🔧Bab 25: We've Got Your Back🎂

786 129 41
                                    

Baekhyun

*Flashback

"HYUNG nak pergi jauh ni. Tolong jaga my triple N baik-baik tau? Adik sorang je yang hyung percaya boleh jaga budak-budak tu, boleh sayang diorang macam hyung."

Aku dengan hyung tengah berdiri di bawah garaj. Dengar hyung titipkan pesanan serupa itu, aku terus tayang muka toya. "Balik awal. Jangan nak seronok sambung holiday kat Dubai sana pulak. Orang boleh tahan dengan triple N tu paling lama tiga hari je. Lebih dari tu, hyung balik nanti pergi cari diorang dekat rumah anak-anak yatim."

"Yah! Byun Baekhyun!" Mata hyung yang terjegil besar aku buat-buat tak nampak. "Gamak kau cakap macam tu dekat anak-anak buah sendiri?"

"Ya, hyung. Orang gamak je."

"Aishh budak ni! Aku siku jugak kang!"

Nampak hyung yang bersungguh untuk layangkan siku ke kepala aku, terus aku mengelak dengan pantas. Fuh! Nasib baik tak kena. Kalau tak, mahu bengkak setahun dahi aku. "Hyung!" Bentak aku dengan muka tak puas hati. "Dah ah paksa orang tolong jaga budak-budak puaka tu. Lepas nak belasah orang pulak. Macam tu ke cara mintak tolong?"

Tangan mencekak pinggang, hyung masih merenung aku dengan aura macam nak telan aku hidu-hidup. "Hyung tahu apa yang kau cakap tu tak sama dengan apa yang ada dalam hati kau tu. Tapi boleh tak sesekali kau bagi hyung ayat-ayat yang menyedapkan hati sikit? Dah la orang nak pergi jauh ni!"

Aku mencebik. "Serius ah. Balik awal! Walaupun diri tu berstatus duda hot, sila jangan lupa diri. Jangan lupa bahawasanya hot mana pun hyung, ada dua orang anak yang masing-masing punya perangai puaka kat sini."

"Yah! Kau mengutuk anak hyung, Byun Baekhyun!!??"

Bila suara hyung naik lagi satu oktaf, aku bergegas melangkah menjauhi dia. Tapi masih lagi aku berani nak menambah. "Dah memang kenyataan pun kan? Dua budak tu memang puaka."

"Tapi kenapa dua? Bukankah patutnya kau sebut tiga?"

"Memang tiga. Tapi yang perangai puaka tu dua. Naeun je yang normal pun."

"Haish! Kau ni kan... hyung tengok kau kecik besar kecik besaaaarrr je sekarang ni." Hyung berpeluk tubuh seraya mengecilkan mata merenung aku. Gelengkan kepala sebelum mengupas senyum kemudiannya. "Whatever lah Little Baekkie... Kau cakaplah apa pun. Hyung lagi kenal kau lebih dari kau kenal diri kau sendiri."

Aku buat muka lagi sebab dia panggil aku macam tu. Pada masa yang sama, dalam hati sebenarnya agak lega dan terharu. Hyung memang kenal aku dengan baik sekali. Dia tahu hati aku tak sekejam mulut aku.

"Byun Baekhyun."

Dia sebut nama penuh aku. Tapi bukan dengan nada tinggi. Lembut macam gaya dia panggil aku 'adik'.

"Kau tahu tak kau orang yang paling hyung percaya dalam dunia?"

Haih! Dah mula dah. Dia buat lagi perangai meroyan dia. "Jadi?" Saja aku kasi ayat tanya.

Sama dengan dia pegang bahu aku, dia bersuara. "Hyung merayu pada kau. Tolonglah jaga anak-anak hyung dengan baik. Tolong sayang diorang macam hyung sayang kau. Tolong letak diorang bertiga pada tahap yang paling atas dalam hati kau. Tolong sabar melayan sikap diorang yang selalu buat kau rasa bengang dan menyampah. Hyung tak ada orang lain yang nak diharapkan. Hyung cuma ada kau je. Kalau abang sendiri tak menyusahkan adik dia, siapa lagi kan? Jadi... tolong jangan kecewakan hyung."

Aku telan liur mendengar satu persatu ayat yang dituturkan oleh hyung. Tak tahu kenapa, aku rasa lain macam. Sikap hyung sekarang ni betul-betul semacam. "Dah kenapa pulak tunjuk aura pelik macam ni, orang tua Changwook? Pergi jelah outstation Dubai sana tu. Orang tak kejam mana pun sampai nak dera budak-budak tu. Tahu ah orang sekolahkan diorang macam mana nanti. Dan lagi satu... apa ingat orang gamak ke nak sumbat diorang masuk rumah anak-anak yatim? Paling gamak, kalau dah tak tahan sangat budak Nari dengan Namyoon tu orang campak naik bumbung rumah ni je selama seminggu. Biar keras meraung kat atas sana tu."

[COMPLETED] Mind Over Matter (Baekhyun)Where stories live. Discover now