Arc_ 10.8 _ Joshua - 🔞💖🌹
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အခ်စ္႐ူးရွန္႔ ထပ္ၿပီး အ႐ူးအမူးျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ သူက အလင္းနတ္ဘုရား႐ုပ္တုေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး ႏွင္းဆီသရဖူကိုရလိုက္လို႔ သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနပါတယ္ေျပာၿပီး သူ႔ကို ေကာင္းကင္ဘံုကို ေခၚသြားေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ၾကည့္ေနမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ႐ုပ္တုကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး ႐ုပ္တုရဲ့မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြနဲ႔ ဖိနမ္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"မင္း နမ္းရဲရင္ နမ္းၾကည့္စမ္း.. ငါ မင္းကိုသတ္မယ္.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကို ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါ့ကို နမ္းခြင့္ျပဳပါ.. မင္းက ဘာေၾကာင့္ ငါလုပ္ခ်င္တာကို လာတားေနရတာလဲ.."
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က သနားစဖြယ္ငိုေၾကြးရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
သူတို႔စိတ္ႏွစ္ခုက မသိစိတ္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္ျငင္းခုန္ၿပီး လက္ေတြ႕မွာ ဂ်ိဳ႐ႈဝါက အလင္းနတ္ဘုရား႐ုပ္တုရဲ့ ပါးျပင္ကို ထိကိုင္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းေတာ့မလို အရမ္းနီးကပ္လို႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ဝန္းထဲမွာ ျပင္းျပတဲ့ခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႔ ခ်ီတံုခ်တံု လြန္ဆြဲေနတဲ့အရိပ္ကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
နဝမေကာင္းကင္ဘံုမွာ အလင္းနတ္ဘုရားက သလြန္ေပၚမွာထိုင္ေနေပမယ့္ အသက္႐ွဴေအာင့္ထားမိတယ္။ ေကာင္ေလးက သူ႔႐ုပ္ထုနဲ႔ အရမ္းနီးကပ္ေနလို႔ ေကာင္ေလးရဲ့သရဖူဆီက ႏွင္းဆီရနံ႔ကိုရေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိေတြ႕ေတာ့မလို နီးကပ္ေနတဲ့အတြက္ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့စိတ္က မတည္မၿငိမ္ျဖစ္လို႔ေနတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အလင္းနတ္ဘုရားက ေကာင္ေလးရွိတဲ့ခန္းမမွာ ကိုယ္ေယာင္ထင္ျပၿပီး ေကာင္ေလးကို ေပြ႕ဖက္နမ္း႐ိႈက္လို႔ သူနဲ႔တစ္ပါတည္း ေခၚေဆာင္လာဖို႔လုပ္ေနတုန္း ေကာင္ေလးက ႐ုတ္တရက္ သူ႔႐ုပ္တုပါးျပင္ကို ကိုင္ထားတဲ့လက္ကို႐ုပ္ၿပီး ခန္းမထဲကေန ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ဆႏၵေတြက မျပည့္ေတာ့ဘူး။ သူက ကိုယ္ကိုေရွ႕ကိုင္းလို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အၾကာႀကီးထိုင္ေနၿပီးမွ သလြန္ေပၚကို လွဲခ်လိုက္တယ္။
အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကို အႏိုင္ရလိုက္ၿပီး မသိစိတ္ထဲ တစ္ခါတည္းပစ္ထည့္ၿပီး ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ သူ႔အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ အိပ္ယာထက္ကို ၿပိဳလဲက်သြားေတာ့တယ္။ သူက စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လို႔ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ႏွလံုးသားက ေပါက္ကြဲထြက္မလို တင္းက်ပ္လို႔ေနတယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကို တကယ့္အခ်စ္နဲ႔ တံု႔ျပန္ခ်စ္မယ္လို႔ သူ မေမွ်ာ္လင့္ဘူး။ အလင္းနတ္ဘုရားက ဘိုးလ္ကို ေလာင္ကၽြမ္းေစၿပီး ဂ်ိဳ႐ႈဝါကို ႏွင္းဆီသရဖူေဆာင္းေပးတာ သက္ေသဆိုေပမယ့္ သူက တကယ္ပဲ ဂ်ိဳ႐ႈဝါကိုခ်စ္သြားတာေကာ ဟုတ္လို႔လား။ သူ တစ္ခါက အြန္လိုင္းကေဆြးေႏြးတာကို ဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သူေနာက္ကို အရွက္မရွိတဲ့လူကပဲ လိုက္လိမ့္မယ္တဲ့။ အရွက္မရွိတဲ့သူေတြထဲမွာဆိုရင္ အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကေတာ့ တကယ့္ကို ရွားရွားပါးပါး ေတြ႕ရတဲ့သူပဲ။ ငါ့ရဲ့ခ်စ္သူကေရာ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ။ ငါခရီးထြက္သြားရင္း သူ႔ကို ရွာေတြ႕ႏိုင္မလား။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က တိတ္တိတ္ေလး ေတြးေနမိတယ္။
"ခမည္းေတာ္က ငါတို႔ခ်စ္သူပဲ.. သူဆိုတာ ေသခ်ာတယ္.."
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က ခ်က္ခ်င္းကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
"ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း.. အခ်စ္႐ူးေကာင္.. မင္းက အလင္းနတ္ဘုရားနဲ႔ အတူေနခ်င္တိုင္း ငါ့ကိုလိမ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္.. မင္းလိုေကာင္မ်ိဳး ေျပာတဲ့စကားက နည္းနည္းေလးမွ မယံုရဘူးကြ.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အခ်စ္႐ူးရွန္႔ေျပာတာကို ခ်က္ခ်င္းျငင္းပယ္လိုက္တယ္။ အခ်စ္႐ူးရွန္႔က တိတ္သြားေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"တကယ္လို႔ အလင္းနတ္ဘုရားက ငါတို႔ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သူနဲ႔သြား႐ႈပ္မိတဲ့အတြက္ ငါတို႔အဆံုးသတ္က မေကာင္းႏိုင္ဘူး.. သူက စၾကဝ႒ာထဲမွာ စြမ္းအားအႀကီးဆံုး တစ္ပါးတည္းေသာ နတ္ဘုရားဆိုေတာ့ ငါတို႔စိတ္ဝိညာဥ္ကို အာကာသထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားလိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.. ငါတို႔ ဘယ္လိုမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး.. မင္းက သူနဲ႔ ထာဝရအတူေနခ်င္တာ ေသခ်ာလား.. သူက မင္းကို ထာဝရခ်စ္ပါမယ္လို႔ မင္း အာမခံႏိုင္လား.. ဘိုးလ္ဘရစ္ကိုပဲၾကည့္ေလ.. သူက ဘိုးလ္ကို ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၊ ၆၀၀ ေလာက္ ဂ႐ုစိုက္လာၿပီးမွ အခု ဘိုးလ္ကို စြန္႔ပစ္လိုက္တယ္.. သူက မင္းကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သေဘာက်မယ္လို႔ မင္းမွန္းလို႔ရသလဲ.. ဘိုးလ္ကို သေဘာက်သေလာက္ မင္းကို ၾကာၾကာ သေဘာက်ႏိုင္ပါ့မလား.. တကယ္လို႔ အလင္းဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ မင္းထက္ သက္ဝင္ယံုၾကည္ ခ်စ္ခင္တဲ့သူ ေပၚလာရင္ မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွျပန္မၾကည့္ဘဲ ကန္ထုတ္ပစ္ႏိုင္တယ္.. ဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္ကေနႏိုးထၿပီး ငါတို႔အနာဂတ္အတြက္ စဥ္းစားပါေတာ့.."
