Arc_ 10.9 _ Joshua
စိတ္အားထက္သန္မႈ ကုန္ဆံုးသြားခ်ိန္မွာ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ရဲ့စိတ္ေတြ ၿပိဳလဲလုနီးပါး ျဖစ္သြားတယ္။ သူက မ်က္ႏွာေတာင္မျမင္လိုက္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္တင္းေႏွာတာကို ခံလိုက္ရၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ေက်နပ္လြန္းလို႔ ႏႈတ္က ညည္းသံေတြေတာင္ ထြက္ေနခဲ့တာ ျပန္သတိရၿပီး ရွက္လို႔မဆံုးေတာ့ဘူး။
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က အထြတ္ထိပ္ေရာက္သြားၿပီးေနာက္ လက္ေလးေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အေသေကာင္လို ဒီလူရဲ့လက္ေမာင္းၾကား ေပ်ာ့ေခြက်လို႔ေနတယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို တစ္လက္မ,မက်န္ ပူေႏြးႀကီးမားတဲ့ လက္ဖဝါးႀကီးေတြနဲ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လို႔ေနတယ္။ သူ႔ပံုၾကည့္ရတာ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ရတနာကို ထိကိုင္ေနရသလိုမ်ိဳးပဲ။
မသိစိတ္ရဲ့ အေမွာင္ပင္လယ္ထဲမွာ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ စိတ္အာ႐ံုေတြနာက်င္လြန္းလို႔ ေခါင္းကို လက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ရင္း အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကို AK47 ေမာင္းျပန္ေသနတ္နဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုး အေပါက္ျဖစ္ေအာင္ ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ပစ္သတ္လိုက္ခ်င္တာပဲ။
သူစိတ္ကူးထားတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူက ဆံုေတြ႕ခ်ိန္မွာ အခုလိုမ်ိဳးလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ လံုးဝကိုေတြးမထားမိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလူက မဆံုးႏိုင္တဲ့ ျပင္းျပတဲ့ခ်စ္စိတ္နဲ႔ ခြန္အားေတြပိုင္ဆိုင္ထားရင္ေတာင္ သူနဲ႔အၿပိဳင္ အျခားခ်စ္သူ၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြထားတာကိုေတာ့ သူလံုးဝလက္မခံႏိုင္ဘူး။
"မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ အ႐ႈပ္ထုပ္ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္စမ္း.. မင္းက ငါ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာပဲ.."
တကယ္ပဲ သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပြားစိတ္ကို အခ်စ္႐ူးရွန္႔လို႔ပဲ ေခၚထိုက္တယ္။ ဒီေကာင္က သူ႔ကို ႐ူးခ်င္ေအာင္ကို လုပ္လိုက္တာပဲ။
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က ခမည္းေတာ္ရဲ့ခါးကိုဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာေတာ္ကို ခိုးၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ ခမည္းေတာ္က သူ႔ရင္ခြင္မွာပဲ မ်က္ႏွာကို အပ္ထားေစတယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႔ရဲ့ျဖဴစင္႐ိုးသားတဲ့ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုၿပီး ခ်စ္အနမ္းေတြေပးခ်င္ေပမယ့္ ျပင္းျပတဲ့သူ႔ရမၼက္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးက အေမွာင္စြမ္းအားနဲ႔ မည္းလို႔ေနတယ္။ ဒီမ်က္ဝန္းေတြကိုေတြ႕ၿပီး သူ႔ခ်စ္သူေလးကို ေၾကာက္မသြားေစခ်င္ဘူး။
ေကာင္ေလးက တကယ့္ကိုနာခံလြယ္ၿပီး အက်င့္ေကာင္းသူေလးျဖစ္တယ္။ သူက မ်က္ႏွာကိုခိုးၾကည့္ဖို႔ ထပ္မႀကိဳးစားေတာ့ေပမယ့္ သြယ္လ်တဲ့လက္ေလးက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ရင္ဘတ္ကို ပြတ္သပ္ကစားလို႔ေနတယ္။ သူေလးရဲ့မ်က္ႏွာက နီရဲေနတာ လံုးဝေလ်ာ့ပါးမသြားေသးဘူး။ ဒီကေလးေၾကာင့္ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ခံစားခ်က္ေတြ ပူေႏြးၿပီး ျပန္ျမင့္တက္လာျပန္တယ္။
"ရွက္ေနတာလား.."
