İkinci Yaşam -44-

17.4K 2K 1.5K
                                    

Yine uyuyakalmışım ve yine bölüm gecikti ödğxlsğxö

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yine uyuyakalmışım ve yine bölüm gecikti ödğxlsğxö

Bayramınız kutlu olsun ♥️

Daha bu lanet olası kitabın içine girmemişken, kütüphanede öylesine gözüme takıldığı için okumaya ilk başladığım zamanlarda hiçbir karaktere doğru düzgün ısınamamıştım. Öyle bir raddeye gelmiştim ki kitabı fırlatıp atmayı düşünüyordum. Sonra, çevirdiğim sayfalar bu isteğime karşılık veriyormuş gibi karşıma onu çıkarmıştı. Nefret ettiğim kitabı onun için okumaya başlamıştım birden. Onun nazikliği, naifliği, üstün zekası ve kendine özel her ayrı detayı...

Ethan benim için çok özeldi.

Belki de bu yüzden, onun yüzünden ihanete uğramak bu kadar kalbimi acıtıyordu. Bulanıklaşan görüntüyle zar zor seçebildiğim acı çektiğini belirten ifadeye rağmen en büyük desteğimi kaybetmiş gibi hissediyordum.

Sallanan bedenime hızlıca yaklaşarak omuzlarımdan tuttu. "Beni bir dinle," dedi yalvarırcasına. Yüzümü silmek için elini kaldırdığında başımı iki yana salladım. "Neyi dinlememi bekliyorsun? Seninle olduğum her an bana mutluluk verirken senin sadece çıkar güttüğünü mü? Yüzüme baka baka yalan söylediğini mi?"

Aniden geri adımlayarak ellerinden kurtuldum. Sıcaklığını hissettiğim elleri omuzlarımdan kayınca içime dolan boşluk hissini umursamadan elimin tersiyle gözümü sildim.

"Başından beri zaten bir anlaşma içerisindeydik Ethan. Başta bunu söyleseydin ben yine de kabul ederdim. En azından, bana dokunduğun her an amacını bildiğimden başka bir şey düşünmezdim."

"Nasıl söyleyecektim ki? Farkında bile değildin."

Bir öfke dalgası, üzgünlüğümü yerinden ederek bedenime hakim oldu. Sesime hakim olamadan bağırmaya başladım. "Açıklayabilirdin, bana aptal muamelesi yapmayabilirdin! Kendim hakkındaki böyle önemli bir meseleyi bilmeye hakkım var!"

Sert çıkışımla onun da hüzünlü ifadesi bulanıklaştı. "Evet, bir hata yaptım fakat ben de tam olarak emin değildim. Günlerim seninle geçmeye başladıktan sonra kesin emin oldum. Durduk yere bunu sana açıklayamazdım. Ne tepki vereceğini, kafanda neler dönüp dolacağını biliyordum." Gözleri donuklaştı. "Düşündüklerimde haklıymışım. Anlaşma içinde olduğumuzu kendin söyledin. Neden bu kadar sert çıkışıyorsun?"

Cevap vermek için açtığım çenem kararsızlıkla kapandı. Ethan haklıydı, anlaşmanın beni ilgilendiren kısmını eksiksiz yerine getirmişti. Yine de...bunu kendime yediremiyordum. Beraber olduğumuz tüm zamanlar benim için çok özeldi. Her dokunuşu karşısında titreyen bedenim şu an acı çekiyordu. Onun da benim gibi hissetmesini istemiştim.

Takıldığım noktanın beni kandırması değil, kendi isteğiyle yakın olmaması olduğunu fark ettiğimde, inkar etmeye çalıştım ama olmadı. Bu beni deli ediyordu. Umursadığım nokta bu olmamalıydı, bana dokunurken ne hissettiğini umursamamalıydım. Elimde olmadan aptallaşıyordum.

İkinci Yaşam 1-2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin