Miss Victoria

22 - kiss

Irene's point of view

SUNDAY MORNING, I woke up with angel sleeping next to me. I gently touched her face, tucking the blocking hairs into her ears. Despite all the bad things I did to her, she still reciprocates with kindness.

You don't deserve me Sammybear, you don't.

"You're so perfect, my love." I whispered.

Sinimulan ko na siyang gisingin dahil gusto ko siyang isama sa mall mamaya. Since magaling naman na ako dahil magaling ang nag-alaga sa akin, ito na rin ang treat ko para sa kan'ya.

"Sam? Samantha, wake up! Hey!" I gently patted her smooth arms. Her smooth and soft arms that I badly want to touch since the beginning, finally.

"Hmm.. Mamaya na, natutulog yung tao, eh!" I want you to sleep as long as you want, but I can't my Sammybear. Gising na po.

Hindi ako nagpatinag sa kan'yang excuse na kahit ang totoo ay inaantok pa talaga siya, kaya ginising ko pa rin ito kahit tulog mantika.

"Sammybear, wake up it's 8:30 am in the morning na oh" I said so softly. Nararamdaman ko pa rin kasing natatakot ito sa akin, kaya I'll try my best to get rid her trauma sa akin.

"5 more minutes," Hirit niya habang nakapikit. Aba! Ang daming alam, may pa five minutes minutes pa siya.

Kung ayaw magising ng Sammybear ko, puwes idadaan ko na lang sa mabilisang paraan.

Ang kilitiin siya.

"Ayaw mo talaga magising, huh."

Kiniliti ko ito sa tagiliran dahilan para magsimula itong gumalaw na parang uod. Para siyang kiti-kiti sa sobrang kulit dahil sa kong kamay na gumagala sa buong tagiliran niya para kilitiin siya.

"W-wait haha nakikiliti ako m-miss Irene.. s-stop haha!"

"No, I won't stop hangga't hindi ka bumabangon."

"Kaya nga i-ito na po babangon na hahaha! S-stop, miss Irene!" She said while laughing.Ngunit hindi pa din ako nagpatinag, kaya pinagpatuloy ko pa din ang pangingiliti sakanya.

"MISS IRENE ANO BA! STOP HAHA! PAG AKO T-TALAGA NAKAGANTI HAHA!"

"A-AYOKO NA PO HAHAHAHA S-STO- AHHHHH!" Huling sambit niya bago mahulog sa kama.

"Are you okay, Samantha?" I faced her too see what's her condition while sitting on the floor.

I saw her holding her head and hips. Instead of laughing her, I felt guilty for what I had done. So insane Irene! Kakagising niya lang.

I heard a small sobs from her that made me even more worried about her na baka may pilay or napilay ang balakang niya. Bumaba ako ng kama para tignan ang kalagayan niya at alalayan siyang tumayo mula sa sahig.

"Hey hey, don't cry saan masakit?" I wiped her tears, but she just shooked her head as an response.

Tumayo ako at inilahad ang kamay upang tulungan siyang tumayo, ngunit tumayo lang ito mag isa at nilagpasan ako papuntang banyo.

Is she mad? O shit...

Samantha's point of view

NANDITO AKO SA BANYO nag-aayos ng mukha dahil napaiyak ako sa sakit ng pagkalaglag ko sa kama ni ms. Irene. Kung tatanungin mo 'man kung sino ang may kasalanan, siguro yung kama nalang ano? Tatanga-tanga kasi yung kama nilaglag ako.

Inis na inis ako kay ms. Irene nang dahil sa pang-gigising nito at pangingiliti na naging dahilan pa nang pagkalaglag ko sa kama. Leche! Siya na nga 'tong inalagaan ko, tapos ganito pa ang isusukli niya sa akin.