63 - felt guilty

1.6K 113 112
                                    

Samantha's point of view

THE NEXT MORNING, Irene woke up early. Binanat niya ang kan'yang katawan dahil sa sakit ng balakang at balikat niya. Sa lumang kwarto siya ni Samantha natulog dahil nga 'yun lamang ang bakanteng kwarto.

Her eyes are still swollen and her head also hurts for the reason of crying last night and beseech Samantha to open the door for her.

She went through Samantha's room, but it was still really locked. Samantha wouldn't open the door for her no matter how hard she knocks for her to open the door.

Napuno talaga ng galit si Samantha pagkauwi nila at hindi man lang siya hinayaang magpaliwanag.

After Irene descents to the stairs, she saw mr. and mrs. Mendoza cuddling while cleaning the house. She felt envious that Samantha and her would have been like that, than the lovers quarrel. (LQ)

"Irene, gising ka na pala. Kamusta ang tulog mo sa maliit na kwarto ni Samantha?" Mira, Samantha's mom asked when she saw Irene.

"Ayos lang naman po." She lied. Hindi na siya nagreklamo sa sakit ng balakang niya, ang mahalaga lang naman ay nakatulog siya.

"Ako pa lolokohin mo, eh hindi nga makatulog ang asawa ko roon kapag nag-aaway kami. Ang sikip daw," Chika ni Mira kay Irene bago binitawan ang walis tambo na hawak niya.

"Asawa naman! Pati ba naman 'yan ikekwento mo sa magiging asawa ng anak natin?" Samuel irritably said while furrowing to his wife, Mira.

"Ay bakit hindi? Dapat lang na ikwento ko, dahil ganun din ang magiging problema nila mag asawa sa darating na panahon." She's pitting facts hmmm...

Samuel just flicked his tongue and ignore his wife. Natawa naman si Irene sa asal ng mag asawa, kung kanina ay para silang asukal dahil sa sobrang tamis, ngayon ay kabaligtaran na nito.

"Kamusta na nga pala kayo ni Samantha, Irene?" Mira opens the topic about the couple who fought last night.

Irene just sighed and smiled sadly.
"Hindi niya pa rin po ako kinakausap. Kagabi ko pa nga po kinakatok, pero walang sumasagot. Kinakabahan na nga po ako, eh."

Mira immediately got what irene was referring to. Baka may masamang mangyari kay Samantha sa loobng kwarto nang hindi nila nalalaman.

"Huwag kang kabahan. Ganun lang talaga siya kapag may problema, o hindi kaya may sama ng loob. Mas gusto niyang mapagisa at magmukmok sa lugar na mag isa lang siya." Mira console her future daughter in law.

"Naalala ko lang po kasi 'yung ginawa ko noon Tita. I almost committed suicide because of our relationship problem. You know.. I just.. I can't afford to lose her kapag nangyari sa kan'ya 'yun." Irene's starts overthinking while trembling in fear.

(Mag jowang overthinker HAHAHA)

"Ay ibahin mo ang anak ko sa'yo, Irene. Hinding-hindi niya gagawin 'yun, ano ka ba! Tumigil ka na nga, tignan mo nanginginig ka na sa kaba."

"Ay paano na 'yan, paano mo sasabihin 'yung nabili mong bahay at lupa dito? Idadag mo pa ang pagpapalawak ng sakahan namin mag asawa noon." Mira opens the topic about Irene buying a house, land, expanding farm and adding farm pets for the Vergara couple, previously six years ago.

Six years ago, before Irene finally left the philippines. Pumunta siya ng Cagayan, kung saan ang probinsiya ni Samantha para tapatin ang pamilya nito. Niligawan niya ang pamilya ni Samantha para hingin ang kamay nito pagbalik niya ng Pilipinas. Naging totoo siya sa mga naging dahilan niya kung bakit kailangan niyang umalis at nangako siyang babalik upang humingi ng tawad sa anak ng mag-asawang Mendoza.

Miss VictoriaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon