🍁Daffodils:အပိုင္း(၄)ဒီခံစားခ်က္ကဘာလဲဆိုတာမေသခ်ာဘူး
အပ်င္းေၾကာတစ္ခ်က္ဆန္႔လိုက္ၿပီး ေလတစ္ခ်က္ရႈသြင္းလိုက္ေတာ့ႏွာေခါင္းထဲ ဝင္လာတဲ့အနံ႔ေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ အိမ္မွာမဟုတ္မွန္း ေနြၪီးသိလိုက္တယ္။မ်က္လံုးကိုၾကည္သြားေအာင္ဖြင့္ပိတ္၂ႀကိမ္ေလာက္လုပ္ၿပီးမတ္တပ္ရပ္မယ္လုပ္ေတာ့ အသားကုန္ေကြးထားမိတဲ့ေျခေထာက္ေတြက လက္မခံ...
"က်စ္!!ေျခေထာက္က်ဥ္လိုက္တာ"
ေနြၪီး ဖိနပ္ေတာင္ မစီးႏိုင္ေသးပဲ ေျခေထာက္ကိုမလႈပ္မယွက္နဲ႔အရင္ထိုင္ေနရေသးတယ္။ေနြးေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို အေအးဓာတ္မေရာက္ေအာင္ကာကြယ္ေပးေနတဲ့အရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးခိုးေရာင္ ဆြယ္တာေလး။မနက္ကမိုးပင္လယ္ဝတ္ထားတာကိုေတာ့ေတြ့လိုက္သား...
သူခ်မ္းၿပီးေကြးေနတာကို မျမင္ခ်င္လို႔ ခြၽတ္ၿပီးလာၿခံဳေပးထားတာျဖစ္ရမယ္။အဲ့လူလဲတစ္မ်ိဳးပဲ..မိုးစိုတာကို ျမင္ရတာမေနႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ထီးကိုလဲသူမေဆာင္းပဲေပးလိုေပး...ခုလဲ ခ်မ္းစီးေနတဲ့ရာသီဥတုမွာ အေနြးထည္ကိုမဝတ္ဘဲေနြၪီးကိုၿခံဳေပးထားျပန္တယ္။
ေနြၪီး အက်ႌကိုကိုင္ၾကည့္ေနတုန္းမွာမိုးပင္လယ္ကနာ့စ္ျဖဴႏွင္းနဲ႔စကားေျပာရင္း နားေနခန္းထဲဝင္လာတယ္။ေနြၪီးကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္ကာၿပံဳးျပၿပီး...
"ႏိုးေနၿပီလား"လို႔ေမးတယ္။ၿပီးေတာ့ ျဖဴႏွင္းနဲ႔စကားေျပာၿပီး ျပန္ထြက္သြားျပန္ေရာ။ခဏၾကာေတာ့မွ ခြက္တစ္ခုကိုင္ကာျပန္ဝင္လာၿပီး ေနြၪီး ကို လာေပးျပန္တယ္။
"အင့္...ေရႏြေးေသာက္လိုက္...စိတ္ၾကည္သြားေအာင္"
ေနြၪီး မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ပဲလွန္ၾကည့္ၿပီးလွမ္းယူလိုက္တယ္။မိုးပင္လယ္က ေနြၪီးေရ႔ွတည့္တည့္မွာရပ္ေနတာမို႔ ေျခေထာက္ကို သူနဲ႔မထိေအာင္ သတိထားေနရတယ္။သတိထားကာမွ မိုးပင္လယ္ကရိပ္မိသြားၿပီး..
"ေျခေထာက္က ဘာလို႔လဲ..ဘာလို႔မထိေအာင္ေရွာင္ေနတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး..ဖိထားတာၾကာေတာ့...."ေနြၪီးစကားေတာင္မဆံုးလိုက္ရဘူး။မိုးပင္လယ္က..."က်ဥ္ေနတာလား" လို႔ေျပာၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ေျခေထာက္ကို ဆိုးဆိုးဆက္ဆက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ႏိွပ္ခ်လိုက္တာမို႔...
"အ!!ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲဗ်...က်ဥ္ေနပါတယ္ဆိုမွ..ေသပါၿပီ"
KAMU SEDANG MEMBACA
?Daffodils[Complete]
Romansaတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...
![?Daffodils[Complete]](https://img.wattpad.com/cover/266924640-64-k177497.jpg)