အလင္းနတ္ဘုရားက ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခ်စ္ခင္စြာပြတ္သပ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္။
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က က်ိဳးယြင္ရွန္႔ကို မသိစိတ္နယ္ပယ္ထဲပိတ္ထားၿပီး ဒီခႏၶာကို လံုးဝထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီျဖစ္တယ္။ သူက အလင္းနတ္ဘုရားေမးတာ ျပန္မေျဖဘဲ ရင္ဘတ္မွာ မ်က္ႏွာဝွက္ထားလိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္ေတာင္ေလးေတြက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ရင္ဘတ္ကို ထိမိၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားက ညည္းတြားလိုက္ၿပီး ကေလးေလးရဲ့မ်က္လံုးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ လက္နဲ႔ဖံုးအုပ္ၿပီး ေမးေလးကိုပင့္မ,လို႔ နက္႐ိႈင္းတဲ့အနမ္းကို ေပးလိုက္တယ္။ သူ ဒီကေလးေလးကို ခ်စ္တယ္။ ေႏြးေထြးစြာ၊ ႐ူးသြပ္စြာ၊ စြဲလန္းစြာ ခ်စ္တယ္။ ကေလးေလးနဲ႔ တစ္မိနစ္ေတာင္ မခြဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္တယ္။ ရမၼက္ေတြေလ်ာ့သြားေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္းဆႏၵေတြက ပိုပိုနက္႐ိႈင္းလို႔လာတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔လည္း ပါးစပ္ကိုဖြင့္ဟၿပီး ဘာမွမေျပာဘဲ အနမ္းကိုတံု႔ျပန္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔မြမ္းထံုတဲ့အနမ္းက ၁၀ မိနစ္ၾကာမွ ရပ္တန္႔သြားေတာ့တယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက လိႈက္ေမာစြာေမးလိုက္တယ္။
"ကေလးေလး.. မင္း ကိုယ္နဲ႔ ေကာင္းကင္ဘံုကို လိုက္ခဲ့မလား.."
အခ်စ္႐ူးရွန္႔က မဆိုင္းမတြ ကတိေပးေတာ့မယ့္အခ်ိန္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အားကုန္သံုးတြန္းထုတ္ပစ္ၿပီး ပါးစပ္ကို အပန္းတႀကီးဟၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္။
"ဟင့္အင္း.."
သူျငင္းတာျမန္လြန္းလို႔ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့မ်က္ဝန္းေတြ ေမွးမွိန္သြားတယ္။
"မင္းက ကိုယ့္ေဘးမွာ မေနႏိုင္ဘူးလား.."
"သားေတာ္က ခမည္းေတာ္ရဲ့ဂါထာေတြကို ဒီကုန္းမႀကီးမွာ လိုက္ျဖန္႔ေဝခ်င္လို႔ပါ.. သားေတာ္ျပန္လာတဲ့အထိ ေစာင့္ေပးပါ ခမည္းေတာ္.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီစကားကို ဆံုးေအာင္ မနည္းအားယူေျပာလိုက္ရတယ္။ ဒီစကားဆံုးေအာင္ ေျပာၿပီးမွ စိတ္သက္သာရာရသြားေတာ့တယ္။ အခ်စ္႐ူးရွန္႔က ေကာင္းကင္ဘံုက အလင္းနတ္ဘုရားေဘး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေနခ်င္တယ္ဆိုတာ သူသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ မႊန္ထူၿပီးလုပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ဂ်ိဳ႐ႈဝါရဲ့ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္း ပ်က္စီးတာ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ ေကာင္းကင္ဘံုတက္ခြင့္ဆိုတာ အျခားလူအတြက္ မဟာအခြင့္အေရးႀကီးဆိုေပမယ့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔အတြက္ေတာ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ပိတ္မိသလိုပဲ။
