?Daffodils[Complete]

🍁Daffodilsအပိုင်း(၁)တံစက်မြိတ်အောက်က လူနှစ်ယောက်

🍁Daffodils:အပိုင်း(၁)တံစက်မြိတ်အောက်ကလူနှစ်ယောက်

လေအဝေ့မှာ မိုးနံ့ခပ်ပါးပါးနဲ့အတူဆေးရုံပိုးသတ်ဆေးနံ့ပါတစ်ခါတည်းလိုက်ပါလာတယ်။လူနာChartမှာရေးမှတ်နေရင်းဘောပင်ခဏချပြီးဆေးရုံသံဇကာပေါက်ကနေအပြင်ကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ မိုးကခပ်အုံ့အုံ့. . .

ဘာရယ်မဟုတ်အပြင်ကိုဆက်ငေးနေမိနေတုန်းမှာပဲ . .နားထဲကိုစကားသံတွေကတိုးဝင်လာတယ်။

"ကွဲန်..ကျောန် က ရှစ်ခနန်းကောန်းအယ်နာ.."
(ဦးလေး..ကြောင်ကချစ်စရာကောင်းတယ်နော်)

"အင်း ဒါပေမဲ့..ကြာဖူးလေးကပိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပေါ့"

"ဟုတ်ဝါး"
(ဟုတ်လား)

ကြာဖူးလေးရဲ့အမေးကို 'ဒါပေါ့ကွ' လို့ဖြေပြီး ဆံပင်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုလက်နဲ့ဆွဲဖွလိုက်ကာ သွားစွယ်တွေဖွေးခနဲပေါ်အောင် လှည့်ရယ်ပြသူကို ကြည့်ပြီး နွေဦး ခေါင်းကိုအသာရမ်းလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့သက်ပြင်းချကာ ရေးလက်စကိုဆက်ရေးဖို့ပဲအာရုံစိုက်လိုက်တယ်။

အတန်ကြာတဲ့အထိကြာဖူးနှင့်စကားလက်ဆုံကျနေသံကြားနေရတယ်။ကြာဖူးလေးက စကားပြောရင်အင်းလေးဒေသိယစကားတွေထည့်ထည့်ပြောတတ်တယ်။ကြာဖူးလေးရဲ့အဖိုးက ဆေးရုံစောင့်ကြီး ဖြစ်ပြီးအမေ အဖေတွေကတော့ ကုန်စိမ်းရောင်းကြတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် ကြာဖူးလေးကအဖိုးနဲ့အတူဆေးရုံလိုက်လာပြီးနေ့လည်ဘက်ဆို ကြာဖူးလေးက ဆေးရုံမှာဆရာဝန် ဆရာမတွေနဲ့လှည့်ပြီးစကားလိုက်ပြောတတ်တယ်။

နွေဦးလဲရောက်ခါစတော့ ကြာဖူးပြောသမျှနားမလည်ဘူး...၁နှစ်ခွဲလောက်ကြာတဲ့အချိန်ကျမှနည်းနည်းရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းနားလည်လာတာ။အဲ့ဒါကြောင့်...သေချာလဲနားမလည်ပဲ စကားလက်ဆုံကျနေတဲ့လူကိုကြည့်ပြီးနွေဦး အမှန်တကယ်ကိုအံ့ြသမိတယ်။

ဒါပေမဲ့လဲ အံ့ြသစရာတော့သိပ်မကောင်းပြန်ဘူး။အဲ့လူကလူတကာနဲ့ဖော်ဖော်ရွေရွေ ဆက်ဆံတတ်ပြီး နွေဦးနဲ့တော့ကွာတယ်။သူကတော့ ဘယ်သူနဲ့မှလဲရင်းနှီးလိုစိတ်လဲမရှိတဲ့အပြင်ရင်းနှီးမိမှာကိုတောင်ကြောက်နေမိသေးတာ။