Miss Victoria

02 - unknown

Samantha's points of view

AFTER NAMIN magkasagutan ni ms. Irene sa walang kwentang bagay kanina, I went straight to the cafeteria and my eyes searched for my two new friends who said that we were supposed to meet here at the cafeteria.

Nasaan na kaya sila?

"Dito baby!" Narinig ko na hiyaw ni Savi na naging dahilan nang pagbaling ng tingin sa kaniya ng mga tao.

Ako ba tinutukoy niya? Baby daw ay – amp!

Nakita ko sa kabilang row ng lamesa nila Savi ay may mga professor na kumakain din at sa likod naman nila ay mga staffs ng school. Habang naglalakad ako sa pwesto nila Savi, hinanap ng paningin ko si ms. Irene sa mga professor na nakikisabay din kumain sa amin.

Nagtaka ako, dahil wala siya. Walang ms. Irene ang nandoon sa lamesa nila. Ay–teka! Bakit ko ba hinahanap? Nevermind.

"Ang tagal mo! Kumukulo na ang tiyan ko sa'yo." Savi complained.

Kasalanan ko ba na pinatawag ako ng dragon na professor dito sa university?

Unang kabanata ko pa nga lang, may kasalanan na kaagad ako.–Wow ah!

"Sorry, may pinagawa pa kasi sa akin si ms. Irene eh." I reasoned out and scratched my nape. "Sana kasi hindi niyo na lang ako hinintay, nakakahiya naman." I shyly added and they laughed that made me furrowed in curiousity.

May nakakatawa ba?

"Ano ka ba! Kaibigan ka namin, kaya normal lang na maghintay kami sa'yo kahit maging kalansay pa kami dito dahil sa gutom." Savi jested.

"Patay gutom lang kasi 'to si Saviel kaya ang lakas magreklamo." Nakatanggap naman si Francine nang malakas na hampas kay Savi. Dasurv!

Tumawa na lang ako nang palihim kaysa makatanggap pa ako ng palo galing kay Savi. Umupo na ako sa harapan nila at sumabay sa pag-kain ng mga binili nilang pagkaing nakalatag na sa mesa.

"Ang sarap talaga ng kimchi!!" Savi praises the korean food she eats, the kimchi. Samantalang ako na nandidiri sa amoy nito at lasa, dahil unang tikim at kagat ko pa lang hindi na kinayang lunukin ng lalamunan ko.

"Kung makapuri wagas! Para kang naglilihi na binuntis ng Koreanong mimi!" Francine bombarded her and chuckled teasingly.

"Kesa naman sa'yo, puro afam na maliliit ang itlog ang mga kausap mo!"

Nagsisimula na naman sila..

"Ah talaga? Sa'yo nga puro–" Francine couldn't finish her words when I cut her off.

"Guys tama na, may mga professors tayo na kasama dito sa Cafeteria. Nakakahiya naman kung makikita nila tayo na pangit ang behavior natin."

"FO (Friendship over) na tayo babe, matino ka pala eh." Savi playfully laughed. Hindi na ako nakasagot sa sinabi niya nang may narinig muli akong pamilyar na boses malapit sa aming table.

"What's up! Did I miss something?"

"Wala naman, perfect timing lang ang dating mo." I heard miss Irene's co-professor answered her question, chuckling casually.