တကယ္လို႔ ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္သြားရင္ သူဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လာလို႔မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ နတ္ျပည္မွာ ထာဝရပိတ္မိေနေတာ့မယ္။ ဒါက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေလးျဖစ္သြားတာနဲ႔ ဘာထူးေသးလဲ။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က သူ႔အနာဂတ္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ထိန္းခ်ဳပ္တာ လံုးဝကိုမႀကိဳက္ဘူး။ အလင္းနတ္ဘုရားျဖစ္ေနရင္ေတာင္ သူ႔ကံၾကမၼာကို မခ်ဳပ္ကိုင္ေစခ်င္ဘူး။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အလင္းနတ္ဘုရားရဲ့စကားကို ဆန္႔က်င္လိုက္မိလို႔ သူေဒါသထြက္ၿပီး အျပစ္ေပးလာမွာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အလင္းနတ္ဘုရားက အခ်စ္႐ူးရွန္႔ကို သည္းညည္းခံလြန္းတယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက ကူကယ္ရာမဲ့ သက္ျပင္း႐ိႈက္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းကငယ္ေသးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္သိပါတယ္.. မင္းက ဒီကမာၻႀကီးကို လိုက္ၾကည့္ခ်င္၊ စူးစမ္းခ်င္ေသးတယ္မလား.. သြားပါ.. ကိုယ္ မင္းကို ေစာင့္ေနပါ့မယ္.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။ သူက ခဏစဥ္းစားၿပီး သူသြားမယ့္လမ္းခရီးမွာ အလင္းနတ္ဘုရားကို အသံုးခ်ဖို႔ေတြးလိုက္တယ္။ အခ်စ္႐ူးရွန္႔က သူ႔ကိုမထိန္းခ်ဳပ္ဘဲ လႊတ္ထားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေမးလိုက္တယ္။
"ဒါဆို.. ဒါဆို ခမည္းေတာ္က သားေတာ္ကို ေကာင္းကင္ဘံုကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာလားဟင္.."
သူက တံု႔ဆိုင္းစြာ ေမးလိုက္တယ္။ သူက ခမည္းေတာ္အေပၚ တြယ္ၿငိတဲ့စိတ္ေလးကို တု႔ံဆိုင္းစြာ ေဖာ္ထုတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး ေျပာလိုက္တာျဖစ္တယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႔ေခါင္းကို ၾကင္နာစြာပြတ္သပ္တာကို ခံယူၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။
"သားေတာ္ေခၚရင္ ခမည္းေတာ္ လာေတြ႕မွာလား.. သားေတာ္က ေန႔တိုင္း ခမည္းေတာ္ကို လြမ္းေနမွာ. သားေတာ္က အခ်ိန္တိုင္းကို လြမ္းေနမွာပဲ.. ဒါေပမယ့္ သားေတာ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ခမည္းေတာ္ နားလည္ေပးပါေနာ္.."
လူငယ္ေလးရဲ့စကားေတြက သိပ္ကိုခ်ိဳၿမိန္ၿပီး စကားလံုးတိုင္းက အလင္းနတ္ဘုရားကို တကယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက ေကာင္ေလးကို တကယ္ပဲ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္သက္လံုး ေပြ႕ဖက္ထားခ်င္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာမ်ိဳး မလုပ္ရက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆံပင္ေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာနမ္းၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္းၿပီ.. မင္းေလး ကိုယ့္ကိုေခၚလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္လာေတြ႕မယ္.. ကိုယ္က မင္းကို မိနစ္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း လြမ္းေနမွာ.. မင္းေလး ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ ရွိေနခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းေလးအေၾကာင္းကိုပဲ ေတြးေနမိတယ္.."