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က စိတ္ထဲကေန ေဆြးေႏြးေနတာျဖစ္ၿပီး အခ်စ္႐ူးရွန္႔က ဒီစကားေတြကိုၾကားၿပီး မသိစိတ္ထဲမွာ တျဖည္းျဖည္းနစ္ျမဳပ္ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားေတာ့တယ္။ သူက ကိုယ္ကို ေဘာလံုးေလးလိုက်ံဳ႕ထားတယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးက အိပ္ယာထက္မွာလဲေလ်ာင္းရင္း တိတ္တိတ္ေလး ငိုေၾကြးေနတယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက ငိုေၾကြးေနတဲ့ကေလးေလးကို ၾကည့္ၿပီး တကယ္ပဲ သူ႔ဦးေႏွာက္ထဲ ဘာေတြေတြးေနသလဲဆိုတာ ဝင္ၾကည့္လိုက္ခ်င္တယ္။ ၾကည့္ရတာ ကေလးေလးက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈၾကားမွာ ဒြိဟျဖစ္ၿပီး ႐ုန္းကန္ေနရပံုေပၚတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက အလင္းနတ္ဘုရားကို ေအးခဲနာက်င္သြားေစၿပီး သူ႔ကိုေပြ႕ဖက္ႏွစ္သိမ့္ခ်င္စိတ္ကို အတားအဆီးမရွိ ေပၚလာေစတယ္။ ဒီႏူးညံ့ၿပီး ထိခိုက္လြယ္တဲ့ ကေလးေလးက သူ႔ရင္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစသလို နာက်င္မႈကိုလည္း ခံစားရေစတယ္။
ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးက ဘိုးလ္ကိုစစ္ေမးဖို႔ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခုိင္းထားၿပီး သူ႔ကိုယ္ထဲကစြမ္းအင္ကို ထပ္တလဲလဲ ဂါထာနဲ႔စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္ထဲက သန္႔စင္တဲ့အလင္းစြမ္းအင္အားလံုး ခ်ိပ္ပိတ္ခံထားလိုက္ရၿပီး နတ္ဘုရားတစ္ပိုင္းနီးနီး အင္အားႀကီးတဲ့သူဘဝကေန သာမန္အလင္းဘုန္းႀကီးထက္ အားနည္းတဲ့ဘဝကို ေရာက္ရွိသြားေတာ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ မၾကာခင္ျဖစ္ေတာ့မယ့္ နတ္ဆိုးေတြနဲ႔စစ္ပြဲမွာ သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ဖို႔ ဆုေတာင္းဝတ္ျပဳ႐ံုကလြဲၿပီး ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
"ေသစမ္း.. ဒီေကာင္ဘိုးလ္ဘရစ္ေၾကာင့္ ငါ့စြမ္းအင္ေတြအားလံုး ဆံုး႐ံႈးသြားရၿပီ.. မင္းက ခမည္းေတာ္ရဲ့အခ်စ္ေတာ္မဟုတ္ဘဲ ငါ့ကို လွည့္စားခဲ့တယ္.. မင္းရဲ့ရမၼက္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ငါ့ကိုေသြးေဆာင္ၿပီး ခမည္းေတာ္ရဲ့ယံုၾကည္မႈကို ဆံုး႐ံႈးေစခဲ့တယ္.. မင္းကို ျပန္ေပးဆပ္ရေအာင္ လုပ္မယ္.."
ပုပ္ရဟန္းမင္းက ႐ူးသြပ္လုနီးပါးျဖစ္ၿပီး ပရိေဘာဂေတြကို ခ်ိဳးပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူပိုင္တဲ့ဘုရားေက်ာင္းမွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ခမည္းေတာ္ရဲ့႐ုပ္တုေတာ္ရွိတဲ့ေနရာမွာ မလုပ္ရဲလို႔ စိတ္ကိုခ်ဳပ္တည္းထားရတယ္။
"ငါ ဘုရားေက်ာင္းကိုျပန္ၿပီး ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ ေအးေဆးစဥ္းစားသင့္တယ္.."
သူက ဒီလိုေတြးၿပီး ခ်က္ခ်င္း အထုပ္ပိုးျပင္ေတာ့တယ္။ သူက သူ႔အေဆာင္အေယာင္ ပုပ္ရဟန္းမင္းကိုင္ရတဲ့ ရာဇႏွင္တံကို ထုပ္ပိုးလိုက္ခ်ိန္ ႏွင္တံေပၚကေက်ာက္ေလးလံုးက တစ္စစီျဖစ္ၿပီး ေၾကြက်သြားသလို သူ႔ပုပ္ရဟန္းမင္းဝတ္႐ံုေပၚက ေရးထိုးထားတဲ့ ႏႈတ္ကပါဌ္ေတာ္က ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီး ေတာက္ပတဲ့ေရႊေရာင္ဝတ္႐ံုကေန ေဟာင္းႏြမ္းတဲ့ဝတ္႐ံုအျဖစ္ ေျပာင္းသြားေတာ့တယ္။
ခမည္းေတာ္က သူ႔ကို ဘယ္လိုျပစ္ဒဏ္ေတြ ဆက္ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ ရိပ္မိသြားတယ္။ သူက အလင္းစြမ္းအင္ကိုရရွိလာၿပီးေနာက္ပိုင္း သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈေလ်ာ့သြားၿပီး မေကာင္းမႈေတြအမ်ားႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့ေပမယ့္ တန္ခိုးေလ်ာ့မသြားလို႔ သူလုပ္သမွ် အလင္းနတ္ဘုရားမသိေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ခမည္းေတာ္က အားလံုးကိုသိေနၿပီးသား။ ဒီကမာၻေပၚမွာ ခမည္းေတာ္မသိေအာင္ ဘာကိုမွလွ်ိဳ႕ဝွက္ထားလို႔မရဘူး။ သူ႔လုပ္ရပ္က ခမည္းေတာ္သတ္မွတ္တဲ့အဆင့္ကိုေရာက္ရင္ သူ႔ဆီကေပးထားသမွ်အားလံုး ခမည္းေတာ္က ျပန္ယူေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းက အိပ္ယာထက္မွာ ကူကယ္ရာမဲ့ လဲေလ်ာင္းလို႔သာ ေနေတာ့တယ္။
ဘိုးလ္ကို အနံ႔သက္မေကာင္းတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာထည့္ထားၿပီး အေစာင့္ေတြက ေသခ်ာေစာင့္ၾကပ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔က ေစာင့္ၾကပ္ေနရင္း အလင္းနတ္ဘုရားက ဘိုးလ္ကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ရဲ့အဝတ္မဲ့ကိုယ္ခႏၶာအေၾကာင္းကို တီးတိုးေျပာလို႔ေနတယ္။
"ဘုရားေရ.. ဒီဟာေတြက ခမည္းေတာ္ရဲ့ အခ်စ္ကေလးတဲ့လား.. သူ႔ကိုၾကည့္မိတာနဲ႔တင္ ငါ့မ်က္လံုးေတြ ညစ္ညမ္းကုန္ၿပီ.. တာဝန္ခ်ိန္ၿပီးရင္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေရစင္ေတာ္နဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ ေဆးေၾကာပစ္ရမယ္.. ညတိုင္းလိင္ဆက္ဆံၿပီး ဘုန္းႀကီးဝတ္႐ံုၿခံဳလိုက္တာနဲ႔ ျမင့္ျမတ္တယ္၊ သူ႔အျပစ္ကို ဖံုးကြယ္ႏိုင္မယ္ထင္ေနတာ.. ဘယ္လိုေတာင္ အရွက္မဲ့ၿပီး ခမည္းေတာ္အေပၚကို သစၥာမဲ့လိုက္သလဲ.. ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးက ေရႊေရာင္မီးေတာက္နဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းခံရဖို႔ ထိုက္တန္တယ္ကြ.."
"ဒါ ဟာသေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္.. ဘာေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္က သူ႔ကိုေသသြားေအာင္ မီးမ႐ိႈ႕ပစ္ရတာလဲ.. ငါၾကားတာကေတာ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက ဘိုးလ္ကို ေနာက္တက္မယ့္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္မွာကို အသည္းအသန္ ျငင္းခဲ့တယ္တဲ့ကြ.. ဒါေပမယ့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းက ျငင္းပယ္ၿပီး ဘိုးလ္ကိုပဲခန္႔အပ္ခဲ့တယ္.. မင္းတို႔ဘယ္လုိထင္လဲ.. ဘိုးလ္ရဲ့ကိုယ္ေပၚက ညစ္ညမ္းတဲ့အမွတ္အသားေတြက ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား.."
"ျဖစ္ႏိုင္တယ္ကြ.. ခမည္းေတာ္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္ တစ္ခါတည္းျပာက်ေအာင္ မီးေလာင္တိုက္မသြင္းလိုက္တာလဲ မသိေတာ့ပါဘူးကြာ.."
