((Zawgyi))
အပိုင္း (၉၇)
အဲ့ဒီလူက ဆရာေဖး
👾👾👾
သို႔ေသာ္ သိပ္မၾကာခင္၌ ခ်င္က်ိဳးက မ်က္လုံးမွိတ္ကာ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္။
ခ်င္က်ိဳး သတိျပန္ရလာေတာ့ သူ ေဆး႐ုံေပၚ ေရာက္ေနၿပီ။
ခ်င္က်ိဳးက ေတြေဝစြာျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကို လႈပ္ရွားၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႕ေဘးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေအးဂ်င့္ႏွင့္ လက္ေထာက္က ကုတင္ေဘးမွာ လူနာေစာင့္ေပးေနတာ ေတြ႕ရသည္။
လက္ေထာက္က ခ်င္က်ိဳးနိုးလာတာျမင္ေတာ့ ကိုယ္ကိုအျမန္ကိုင္း၍ ခ်င္က်ိဳးကို တြဲထူေပးကာ ေရေႏြးတစ္ခြက္ သြားငွဲ႕လာသည္။
ခ်င္က်ိဳးက ကုတင္ကိုမွီထိုင္ရင္း ေရေႏြးကိုျဖည္းညင္းစြာ ေသာက္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ သူေခါင္းထဲမွာ မူးေနာက္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ခ်င္က်ိဳးက နဖူးကို ႏွိပ္နယ္လိုက္ၿပီး လက္ေထာက္အား လက္ကိုင္ဖုန္း ယူလာေပးဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ထို့္ေနာက္ weibo မွာ မဖတ္ရေသးေသာ မက္ေဆ့မ်ားစြာကို သူ ေတြ႕ရသည္။
လက္ေထာက္က ေမးသည္။
"က်ိဳးေကာ သက္သာရဲ႕လား?"
"သက္သာပါတယ္"
"ဒါရိုက္တာဟဲက မီးေလာင္တဲ့ကိစၥကို စုံစမ္းေနတယ္လို႔ေျပာတယ္"
လက္ေထာက္ကေျပာျပသည္။
"ၾကည့္ရတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ တမင္မီးရွို႔လိုက္ပုံပဲ"
"တမင္မီးရွို႔တာ?"
ခ်င္က်ိဳး အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္သြားသည္။
"အခု စုံစမ္းစစ္ေဆးေနတုန္းပဲ"
လက္ေထာက္က အနည္းငယ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖင့္:
"ေျပာတာေတာ့ တတိယထပ္မွာမီးေလာင္တာ အျပင္းထန္ဆုံးပဲတဲ့၊ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး မေန႕က ဆရာေဖး ကူညီခဲ့ေပလို႔သာေပါ့"
ခ်င္က်ိဳးက ခဏအံ့ဩသြားကာ မေန႕ကကိစၥမ်ားကို ျပန္အမွတ္ရမိသည္။
အဲ့ဒီတုန္းက မီးေလာင္ျပင္ထဲမွာ ေနရာတိုင္းက မီးခိုးမွိုင္းေတြျပည့္ေနၿပီး အထဲမွာ သူ ဘာကိုမွ မျမင္ရေပ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႕ကို အေပၚထပ္ကေန ေအာက္ထပ္သို႔ ဆြဲေခၚသြားခဲ့ၿပီး သူ႕အတြက္လည္း သစ္သားတန္းကို ကူၿပီးကာကြယ္ေပးခဲ့ေသးသည္။
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
