Lost in Harry Potter: The Switch

Planning

Meteen draai ik me om, en ren de bibliotheek uit.

'Leah!?' hoor ik achter me roepen, en ik draai me om.

Vrijwel iedereen is achter me aangekomen, en ze staan me aan te kijken, vragend.

'Waar ga je heen?' vraagt Nikolai.

'Volg me maar, dan kom je erachter,' zeg ik verbeten, draai me om, en ren opnieuw weg.

Door de gangen, waar leerlingen elkaar omhelzen nadat ze elkaar kwijt zijn geraakt.

Ik hoor nog steeds kreten van blijdschap om me heen.

Slippend ren ik de hoek om, en ren de eerste beste toilet in die ik zie.

Het toilet waar Dominique verdween.

Voor de spiegel waar het gebeurde blijf ik staan.

Maar het is mijn eigen spiegelbeeld dat me aanstaart. Verwilderd, met angstige en rooddoorlopen ogen.

Ik laat mijn schouders hangen. 'Hij is aan die kant, dat weet ik zeker,' zeg ik zacht.

'Mogen wij nu eindelijk ook een uitleg wat er aan de hand is?' vraagt Nikolai, en hij slaat zijn armen over elkaar.

Tristan zit aan die kant!' ik wijs op de spiegel.

'Wacht even,' Nikolai steekt zijn handen in de lucht, 'je wilt de schouwer die toen zo'n lul tegen je was gaan redden?'

'Dat is hij allang niet meer!' snauw ik.

Nikolai kijkt een beetje geschrokken, zo heftig reageer ik niet vaak tegen hem.

'Leah-' zegt Dominique voorzichtig, 'wat is er met je? Nik heeft gelijk, en dat weet jij ook.'

'Ja, jullie hebben hem niet leren kennen op de manier hoe ik hem heb leren kennen!' zeg ik, nog steeds een beetje snauwerig.

Fenrir is de eerste die de link legt, en hij glimlacht, 'je bent verliefd op hem.'

Ik geef geen antwoord. In plaats daarvan bijt ik op mijn lip, en ontwijk oogcontact.

'Ja dus,' concludeert Fenrir, 'Leah, daar is toch niets mis mee? Drie mensen hier in de ruimte zijn ook verliefd geworden op een reisgenoot. Wij zullen dus wel de laatste zijn die je daar raar op aan zullen kijken.'

In knik, 'ja- sorry.'

Nikolai komt naar me toelopen, 'denk je dat hij aan de andere kant van de spiegel zit?'

'In mijn wereld,' zegt Ezra, die al die tijd behoorlijk stilletjes is geweest.

Ik knik.

'Dan moeten we mijn moeder om hulp vragen,' zegt hij. Hij kijkt Fenrir, en mijn ouders vragend aan, 'zij weet hoe je op een niet magische manier een Portaal opent. Zo heeft ze mij ook aan deze kant gekregen.'

De volwassenen in de groep kijken elkaar aan.

'Ik voel er weinig voor haar om hulp te vragen,' Alec slaat zijn armen over elkaar, 'wat nou als het weer mis gaat? Dan beginnen we van voren af aan.'

'En wie zegt dat Tristan vast zit in Ezra's kamer?' oppert Dominique, en alle ogen richten zich op haar.

'Rosa heeft haar experiment niet thuis uitgevoerd. Maar in een Wetenschappelijk centrum. Ik acht de kans groter dat Tristan dus daar zit.'

'Ik ken mijn moeders werkplek,' zegt Ezra. 'Ik zou terug kunnen gaan, en Tristan hierheen halen. Dan kan hij weer terug door de spiegel hierheen, en-'

'Blijf jij ook hier,' zegt Fenrir beslist. 'Over je moeder ben ik zo zeker nog niet. De kans dat ze hier berecht gaat worden is vrij groot, namelijk. Misdaden tegen de veiligheid van Tovenaars en Dreuzels enzo. Ik denk dat je moeder veilig zit aan haar kant van het Portaal.'