ဒီစကားကိုၾကားတဲ့ နတ္ဘုရားတိုင္းက ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားသြားေတာ့တယ္။ ေသြးေအးလွတဲ့ အလင္းနတ္ဘုရားေတာင္ ဒီလိုခ်ိဳသာတဲ့စကားကို ေျပာႏိုင္သလား..။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ခမည္းေတာ္ရဲ့ရင္ဘတ္မွာ မ်က္ႏွာကိုအပ္ၿပီး ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္ေယာက္က ေရကန္ထဲမွာ အၾကာႀကီးရွိေနတာေတာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မလြတ္တမ္း ေပြ႕ဖက္ထားၾကတယ္။ ဒါက သူတို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႕တာျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ အတူရွိခဲ့သလိုမ်ိဳး ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လို႔ေနတယ္။
ဒီေရကန္မ်ိဳးက ဒီကုန္းေျမႀကီးေပၚက ႏိုင္ငံတိုင္းရဲ့ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ရွိေနတတ္ၿပီး မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္နဲ႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့အလင္းဘုန္းႀကီးေတြ အရြယ္ေရာက္ရင္ ႏွစ္ျခင္းခံယူေလ့ရွိၾကလို႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေရစင္ေတာ္ေရကန္လို႔ တင္စားေခၚေဝၚၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြထင္မွတ္မထားစြာနဲ႔ အလင္းဘုန္းႀကီးဂ်ိဳ႐ႈဝါ ဝင္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ေရကန္ကို ေရႊေရာင္အလင္းကဖံုးအုပ္သြားၿပီး ေရႊေရာင္စစ္စစ္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီကန္ထဲကေရေတြက အလင္းစြမ္းအင္ျပည့္ေနၿပီး ပရိသတ္အေပါင္းကို ေႏြးေထြးအားေကာင္းတဲ့ အလင္းစြမ္းအင္ကို ခံစားရေစတယ္။
ခန္းမတစ္ခုလံုးကို ေရကန္ကထြက္လာတဲ့ အားေကာင္းတဲ့ အလင္းစြမ္းအင္ေတြ လႊမ္းျခံဳလို႕ထားတယ္။ ဒီေရကန္က အလင္းစြမ္းအားေတြျပည့္ေနျပီး ဝင္ခ်ိဳးတဲ့ ဘယ္သူကိုမဆို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစမယ့္အျပင္ အလင္းစြမ္းအားေတြကို တုိးေစမယ္မွန္း ျမင္ရံုနဲ႕ သိလိုက္ရလို႕ ပရိတ္သတ္အားလံုး မ်က္ရည္ေတြဝဲလာတယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါက ေရကန္ထဲကေန တက္လာေတာ့ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ေရႊေရာင္အလင္းေတြထြက္ေနတဲ့ ဝတ္ရံုတစ္ခု လႊမ္းျခံဳလ်က္ရွိေနတယ္။ ဒီဝတ္ရံုက ခန္းမထဲက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ရုပ္တုေတာ္က ဝတ္ရံုနဲ႕ တစ္ပံုစံတည္းပဲ။ ဒါကိုႀကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အလင္းနတ္ဘုရားက ဂ်ိဳရႈဝါကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာနဲ႕ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ကိုယ္ကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မျမင္ေစခ်င္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားလို႕ေနတယ္။ ဘယ္သူက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ခ်စ္သူဆိုတာ အားလံးုရင္ထဲ ရွင္းသြားႀကျပီ။