ပုပ္ရဟန္းမင္းရဲ့လူေတြက ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ပုပ္ရဟန္းမင္းကို သတင္းေပးဖို႔ ေျပးလာၾကတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းရဲ့ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ဘိုးလ္က ဆက္ၿပီး အသက္ရွင္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။
ဘိုးလ္က ဒီစကားေတြေၾကာင့္ ေသလုေမ်ာပါးအရွက္ရၿပီး အက်ဥ္းခန္းေထာင့္ေလးမွာ ကုတ္ေနၿပီး အပူပင္ကင္းတဲ့ ေကာင္းကင္ဘံုကဘဝေလးကို ျပန္တမ္းတၿပီး ခံစားခ်က္ေတြ ႐ႈပ္ေထြးလို႔ေနတယ္။
"ခမည္းေတာ္.. သားေတာ္ရဲ႕အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ.. သားေတာ္ကို ေကာင္းကင္ဘုံဆီ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ေတာ္မူပါ.. သားေတာ္ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ကို ပုံအပ္ေပးခ်င္ပါတယ္.. သားေတာ္က ခမည္းေတာ္ရဲ႕ေျခရင္းမွာပဲ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ခမည္းေတာ္ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေတးသီခ်င္း သီက်ဴးေပးခဲ့ဖူးပါတယ္.. အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြက သားေတာ္အတြက္ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြပါ.. သားေတာ္ ခမည္းေတာ္ကို လြမ္းတယ္.. သားေတာ္ေျပာတာကို ၾကားရဲ႕လား ခမည္းေတာ္.."
ဘိုးလ္က ေျမျပင္ေပၚဒူးေထာက္ၿပီး လက္ေတြယွက္လို႔ အလင္းနတ္ဘုရားကို တိုင္တည္ေျပာဆိုလို႔ေနတယ္။
နဝမေကာင္းကင္ဘုံမွာ အလင္းနတ္ဘုရားက ေၾကးမုံျပင္ကိုလက္ညႇိဳးထိုးၿပီး ညင္သာစြာေမးလိုက္တယ္။
"မင္း သိၿပီလား.."
"ဟုတ္ကဲ့.. သိပါၿပီ ခမည္းေတာ္.. ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လစ္ဟင္းသြားခဲ့ပါတယ္.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခမည္းေတာ္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာၾကားေတာ္မူပါ.."
လက္ေအာက္ခံနတ္ဘုရားက ဘိုးလ္ရဲ႕အျပဳမူကိုေတြ႕ၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားကို ေမးလိုက္တယ္။ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ အေစခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခမည္းေတာ္ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ ဆိုတဲ့နာမည္ကိုခံၿပီး ၾသဇာအာဏာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို လိမ္ယူခ်င္တယ္။ ဟိုးအရင္ကဆိုရင္ေတာ့ ဘိုးလ္ရဲ႕အျပဳအမူကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္လို႔ရခ်င္ရမယ္။ အခုေတာ့ တကယ့္ခ်စ္သူေပၚလာၿပီျဖစ္လို႔ ဘိုးလ္လုပ္တာကို ဘယ္လိုမွ အသနားခံေပးလို႔မရေတာ့ဘူး။
"ေကာင္းကင္ဘုံက အေစခံအားလုံးရဲ႕ကိုယ္ထဲက အလင္းစြမ္းအင္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ဒီကႏွင္ထုတ္လိုက္.. ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒီလိုနာမည္အလြဲသုံးစားလုပ္တာ ခြင့္မျပဳဘူး.. လုပ္ခဲ့ရင္ ေသေအာင္ မီးေလာင္တိုက္သြင္းပစ္လိုက္.."
အလင္းနတ္ဘုရားက လက္ကိုေဝွ႔ယမ္းၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ လက္ေအာက္ခံနတ္ဘုရားက အေစခံေကာင္ေလးအားလုံးကို စုစည္းေခၚေဆာင္ၿပီး အလင္းနတ္ဘုရား မိန႔္ဆိုလိုက္တာကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ အခ်ိန္ကိုေနာက္ျပန္ျပလိုက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ သူတို႔ ဒီလိုမ်ိဳးျပစ္ဒဏ္ခံရတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ဘိုးလ္လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူတို႔ကို နဝမေကာင္းကင္ဘုံကေန ေမာင္းခ်ခံရတာျဖစ္တယ္။
ဒီလူငယ္ေလးေတြက နယ္ေျမအသီးသီးက စုစည္းထားတာျဖစ္ၿပီး ဒီေကာင္းကင္ဘုံမွာ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းကင္းစြာနဲ႔ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ အို၊နာ၊ေသ ခံစားရတဲ့လူ႔ျပည္ကို ျပန္မလာခ်င္ၾကဘူး။ ေကာင္းကင္ဘုံမွာေနထိုင္ရင္း အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕သေဘာက်ျခင္းကို ခံရမယ္ဆိုရင္ နတ္ဘုရားတစ္ပါးရဲ႕စြမ္းအင္မ်ိဳး ေပးသနားခံရမွာျဖစ္ၿပီး ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘဝမွာ ေနသြားရႏိုင္တယ္။ အခုေတာ့ ဒီအခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေသမ်ိဳးလူသားအျဖစ္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားၾကေတာ့မယ္။
သူတို႔ေတြက ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ၿပီး ငိုေႂကြးေျပာဆိုၾကတယ္။ သူတို႔က ဘိုးလ္နဲ႔မတူေၾကာင္း၊ ဘာမွမလုပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကေပမယ့္ ခမည္းေတာ္နဲ႔ လက္ေအာက္ခံနတ္ဘုရားဆီက ဘာတုံ႔ျပန္မႈမွ မရၾကဘူး။ လက္ေအာက္ခံနတ္ဘုရားက လက္ကိုေဝွ႔ယမ္းၿပီး သူတို႔ကိုယ္ထဲကအလင္းစြမ္းအင္ကို ဖ်က္ဆီးၿပီး မူလလူသားကိုယ္ခႏၶာ ျပန္ေျပာင္းလို႔ လူ႔ျပည္ကို တစ္ခါတည္းပို႔ေဆာင္လိုက္တယ္။ မၾကာခင္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံကေန အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေလးမ်ားစြာက လူ႔ျပည္ကို ေရာက္ရွိလာၾကေတာ့တယ္။
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
ဆာဂါျပည္ႀကီးမွာ ဒုတိယမင္းသားကို အိမ္ေရွ႕မင္းရာထူးေပးေၾကာင္း အမိန႔္စာလႊာ မီးရႈိ႕ခံရၿပီး သရဖူဖ်က္ဆီးခံရၿပီးကတည္းက ဒုတိယမင္းသားကို အလင္းနတ္ဘုရား သေဘာမက်ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ ဘုရင္ႀကီးမွာ တရားမဝင္ကေလး အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ ထီးနန္းဆက္ခံဖို႔ တရားဝင္သားေတာ္ႏွစ္ပါးကိုပဲ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထားတာျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ပထမသားေတာ္က လုပ္ႀကံခံရၿပီး အသက္ဆုံးပါးသြားတယ္။ ဒုတိယသားေတာ္က အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုခံရတယ္။ ဆာဂါျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္သူမရွိရင္ အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္က က်ဴးေက်ာ္လာတာကို ဘယ္လို တြန္းလွန္ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ တိုင္းျပည္လည္း ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမွာပါလိမ့္။
ဘုရင္ႀကီး စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနသေလာက္ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားေဟာင္းရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသမီးက ဝမ္းသာလို႔ေနတယ္။ သူ႔သုံးလသားအ႐ြယ္ သားငယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး သီခ်င္းညည္းလို႔ ေခ်ာ့သိပ္လိုက္တယ္။ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့မွ ပုခက္ထဲသိပ္လိုက္ၿပီး စစ္သည္ေတာ္တပ္စုကို ေသခ်ာေစာင့္ၾကပ္ေစတယ္။ သူမက ကေလးရဲ႕ေဘးအႏၲရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး ဆရာသခင္အဆင့္ သူရဲေကာင္းေတြကို ခန႔္အပ္ၿပီး သားေတာ္ေလးကို ေစာင့္ၾကပ္ေစတယ္။
မင္းသမီးက ႐ိုးစင္းတဲ့ဝတ္စုံကိုလဲလွယ္ၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားေက်ာင္းထဲ ျဖည္းညင္းစြာ ဝင္လာခဲ့တယ္။ သူမက ဂ်ိဳရႈဝါကို ျမင့္ျမတ္ေရစင္ေတာ္ရွိတဲ့ ေရကန္နံေဘးမွာထိုင္ၿပီး ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ႏွစ္ခုကို စိုက္ၾကည့္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕မ်က္လုံးေတြက အရမ္းကိုႏူးညံ့ၿပီး သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေ႐ႊေရာင္အလင္းေတြ ျဖာက်လို႔ေနတယ္။ သူ႔ကိုယ္ကထြက္တဲ့ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ႏွင္းဆီနံ႔ေၾကာင့္ ေရာင္စုံလိပ္ျပာေတြ ေဘးမွာပ်ံဝဲေနၿပီး ဘယ္မွထြက္မသြားၾကဘူး။
သူ႔ပုံစံက အရမ္းကိုသန႔္စင္ၿငိမ္သက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းလွတယ္။ စကားအမ်ားဆုံးအေစခံေတြေတာင္မွ သူ႔ေရွ႕မွာ စကားသံက်ယ္က်ယ္ မေျပာဝံ့ၾကဘူး။ ခမည္းေတာ္ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ေလးကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိမွာကို စိုးထိတ္ေနၾကတယ္။
ဒီကုန္းမႀကီးေပၚက အမ်ိဳးသမီးတိုင္းက ႏွင္းဆီနံ႔ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိၾကတယ္။ သူမက ေျခကိုေဖာ့နင္းၿပီး ဂ်ိဳရႈဝါနားကိုကပ္လို႔ ကိုယ္ကိုၫြတ္ကိုင္းလိုက္တယ္။
"ေကာင္းေသာေန႔ပါ.. မင္းသမီး အယ္လီနာ.."
ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အသံေလးက ေႏြဦးကစမ္းေရစီးသံလို သာယာလွတယ္။ သူက ၿပဳံးၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
မင္းသမီးက ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ တုန္လႈပ္ေနၿပီး ေနာက္ဆုံးမွ ဂ်ိဳရႈဝါကို အားတင္းၿပီးဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။
"သဘက္ခါ အရွင့္ရဲ႕ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ျဖစ္သလို ကြၽန္မသားေလးရဲ႕ ရက္ ၁၀၀ ျပည့္ေန႔လည္းျဖစ္ပါတယ္.."
"အိုး.. မင္းသားေလး အန္တိုနီရဲ႕ ရက္ ၁၀၀ ျပည့္လား.."
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က တစ္ဖက္သားဆိုလိုတာကို သိလိုက္ၿပီး အားေပးဟန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ မင္းသမီးက စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။
"အရွင္.. ႏွစ္ျခင္းမဂၤလာၿပီးရင္ ကြၽန္မသားေလးကို ေကာင္းခ်ီးေပးေစခ်င္ပါတယ္ အရွင္.."
ဒီကုန္းမႀကီးရဲ႕ထုံးစံက ကေလးရက္ ၁၀၀ ျပည့္ေန႔မွာ ေလးစားခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းကို ခံယူရတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီတိုင္းျပည္က အႀကီးအကဲဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးကို ေတာင္းဆိုေလ့ရွိၾကတယ္။
"ဒါေပမယ့္ မင္းသမီးသိတဲ့အတိုင္းပဲ.. ကြၽန္ေတာ္က ဆာဂါျပည္ရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္မဟုတ္လို႔ မင္းသားအန္တိုနီကို ေကာင္းခ်ီးေပးဖို႔ အရည္အခ်င္း မျပည့္မွီေသးပါဘူး.."
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ပြင့္လင္းစြာေျပာလိုက္တယ္။ တကယ္လို႔ တစ္ဖက္လူက သူ႔ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းကိုခံလိုက္ရရင္ သူ႔စြမ္းအားနဲ႔ ဒီမင္းသားငယ္ေလးကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ ကတိျပဳၿပီးသားျဖစ္သြားမယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဒုတိယမင္းသားနန္းတက္တာကို သူဘယ္လိုမွ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။
"ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ အရွင့္ထက္ အရည္အခ်င္းရွိသူ မရွိေတာ့ပါဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံေပးေတာ္မူပါ.."
မင္းသမီးက ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ယွက္လို႔ ေတာင္းပန္လိုက္တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က အျမန္ထလိုက္ၿပီး မင္းသမီးကို ထရပ္ႏိုင္ေအာင္ဆြဲထူေပးၿပီး ၿပဳံး႐ႊင္စြာေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းသမီးက ဒီလိုဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္.. မင္းသမီးနဲ႔ မင္းသားေလးတို႔ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ၾကပါေစ.."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အရွင္.. အရွင့္ရဲ႕ၾကင္နာမႈက ကြၽန္မနဲ႔ သားေတာ္ေလးအန္တိုနီကို ကယ္တင္ေပးလိုက္တာပါပဲ.. ကြၽန္မတို႔သားအမိ ဒီေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူး.."
မင္းသမီးက ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ခန္းမထဲကေန ထြက္ခြာသြားတယ္။ သူမက ေထာင့္ခ်ိဳးေရာက္တဲ့အထိ ဟန္မပ်က္ေလွ်ာက္သြားၿပီး အကြယ္ကိုေရာက္ေတာ့မွ သူ႔အေစခံေရွ႕မွာ လက္ကိုဖယ္လိုက္တယ္။ အေစခံေတြက သူမရဲ႕လက္ေမာင္းေပၚမွာ အနက္ေရာင္လက္ေခ်ာင္းရာႀကီး မီးကြၽမ္းလ်က္ထင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"ဘုရားေရ.. ဘုန္းႀကီးဂ်ိဳရႈဝါက သခင္မကို ဒီလိုလုပ္လိုက္တာလား.. သူ႔ပုံစံၾကည့္ေတာ့ ၾကင္နာတတ္ပုံေပၚလ်က္နဲ႔ သခင္မကို ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရက္တာလဲ.. ဘာေၾကာင့္ သခင္မကို ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ.. သခင္မက သူ႔ကို တစ္ခါမွ အတိုက္အခံ မလုပ္ဖူးဘူးမလား.."
"ငါ သူ႔ကို အတိုက္အခံ မလုပ္ဖူးပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ေလးစားထိုက္သူ မႀကိဳက္တာကို လုပ္ခဲ့မိတယ္.. ၾကည့္ရတာ ခမည္းေတာ္က အရွင္ဂ်ိဳရႈဝါကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထိကိုင္ခြင့္မျပဳဘူးထင္တယ္.. ဒါက ခမည္းေတာ္ဆီက သတိေပးခ်က္တစ္ခုပဲ.. ေနာင္ဆိုရင္ ငါတို႔ေတြ အရွင္ဂ်ိဳရႈဝါကို မထိမိဖို႔ ေရွာင္မွရမယ္.."
