Nauczyciel, który zmienił wszystko

🍁 Rozdział 19 🍁

Mikołaj

Po zakończonej wigilii klasowej  i po tym jak szatynka opuściła salę , pomogłem paniom sprzątającym , następnie chwyciłem plecak , gitarę i prezenty od klasy i Pauliny , udając się w stronę samochodu.

Przerażała mnie to bardzo ,że tak długo nie zobaczę się z szatynką , nie  wiem jak dam radę. To był bardzo długi dzień , przez to gadam nieskładnie. W drodze do domu zrobiłem niewielkie zakupy w supermarkecie , choć w supermarketach coraz więcej ludzi , ja już jutro z rana jadę do Zgierza . Przez to ominą mnie świąteczne przygotowania . Jednak pamiętam jak byłem mały wszyscy jeździliśmy do supermarketu z rodzicami i najwięcej miejsca w koszyku zajmowały słodycze , miło zawsze będę wspominać te czasy. Paulina podarowała mi książkę , którą mówiłem ,że chcę przeczytać , ale nie po drodze mi do księgarni , widać że ma bardzo dobrą pamięć , a do tego krawat  z bardzo dobrego jakościowo materiału.

Plany na wieczór miałem takie ,żeby pograć trochę na gitarze , ewentualnie pooglądać telewizję , ale zadzwonił Karol i razem z chłopakami wylądowaliśmy na kanapie z konsolą .Nie muszę chyba dodawać ,że na tej samej kanapie zasnęliśmy snem kamiennym, spaliśmy  aż do samego rana.

Paulina

Po bardzo długiej podróży w końcu udało nam się dotrzeć na miejsce . Gdy zaparkowaliśmy na podjeździe od razu wróciły wszystkie  wspomnienia ,aż kręci się łezka w oku . Wyszliśmy z auta , a ja od razu pobiegłam pukać do drzwi , długo nie musiałam czekać od razu otworzyła mi babcia z uśmiechem na twarzy , a z kuchni zaglądał dziadek. Na pewno nasuwa się pytanie co z moimi dziadkami od strony mamy . Mieszkają dość daleko , bardzo długo mieszkaliśmy w Hiszpanii , nigdy do nas nie przyjechali i tak trochę kontakt się urwał i bardzo rzadko się kontaktujemy . W głębi serca mamie musi być bardzo przykro , choć mówi ,że rodzice taty jej zastępują jej rodziców. Jak jest naprawdę wie tylko ona.  Wszyscy się bardzo serdecznie witaliśmy , dziadków ostatnio widziałam w wakacje , bardzo dawno. Bardzo też tęskniłam za naszymi zwierzakami czyli kotkiem i pieskiem. Dziadkowie mieszkają w szeregowym domu , jest to taka typowa dzielnica praktycznie tylko z szeregówkami. Tutaj tato i wujek Claudio wychowywali się , a że wujek jest starszy o dwa lata ,a sąsiad sprzedawał dom obok , to go wykupiliśmy . Więc wujek z rodziną mieszka po sąsiedzku z dziadkami . Gdy my tu mieszkaliśmy to mieszkaliśmy u dziadków , jednak przeważnie my , czyli ja Kuba i Hania tu mieszkaliśmy , bo rodzice , gdy pracowali mieszkali w kawalerce w Barcelonie , by mieć bliżej do pracy , przez co nie mieliśmy aż takiego problemu ,żeby pomieścić się w takich malutkich domkach.

Gdy wchodziło się do środka był malusieńki korytarzyk , na wprost dość duża kuchnia , wyjście do ogródka , a z kuchni przejście do salonu połączonego z jadalnią.

Na piętrze korytarzyk jest bardzo ciasny. Są tutaj trzy pokoje bardzo małe i niewielkich rozmiarów łazienka . Tak na marginesie uwielbiam tą łazienkę , ma super prysznic , który ma deszczownicę , co ułatwia mi mycie moich nie za długich  włosów , ale tak mnie zawsze boli kręgosłup gdy stoję i płuczę te włosy.

Na przeciwko łazienki był i jest pokój mój i Hani , po drugiej stronie w jednym pokoju mieszkają dziadkowie , a  w tym drugi będą spać rodzice . Natomiast Kuba i Weronika dostaną sofę u Merchi i Abelarda .

Gdy piliśmy herbatkę i rozmawialiśmy  z dziadkami jak błyskawica wpadli Merchi i Abelardo , od razu się na nas rzucili , dopiero po chwili zauważyłam ,że dalej stoją ciocia i wujek.Dobrze ,że babcia nie zauważyła ,ze nie mam bransoletki jej też byłoby mega przykro , jakby się dowiedziała,że ją zgubiłam.

Dzisiaj już jest 22 grudnia i w sumie zaraz pojedziemy do najlepszej hiszpańskiej przyjaciółki mamy , cioci Elisii.

Gdy już każdy się z każdym przywitał , poszliśmy się rozpakować . Kiedyś dzieliłam ten pokój z Hanią , a jest on myślę ,że nawet za mały jak na jedną osobę , więc nie wiem , jak mieszkał tu wujek Claudio.Były tu dwa łóżka , regał na książki , mała szafa i telewizor.