သူ႕တုိ႕ မ်က္လံုးေရွ႕မွာတင္ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ သာမန္အဝတ္ေတြေနရာမွာ အလင္းစြမ္းအင္ျဖာေနတဲ့ ခမည္းေတာ္နဲ႕ပံုစံတူ ဝတ္ရံုေရာက္ရွိလာတယ္။ ဒီဝတ္ရံုက ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေရစင္ေတာ္ေတြနဲ႕စိုေနေပမယ့္ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ က်က္သေရကို နည္းနည္းေလးမွ မေလ်ာ့ေစဘူး။ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ ပလက္တီနမ္ေရာင္ ဆံပင္ေတြက ေက်ာေနာက္မွာ ဆံက်စ္လို က်စ္ထားျပီး အေရွ႕တုိငး္က လာတဲ့ပိုးသားထက္ေတာင္ နူးညံ့ေတာက္ေျပာင္လို႕ေနတယ္။ ဆံပင္ေတြမွာ ေတာက္ပတဲ့ ရတနာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ တန္ဆာဆင္ထားျပီး ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕မ်က္ဝန္းျပာေတြက ပင္လယ္ျပာျပာလို ေလးနက္ေတာက္ပေနျပီး အဖိုးမျဖတ္နုိင္တဲ့ ရတနာလိုမ်ိဳးနဲ႕ တင့္ရႊမ္းေတာက္ပလို႕ေနတယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ေျခလက္ေတြမွာ ရတနာေတြ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ လက္ေကာက္ေတြကို ဝတ္ဆင္ထားျပီး သူလမ္းေလွ်ာက္လာတုိင္း ရတနာေလးေတြရဲ႕ ကလစ္ကလက္အသံေလးေတြက သာယာစြာထြက္ေပၚလာတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါေလွ်ာက္လာတဲ့လမ္းကို ဘယ္သူမွ ပိတ္ဆို႕တားဆီးျခင္း မျပဳလုပ္ရဲပဲ အလုိေလ်ာက္လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ႀကတယ္။ ပရိတ္သတ္အားလံုး အံ့အားအသင့္ရဆံုးက ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕လက္ထဲမွာ ေရႊေရာင္က်ိဳင္းတစ္ခုကို ကိုင္ထားျပီး လက္တံမွာ ဘယ္သူမွ နားမလည္နုိင္တဲ့ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ဂါထာေတြကို ထြင္းထုထားျပီး က်ိဳင္းရဲ႕ထိပ္မွာ အလင္းစြမ္းအင္ေတြျဖာက်ေနတဲ့ အလင္းေက် ာက္တုန္းႀကီး တစ္တံုးကို ေတြ႕လို္က္ရတယ္။
ခမည္ေတာ္က ဂ်ိဳရႈဝါကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကို လူတုိင္း စိတ္ကူးႀကည့္လို႕ေတာင္ မရဘူး။ ဒိီအလင္းေက်ာက္တုန္းက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ပြားလုိ႕ ေျပာလို႕ရျပီး ဒီကုန္းမႀကီးေပၚမွာ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ အလင္းေက်ာက္တံုးတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးႀကဘူး။ ဒီအလင္းေက်ာက္တံုးက စြမ္းအင္ေတြက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ဘံုက စြမ္းအင္လိုမ်ိဳး ျဖာထြက္ေနျပီး လူတုိင္းကို အသက္ရႈရႀကပ္ေအာင္ ဖိနွိပ္ထားနုိင္တယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ေခါင္းေပၚက အဆင္တန္ဆာ ရတနာေတြ၊ ဝတ္ထားတဲ့ဝတ္ရံု၊ ကို္င္ထားတဲ့က်ိဳင္း၊ လက္ဝတ္ရတနာေတြ.. ပို္င္ဆိုင္ထားတဲ့ အလင္းေက်ာက္တံုးေတြ...ဒါကို ႀကည့္တာနဲ႕ ခမည္းေတာ္က ေကာင္းကင္ဘံုက အေကာင္းဆံုးရတနာေတြနဲ႕ ဂ်ိဳရႈဝါကို တန္ဆာဆင္ေပးထားပံုရတယ္။
အထက္တန္းလႊားအားလံုးက ေျမျပင္ေပၚဝပ္ဆင္းလိုက္ျပီး ဂ်ိဳရႈဝါကို အရိုေသေပးရင္း နူတ္ဖ်ားကေန ေႀကာက္လန္႕တႀကား ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အမည္ကို ေရရြတ္္လိုက္ႀကတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါက ဒီဆာဂါျပည္ရဲ႕ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္ မဆက္ခံရေသးေပမယ့္ အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႕ဖာသာ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ေခါင္းေပၚကို သရဖူေဆာင္းေပးလို္က္ျပီ။ ဂ်ိဳရႈဝါလို အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေကာင္းခ်ိီးေပးျခင္းကို ခံရတဲ့သူ ဒီကုန္းမႀကီးမွာ ဘယ္မွာမွ ရွာလို႕ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး။
