((Zawgyi))
အပိုင္း (၈၇)
ဟယ့္ရန္?
👾👾👾
ပရိုဂရမ္အဖြဲ႕က ကနဦးအရင္းအႏွီးေငြမ်ား ထုတ္ေပးၿပီးေနာက္ သူတို့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားလို႔ရသြားသည္။
အျခားအဖြဲ႕ (၂)ဖြဲ႕ကလည္း စားေသာက္ဆိုင္ကိုသုံး၍ ပိုက္ဆံရွာရန္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေနၾကသည္။
ခ်င္က်ိဳးကလည္း ေမးလိုက္သည္။
"ဆရာေဖး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာဝယ္ၾကမလဲ?"
ေဖးယြမ္: "ေစ်းကို အရင္သြားၾကည့္ၾကမယ္"
ခ်င္က်ိဳးသည္ ေဖးယြမ္ႏွင့္အတူ ေစ်းသို႔သြားၿပီး အဲ့ဒီမွာ တစ္ပတ္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေဖးယြမ္က ေမးသည္။
"မင္း ဘာဟင္းခ်က္တတ္လဲ? ဘာေတြလိုအပ္လဲၾကည့္ၾကမလား?"
ခ်င္က်ိဳးက ေစ်းဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ဥေတြက ပိုေစ်းသက္သာေနတာ ေတြ႕သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ သူက ျပန္ေျဖသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ၾကက္ဥပန္ကိတ္လုပ္တတ္တယ္"
သို႔ႏွင့္ ေဖးယြမ္က ၾကက္ဥမ်ားဝယ္လိုက္သည္။
ကနဦးအရင္းအႏွီးေငြက အကန့္အသတ္ရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးက အမ်ားႀကီးမဝယ္ဘဲ အေျခခံဟင္းအမယ္မ်ားကိုသာ အနည္းငယ္ ဝယ္ယူၿပီးေနာက္ စားေသာက္ဆိုင္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။
ခ်င္က်ိဳး မီးဖိုခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ဒီမီးဖိုခန္းရွိ အသုံးအေဆာင္မ်ားက အားလုံးျပည့္စုံေနတာ ေတြ႕ရသည္။
ခ်င္က်ိဳးက မီးဖိုခန္းထဲတြင္ ဟင္းအမယ္မ်ားကို ေသခ်ာသိမ္းဆည္းလိုက္သည္။ ေဖးယြမ္ကေတာ့ အျပင္ဘက္တြင္ စားေသာက္ဆိုင္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
မီးဖိုခန္းအျပင္ဘက္တြင္ လႈပ္ရွားသံမ်ားတစ္ခုၿပီးတစ္ခုထြက္ေပၚလာၿပိီး က်န္အဖြဲ႕ (၂)ဖြဲ႕မွ လူမ်ားလည္း ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။
ပထမေန႕၏ရိုက္ကူးေရးက ညေန (၅)နာရီအထိျဖစ္ၿပီး ဧည့္သည္မ်ား ဟင္းအမယ္ေတြ ဝယ္ယူၿပီးသည့္အခါ အခ်ိန္ေစ့လုနီးပါးျဖစ္သြားသည္။
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
