🍁Daffodils:အပိုင္း(၂၄)ေနြၪီးကကိုယ့္ရဲ့ကေလးေလး
ေခမီ့လက္ကို လူရွင္းတဲ့ေကာ္ရစ္ဒါအထိဆြဲေခၚလာၿပီး သူ အၾကမ္းပတမ္းပဲလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
"အား!ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ...လက္နာလိုက္တာ"
ခပ္ညည္းညည္းေလး ေျပာေနတဲ့ ေခမီ့ကို မိုးပင္လယ္ ဂ်ူတီကုတ္အိတ္ထဲလက္ထည့္ၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲရပ္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။တကယ္ဆိုသူဒါ့ထက္ကိုလုပ္ခ်င္တာ။
ေခမီကသူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ကိုပြတ္ၿပီး...
"ေခမီ့ကိုဘာလို႔ဆြဲေခၚလာတာလဲဟင္"
"ကေလးကို သူ႔အေမအေၾကာင္းေျပာဖို႔ ကိုယ္တို႔ေတာ္ေတာ္ေလးအရိွန္ယူထားရတာ...ခုေတာ့မင္းေက်းဇူးနဲ႔ကေလးလန္႔သြားၿပီ"
"ေခမီက သိၿပီးသားမွတ္လို႔"
ေတြ့လား!!တစ္ခုခုဆိုဘာမွမသိတဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔...
"ေနာက္ဆို တစ္ခုခုမလုပ္ခင္အရင္စဥ္းစားစမ္းပါ..သူမ်ားေတြကိုဒုကၡေပးမေနပဲနဲ႔"
"ေခမီကမသိလို႔ေျပာလိုက္မိတာပါ..."
"မသိလို႔ ဆိုတဲ့စကားကို ကာဗာယူၿပီးစိတ္ထဲရိွတဲ့အတိုင္းလုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္ေနတာေတြလဲရပ္လိုက္ပါေတာ့...စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းေနၿပီ"
မိုးပင္လယ္စိတ္တိုတိုနဲ႔ မာမာထန္ထန္ေျပာၿပီး နားေနခန္းကိုျပန္လာလိုက္တယ္။နားေနခန္းေရာက္ေတာ့ ေနြၪီးကိုၾကာဖူးေရ႔ွမွာဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး မ်က္ရည္သုတ္ေပးေနတာေတြ့လိုက္ရလို႔သူခ်စ္စႏိုးနဲ႔ရပ္ၾကည့္ေနတုန္း ေနြၪီးေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ သူရယ္ရခက္ ငိုရခက္ျဖစ္သြားတယ္။
"မငိုနဲ႔ၾကာဖူးရာ..ၪီးကငိုရင္ရိုက္မွာေနာ္"တဲ့...
ေနြၪီးစကားဆံုးတာနဲ႔ ၾကာဖူးက အားကုန္သံုးၿပီးငိုခ်လိုက္တာ ေဆးရံုတစ္ခုလံုးေတာင္ လန္႔သြားေလာက္မယ္။ေနြၪီး လဲ မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ ပ်ာယာခတ္သြားၿပီး ေနာက္အလွည့္မွာ သူ႔ကိုေတြ့သြားတယ္။
ေနြၪီးက ဝမ္းသာေတာက္ပသြားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔...
"လာပါၪီး...ကေလးကရုတ္တရက္ႀကီးထငိုလို႔..အစကအဲ့ေလာက္မဆိုးဘူးကြၽန္ေတာ္ေခ်ာ့လိုက္တာမွာပိုဆိုးသြားေတာ့တာပဲ"
YOU ARE READING
?Daffodils[Complete]
Romanceတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...
![?Daffodils[Complete]](https://img.wattpad.com/cover/266924640-64-k177497.jpg)