မင္းသမီးက ေခါင္းကိုယမ္းၿပီး ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ေျပာလိုက္တယ္။
မင္းသမီးက ေခါင္းကိုယမ္းၿပီး ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ေျပာလိုက္တယ္။
အေစခံက သူ႔သခင္မရဲ႕လက္ေမာင္းေပၚက အနက္ေရာင္မီးကြၽမ္းရာကိုၾကည့္ၿပီး ဘိုးလ္တို႔မီးရႈိ႕ခံရတာကို သတိရသြားၿပီး ခမည္းေတာ္က သခင္မကို မီးမရႈိ႕ဘဲ သတိေပး႐ုံပဲ အမာ႐ြတ္ထင္႐ုံလုပ္လိုက္တာ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ ေတြးလိုက္မိတယ္။ မင္းသမီးက အက်ႌလက္ကိုဆြဲခ်ၿပီး စိတ္ခ်စြာၿပဳံးလိုက္တယ္။ သူမက ေလာင္းေၾကးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပဳလုပ္မိသြားၿပီပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မတည္ၿငိမ္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံေလးအတြက္ ဒီကုန္းမႀကီးက အရမ္းကိုအႏၲရာယ္ႀကီးလြန္းတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ မ်ိဳးမစစ္သားေတြကလည္း ထီးနန္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနၾကတာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အကာကြယ္ေပးမႈကိုသာ ရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔သားအမိကို ဘယ္သူမွ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ ထိရဲၾကမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါဆို သူမသားေလးရဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံရာထူးလည္း တည္တံ့ခိုင္ၿမဲသြားၿပီျဖစ္တယ္။
ေနာက္သုံးရက္ ဂ်ိဳရႈဝါ အသက္ 18 ျပည့္တဲ့ေန႔ႏွစ္ျခင္းခံယူၿပီးရင္ သူက ဒီတိုက္မႀကီးမွာ 2 ႏွစ္တိတိခရီးလွည့္လည္မွာျဖစ္တယ္။ ဒီပြဲမတိုင္ခင္က ဘိုးလ္ရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ရာထူးေပးအပ္ပြဲမွာ ခမည္းေတာ္က တန္ခိုးနဲ႔ဖယ္ရွားပစ္ျခင္းခံလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာ ဂါယာျပည္ႀကီးက အေတာ္ကို နာမည္ပ်က္သြားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ ႏွစ္ျခင္းပြဲမွာ အထက္တန္းလႊာေတြကို မဖိတ္ေတာ့ပဲ အျခား အလင္းဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္သူဓမၼဆရာမ်ားကိုသာဖိတ္ၾကားၿပီးတက္ေရာက္ေစခဲ့တယ္။
ဘိုးလ္နဲ႔ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးကို အလင္းနတ္ဘုရား မီးရႈိ႕ၿပီးေနာက္ေန႔ ဘုရင္က အေရးေပၚ အစည္းေဝးကို ေခၚၿပီး ဂ်ိဳရႈဝါကို ဒီဂါယာျပည္ရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အသစ္အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ခ်င္တယ္။ ဒီတင္ေျမႇာက္ပြဲက ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ ႏွစ္ျခင္းခံယူပြဲနဲ႔ တခါတည္း က်င္းပခ်င္ေပမယ့္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေဟာင္းက ပယ္ခ်လိုက္တယ္။
ဘိုးလ္က ဖယ္ရွားခံလိုက္ရလို႔ လူမရွိလို႔ အေရးေပၚ ဂ်ိဳရႈဝါကို ေကာက္ၿပီး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္တင္ေျမႇာက္လိုက္ရင္ လူေတြက ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အရည္ခ်င္းကို သံသယဝင္ၾကလိမ့္မယ္။ အရည္ခ်င္းမရွိပဲ လူ မရွိလို႔ ရာထူးရတယ္လို႔ အထင္ျမင္ေသးၾကလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘိုးလ္တို႔လုပ္ထားလို႔ ဂ်ိဳရႈဝါက အဆက္သြယ္ေၾကာင့္ ဒီရာထူးကို ရတာလို႔ ထင္ၾကမွာေသခ်ာတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါ 2 ႏွစ္ခရီးစဥ္အၿပီး သူ႔အရည္ခ်င္းကို လူတိုင္း သိရွီလက္ခံၿပီးမွ ရာထူးကို ဆက္ခံသင့္တယ္လို႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေဟာင္းက ေျပာၿပီး ဘုရင္ရဲ႕အဆိုကို ပယ္ခ်လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ဂ်ိဳရႈဝါကလည္း ဘိုးလ္မရွိေတာ့လို႔ ဖယ္ရွားခံလိုက္ရလို႔ သူ႔ကို ဒီရာထူးလာေပးတာဆိုရင္ ဒါ သူ႔ကို ေစာ္ကားတာပဲလို႔ ယူဆမွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ခရီးစဥ္အၿပီးမွာ ႀကီးက်ယ္တဲ့ပြဲက်င္းပၿပီး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္တင္ေျမႇာက္ဖို႔ ဘုရင္ကို အဆိုျပဳလိုက္တယ္။
ဘုရင္ႀကီးက ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးလက္ခံလိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကို လုံးဝမေမးပဲ လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္ၾကတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးက လူ႔ျပည္က ခမည္းေတာ္ရဲ႕ တပည့္သားေျမးျဖစ္ေပမယ့္ ခမည္းေေတာ္ကိုယ္တိုင္ မီးလွ်ံကို ေစလႊတ္ၿပီး မီးရႈိ႕အျပစ္ေပးျခင္းခံရတာဆိုေတာ့ ဒီသတင္း ျပန႔္သြားၿပီး မၾကာခင္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးရာထူးကိုလည္း ထိန္းထားႏိုင္ဖို႔မေသခ်ာေတာ့ဘူး။
ပြဲေန႔မွာ ဒုတိယမင္းသားကလြဲရင္ က်န္တဲ့ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္အားလုံးက ဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ရင္ျပင္မွာစုစည္းေနၾကတယ္။ သူတို႔က စကားကိုေတာင္ က်ယ္က်ယ္မေျပာရဲၾကဘူး။ အခုပြဲက ခမည္းေတာ္ ျမတ္ႏိုးတဲ့သူရဲ႕ ပြဲျဖစ္လို႔ ခမည္းေတာ္က ေကာင္းကင္ဘုံကေနေစာင့္ၾကည့္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ သူတို႔ကို အျပစ္ေပးမွာကို အရမ္းစိုးရိမ္ေနၾကတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဘုရားေက်ာင္းဆုေတာင္းခန္းမထဲမွာ တေယာက္တည္း ဒူးေထာက္ဆုေတာင္းေနတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူက ေကာေဇာနီခင္းထားတဲ့ လမ္းမွာ ျဖည္းညႇင္းစြာေလွ်ာက္ၿပီး ေရစင္ေတာ္ ေရကန္ရွိရာ အျပင္ကို ထြက္လာတယ္။ လူေတြက သူ႔ေပၚကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ႏွင္းဆီျဖဴေတြနဲ႔က်ဲခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းဆီပန္းေတြက သူ႔ကို မထိပဲ ေလညႇင္းရဲ႕တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေလထဲမွာ ျဖည္းညႇင္းစြာလြင့္ပ်ံေနၿပီး ေျမျပင္ေပၚကို က်သြားတဲ့ရႈခင္းက ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ေကာင္းလွတယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႔အခ်စ္ကေလးရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို ဘာကိုမွ ထိခြင့္မျပဳဘူးဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။
ပုပ္ရဟန္းမင္းက သာမန္အလင္းဘုန္းႀကီးဝတ္႐ုံကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ေရကန္ေဘးမွာ ဂ်ိဳရႈဝါကို ႏွစ္ျခင္းျပဳေပးဖို႔ေစာင့္ေနတယ္။ ဒီဟာက ပုပ္ရဟန္းမင္းတပါးလုပ္ရမယ့္ အေျခခံအလုပ္တခုျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ိဳရႈဝါက သူ႔လက္ကို ကိုင္ဖို႔လွမ္းလိုက္တဲ့ပုပ္ရဟန္းမင္းလက္ကို ေရွာင္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုႏွစ္ျခင္းျပဳေပးဖို႔ အဆင့္မမွီေသးပါဘူးဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ အထင္ျမင္ေသးစြာၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒီအၾကည့္ေၾကာင့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းက ရွက္႐ြံ႕နာၾကည္းသြားေပမယ့္ မ်က္ႏွာျပင္က ၾကင္နာသည္းခံတတ္သူအျဖစ္ၿပဳံးေနတယ္။ သူက ဂ်ိဳရႈဝါ လူၾကားထဲ အတင္း ျငင္းဆန္လို႔မရတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေရကန္ဆီကိုဆြဲေခၚလာတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးလက္ကို ဆုပ္ကိုင္မိခ်ိန္မွာ ေ႐ႊေရာင္အလင္းက လက္ေကာက္ဝတ္နားမွာေပၚလာၿပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းလက္ကို ျပင္းထန္စြာေလာင္ကြၽမ္းသြားေတာ့တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဝိဉာဥ္ကို မဟုတ္ပဲ အသားကို ေလာင္ကြၽမ္းသြားတာ လူတိုင္းျမင္လိုက္ရတယ္။ေလထုထဲ အသားေလာင္ကြၽမ္းနံ႔ပ်ံ႕လာၿပီး ပုပ္ရဟန္းမင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာက နာက်င္မႈေၾကာင့္ တြန႔္ရႈံ႕လို႔ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဟာက ဘယ္ေလာက္ေဝဒနာျပင္းမယ္ဆိုတာ လူတိုင္းေတြးၾကည့္လို႔ရတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းက ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး မၾကာခင္ လဲက်သြားခဲ့တယ္။ အမႈထမ္းေတြက သူ႔ကို အျပင္ကို တြဲထုတ္သြားၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ခ်က္ခ်င္း အထဲကို ျပန္ဝင္ၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေလးရဲ႕ႏွစ္ျခင္းပြဲကို ၾကည့္ခ်င္ေနၾကတယ္။
လူေတြက ပုပ္ရဟန္းမင္းျဖစ္တာကို ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းဆိုတာ လူ႔ျပည္မွ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ တိုက္႐ိုက္အျပစ္ေပးမႈကို ႏွစ္ႀကိမ္တိတိခံလိုက္ရၿပီးၿပီ။ ေနာက္ဆိုရင္ ဒီပုပ္ရဟန္းရာထူးကို ဆက္ထိန္းဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ဒါ့အျပင္ သူက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ၿငိဳျငင္မႈကို ခံထားရလို႔ဒီလိုလူရဲ႕ လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ၿငိဳျငင္ျပစ္ပယ္မႈကို ခံရမွာ ေၾကာက္ေနၾကတယ္။
" ငါတို႔ကို ခမည္းေတာ္ ပစ္ျပယ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ..."
" ဒါလိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔။ ခမည္းေတာ္ဟာ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းမွာမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔မွာ အလင္းဘုန္းႀကီး ဂ်ိဳရႈဝါရွိတယ္၊ သူက သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္တယ္၊ ခမည္းေတာ္ကလည္း ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္၊ သူဟာ ဒီတိုက္မႀကီးမွာ ရွိေနသေ႐ြ႕ ကာလပတ္လုံးငါတို႔ကို ခမည္းေတာ္က စြန႔္ပစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ "
" ဒါလည္းဟုတ္တယ္။ သူက ခမည္းေတာ္ဆီက ႏွင္းဆီနီကို လက္ခံရထားသူပဲ။ ငါ့မိန္းမေျပာတာက ႏွင္းဆီနီဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ပုပ္ရဟန္းမင္းက ဂ်ိဳရႈဝါကို ထိလိုက္ခ်ိန္ ခမည္းေတာ္က သဝန္တိုၿပီး မီးရႈိ႕လိုက္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ "
ဒီစကားေျပာလိုက္တဲ့သူက ခမည္းေတာ္ျဖစ္ေနတာကို တိုက္ရိုက္ေဝဖန္ရာက်သြားတာကို သိလိုက္ျပီး သူ႕ပါးစပ္ကို ခ်က္ခ်င္း ပိိတ္လိုက္တယ္။ ခမည္းေတာ္ကို ေဝဖန္ရင္ အျပစ္ေပးခံရမွာကို ေႀကာက္ေနမိတယ္။ လူေတြအားလံုးလည္း တိတ္ဆိတ္သြားႀကျပီး ဂ်ိဳရႈဝါ ဝတ္ရံုခြ်တ္ျပီး ေရကန္ထဲ ဆင္းတာကို ႀကည့္ေနႀကတယ္။
ျဖဴေဖြးနူးညံ့တဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ပါးလ်တဲ့ ရွပ္ပဲ ဖံုးထားတယ္။ သူက ေတာက္ပတဲ့ေနရာင္ေအာက္မွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေရကန္ထဲကို ဆင္းလိုက္တယ္။ ေရေတြက သူ႕ကိုယ္ကို စိုစြတ္သြားေစျပီး ကိုယ္လံုးပံုစံကို အထင္းသားေပၚလြင္လာေစတယ္။ သူ႕ရင္ဘတ္က နီျမန္းတဲ့ခ်ယ္ရီသီးေလး ႏွစ္ခုပါ ေရစိုလို႕ ကပ္ေနတဲ့ အဝတ္ေအာက္မွာ အထင္းသားေပၚလာတယ္။
လူတိုင္းက ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အလွကို စိတ္တုိင္းက်ႀကည့္ရမွာျဖစ္လို႕ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းစိုက္ႀကည့္ေနခ်ိန္ ေကာင္းကင္ေပၚကေန ေရႊေရာင္ အလင္းတန္းတစ္ခု ျဖာက်လာျပီး ေရကန္တစ္ခုလံုးကို ကန္႕လန္႕ကာလို လႊမ္းျခံဳသြားျပီး ဂ်ိဳရႈဝါကို လံုးဝ ဖံုးကြယ္ထားလိုက္တယ္။ ဒီေရႊေရာင္ အလင္းကို ျမင္လိုက္တာနဲ႕ လူအားလံုးက ေျမျပင္ေပၚကို ဝပ္လိုက္ျပီး အရိုေသေပးလိုက္ႀကတယ္။ ဒါက နဝမေကာင္းကင္ဘံုက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြျဖစ္တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ေရကန္ထဲ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေရႊေရာင္အလင္းေတြ ဖုံးလႊမ္းလာျပီးသူ႕အျမင္အာရံုကို ပိတ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမင့္မားရွည္သြယ္တဲ့အရပ္ေမာင္းရွိတဲ့ သန္မာတဲ့လူတစ္ေယာက္က သူ႕ကို အေနာက္ဘက္ကေနသိုင္းဖက္လာတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဘယ္သူလဲဆိုတာ လွည့္ႀကည့္တဲ့အခ်ိန္ သူ႕ေမးရိုးေတြကို သန္မာပူေႏြးတဲ့ လက္တစ္ဖက္က ပြတ္သပ္ေနျပီး သူ႕အာခံတြင္းထဲကို နူးညံ့ပူေႏြးတဲ့လွ်ာတစ္ခုက က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာျပီး ျပင္းျပစြာနမ္းေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီလက္ေတြက ေအာက္ကို ဆင္းသြားျပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးကို ပြတ္သပ္ကစားေနတယ္။ ဒီအထိေတြြ႕က က်ိဳးယြင္ရွန္႕ကို အပူရွိန္တက္လာေစျပီး ေဒါသလည္း ထြက္လာေစတယ္။ သူ႕လွ်ာေတြက က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕ အာခံတြင္းတစ္ခုလံုး က်ဴးေက်ာ္တဲ့အျပင္ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕လွ်ာေတြကိုလည္း ရစ္ပတ္ယူငင္သြားတယ္။ သူ႕နူတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္တဲ့အျပင္ ဒီအထိေတြ႕အရ ဒီလူက သူ႕တကိုယ္လံုးကို ျမိဳခ်ထားခ်င္သလိုကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ဘာမွျပန္မလုပ္နုိင္ပဲ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ ခ်ဳပ္မိေနျပီး သူ႕လက္ေတြကလည္း ေအာက္ပိုင္းကို ဆက္ဆင္းျပီး ပြတ္သပ္ေနလို႕ က်ိဳးယြင္ရွန္႕ ပိုလို႕ ေဒါကန္လာတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ဘယ္လိုမေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္က သူ႕ကို ဒီလို အျမင္အာရံုကို ကြယ္ေစျပီး အခြင့္ေကာင္းလာယူသလဲလို႕ေတြးမိျပီး သူ႕ကို ဖက္လာတဲ့လူကို တြန္းလွန္ဖို႕ အလင္းစြမ္းအင္ကို ထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ စြဲမက္ဖြယ္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရယ္ေမာသံ ခပ္ရွရွကို ႀကားလိုက္ရျပီး သူ႕ေခါင္းထဲ စကားသံကို ႀကားလိုက္ရတယ္။
" ဂ်ိဳရႈဝါ ကေလးေလး..ကို္ယ့္ရဲ႕ ယံုႀကည္သူေလး...ကိုယ္ပါ။ အန္ဒိုးနစ္ပါ"
" အန္ဒိုးနစ္...ဘယ္လို မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္လဲ... "
လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အခြင့္ေကာင္းယူခံလိုက္ရလို႕ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က စိတ္ထဲကေန ေတြးေနမိတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး သူ႕ကို အရမ္းရင္းနွီးတဲ့ ေလသံနဲ႕ေျပာဆိုေနတာ ဘယ္သူလဲ....
