| WATTYS 2021 KAZANANI |
Melis Aksoy, her yerde görebileceğiniz türde sıradanlığa sahip bir genç kızdı. Onu diğerlerinden ayıran mükemmel bir dış görünüşü veya herkesi şaşkına çevirecek zengin bir hayatı yoktu. Ancak kötü bir hayata da sahip değildi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınır +550 oy ve +1,1k yorum
Lütfen spam yorumu değil, satır arası yorumlar yapın ❤️
İyi okumalaar
***
İdealleriniz için ne kadar ileri gidebilirsiniz?
Benim için idealler bir noktaya kadar önemli olsa da tüm hayatımın anlamı olacak kadar da bir yer kapsamıyordu. Evet, elimden geleni yapardım ama her şeyimi de ortaya koymazdım. Bu, kaybetme ihtimalin fazlasıyla yüksek bir kumar gibiydi. Ben ise o riski alacak kadar aç gözlü değildim.
Antonia öyleydi.
Aynada yansıyan yüzüne bakarken yüzünde oluşan ifadeden bile bu kolayca anlaşılırdı. Geçmişte ne yaşadığını bilmiyordum, yine de babasına olan öfkesinden tüm dünyayı yakabilecek gibi duruyordu.
Hiçbir zaman toplamadığı siyah saçları her zamanki gibi beline doğru süzülüyordu. Önüne aldığı tutamların bir kısmını parmağına dolayarak aynadan gözlerini çekti. Kömür karası gözlerinin şimdiki odağı olunca, kollarımı birbirine bağladım.
"Hazır mısın?"
Kraliçenin mührünü alana kadar bir an bile beni yanından ayırmayacak gibi duruyordu. Gün boyunca neredeyse her an yanımda bulunmasının başka bir açıklaması yoktu. Neyse ki artık sona gelmiştik. Bu kapıdan çıkıp törenin bulunduğu odaya girdiğimizde her şey son bulacaktı.
Kafamı sallayarak onu onayladım. Hoş, hazır olmadığımı söylesem de peşinden sürükleyerek götürürdü orası ayrı mesele.
Kar beyazı elbisesinin etekleri kapıya doğru dönünce yerde sürüklendi. Antonia'nın beyaz giydiğini ilk defa görüyordum. Kendisinin beyaz rengine karşı anlamsız bir nefreti var gibi duruyordu. Fakat günün özelliği gereği, tüm kadınlar beyaz giymek zorundaydı ve her ne kadar bu renkten nefret etse de mühür için düşünmeden giymişti.
Çok da umrumda değildi açıkası. Tören bittiği anda bir daha kendisini görmeyi düşünmüyordum.
Onunki gibi bembeyaz bir elbise vardı benim üzerimde de. Ancak bu özel günün gözdesi o olduğundan benimki de diğer kadınlar gibi yanında sade kalıyordu. Neyse ki bu da gram umrumda değildi.
Kapı açıldı. Koridorda bekleyen beyaz elbiseli hizmetliler gördüğümde kısa süreliğine sırıtmama engel olamadım. Kraliçeyi ilgilendiren bir gün olduğundan tüm erkekleri ayak altından kaldırmışlardı ve bu çok komikti. Kral bile bir süre olmayacaktı etrafta, düşünün yani.