ဂ်ိဳရႈဝါက က်က္သေရရွိတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ အရိုေသေပးေနတဲ့ မင္းပရိတ္သတ္ႀကားကို ေအးေဆးစြာျဖတ္သန္းလာခဲ့တယ္။ အခ်စ္ရူးရွန္႕က ခမည္းေတာ္နားက မခြာနုိင္ျဖစ္ေနလို႕ စိတ္မရွည္တဲ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က သူ႕ကို မသိစိတ္နယ္ပယ္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားလိုက္တယ္။ အခု ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ကိုယ္ကို က်ိဳးယြင္ရွန္႕ကပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ေနတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါက ေလွွ်ာက္လာရင္း ဟိုးအေဝးကေန မီးေလာင္ဒဏ္ရာကို ကုစားျပီး မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ ပုပ္ရဟန္းမငး္က ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ကိုယ္ေပၚက ဝတ္ရံုနဲ႕ ကိုင္ထားတဲ့က်ိဳင္းကို ေလာဘတႀကီး စိုက္ႀကည့္လို႕ေနတယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါက နူတ္ခမ္းကို အေပၚကို ေကာ့ညြတ္သြားေအာင္ျပံုးလိုက္တယ္။ အလင္းနတ္ဘုရားက သူ႕ကို မ်က္နွာသာေပးျပီး ေရွ႕ကို တြန္းပို႕မွေတာ့ သူက ဒီဇာတ္လမ္းက အဓိက ဇာတ္ေကာင္ေတြနဲ႕ ဘာေႀကာင့္ မျပိဳင္ရဲမွာလဲ။ အရင္ကဇာတ္လမ္းအရ ဘိုးလ္က ဂါယာျမိဳ႕ေတာ္ကို မေရာက္လာခင္ေလးမွာ သူက အေမွာင္နတ္ဆိုးနဲ႕ အဆက္သြယ္လုပ္ထားျပီး ျဖစ္တယ္။ အေမွာင္နတ္ဆိုးက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ရန္သူျဖစ္ျပီး သူက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ပိုင္နက္ကို လွည့္လည္ရင္း အေမွာင္နတ္ဆိုးအတြက္ သူလွ်ိဳလုပ္ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ နတ္ဘုရားနဲ႕ နတ္ဆိုး စစ္ျဖစ္ရင္ ေနာက္လိုက္အားလံုး ဒီဒဏ္ကို အဓိက ခံရမွာေသခ်ာတယ္။
အခုဆုိရင္ ဂ်ိဳရႈဝါက အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ ၊ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ တံဆိပ္ကပ္ထားျပီးျဖစ္လို႕ အေမွာင္နတ္ဆုိးက သူ႕ကို ျပန္ေပးဆြဲတာ၊ နွိပ္စက္တာ။ သူ႕ကို ဖမ္္းျပီး အလင္းနတ္ဘုရားကို အႀကပ္ကိုင္တာေတြကို တခုျပီးတခုလုပ္လာေတာ့တယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါက မင္းသမီး အယ္လီနာဒူးေထာက္ေနတဲ့နားကို ေလွ်ာက္လာရင္း ခါးသီးစြာ ေတြးလိုက္မိတယ္။
မင္းသမီးေပြ႕ထားတဲ့ သံုးလသားေလး အန္တိုနီကို ေတြ႕ေတာ့ ေကာင္းခ်ီးေပးဖို႕ ကတိေပးထားတာကို သတိရျပီး ကေလးေရွ႕ကိုရပ္လိုက္တယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါက အနီေရာင္ေကာ္ေဇာရဲ႕ အဆံုးမွာ ရပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ နွင္းဆီေတြ တျပိဳင္တည္းပြင့္လာျပီး အနီေရာင္ျဖစ္ကို ေျပာင္းသြားတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုလံုး ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ နွင္းဆီရနံ႕ေတြနဲ႕လႊမ္းသြားတယ္။ ေလထဲမွာလည္း နွင္းဆီနီပြင့္ခ်ပ္ေတြလႊင့္ေမ်ာျပီး ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ပတ္လည္ကို တဖြဲဖြဲေႀကြက်လာတယ္။
