((Zawgyi))
အပိုင္း (၄၉)
ထပ္မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူး
👾👾👾
ခ်င္က်ိဳးသည္ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို ေပြ႕ပိုက္ကာ နားေနခန္းထဲသို႔ အရင္ျပန္သြားသည္။
ခ်င္က်ိဳးက ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီးေနာက္ မွန္တင္ခုံေရွ႕သို႔လာကာ မိတ္ကပ္အရင္ဖ်က္လိုက္သည္။
ခ်င္က်ိဳး မိတ္ကပ္ဖ်က္ေနဆဲအခ်ိန္မွာ အခန္းတံခါးကို အျပင္က တြန္းဖြင့္လိုက္တဲ့အသံ ၾကားရသည္။
ခ်င္က်ိဳးက အခုေလးတင္ က်န္းလင္နဲ႕ အျပင္မွာ ညစာသြားစားဖို႔ ခ်ိန္းထားတာေၾကာင့္ က်န္းလင္ေရာက္လာသည္ဟုထင္သြားကာ ေမးလိုက္သည္။
"ညက် ဘယ္ကိုသြားခ်င္လဲ? အရင္တစ္ေခါက္သြားတဲ့ အဲ့ဒီအသားကင္ဆိုင္ပဲလား?"
ထိုလူက အသံမထြက္ဘဲ အနားသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း တိုးကပ္လာသည္။
"က်န္းလင္?"
ခ်င္က်ိဳး ထပ္ၿပီးေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ျပန္ေျဖသံမၾကားရတာေၾကာင့္ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ အခန္းထဲဝင္လာသူက ဟယ့္ရန္ ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရသည္။
ခ်င္က်ိဳးက တေလးတစား ေခၚလိုက္သည္။
"ဥကၠ႒ဟယ့္"
ဟယ့္ရန္က အနားသို႔ေလွ်ာက္လာကာ စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားသည့္ ႏွင္းဆီပန္းစည္းကိုျမင္ေတာ့ ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းက က်န္းလင္ရဲ႕ပန္းကို လက္ခံတယ္"
ခ်င္က်ိဳးက မိတ္ကပ္ဖ်က္ေနရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"အင္း"
"ႏွင္းဆီပန္းေတြ လက္မခံဘူးလို႔ မင္းေျပာထားတယ္ေလ"
ဟယ့္ရန္၏အသံက အနည္းငယ္ ေအးစက္ေနသည္။
ခ်င္က်ိဳးက ေခါင္းေမာ့ကာ မွန္ထဲကတဆင့္ အမ်ိဳးသားရဲ႕အၾကည့္ေတြနဲ႕ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံလိုက္သည္။
ခ်င္က်ိဳးက ႐ုတ္တရတ္ ၿပဳံးလိုက္ကာ ေအးေဆးစြာ ေျပာလာသည္။
"ဥကၠ႒ဟယ့္၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလ"
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
