🍁Daffodils:အပိုင္း(၁၅)မတရားသျဖင့္ခုန္ေနတဲ့ႏွလံုးသား
အိမ္အျပန္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးမွာေခမီကမိုးပင္လယ္နားကေနတစ္ဖဝါးမွမခြာပဲလိုက္လာတယ္။မိုးပင္လယ္အိမ္တံခါးဖြင့္ဖို႔ကိုေတာင္မွလြယ္အိတ္ႀကီးလိုေဘးကေနကပ္လ်က္ႀကီးလိုက္ေနတာမို႔ေနြၪီးမွာ အသဲယားလြန္းလို႔မ်က္ႏွာလႊဲေနရတယ္။
အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ရပ္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုတိုက္ခ်ၿပီး ေနြၪီး အိမ္ထဲကိုဝင္လိုက္တယ္။ ေရကရားထဲကေနဖန္ခြက္ထဲကို ေရထည့္ေနတုန္းမွာပဲ မိုးပင္လယ္ကသုတ္သီးသုတ္ျပာနဲ႔အနားေရာက္လာၿပီး...
"ေနြၪီး ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္.."
ေနြၪီး ေရခြက္ကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ကိုယ္ကို မိုးပင္လယ္ဘက္ကိုလွည့္ကာ ...
"ဘာကိုေတာင္းပန္တာလဲ"
မိုးပင္လယ္ကအေျပာရခက္သလို လည္ပင္းကို လက္နဲ႔ပြတ္ရင္း...
"ဟို• • •"မိုးပင္လယ္စကားေတာင္မစရေသးခင္ေနြၪီးလက္ထဲကေရခြက္က ဆြဲယူခံလိုက္ရၿပီးေခမီ့လက္ထဲေရာက္သြားတယ္။
"ေက်းဇူး ေနြၪီး...ငါေရဆာေနတာ"ေအး!ငါေရာပဲ!
"ထပ္ယူၪီးမလား"
"ေတာ္ၿပီ"
ေခမီက ေနြၪီးကို လက္ခါျပၿပီး စားပြဲခံုေပၚတံေတာင္နဲ႔ေထာက္ကာ လက္ဖဝါးေပၚေမးတင္ရင္း ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလးနဲ႔ေျပာတယ္။
"ကိုမိုးပင္လယ္..ေခမီ့ကိုဘာခ်က္ေႂကြးမွာလဲ"မိုးပင္လယ္လွည့္ၾကည့္လာတာကိုေနြၪီး သိေပမယ့္လဲ ျပန္လွည့္မၾကည့္ပဲ ေရေသာက္ဖို႔ကိုပဲ အာရံုထားလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္လဲမိုးပင္လယ္ကစားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို အုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး...ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေမးတယ္။
"ေနြၪီး..ဘာထပ္စားခ်င္ေသးလဲ..မနက္ကဟင္းေတြကေတာ့က်န္ေသးတယ္"
ရုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ ေနြၪီးအလစ္ငိုက္ခံလိုက္ရၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ခနဲျဖစ္သြားကာ ေရသီးမလိုေတာင္ျဖစ္သြားရတယ္။ႏွာေခါင္းထဲေရာက္သြားတဲ့အခ်ိဳ႕ေရေတျြပန္ထြက္ဖို႔အတြက္ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရင္း..."အဟမ္း..ဟမ္း..ရတယ္...ဘာမွထပ္ခ်က္မေနနဲ႔ေတာ့"
YOU ARE READING
?Daffodils[Complete]
Romanceတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...