၏
" အန္ဒိုးနစ္....အား....အဲ့ဒါ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ နာမည္ရင္းမဟုတ္ဘူးလား... ဒါ...ဒါ ခမည္းေတာ္ပဲလား.. "
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ရဲ႕စိတ္ထဲက အခ်စ္ရူးရွန္႕က ဒီနာမည္ကို ႀကားလိုက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း က်ိဳးယြင္ရွန္႕ကို ဟိုးအေဝးေရာက္ေအာင္ တြန္းထုတ္လိုက္ျပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကို နူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာမွီလိုက္ျပီး သန္မာတဲ့လက္ေမာင္းအိုးႀကီးေတြကို ဖက္တြယ္လိုက္ျပီး အငမ္းမရေမးလိုက္ေတာ့တယ္။ ခုနက ေတာင္းတင့္ေနတဲ့ ကိုယ္ေလးက ပ်ားရည္လိုမ်ိဳး နူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာနဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ မွီလို႕ေနတယ္။
" ခမည္ေတာ္လား။ ခမည္းေတာ္ သားေတာ္ကို ခ်စ္တယ္ေပါ့...ဟုတ္လား... "
ဂ်ိဳရႈဝါက မ်က္လံုးကို ဖြင့္ျပီး ခမည္းေတာ္ရဲ႕ရုပ္ကို ႀကည့္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႕မ်က္ခြံေတြကို နူးညံ့စြာနမး္တာခံလိုက္ရတယ္။ သူကလည္ပင္းေတြလည္း နမ္းစုပ္ခံရသလို သူ႕ရင္ဘတ္က အဖုေလးကိုလည္း ျပင္းျပင္းနမ္းစုပ္ခံလိုက္ရလို႕ ဂ်ိဳရူဝါ က အားမရွိသလို ေပ်ာ့ညြတ္က်လာတယ္။ ခမည္းေတာ္မွန္းသလိုက္ကတည္းက သူ႕မ်က္ဝန္းထဲက ေဒါသရိပ္နဲ႕သတ္ျဖတ္လိုရိပ္အစား ခ်စ္ျမတ္နုိးျခင္းေႀကာင့္ေတာက္ပလို႕လာတယ္။ ဒီအခ်က္ေႀကာင့္ အန္ဒိုးနစ္က ဂ်ိဳရႈဝါကို ျပင္းျပင္းျပျပနမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။ နမ္းတာမွ တကိုယ္လံုးကို ျမိဳခ်မတတ္ကို နမ္းေနေတာ့တယ္။ နူတ္ခမ္းေတြကို ကိုက္လိုက္၊ လ်က္လိုက္နဲ႕ စိတ္တုိငး္က်ကို လုပ္ေနေတာ့တယ္။
" ဒါ ခမည္းေတာ္ အစစ္ပဲလား။ တကယ္ပဲ ငါ့ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးတဲ့ အခ်စ္ႀကီးတဲ့ ခမည္းေတာ္ပဲလား။ "
ဂ်ိဳရူဝါက သူ႕စကားကို ျပန္မေျဖလို႕ သံသယဝင္လာခ်ိန္မွာ အန္ဒိုနစ္ရဲ႕ စကားသံကို ႀကားလုိက္ရတယ္။
" ခမည္းေတာ္ကို ခုလို ထိေတြ႕လို႕ရတာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္ ကေလးေလး။ မင္းက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ အပိုင္ပဲ။ ခမည္းေတာ္ကို မင္းလည္းပိုင္တယ္။ "
ဒီစကားကို ႀကားလိုက္ရတာနဲ႕ ဂ်ိဳရူဝါက ဘာမွကို ေတာင့္မခံနုိင္ေတာ့ပဲ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ခါးကို သူ႕ရွည္သြယ္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ ရစ္ပတ္ျပီး သူ႕ကိုယ္ကို အလံုးစံုဖြင့္ဟ ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ အခု သူက ႏြယ္ရွင္လိုမ်ိဳး အလင္းနတ္ဘုရားကို ရစ္ပတ္ထားျပီး တကုိယ္လံုးကို ပံုအပ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ အနမ္းေတြက ပိုနက္ရိႈင္းလာျပီး သူ႕ႀကီးမားပူေႏြးတဲ့ လက္ႀကီးေတြက တကိုယ္လံုးကို စုန္ဆန္ ပြတ္သပ္ကစားေနတဲ့အခါ ဂ်ိဳရူဝါက ဘယ္လိုမွေတာင့္မခံနုိင္ေတာ့ပဲ ညည္းညဴခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူသူပရိတ္သတ္အလည္ အလင္းေရာင္နဲ႕ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ ေရကန္ထဲ အလင္းနတ္ဘုရားနဲ႕ နမ္းရိႈက္ေနရင္း အသံတစ္စက္မွ မထြက္ဝံ့လို႕ ေအာင့္ထားရင္ မ်က္ဝန္းေထာင့္မွာ မ်က္ရည္စေလးေတြြ ေဝ့သီလာေတာ့တယ္။
" ညည္းလိုက္ ငါ့သား... သားေတာ္ရဲ႕အသံကို ခမည္းေတာ္ တစ္ေယာက္တညး္ပဲ ႀကားရတယ္။ ဘယ္သူမွ ခမည္းေတာ္တုိ႕ အသံကို မႀကားရဘူး.. "
ဒီစကားလည္းႀကားေရာ ဂ်ိဳရူဝါက ေအာင့္ထားသမွ် တီးတိုးညည္းညဴလိုက္ေတာ့တယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားကလည္း ဂ်ိဳရူဝါရဲက အထိမခံနုိင္တဲ့ေနရာကို လက္နဲ႕ဆုပ္နယ္ကစားရင္း အထက္ေအာက္ ဆုပ္ကိုင္ လႈပ္ရွားေပးေနတယ္။ တလက္စတည္း ကေလးေလးရဲ႕နူတ္ခမ္းကို ပိုနက္ေအာင္ နမး္လိုက္တယ္။ ေငြမွ်င္ေရာင္ အမွ်င္တန္းက နူတ္ခမ္းေထာင့္ေတြက စီးက်လာျပီး ေရကန္ထဲကို က်ဆင္းသြားေတာ့တယ္။
ဂ်ိဳရူဝါရဲ႕ တင္ပါး လံုးလံုးေဖာင္းေဖာင္းေလးလည္း စိတ္တုိင္းက် ညစ္နယ္ကစားတာကို ခံေနရတယ္။ ဒီအတြက္ေႀကာင့္ ဂ်ိဳရႈဝါက ေကာ့တက္ျပီး ေလထဲကို လႊင့္ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရတယ္။
" ခမည္းေတာ္...ခမည္းေတာ္... "
ကေလးေလးရဲ႕ နူတ္ဖ်ားက ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ထံုမႊမ္းတဲ့ ေခၚသံေႀကာင့္ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ေရႊေရာင္မ်က္ဝန္းေတြက အနက္ေရာင္အျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
" လိုခ်င္တယ္။ ဒီကေလးေလးကို အရိုးသား မက်န္ ျမိဳခ်ထားလိုက္ခ်င္တယ္။ ဒီကေလးကို သူ တစ္ေယာက္တည္းပိုင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ "
" ခမည္းေတာ္....သားေတာ္ကို ခမည္းေတာ္ပိုင္ဆိုင္တယ္။ သားေတာ္ရဲ႕တကို္ယ္လံုးကို ခမည္းေတာ္လိုရာသံုး အားလံုးေပးအပ္ထားပါတယ္... သားေတာ္ကို ယူပါ။ အသံုးခ်ပါ ခမည္းေတာ္...သားေတာ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကို လက္ခံေပးေတာ္မူပါ ခမည္းေတာ္ဘုရား.... "
ဂိ်ဳရူဝါက ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံနုိင္ေတာ့ပဲ ဒီစကားကို အထပ္ထပ္ေျပာရင္း အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ လူးလိမ့္ေနရင္း တကိုယ္လံုးမီးေတာက္ထဲ ေရာက္ေနသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ ခ်စ္ရတဲ့ ခမည္းေတာ္၊ သူ ေလးစားျမတ္နိုးရတဲ့ ခမည္းေတ္ာရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ အျခားဘာကိုမွ မေတြးနုိင္ေအာင္ သူ႕ေခါင္းထဲ ခမည္းေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲနဲ႕ျပည့္ေနေတာ့တယ္။
Warning 🔞💖🌹
အန္ဒိုးနစ္က ဂ်ိဳ႐ႈဝါရဲ့တစ္ကိုယ္လံုးကို ထပ္ခါထပ္ခါနမ္း႐ိႈက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္တယ္။ ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးက ပန္းဝတ္ရည္ေတြထက္ကို ခ်ိဳၿမိန္ေနတယ္ဆိုတာ သိရွိလိုက္ရတယ္။ သူ႔ရဲ့အေပြ႕အဖက္၊ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဂ်ိဳ႐ႈဝါရဲ့ညည္းသံေလးက ပိုပိုက်ယ္ေလာင္လာခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ့ေသြးေတြလည္း ပြက္ပြက္ဆူလာခဲ့တယ္။ ဒီအသံေလးေၾကာင့္ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက အနက္လံုးလံုး ေျပာင္းလဲသြားၿပီး စိတ္ကို ဒီထက္ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူက ဂ်ိဳ႐ႈဝါကို သူ႔မ်က္ဝန္းနဲ႔ ဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့သြင္ျပင္ကို မျမင္ေစခ်င္လို႔ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လို႔မရေအာင္ ေကာင္ေလးကိုဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး အေနာက္ကေန ပုခံုးကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က လူငယ္ေလးရဲ့ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ခါးဝတ္ကို ခၽြတ္လိုက္တယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက ေကာင္ေလးရဲ့ေက်ာက္စိမ္းျဖဴလို သြယ္ေျပာင္းတဲ့အေခ်ာင္းေလးကို လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ဆြေပးေနတုန္း သူကိုယ္တိုင္ရဲ့လွံတံႀကီးက မာလာတယ္။
