| WATTYS 2021 KAZANANI |
Melis Aksoy, her yerde görebileceğiniz türde sıradanlığa sahip bir genç kızdı. Onu diğerlerinden ayıran mükemmel bir dış görünüşü veya herkesi şaşkına çevirecek zengin bir hayatı yoktu. Ancak kötü bir hayata da sahip değildi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neler oluyor burada?"
Arkamdan gelen sesle iki korumanın da gözleri fal taşı gibi açıldı. Hemen hazırola geçip selam verdiler. Bu kadar önemli kim geldi acaba diye düşünüp telaşlandım. Tam arkama dönecektim ki korumanın söylediği sözle olduğum yerde dondum kaldım.
"Prens Adrien! Hoşgeldiniz efendim!"
Prens Adrien mı?
Dördüncü prensin burada ne işi vardı?
Arkamdan gelen ayak sesleri tam yanıma gelince durdu. Kafamı kaldırıp arkama bakmaya korkuyordum. Tek yapmak istediğim biraz bilgi araştırmaktı. İlla bir sıkıntı mı çıkması gerekiyordu tanrı aşkına!
"Görüyorum ki benden başka da kütüphanenin ziyaretçisi varmış. İlginç, kimsenin buraya geleceğini düşünmezdim hiç."
Söylediği sözlerle daha da stres olmuştum. Sessizce yutkunup arkamı döndüm. Kıvırcık saçları alnına düşerken kollarını bağlamış, suratındaki kocaman sırıtışla bana bakıyordu.
Lamensis Krallığı'nın dördüncü prensi, Prens Adrien Lamensis. Dördüncü prens demek ne kadar doğruydu bilmiyorum. Üçüncü prens Adrius'un ikiziydi sonuçta.
Ne diyeceğimi bilemeyerek suratına tip tip baktım. Gözleri açık maviydi ve sinsi bir şekilde sırıtmasıyla tehditkar gözüküyordu. Yanağının sağ tarafındaki gamzesinin belediye çukurundan pek farkı yoktu gözümde. Gerçekten yakışıklıydı, inkar edemezdim.
Üzerindeki beyaz gömleğinin kollarını kıvırmıştı. Sadece açıkta kalmış kolları bile birçok kızın ona düşmesine sebep olurdu.
Uzun bir şekilde onu incelediğimi fark etmiş olacak ki sırıtışı yüzüne daha çok yayıldı. Bu durumumdan kesinlikle zevk alıyordu.
Hala bir harekette bulunamayacak kadar şokta olduğumu fark etmişti ki ilerleyip sol eliyle bir elimi tuttu. Eğilip elime bir öpücük kondurduktan sonra kalktı ve güzel bir gülümsemeyle suratıma baktı.
Sorusuyla kendimi toparladım ve yüzüme bir gülümseme kondurup konuşmaya başladım. "İsmim Elizabeth Wallace ekselansları. Sizinle böyle bir yerde karşılaşmak büyük bir onurdur benim için." Sözlerim bitince önünde reverans yaptım.
"Bu kadar resmi olmanıza gerek yok Leydi Elizabeth. Prens Adrien demeniz benim için yeterli." Cümlesi bittikten sonra bir şey hatırlamaya çalışıyormuş gibi elini çenesinin altına koydu.
"Elizabeth Wallace....isminiz çok tanıdık geliyor leydim." Tanıdık gelmesi pek de şaşırtmadı beni. Tanınan bir aile olduğumuz için öyle gelmiş olabilirdi. Fakat büyük bir ihtimal Alexander'ın nişanlısı olarak ismimi duymuştu bir yerlerde.
Tebessüm ettim ve hafif bir şekilde başımı eğdim. Nereden tanıyor olabileceğini söylemeyecektim. Yakında kendisi öğrenirdi zaten.
Gülümsememe karşılık verdi ve soru sorar gibi kaşlarını kaldırdı. "Kütüphaneye girmek için mi gelmiştiniz?" Mutsuz bir şekilde başımı salladım ve konuşmaya başladım.
