteen laat ik mijn tas vallen.

'Wat?'

'Ze heet Paula Montres,' gaat Nikolai door.

'O,' is het enige antwoord dat ik weet te geven, en ik trek mijn huiswerk uit mijn tas, 'nou gefeliciteerd, wanneer gaan jullie trouwen?'