ဂ်ိဳ႐ႈဝါက ခမည္းေတာ္ရဲ့အထိအေတြ႕မွာ သာယာေနၿပီး သူ႔ကိုယ္ကအဝတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားခ်ိန္ တင္ပါးဆံုေၾကာကို သံေခ်ာင္းလိုႀကီးမားပူေႏြးတဲ့ အေခ်ာင္းႀကီးက ထိလာၿပီး ေရကန္ထဲကေရေတြနဲ႔ စိုစြတ္စြာ သူ႔ကိုယ္ထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာတာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ပင့္သက္ကို႐ိႈက္လိုက္တယ္။ သူ႔ရင္ထဲမွာ စိုးထိတ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူျဖစ္ေစခ်င္သလို ခမည္းေတာ္က သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို လိုရာသံုးေတာ့မယ္မဟုတ္လား။
တင္းက်ပ္ပူေႏြးတဲ့ ေတာင္ၾကားဝေလးကို ေက်ာ္လြန္သြားခ်ိန္မွာ အတြင္းသားနံရံေတြက ႏူးညံ့စိုစြတ္ေနၿပီး ဝင္လာတဲ့လွံတံႀကီးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ညႇစ္ထားေတာ့တယ္။ ဒီအရသာက သူ႔အ႐ိုးထဲအေၾကာထဲကို စိမ့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။
အန္ဒိုးနစ္က သူ႔ဦးေခါင္းကို ဂ်ိဳ႐ႈဝါရဲ့ပုခံုးမွာအပ္လို႔ထားရင္း ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ နမ္း႐ိႈက္ၿပီး ခ်စ္အမွတ္အသားေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါ ဖန္တီးေနမိေတာ့တယ္။
သူ႔ကိုယ္ကို သိမ္းပိုက္ေနတဲ့လူက သူခ်စ္ခင္ရတဲ့ ခမည္းေတာ္ျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတဲ့အသိက ဝမ္းသာလြန္းလို႔ ဂ်ိဳ႐ႈဝါကို မ်က္ရည္က်လာေစတယ္။ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ဆို႔နင့္ေနေပမယ့္ သူ႔ဝိညာဥ္က အတိုင္းအဆမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ခံစားေနရတယ္။ ဂ်ိဳ႐ႈဝါက ေပ်ာ္ရႊင္စြာညည္းညဴရင္း ခမည္းေတာ္ရဲ့လွံတံကို သူ႔ကိုယ္ထဲပိုနစ္ဝင္သြားေအာင္ တင္ပါးကို ေနာက္ကိုေကာ့ေပးရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
"ခမည္းေတာ္.. သားေတာ္ ခမည္းေတာ္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ခမည္းေတာ္ တစ္ခါမွစိတ္ကူးၾကည့္မိမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး.."
သူ ဒီစကားေျပာေနရင္း ခမည္းေတာ္ရဲ့မ်က္ႏွာေတာ္ကို ျမင္ခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလြန္းလို႔ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားလုိက္တယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက ေရျပင္ရိပ္ကေန ကေလးေလးရဲ့ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လုပ္ပံုကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဝမ္းနည္းပူေဆြးစြာနဲ႔ပဲ ကေလးေလးမ်က္ဝန္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ပိတ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္နမ္းလို႔ ေခ်ာေမြ႕တဲ့လွ်ာေလးကို ရစ္ပတ္ယူလိုက္ျပန္တယ္။ ကေလးေလးကို သူ႔ပင္ကိုယ္ပံုကိုျပလိုက္လို႔ သူထင္ထားသလို ျမင့္ျမတ္တဲ့နတ္ဘုရားတစ္ပါးတင္ မဟုတ္ဘဲ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ သူ႔ရဲ့စိတ္ဆႏၵတစ္ျခမ္းကို ေတြ႕သြားရင္ မုန္းတီးရြံရွာ ေၾကာက္လန္႔သြားမွာ စိုးထိတ္ေနတယ္။ ကေလးေလးရဲ့ သူ႔အေပၚ အၾကြင္းမဲ့ထားရွိတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခံစားမိလို႔ ရင္ထဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိတယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက ကေလးေလးရဲ့မ်က္လံုးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ပိတ္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သြယ္လ်တဲ့ခါးကိုဆုပ္ကိုင္လို႔ ကေလးေလးကိုယ္ထဲက လွံတံကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး စည္းခ်က္ညီညီ ေဆာင့္သြင္းရင္း လက္ေတြ႕ခ်စ္ျခင္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့တယ္။
"ကေလးေလး.. ကိုယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္.. ကိုယ္ မင္းကို ေန႔တိုင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္.. မင္းရဲ့ဆုေတာင္းစကားကို နားေထာင္ၿပီး မင္းကို အႏၱရာယ္ကေန ကာကြယ္ေပးေနတယ္.. မင္းလိုခ်င္တာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္ဆိုတာ မင္းေလးသိရဲ့လား.. မင္းလိုခ်င္တာက ေကာင္းကင္ေပၚကၾကယ္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ နတ္ဘုရားတို႔က်က္သေရ ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ ကိုယ္ မင္းကို အားလံုးေပးမယ္.. ခ်စ္တဲ့ကေလးေလး.. ကိုယ့္ရဲ့အသည္းေလး.. မင္းက ကိုယ့္ရဲ့ပ်ားရည္ေလးဆိုတာ သိရဲ့လား.. မင္းကိုခ်စ္တယ္.. ေျပာမျပႏိုင္ေအာင္ကို ခ်စ္တယ္.."
အလင္းနတ္ဘုရားက ခ်စ္ေၾကာင္းေျပာရင္း ကေလးေလးကိုယ္ထဲကို အ႐ူးအမူးထိုးသြင္းၿပီး ေလာဘတႀကီး ခ်စ္တင္းေႏွာေနတယ္။ သူ႔ရဲ့ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္တဲ့ ခ်စ္ခြန္အားေတြေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ယံုၾကည္သူေလးက တစ္ကိုယ္လံုးခါယမ္းၿပီး တင္ပါးေတြေတာင္ စုတ္ၿပဲသြားေတာ့မလိုပဲ။
ဂ်ိဳ႐ႈဝါက ခမည္းေတာ္ရဲ့ခ်စ္စကားေတြေၾကာင့္ နာက်င္မႈကိုေမ့ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈေၾကာင့္ ကိုယ္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးေျမာက္ခ်င္လို႔ေနတယ္။ လက္ေတြ႕မွာ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးက ေပ်ာ့ေခြလို႔ေနၿပီး ခမည္းေတာ္ရဲ့လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားဖို႔ေတာင္ အားမရွိဘူး။ သူ႔ေျခေထာက္အစံုကလည္း ေပ်ာ့ေခြေနသလို ခံစားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက လဲက်မသြားေအာင္ ခမည္းေတာ္ရဲ့ကိုယ္ကို မွီထားရေတာ့တယ္။
သူတုိ႔ရဲ့ သီးသန္႔ပစၥည္းေတြကလည္း ခ်ိတ္ဆက္နစ္ဝင္လို႔ ႏွစ္ေယာက္သားကို တြဲဆက္ထားေပးတယ္။ သူ႔ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ပိုင္တဲ့အရာက သူ႔ကိုယ္ထဲကို ပိုၿပီး နက္နက္တိုးဝင္လာေတာ့တယ္။ ဂ်ိဳ႐ႈဝါက မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၿပီး ဝမ္းသာလို႔ငိုေၾကြးျပန္တယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက ေကာင္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲဖက္ထားၿပီး မဆံုးႏိုင္တဲ့ခ်စ္ခရီးကို ဆက္လွမ္းေနေတာ့တယ္။ သူရွင္သန္ေနခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းသန္းခ်ီေနခဲ့ၿပီ။ ခုေလာက္ တစ္ခါမွ ရွင္သန္ရတဲ့ခံစားခ်က္၊ အခ်စ္စစ္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ခံစားခ်က္ကို တစ္ခါမွ မခံစားဖူးဘူး။
================
YOU ARE READING
ဗီလိန်ချစ်သူ (completed) (Arc_8,10,15,Extra_1,2,4) (MM Translation)
RomanceArc _ 8, 10, 15 Extra_ 1,2,4 Total _ 6 Arcs Title: Quickly Wear the Face of the Devil အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - ထိပ္တန္းဟက္ကာတစ္ေယာက္ကိုဘဝမ်ားစြာျပန္လည္ေမြးဖြားဖုိ႕ Lod God System ကေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ကမာၻႀကီးအဆုံးသတ္သြားေတာ့ အရာအားလံုးက ပ်က္စီးသြားျပီး ဝမ္းနည္းစရာ...