'Maar dan ben je er niet zeker van of ze hetzelfde gaat doen,' zeg ik. 'Ze was nu alleen maar gek van verdriet vanwege papa, maar nu gaat het om haar zoon. We kunnen hen niet zomaar opofferen voor één van ons.'

Iedereen kijkt me aan.

'Of ik begin doof te worden, of mijn dochter zei zojuist een paar wijze woorden,' zegt Borg. Hij knipoogt even naar me.

Fenrir grinnikt, 'heeft Tristan haar nog iets goeds bijgebracht ook. Wat mij betreft mag hij blijven.'

'Kunnen we niet voor strafvermindering zorgen als Rosa ons helpt met dat Portaal?' vraagt Nikolai, 'want ze helpt ons ook weer iemand van ons terug te halen.'

'Net als destijds met opa!' zegt Dominique, 'het Ministerie heeft hem toen ook zijn misdaden kwijtgescholden.'

Fenrir gromt iets onverstaanbaars. Maar iedereen binnen de Vaalhaar familie weet dat hij dat altijd een ongemakkelijk onderwerp vindt. Omdat hij er nog steeds van overtuigd is, dat hij een tijdlang in Azkaban had horen zitten.

'Strafvermindering zit er denk ik wel in ja,' zegt Alec, 'als we het hier over hebben met Hermelien moet er wel iets te regelen zijn.'

'Ik ga met Ezra mee,' zeg ik.

'Het kan gevaarlijk zijn,' zegt Alec, 'lieverd-'

Maar ik schud mijn hoofd, 'pap, ik wil niet het risico dat het Portaal zich sluit zonder Tristan. Dan ben ik liever bij hem. En met zijn drieën redden we het echt wel.'

'Zonder magie? En als weerwolf? Ik ben het voor de verandering et Alec eens,' zegt Borg. 'Lieverd, zonder magie en als Weerwolf zijnde ga je het niet lang redden in een magie-loze wereld. Nog maar niet te spreken over Ezra en Tristan, die jouw slachtoffers zullen worden.'

'Wat zou jij hebben gedaan als het Alec was dan?' ik sla mijn armen over elkaar, en kijk hem uitdagend aan.

Verbijsterd staan Alec en Borg me aan te kijken.

Nikolai en Dominique beginnen tegelijk te grinniken. En ook Fenrir grijnst.

Borg zucht, en gooit even zijn hoofd in zijn nek, 'eraan liggend hoeveel tijd je hebt aan die kant, mag je mee,' zegt hij. 'Maar als het risico te groot is, blijf jij hier, en gaat Ezra alleen, begrepen?'

Ik knik.

'Laten we haar maar gaan halen dan,' zegt Alec. En met hem, loopt iedereen het toilet uit.

Even laat ik mijn vingers langs het koude glas van de spiegel glijden, 'ik krijg je hieruit Tristan,' zeg ik zacht, 'dat beloof ik je...'

Dan ren ik achter de rest aan, terug naar de bibliotheek.

Alec hurkt voor Rosa neer, 'Rosa?'

Rosa kijkt hem aan, 'het spijt me,' murmelt ze.

'Ja dat weten we. Maar we hebben je hulp nog een keer nodig,' zegt Alec.

Rosa knikt, 'anything. Zeg het maar.'

'Nou- en ik weet dat dit heel raar gaat klinken, zeker na alles wat er is gebeurd. Maar- je moet nog een keer een Portaal maken. Op jou manier. De Wetenschappelijke,' zegt Alec voorzichtig.

Rosa kijkt ons allemaal aan, 'omdat iemand van jullie aan de verkeerde kant zit, toch?' zegt ze, en ze kijkt mij even aan.

Ik knik.

'Ik zal jullie een lijstje geven met dingen die ik nodig heb,' zegt ze.