Treat You Better

2.24 ''I can't live without you"

  ''Wij gaan wel even weg'' begint Yoella'' Ik knik. Iedereen loopt de kamer uit. Shawn achterlatend bij Jessica en hopend dat ze wakker word.  

{Shawn}

Ze lopen de kamer uit. Cameron sluit als laatste de deur dicht. Ik heb me nog nooit zo emotioneel gevoeld. Nog nooit zo leeg. Wat moet ik zonder haar beginnen? Ik sta langzaam op van de grond. Ik loop naar haar toe en schuif de stoel naar haar. Schuldgevoel en schaamte bekruipt me over wat ik net heb gedaan maae het moest eruit al mijn emotie's. 

''Jessica kom terug, ik houd zoveel van je'' snik ik. Tranen vallen op haar armen, door naar beneden naar haar handen die verstrengeld zijn met de mijne. ''I love you'' ''I can't live without you'' ''Babygirl'' fluister ik in haar oor. Hopend dat ze wakker word. Ik streel met mijn hand haar haar. Ze heeft zulke zachte haren. Zelfs nu. ''Honey wake up'' ''It's time'' ''Come to me'' ''baby''

Terwijl ik lieve dingen fluister val in slaap. Onze handen nog steeds verstrengeld. Ik houd haar hand goed vast. Alsof ik nooit meer terug zou komen.

{Jessica}

Ik schrik wakker. Ik schiet overeind en neem gelijk een diepe hapt lucht. Shawn schiet wakker. Mijn machine naast het bed slaat sneller en begint te piepen. Gelijk komt er een dokter. Ik hoorde alle lieve dingen die Shawn me vertelde. Ik werd terug gestuurd. Ik weet niet waar ik was maar alles was wit en toen zwart. Kort daarna werd ik wakker.

Shawn begint te huilen van blijdschap. Mijn hoofd doet pijn. Waarschijnlijk door de wond. Shawn omhelst me. Ik wrijf zachtjes door zijn haar. ''Stt het is goed'' fluister ik. ''Ik dacht dat je nooit meer terug zou komen'' fluistert hij.''Ik zou je nooit alleen laten''

Ik kijk om me heen dan pas vallen alle kaartjes en bloemen me op. Het is mooi en lief. Gelijk komen mijn ouders binnen met Cameron en Yoella. Tranen vallen uit mijn ogen als ik ze zie huilen. Mijn moeder knuffelt me gelijk. Als iedereen me omhelst heeft geeft Shawn een kort kusje op mijn mond. ''Ik heb je zo gemist'' ik glimlach door zijn woorden. ''Ik laat je nooi meer alleen over straat lopen'' ik lach zachtjes. Shawn lacht ook. Ik heb zijn lach zo gemist.

De dokter heeft ondertussen alles na gekeken of alles nog wel goed loopt. ''Nou jessica fijn dat je er weer bent''' Ik knik. Ze begint me allemaal dingen te vertellen maar het meeste deel kijk ik  naar Shawn. Ik kan echt niet meer zonder hem.

Alles is weer goed. 

Tot Liam de kamer binnen rent.