"မိုးပင်လယ်..မင်း နွေဦးဧရာနဲ့ဆက်တွဲလို့မရဘူး"
မေမေ့အသံကတင်းမာပြတ်သားမှုအပြည့်...သူအမြဲမလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့တဲ့ အသံမျိုး...
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..မေမေပဲခွင့်ပြုပေးခဲ့တာမလား"
"ဟုတ်တယ်...ခွင့်ပြုပေးခဲ့တယ်...အဲ့တုန်းကမင်းကိုအပျော်သဘောခဏတွဲပါစေဆိုပြီးခွင့်ပြုပေးခဲ့တာ"
"ကျွန်တော် နွေဦးကိုအပျော်သဘောတွဲတာမဟုတ်ဘူးမေမေ ...ကျွန်တော် ဆရာဝန်ဆက်မလုပ်ရလဲဖြစ်တယ်..နွေဦးနဲ့တော့မပြတ်ဘူး"
"ရတယ်လေ...မင်းမေမေပြောတာကိုနားထောင်ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်ချက်ချ...နွေဦးဧရာက မင်းအဖေရဲ့ မယားပါသား..သူ့အမေက မင်းဖေဖေကို မေမေတို့သားအမိဆီက လုသွားတာ"
"ဘာ!မယုံဘူး...ကျွန်တော်ဖေဖေ့ဆီသွားမယ် သေချာသွားမေးမယ်"
နောက်ကမေမေ့ရဲ့ အော်ဟစ်တားသံတွေကို မိုးပင်လယ် လစ်လျုရှုပြီး ကားသော့ကိုဆွဲယူပြီးမောင်းထွက်လာခဲ့တယ်။
/ဒုန်း!!/
ကျယ်လောင်တဲ့အသံနဲ့အတူ သူ့ကားလည်ထွက်သွားပြီး...သူ့မျက်နှာကို လေအိတ်ကရိုက်လာတယ်။ပြီးတော့တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူလာပြီး သွေးနံ့တွေလှိုင်တက်လာတယ်။ပူနွေးတဲ့စီးကပ်ကပ်အရည်အချို့က သူ့နဖူးကနေစီးကျနေတယ်...ခေါင်းတွေကလဲတရိပ်ရိပ်နဲ့...သူ့ရှေ့တူရှုက မှုန်ဝါးဝါး ဖြစ်နေပြီ။
သူသေတော့မှာလား?
တစ်ယောက်ယောက်ကယ်ပေးကြပါဦး!
"အား!"
သူနာနာကျင်ကျင် အော်ပြီး မျက်လုံးကို ဖျတ်ခနဲဖွင့်ကာ ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်တယ်။
သူ့ရင်အစုံက နိမ့်ချည်မြင့်ချည် နဲ့ လျင်လျင်မြန်မြန်လှုပ်ရှားနေတယ်။အသက်ရှုသံတွေပြင်းထန်နေပြီး ခုလေးတင်မှ သေရေးရှင်ရေးကလွတ်မြောက်လာသူလို ထိတ်လန့်မောပန်းနေတယ်။ခေါင်းအစခြေအဆုံးချွေးတွေနဲ့ ရွှဲနစ်နေပြီး မဲဘာန်းရဲ့အအေးဓာတ်ကသူ့အပေါ်အလုပ်မဖြစ်တော့ဘူး။
နံနက်၂နာရီ...
သူသက်ပြင်းကိုလေးလေးပင်ပင်ချလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကြား ထည့်ကာ ဖိပွတ်ပြီးဆံပင်တွေကိုပါဆွဲဖွပစ်လိုက်တယ်။
YOU ARE READING
?Daffodils[Complete]
Romanceတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...
![?Daffodils[Complete]](https://img.wattpad.com/cover/266924640-64-k177497.jpg)