အစားထိုးခံရှို​ေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)

အပိုင်း (၁၁၄)

((Zawgyi))

အပိုင်း (၁၁၄)

ေၾကးမုံမွန္ကြဲ (၁) - အခ်ိန္ရတယ္

👾👾👾

(T/N - မွန္ကြဲတယ္ဆိုတာ လင္မယားခ်င္းကြဲေနတာ၊ ကြာရွင္းထားတာမ်ိဳးကို တင္စားေခၚတာပါ)

လူတစ္စုက ဆူဆူညံညံနဲ႕ ခန္းမထဲမွထြက္ကာ အနီးအနားက အသားကင္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ညလယ္စာသြားစားဖို႔ ျပင္​သည္။

ခန္းမအျပင္ဘက္မွာေတာ့ ပန္းၿခံေလးတစ္ခုရွိ​ေနသည္။ ႐ႊီခ်န္ရန့္က လူအုပ္ေနာက္ကလိုက္ရင္း အမွတ္တမဲ့ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဥယ်ာဥ္ေလးထဲမွာ လူရိပ္တစ္ခုကို ႐ုတ္တရတ္ သတိထားမိသြားသည္။

႐ႊီခ်န္ရန့္ ခဏေလာက္ေတာ့ အံ့အားသင့္သြားသည္။ သူက ထိုလူ႕ေနာက္ေက်ာကို စကၠန့္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ေငးစိုက္ၾကည့္​ေနၿပီးမွ အသိျပန္ဝင္ကာ စူးထန္ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"စူးစူး၊ နင္တို႔ အရင္သြားႏွင့္၊ ငါ ကိစၥေလးရွိလို႔ ခဏေန လိုက္ခဲ့မယ္"

"အိုေက"

စူးထန္က ေခါင္းညိမ့္ျပကာ အရင္ထြက္သြားသည္။

႐ႊီခ်န္ရန့္က ပန္းၿခံဆီ ေလွ်ာက္သြားကာ ထိုလူအနားသို႔ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္သြားသည္။

ပန္းၿခံထဲမွာ ထိုလူက တစ္ေယာက္တည္း လမ္းမီးတိုင္ေအာက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္မွာ အနီေရာင္မီးပြားေလးတစ္စ ေတာက္ေလာင္ေနၿပီး သူ႕ၾကည့္ရတာ အနားကို လူတစ္ေယာက္ ခ်ဥ္းကပ္လာမွန္းေတာင္ သတိထားမိပုံမေပၚ။

႐ႊီခ်န္ရန့္က ထိုလူ၏ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ကာ ခပ္တိုးတိုးေခၚလိုက္သည္။

"ဟယ့္ရန္"

ဟယ့္ရန္က အသံၾကားလိုက္ေတာ့ မသိစိတ္ကေန လက္ထဲက စီးကရက္ကို အလိုလိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္သည္။

သူက ေဆးလိပ္မီးသတ္လိုက္ၿပီးမွ အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။

႐ႊီခ်န္ရန့္က ဟယ့္ရန္အနားသြားကာ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး:

"ခင္ဗ်ားကို ခုနက အထဲမွာ မေတြ႕လို႔ ျပန္သြားၿပီေတာင္ ထင္တာ"