Lost in Harry Potter: The Switch

Return of the Dog Star

    Nikolai en ik schrikken allebei, als Ezra ineens voor ons komt zitten en zijn hoofd op tafel laat vallen.

'Alles oké?' waagt Nik te vragen.

'Ik had net een interview,' zegt Ezra gedempt.
'Tja, dat komt er ook bij, Kampioen,' zeg ik nuchter, 'gefeliciteerd, je wordt nu een echte bekendheid.'

Ezra komt iets omhoog en hij kijkt me aan, 'waarom was ik zo stom? Zo-'
'Hooghartig, dom, hardleers en idioot zijn geloof ik de woorden die je zoekt,' zeg ik, en ik schrijf iets op voor Transfiguratie.

Nikolai begint te grinniken, en Ezra kijkt me niet geamuseerd aan, 'ben je klaar met me steeds inwrijven hoe stom het was?'

'Nee,' ik glimlach lief.

'Let er maar niet teveel op,' zegt Nikolai, 'ze is gewoon chagrijnig dat haar ouders nu hier moeten blijven.'

'Waarom?'

'Dat Portaal van jou,' zeg ik, en ik kijk hem aan, 'mijn vader kan het niet meenemen, omdat hij gebonden is aan deze plek. Als het Portaal weer besluit te openen op een andere plek, is het niet zeker of Dominique nog naar buiten kan.'

'O,' zegt Ezra, en hij trekt een van mijn essays naar zich toe.
'Pluto moet Saturnus zijn,' zegt hij, wijzend op mijn perkament.

Ik kijk hem aan, en pak mijn Waarzeggerij essay erbij. Maar- ik staar ernaar zonder iets te zien.
'Ik had gewoon gelijk!' roep ik in plaats daarvan, en ik wordt geschrokken aangekeken, terwijl ik hier en daar een boze "shhhh!" hoor.

'Sirius de Hondsster!' ik kijk Nikolai aan, 'weet je nog dat dat me zo dwars zat?!'
Nikolai kijkt me aan, 'een beetje,' zegt hij, 'wat ik nog wel weet is dat je het er met Dominique over hebt gehad.'

Ik leun achterover in mijn stoel, 'die stomme ster, had gewoon gelijk!' Ik wijs op Ezra.
Die kijkt van de een naar de ander, en trekt vragend een wenkbrauw op.

'Sorry, ik ben geen Hondsst-'

'Nee, ik bedoel al nog vóór jij er was,' val ik hem in de reden, 'heb ik tijdens Waarzeggerij een keer de Hondsster gezien, en ik heb het daar toen ook over gehad met Dominique! Die ster kon als hij verkeerd staan ook iets anders betekenen, en het zou me niets verbazen als dat op jou slaat.'

De jongens kijken me aan, maar Nikolai lijkt me wel te geloven, terwijl Ezra aan de andere kant, nogal ongelovig kijkt.

'Beweer je nou dat Waarzeggerij echt is?'

'Je hebt zelf lessen gehad, hoe kun je er niet in geloven?' Nikolai slaat zijn armen en benen over elkaar.

'Gewoon, dat soort, zweverij,' Ezra wuift met zijn handen.

We staren hem aan.

'Je hebt magie recht onder je neus, en Waarzeggerij vindt je zweverij?' vraag ik, met een opgetrokken wenkbrauw. 'Really?'

'In mijn wereld is dat gewoon iets- nou waar mensen niet in geloven,' verdedigd Ezra zichzelf.

Ik knipper met mijn ogen, 'gast, je bént niet meer in die wereld, hier is magie, en hier is waarzeggerij net zo echt als de geesten die je hier ziet.'

'Ik had ze liever niet gezien,' geeft Ezra toe.

'En jij bent een Kampioen,' zegt Nikolai, 'daar is Klammfels mooi klaar mee.'

'Alsof wij lekker zitten met Penny,' ik kijk Nikolai aan.

'Zitten jullie nu serieus huiswerk te maken?'

Ik kreun luid.

Borg en Fenrir komen aanlopen.

