((Zawgyi))
အပိုင္း (၁၁၇)
ေၾကးမုံမွန္ကြဲ (၄) - ႏႈတ္လုံတယ္
👾👾👾
ဟယ့္ရန္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ျပန္ေျပာသည္။
"မင္း အျမင္မွားတာ"
"မမွားဘူး"
ေရွာင္ခ်န့္ေလသံက အလြန္ေသခ်ာေနသသည္။ သူက အနည္းငယ္ ရႉးရႉးရွားရွားျဖစ္သြားကာ ေျပာသည္။
"ဦးဦးေရွာင္ရန္က ခိုးနမ္းၿပီး ဝန္မခံဘူး"
ဟယ့္ရန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ:
"ငါ မနမ္းဘူး"
"ဒါဆိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ခ်င္က်ိဳးေကာေကာကို ဦးဦး သူ႕ကိုနမ္းတဲ့အေၾကာင္း သြားေျပာလိုက္မယ္"
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ေရွာင္ခ်န္က နားေနခန္းဘက္ လွည့္သြားသည္။ သူ႕ပုံက တကယ္ သြားတိုင္ေျပာေတာ့မည့္ပုံ။
ဟယ့္ရန္က အဲဒါကိုျမင္ေတာ့ ေရွာင္ခ်န့္ကို လွမ္းတားကာ:
"သြားမေျပာနဲ႕"
ေရွာင္ခ်န္က ေခါင္းခါျပကာ ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"မရဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ ခ်င္က်ိဳးေကာေကာကို ေျပာရမယ္"
ဟယ့္ရန္ သူ႕ေရွ႕က ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေခါင္းေတြကိုက္လာသည္။ ဒါနဲ႕ သူက ေနာက္ဆုံးမွာ ေျပာလိုက္သည္။
"ငါ မင္းကို မုန့္ဝယ္ေကြၽးမယ္၊ ဒီေန႕ကိစၥကို မေျပာရဘူး"
ေရွာင္ခ်န့္မ်က္လုံးေတြ ခဏအတြင္း တလက္လက္ေတာက္ပသြားသည္။ သူက အျမန္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"တကယ္လား?"
ဟယ့္ရန္က ျပန္ေျဖၿပီး ေရွာင္ခ်န္ကို အနားက စူပါမားကတ္တစ္ခုဆီ ေခၚသြားသည္။
ေရွာင္ခ်န္က မုန့္စင္ေတြဘက္ အျမန္ေျပးသြားၿပီး သေရစာေတြ တစ္ပုံႀကီးေ႐ြးလိုက္သည္။
စူပါမားကတ္ထဲက ထြက္လာေတာ့ ေရွာင္ခ်န္က သေရစာမုန့္ေတြသယ္ရင္း ဟယ့္ရန္ကိုေျပာလိုက္သည္။
"ဦးဦးေရွာင္ရန္ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းလ်ိဳ႕ဝွက္ထားပါ့မယ္"
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
