Miss Victoria

05 - breakfast

Samantha's point of view

IT'S BEEN A MONTH since the class started. I don't know, but every weekdays I'm so excited to go to the university. Siraulo!

Siguro dahil sa mga kaibigan ko na bago umuwi ay nagha-hangout kami, kay ms. Dawn na lagi ko nakakausap everytime na magkikita kami at..kay ms. Irene na tititigan mo pa lang mapapangiti ka na.

Hays! Ito pa rin ako na mahigit isang buwan nang kinukwestyon ang sarili ko na may nararamdaman ba talaga ako para kay ms. Irene?

Araw-araw na papasok kasi ako, siya ang unang hinahanap ng mga mata ko.

Pero ang weird ko rin, eh. Hate nga ako nung tao, tapos hate ko rin siya dahil sa ugali niya. So, paano ko siya magugustuhan kung magkagalit naman kami sa isa't isa?

NO! No, Samantha. U-uhm.. baka kasi ano siya-teka paano ba 'to?

She's into him, I mean she's straight ganun.

But the only unfair thing is that she binaliko me, then while ms. Irene is 99% straight.

99%, kasi 'yung 1% ay para sa akin na. Save me – este save the earth, oo hehe.

Marami rin naman na magagandang nangyayari sa akin dito sa university, tulad ng marami akong nakakausap at nagiging kaibigan. Marami akong natututunan at mas maraming nalalaman kung paano mamuhay dito sa Manila.

Pero minsan may pagsubok din na hindi maganda, katulad ng may hindi ako nakakasundong kaklase.

Si Darlyne, never ko siyang nakasundo o nakakausap nang maayos. Hindi ko alam kung may galit ba siya sa akin, dahil simula noong nag-aral ako dito sa university, walang araw na hindi siya nagagalit sa akin. Minsan binubully niya ako o 'di kaya pinagsasalitaan nang masama. Pero ang ginagawa ko na lamang ay ang hindi siya pansinin.

Hindi rin naman kasi away at gulo ang pinasok ko rito sa paaralan na 'to. I want to experience new things and I want to finish my studies here because I don't want to waste the hard work of my parents para lang pag-aralin ako dito sa magarbong paaralan.

Hangga't kaya ko siyang iwasan, kakayanin ko. Ang ayaw ko lang ay ang mapasama ang kalagayan ko sa loob ng university.

Aha, future Teacher!

Nandito ako ngayon sa library para magreview mamaya sa upcoming quiz namin kay mrs. Sanchez, ang Professor namin sa Special Education. Ako lang ang mag isa dito, dahil ang mga kaibigan ko ay hindi ko alam kung saan nagsususuot dito sa loob ng university.

"Education of individuals with disabilities, among them the Civil Rights Act of 1964, specifically Title VIof the said law, which was eventually replaced by the Education for the Handicapped Act (EHA) in 1970 and became the precedent for succeeding laws." I read in my mind while my legs are crossed, simply grabbing tattoos from my bag.

May nakalagay kasing sign sa door na 'Foods are not allowed inside the Library'. Eh, anong magagawa ko kung gusto ng bibig ko nang may mangunguya.

"This was a significant moment in teaching individuals with disabilities as it showed an alternative way of looking at maladaptive behaviors and severe behavior problems. Moreover, it helped in advancing the understanding of the nature of behavior and how behavior could be changed."

"The principle of normalization is based on the philosophy that the gap between an individual with disabilities and the rest of society is affected by one's disability and varies from one person to another,hence, the gap must be bridged to enable the individual with disabilities to participate in society."