Lost in Harry Potter: The Switch

You say what now?

Borg P.o.V

'Eh- ik- kan denk ik wel uitleggen wie de echte toverstok heeft,' zegt Ezra. Voorzichtig, en zo te zien bang dat we hem iets vreselijks aan zullen doen.

Dus toch. er was echt iets met hem aan de hand.

'Leg uit,' zeg ik kalm, als Alec niets zegt.

'Leah heeft de echte toverstok,' zegt Ezra.

'Wát?!' roept Alec.

'Alec, rustig,' zeg ik, en ik kijk hem aan.

Alec kijkt me aan, 'ik weet niet hoe jij dat doet, maar Leah kan letterlijk óveral zijn!' zegt hij, en ik voel dat dit de verkeerde kant op gaat. 'Als we die toverstok niet hebben kunnen we dit ook niet-'

'Ik heb die van haar,' valt Ezra hem snel in de rede, en hij legt zijn toverstok, of eigenlijk die van onze dochter, op tafel.

Alec sluit zijn ogen, en wrijft met beide handen over zijn slapen.

Ik herken de stok meteen. De inscripties hebben we er samen in gezet met mijn stok. Omdat ze haar staf anders te "saai" vond.

Ik adem even diep in en uit, en sluit mijn ogen, 'vertel,' zegt ik tegen Ezra, en ik kijk de jongen aan.

Ezra is bleek, en hij ziet eruit alsof hij het liefste van tafel zou willen lopen om ergens in een hoekje van de bieb te verdwijnen.

'Toen ik hier verscheen, vertrouwde ze me in eerste instantie voor geen meter,' begint hij, 'ze bedreigde me. Maar blijkbaar- wist ze dat ik niet loog. En besloot ze me te helpen.'

'Door mijn oude toverstok te jatten?!' Alec springt op.

'Als je niet rustig blijft verlam ik je,' dreig ik, en ik kijk Alec waarschuwend aan, 'of je moet denken dat schreeuwen helpt om die jongen zijn verhaal te laten doen?'

Alec kijkt me boos aan. Maar hij doet wel wat ik zeg, en schuift zijn stoel weer bij.

'Verdomme,' hoor ik hem mompelen.

'Hoe heeft ze je geholpen?' vraag ik.

'Door me te laten voorkomen als een Klamffelsleerling,' antwoord Ezra, 'maar ze vond het te onveilig voor mij om de toverstok die zij nu heeft te laten gebruiken. Omdat ik geen ervaring heb met toveren.'

'Nou dat is dan het énige verstandige dat ze heeft gedaan!' komt Alec tussendoor.

Ik kijk hem waarschuwend aan.

'Toen heeft ze hem gedupliceerd, en die op de plaats van de echte gelegd.'

Echt iets voor onze dochter om zoiets te bedenken...

'Dat is wat je wilde zeggen voor Alec de Accio bezwering uitsprak, of niet?' vraag ik, en ik kijk Ezra doordringend aan.

Hij knikt, 'j-ja.'

Ik kijk Alec aan, 'volgende keer misschien even oortje oortje,' zeg ik nuchter.

Alec slaat zijn armen en benen over elkaar, 'hoe gaan we Leah ooit vinden in deze chaos Borg. Dat is niet te doen.'

Dat ben ik met hem eens, en dat was ik liever niet geweest.

'De beste optie is denk ik om hier te blijven,' zeg ik. 'Ze komen vanzelf allemaal naar Zweinstein, iedereen komt altijd terug naar Zweinstein.'

Alec laat zijn hoofd in zijn handen rusten, en geeft geen antwoord.

Hij baalt, en is boos.

'Ezra, ik stel voor dat je gewoon weer gaat lezen,' zeg ik, terwijl ik opsta.

Ik hijs Alec aan zijn arm overeind, en trek hem mee buiten gehoorsafstand, 'Alec, niemand had hier iets aan kunnen veranderen,' zeg ik. 'Je kunt het Leah ook niet kwalijk nemen dat ze halsoverkop met een idee moest komen om die jongen een plek te geven in onze maatschappij.'

Alec kijkt me aan, 'maar ze weet hoeveel toverkracht er in die stok zit! Hoe vaak hebben we daar wel niet met haar over gesproken?'

'En ik denk dat dat júíst de reden is dat zíj hem heeft,' antwoord ik. 'En nu, achteraf, boos zijn op haar, heeft ook geen zin.'

Alec bijt op de binnenkant van zijn wang, en kijkt me niet aan.

'Jij bent ook leuk als je boos bent,' grijns ik, om de spanning wat te verminderen.

Het werkt, want ik zie Alec's gezichtsuitdrukking meteen verzachten, 'eikel.'

Ik moet er alleen maar om lachen, 'nou, kom op, we moeten Ezra helpen.' Ik draai me al half om, maar Alec trekt me terug.

Even drukt hij zijnlippen op die van mij, 'dank je.'