?Daffodils[Complete]

🍁Daffodils အပိုင္း(၄၄)The Lucky One

နားထင္ကေနတစ္ဆင့္ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုၾကားထိစူးကိုက္တက္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ မိုးပင္လယ္ သူ႔ေရ႔ွက Macbookကိုပိတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ကာမ်က္စိမိွတ္ထားလိုက္ရတယ္။
သူ႔အေမနဲ႔စကားေျပာၿပီးကတည္းက၂ရက္လံုးလံုး ဒီအခန္းထဲကေနဘယ္မွမထြက္ဘယ္သူနဲ႔မွလဲအေတြ့မခံဘဲ ဟိန္းထက္နဲ႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး သူ႔အေမကုမၸဏီရဲ့ ေပ်ာ့ကြက္ေတြကိုအျပန္ျပန္အလွန္လွန္စဥ္းစားေနခဲ့ေပမယ့္ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အစီအစဥ္ကထြက္မလာေသးဘူး။

အျခားလူေတြဆို သူဒီေလာက္ႀကီးထိအာရံုမစိုက္လွေပမယ့္ သူရင္ဆိုင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့လူက သူ႔ရဲ့ အေမျဖစ္ေနတယ္။သူ႔အစီအစဥ္က ဟာကြက္မရိျွပည့္စံုေနမွ သူ႔အေမကို ပုန္ကန္လို႔ရမွာ။

မ်က္ခံုးႏွစ္ခုကို လက္နဲ႔ဖိႏိွပ္ရင္း ကိုထက္ လာရင္သူအဆူခံရၪီးမယ့္အေၾကာင္းေတြးမိတယ္။သူခုထက္ထိေဆးရံုမွာပဲရိွေသးတာမို႔ အလုပ္အလြန္အကြၽံမလုပ္ဖို႔ တားျမစ္ခံထားရတယ္။သူဒီ၂ရက္လံုးမွာသူ႔ရဲ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဖုန္းကိုပါပိတ္ထားလိုက္ၿပီး အလုပ္အတြက္ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းကိုသာဖြင့္ထားခဲ့တာ။

ခုေတာ့ သူ႔ရဲ့ဖုန္းကိုျပန္ဖြင့္ၿပီး သူလဲ အခန္းထဲကေနအျပင္ထြက္ဖို႔လိုေနၿပီ။ဒီအခန္းထဲမွာေနတာ ၾကာၿပီမို႔ သူ႔ၪီးေနွာက္ေတြလဲထံုထိုင္းေနၿပီလို႔ခံစားရတယ္။ဖုန္းကိုျပန္ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း စာေတြ Missed callေတြ သူ႔ဆီအၿပံဳလိုက္ႀကီးဝင္လာတာ ကို သူတစ္ခုမွဖြင့္မဖတ္ဘဲ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထိုးထည့္ၿပီး အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္။

သူေဆးအိတ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ Drip Standကို တြန္းရင္း ​ေကာ္ရစ္ဒါမွာေျဖးေျဖးခ်င္းလမ္းေလ်ွာက္ေနလိုက္တယ္။ဟိန္းထက္ကလဲ Resortကိုခဏျပန္သြားရၿပီးအဒ္ဒမ္က သူ႔အလုပ္အေရးႀကီးလို႔ ျပန္သြားၿပီဆိုေတာ့ ေဆးရံုမွာသူတစ္ေယာက္ထဲပဲရိွတယ္။

ေဆးရံုရဲ့ ေကာ္ရစ္ဒါမွာရပ္ၿပီး သံဇကာေပါက္ကေနတစ္ဆင့္ အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝင္ခါနီးေနလံုးႀကီးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က သူ႔အျမင္အာရံုထဲကို ဝင္လာတယ္။
မဲဘာန္းက ဒီဇင္ဘာမွာဆို အရမ္းေအးၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကလဲ အရမ္းလွတယ္။ေန့လည္ ၂နာရီဆိုေနစဝင္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ၂နာရီခြဲ ၃နာရီဆို လံုးဝေနဝင္သြားတာမို႔အေအးဓာတ္ကလဲ ပိုလာၿပီ။