Nikolai grijnst, en kijkt me even aan, 'ja goed van ons hè?' zegt hij met een brede grijns, 'zou je het geloven als ik zeg dat dit Leah's idee was?'

'Nee,' zegt Borg meteen.

'Dank je, pap,' ik kijk hem aan.

Hij buigt zich langs me heen, en kijkt mee, met waar ik mee bezig ben, 'Waarzeggerij?'

'Verbeteren,' grom ik, 'meneer hier wilt er niets van weten, maar kent ondertussen wel alle sterren.' Ik wijs op Ezra.

'Hoe ging je interview?' Fenrir komt erbij zitten, en hij kijkt Ezra belangstellend aan, 'ik hoop niet dat Loena te moeilijke vragen heeft gesteld?'

Ezra schudt zijn hoofd, 'nee, ze is cool.'

'Is dat een woord dat nog bestaat joh?' vraagt Borg met een grijns, terwijl hij naast me komt zitten.

Ezra schiet in de lach.

'Loena is heel- cool,' grijnst Fenrir, die er daarmee voor zorgt dat het hele woord uit al onze woordenlijsten geschrapt moet worden. 'En al heel lang een vriendin van de familie.'

'Van de familie Vaalhaar?' vraagt Ezra.

Borg knikt, 'mede door het boek dat mijn man geschreven heeft.'

'Ah! Jij bent degene die is getrouwd met de broer van mijn moeder!' zegt Ezra.

Borg kijkt even naar Fenrir, en ik zie een blik die me zegt dat Borg inmiddels het hele verhaal ook kent.

'Hij heeft zich, voor zover ik dat begrepen heb, niet meer met de achternaam Donnovan willen identificeren toen hij erachter kwam dat hij eigenlijk een Zwarts was,' zegt Borg dan ook, en hij slaat zijn benen over elkaar.

'Hoe lang zijn jij en mijn oom al bij elkaar?' vraagt Ezra nieuwsgierig.

De familiebanden worden alleen maar ingewikkelder...

'Nu al zo'n zestien jaar,' zegt Borg, en hij glimlacht, 'Leah is nu vijftien.'

Ezra kijkt hem aan, 'en dan na een jaar al een kind?'

'We wisten dat het goed zat,' zegt Borg onbezorgd, 'en dat weten we nog steeds,' hij glimlacht.

'Weet- Alec het ook?'

De twee schudden hun hoofd, 'we hebben Alec maar even gelaten,' zegt Fenrir, 'bovendien weet ik niet in hoeverre hij verwacht dat iemand van zijn oude familie nog op duikt in deze wereld.'

Ezra knikt, 'dan kan ik daar rekening mee houden.'

Vanuit mijn ooghoek zie ik Troy aan komen lopen met een boek in zijn handen, en ik kijk even op. Hij moet het niet wagen ook maar iets tegen mijn familie te zeggen.

'Zo zo, de famlilie weerwolf bij elkaar?' Troy kijkt ons aan.

'Oh, kom je je aanbieden als onze volgende maaltijd?' Borg kijkt hem grijnzend aan, waardoor zijn hoektanden zichtbaar worden.

'Borg,' zegt Fenrir waarschuwend.

Troy kijkt brutaal terug, 'jullie kunnen toch niet bij ons komen met volle maan,' zegt hij uitdagend. 'Er zit een bescherming om het Verboden Bos heen, waar weerwolven niet doorheen kunnen komen.'

Borg staat op, en loopt met zijn handen in zijn zakken naar Troy toe. Hij buigt zich iets naar hem toe, en glimlacht, 'als ik je hier en nu besluit te bijten, ben je een halve weerwolf, vriend. Dat kan geregeld worden hoor, zeg het maar.' Loom haalt hij zijn hand uit zijn zak, en Troy loopt met rasse schreden naar de boekenkast waar hij moet zijn.

'Was dat echt nodig?' Fenrir kijkt zijn broertje aan.

'Ja,' zeggen Nikolai,ik, en mijn vader in koor.