Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Instagram; serceyioldurmekofficial
Dandini dandini dastana
Danalar girmiş bostana
Kov bostancı danayı
Yemesin lahanayı
Ritmik sesle duyduğum bu ninniye o kadar aşina olmuştum ki, tam anlamıyla derin uykuya dalmama engel olan bizzat bu ses olsa da sanki kesilse rahatsız olacaktım. Ne kadar bilmiyorum ama uzun zamandır dinlesem de hiç eşlik etmemiştim. Ta ki bu ana kadar, bu uykumdan daha çok koptuğumun kanıtıydı.
'Eee eee eee eee'
Aynı anda aynı yeri tekrar ettiğimizde bir elektronik cihazdan çıktığı ve tekrarda olduğu bariz belli olan ninni sonunda beni kendisine eşlik etmeyezorlayarak uyandırmıştı. Gözlerimin önüne düşen alan bir süre bulanık kaldı, sanki susması için tek şart benim gözlerimi açmammış gibi ninni sesi aniden kesildi. Gözlerim ağır ağır açılıp kapanırken tekrar uyumaya çalışmakla, ayaklanmak arasında gidip geliyordum. Duyduğum tek bir sese kadar. Ses.
Bir bebek sesi.
Gülüyor muydu, mırıldanıyor muydu bilmiyorum ama bana bir bebeğin ağlayışı dışında bütün sesler huzur verirdi. Tıpkı şu anki gibi. Sesi bile sorgulamaya zaman bulmadan dudaklarım kıvrıldı istemsizce. O bebeğin sesi arttı, nihayet ki benim sorgulayacağım seviyeye geldi. Başta o ninninin çıktığı yerden gelen kaydedilmiş bir ses olduğunu düşünsem de iyice netleşmiş olan bakışlarımı olduğum yerde gezdirdiğimde gözlerim tek bir yerde takılı kaldı.
Beşikte. Bir bebek beşiğinde.
Algılayamadım, benimle aynı yerde bir bebek olduğunu kabullenemedim başta ama o ses arttı hatta beni huzursuzlaştıracak bir seviyeye ulaştı. İçindeki bebek ağladı ağlayacaktı. Üzerimdeki pikeyi şaşkınca atarken etrafa baktım. Evimdeydim, odamdaydım. Odadaki şömineyle benim aramda ama şömineye uzak bana yakın olacak şekilde konumlandırılmış üstü tül oldukça modern ve güzel beyaz bir beşiğe doğru ilerledim. Bir bebek beklediğim kadar bunun çok anlamsız oluşunu da farkındaydım ama düşündüğüm şeyin görsellikle kanıtlanması geç olmadı. Beşiğin içinde aylarını doldurmuş ama muhtemelen henüz yaş almasına en az yarım yıl olan bir kız bebek girdi görüş alanıma.
Üzerinde epey tatlı bir elbise, başında çok az saç olmasına rağmen de pembe büyük bir toka. Küçük oluşuna rağmen o kadar özenle giydirilmişti ki ayağındaki patiklerden bileğine takılan muhtemelen altın pembe nazar boncuklu bilekliğe kadar her şey düşünülmüştü. Annesi bandanasını bile takmayı ihmal etmeyecek kadar süslemişti, tıpkı bir prenses gibiydi...
