Lost in Harry Potter: The Switch

The Goblet of Fire

            

'Het is met grote trots, dat ik jullie als eerste Beauxbatons mag presenteren!' roept Ginny.

Alle ogen gaan automatisch naar de grote deuren, en de jongens en meisjes van Beauxbotons komen binnen.

Ik zie meisjes staren, en jongens nog net niet kwijlen, terwijl ze langs lopen en hier en daar om zich heen kijken.

Onder tafel geef ik Nikolai, die ik betrap op staren, een schop. Meteen kijkt hij op, 'wat?'

'Moet ik je een teiltje geven?' opper ik, en ik kijk hem een beetje chagrijnig aan.

Nikolai lacht een beetje schaapachtig, en kijkt me schuldbewust aan.

Ik kijk de zaal rond, en mijn ogen blijven hangen op de Schouwer die me een paar dagen geleden lastig viel.

Zijn ogen ontmoeten die van mij, en glimlach en zwaai liefjes.

Hij steekt zijn vuist omhoog, en kijkt me woedend aan.

'Zal ik straks gaan vragen of het goed gaat met zijn bil?' vraag ik zachtjes maar luchtig.

Meteen stikt Morgan bijna in haar drinken, en ik klop haar nuchter op haar rug.

'Moet je vooral doen, als je weer ruzie wilt,' zegt Stephen, en hij kijkt me wijselijk aan.

'Geef dan Mars maar de schuld,' grijns ik, 'Firenze zou het vast wel begrijpen.'

Simone en Rich schieten nu ook in de lach.

Maar Nikolai stoot me aan, 'moet je haar zien!' hij wijst op een meisje met donkerbruin haar. Ze heeft een lichte huid, en kijkt met haar bruine ogen de zaal in.

Ik trek een wenkbrauw op, 'ja, ik zie haar, Nik,' zeg ik luchtig, 'wat moet ik zien?'

'Hoe knap ze is! Dûh!' Nikolai rolt met zijn ogen.

Ik kijk nog een keer naar het meisje, en al val ik zelf niet op meisjes, ik kan hem geen ongelijk geven.

'Zo bijzonder ziet ze er niet uit,' zeg ik schouderophalend. 'Normaal, net als wij allemaal,' ik wijs op ons.

'Oh, ja, nee, bedankt,' zegt Morgan meteen, 'top, ik zie er dus echt totaal normaal uit.'

Ik rol met mijn ogen, 'je weet wat ik bedoel!'

'Doe ik dat?' Simone kijkt me ook beledigd aan.

'Het klopt dat ze wel een lekker ding is Nik,' zijn Rich en Stephen het met Nikolai eens.

'Kijk maar uit dat ik haar niet onder je neus weg jat Nik,' grijnst Stephen erachteraan, en hij haalt even een hand door zijn haar.

Naast me voel ik Morgan een beweging maken, en als ik naast me kijk, draait ze net haar hoofd weg.

Ja, echt heel tactisch Stephen...

'Gaan we er een wedstrijd van maken dan? Want misschien vind ze mij wel het leukst,' zegt Rich, en meteen kijken we hem allemaal aan.

'Laat me je een wijze raad geven, Rich,' zegt Simone. 'Zet nooit, nooit, maar dat ook nooit het hart van een vrouw op het spel. Want als ze erachter komt, breekt ze je doormidden, let me tell you.'

Morgan en ik knikken ook.

'Dus geen wedstrijd, geen weddenschappen, of wat voor andere puberale jongensspelletjes dan ook,' voegt Morgan eraan toe.

'Ja, dan is de lol er ook meteen vanaf!' zegt Stephen, en hij roert in zijn thee terwijl hij ons beteuterd aankijkt. 'Trouwens, jullie zetten ook zo vaak onze harten op het spel.'