Legendary Phoenix [Complete]

Chapter- 12

Zawgyi

ဖုန္ေဟြ႔သည္ ဟြားဝူခ်င္၏ လက္ကိုဆြဲကာ ပြဲေစ်းတန္းသို႔ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့သည္။

ျဖဴလႊလႊဝတ္ရံုျဖင့္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာ အိပ္မက္နတ္ဘုရားမွာ ေခ်ာေမာခန္႔ညားၿပီး သြက္လက္သည့္ ဇာမဏီနတ္ဘုရား၏ ေနာက္တြင္ ထပ္ၾကပ္မကြာ ကပ္ပါလာရသည္။

ပြဲေစ်းတန္းမွလူတို႔သည္ အသေရတင့္တယ္ေသာ ထိုလူႏွစ္ဦကို မေငးၾကည့္ပဲ မေနႏိုင္။ သမင္လည္ျပန္ပင္ ေငးယူရသည္အထိ ထိုပံုရိပ္ႏွစ္ခုက လိုက္ဖက္လြန္းလွေခ်သည္။

"ဖုန္...ေဟြ႔!''
ဟြားဝူခ်င္က သူတို႔ကို လူအမ်ားဝိုင္းၾကည့္ေနေၾကာင္း ရိပ္မိသည္ႏွင့္ ဖုန္ေဟြ႔ဆြဲထားေသာ သူ၏ လက္ကို ႐ုန္းလိုက္ၿပီး ေျခလွမ္းတို႔ကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္။

ထိုအခါမွ ဖုန္ေဟြ႔က သူသည္ ဟြားဝူခ်င္၏ လက္ကို ပိုင္စိုးပိုင္နင္းျဖင့္ ဆြဲကိုင္ထားေၾကာင္း သတိရမိသြားသည္။ သူက တစ္ခ်ိန္လံုး ဟြားဝူခ်င္ကို သူပိုင္ဆိုင္သည္ဟု စိတ္ကူးမ်ားယဥ္ေနသည့္အတြက္ ဤကဲ့သို႔ ဟြားဝူခ်င္ လက္ကို အမွတ္တမဲ့ဆြဲကိုင္မိသြားျခင္း ျဖစ္သည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အိပ္မက္နတ္ဘုရား။''
ဖုန္ေဟြ႔က ဟြားဝူခ်င္၏ လက္ကို အသာေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီး ေတာင္းပန္စကားဆိုသည္။

ဟြားဝူခ်င္၏ မ်က္ႏွာက ဇာပုဝါေၾကာင့္ သူ၏ မ်က္ႏွာ အမူအရာ ကို မျမင္ရေသာ္လည္း ဟြားဝူခ်င္ စိတ္မဆိုးေၾကာင္းကိုေတာ့ ဖုန္ေဟြ႔သိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူအနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာရသြားသည္။

"ရပါတယ္...ကိစၥမ႐ွိပါဘူး''
ဟြားဝူခ်င္က ထိုစကားကို ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ေလာကြတ္စကားသာသာ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ မည္သူက ထင္မည္လဲ။

အႏွီသူမတူေသာ ဇာမဏီနတ္ဘုရားက သူ၏ လက္ကို အမွန္တကယ္ပင္ ျပန္ဆြဲကိုင္လိမ့္မည္ဟု...

ပထမတစ္ႀကိမ္ထက္ ပိုတင္းၾကပ္သည့္အျပင္ ဖုန္ေဟြ႔၏ ႐ွည္လ်ားေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ဟြားဝူခ်င္၏ သြယ္လ်ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ယွက္ကာ ဆုပ္ကိုင္ထားေလသည္။