လူတိုင္း ဒီလို ႀကံဳေတာင့္ ႀကံဳခဲျမင္ကြင္းကို ႀကည့္ျပီး ေငးေမာေနႀကတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ရက္ေရာတဲ့ ဖန္တီးမႈေတြအရ အလင္းနတ္ဘုရားက ဂ်ိဳရႈဝါကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျမတ္နုိ္းတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က သူေတာ့ တကယ့္ကို အင္အားႀကီးတဲ့ ေရႊေျခသလံုးႀကီးကို ဖက္တြယ္ထားမိျပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ အခ်စ္ရႈးရွန္႕က ေသမလိုကို ဒီလူဆီကို ေျပးဝင္ခ်င္ေနတာေပါ့။ သူ႕အေနနဲ႕ေတာ့ သူတပါးကို အားကိုးျပီး လုပ္ကို္င္ရတာကို သိပ္မႀကိဳက္ဘူး။ အလင္းနတ္ဘုရားကေတာ့ တကယ့္ကို လူတုိင္းလိုခ်င္တဲ့ အခ်စ္ေတာ္ မင္းသားတစ္ပါးဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ အခ်စ္ရူးရွန္႕ဆိုရင္ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ မ်က္နွာသာေပးမႈကို သံုးျပီး ခ်က္ခ်င္းကို အဓိက ဇာတ္ေဆာင္နွစ္ဦးကို ပက္လက္လန္သြားေအာင္ကို တုိက္ခို္က္ပစ္လိုက္တယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႕ကို ေထာက္မကူညီေပးတဲ့ အလင္းနတ္ဘုရားကို တိတ္ဆိတ္စြာနဲ႕ ေက်းဇူးတင္လိုက္မိတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါက အန္တိုနီေလးကို ေကာင္းခ်ီးေပးဖို႕ ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္။
အန္တိုနီေလးက အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းျပီး ေရႊေရာင္ဆံပင္ေလးက လိမ္ေကာက္ေကာက္နဲ႕ သူ႕ေခါင္းေပၚမွာ ရွိေနတယ္။ ကေလးက ပါးေဖာင္းေဖာင္းနဲ႕ သူ႕လက္တုတ္တုတ္ေလးနွစ္ေခ်ာင္းက ဆြဲထားတဲ့ ဆြဲႀကိဳးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ ကစားေနတယ္။ သူက ဂ်ိဳရႈဝါကို စိုက္ႀကည့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕အသည္းေတြ အရည္ေပ်ာ္က်လာသ လို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ကေလးေတြကို ခ်စ္တတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ အခုလို ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ အန္တိုနီေလးကို ေတြ႕ေတာ့ ကေလးရဲ႕နွင္းဆီေရာင္ ပါးျပင္ေလးကို ထိကိုင္ဖို႕ လက္လွမ္းလိုက္ခ်ိန္ မင္းသမီး အယ္္လီနာက ေႀကာက္လန္႕တႀကား ေအာ္ဟစ္တားဆိးလိုက္တယ္။
" မလုပ္ပါနဲဲ႕..... "
အယ္လီနာက ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ မ်က္နွာကို ေတြ႕ေတာ့ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႕ရွင္းျပလိုက္တယ္။
"ခမညး္ေတာ္က အရွင့္အသားကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ထိကိုင္ခြင့္ မျပဳထား ပါဘူး။ တမင္သက္သက္ျဖစ္ေစ မေတာ္တဆျဖစ္ေစ ထိကို္င္မိ သူတုိင္းကို အလင္းစြမ္းအင္နဲ႕ေလာင္ကြ်မ္း အျပစ္ေပး တတ္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ အန္တိုနီေလးက လသားေလးပဲျဖစ္လို႕ ဒီေလာင္ကြ်မ္းမႈကို ခံနိုင္ရည္ရွိမွာ မဟုတ္လုိ႕ပါ အရွင္... "
ဒီလုိမ်ိဳး ဘယ္လိုျဖစ္နုိ္င္ရတာလဲ။ ဂ်ိဳရႈဝါက သူနဲ႕ အျမဲ ထိေတြ႕ေနတဲ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႕ အေစခံေတြကို လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႕အားလံုး ေႀကာက္လန္႕တႀကား ေခါင္းငံု႕ထားႀကတယ္။ သူတို႕ဆိုရင္ ဂ်ိဳရႈဝါကို ထုတ္ေျပာခြင့္မရွိတဲ့စကားေတြအထိ တားျမစ္ခံရျပီး ထုတ္ေျပာမိရင္ အျပစ္ေပးခံရေလ့ရွိတယ္။
အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ပို္င္စိုးလိုစိတ္က ဒီမွာ ပိုျပင္းထန္ေနသလိုပဲ။ ဒါဆိုရင္ သူက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဘိုးလ္ကို အျခား ခ်စ္သူ 5 ဦးနဲ႕ မွ်ေဝေပးနုိင္ရတာလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ အခ်စ္ရူးရွန္႕က ပိုျပီး ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေအာင္ အလင္းနတ္ဘုရာကို ညွိဳ႕ထားနုိ္င္လို႕မ်ားလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဘိုးလ္ကို တဦးတည္း အပိုင္မစီးရက္နုိင္ေအာင္ကို ခ်စ္ခဲ့လို႕လား။ သိပ္မခ်စ္လို႕ သူမ်ားနဲ႕မွ်ေဝျပီး ခ်စ္နုိင္ရတာလား။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က အခ်စ္ရူးရွန္႕အေပၚ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျခင္းနဲ႕ မ်က္နွာသာေပးျခင္းကို စမ္းသပ္ခ်င္တဲ့အတြက္ မင္းသမီး အယ္လီနာကို ေျပာလိုက္တယ္။
" ေကာင္းျပီ။ အခု တႀကိမ္ ထကိုင္ခြင့္ျပဳေပးဖုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ ခမည္းေတာ္ဆီမွာ ခြင့္ပန္လိုက္ပါ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ခမည္းေတာ္ရဲ႕ တန္ခိုးေတာ္နဲ႕ မင္းသားေလး အန္တိုနီနဲ႕ကိုယ္ထဲက မသန္႕စင္တဲ့ အညစ္ေႀကးေတြကို ရွင္းလင္းေပးျပီး သန္႕ရွင္းျပီး စြမ္းအားႀကီးတဲ့ ဝိဥာဥ္နဲ႕ ကိုယ္ကို ပိုင္ဆုိင္ေစခ်င္တယ္။ မင္းသားေလးက အနာဂါတ္မွာ ႀကီးျမတ္တဲ့စြမ္းအားေတြနဲ႕ ႀကီးျပင္းလာျပီး တန္ခိုးႀကီးတဲ့ အလင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးလည္း ျဖစ္ လာနုိင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အနာေရာဂါကင္းျပီး ႀသဇာအာဏာႀကီးမားတဲ့ သူရဲေကာင္းဘဝနဲ႕ ဘဝမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသြားရနုိ္္င္တယ္။ "
" အို...အို..ဘုရားသခင္.... အရွင္...ကြ်န္မရဲ႕သားေတာ္ေလးကို ပံုမွန္ပဲ ေကာင္းခ်ီးေပးရင္ကို ရပါျပီ...."
မင္းသမီးအယ္လီနာက ခုလို ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းကို ႀကားလိုက္ရေတာ့ ထိတ္လန္႕သြားခဲ့တယ္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ကေလး 3 လျပည့္ခ်ိ္န္မွာ ကေလးအတြက္ အသက္ရွည္ရာ အနာမဲ့ေႀကာင္းကိုပဲ ဆုေတာင္းေပးေလ့ရွိႀကတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ေကာင္းခ်ီးေပးနုိင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိႀကဘူး။
ဒီစကားကို ႀကားလိုက္ရတဲ့ လူတုိင္းက အံ့အားသင့္သြားႀကျပီး ဘုရင္ႀကီးနဲ႕ေတာ္ဝင္မိသားစုက ေပ်ာ္ရႊင္သြားႀကတယ္။ သူတို႕က ဂ်ိဳရႈဝါကို ငယ္ကတည္းက အလင္းစြမ္းအင္နဲ႕ေမြးဖြားလာျပီး ကံေကာင္းေထာက္မလို႕ အခုအေျခေနထိေရာက္လာတယ္လို႕ ထင္ေနႀကတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ သဝန္တိုတဲ့စိတ္၊ ဝင့္ႀကြားတဲ့အျပဳမႈကို မျပင္နုိင္ရင္ ေနာင္မွာ ခမည္းေတာ္ရဲ႕စိတ္ပ်က္ျပီး စြန္႕ျပစ္ျခင္းကို ခံရမယ္လို႕ ထင္ေနႀကတယ္။ အခုလက္ရွိ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ခံေနရခ်ိန္ မင္းသားေလးကို ေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္ရင္ သူတို႕ ဆာဂါျပည္အတြက္ အနာဂါတ္ မင္းေကာင္းတစ္ပါးျဖစ္လာနုိ္င္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ႀကတယ္။
ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တည္ျငိမ္စြာနဲ႕ပဲ ဂ်ိဳရႈဝါကို ႀကည့္ေနတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါလုပ္နုိင္မယ္ဆိုတာ သူ ေသခ်ာယံုႀကည္တယ္။
ဂ်ိဳရႈဝါက အာရံုျပဳျပီး လက္ကို ဆန္႕လိုက္ခ်ိန္ သူ႕လက္ကို မျမင္ရတဲ့ လက္တစ္ဖက္က လာကိုင္လိုက္ျပီး ရႈပ္ေထြးတဲ့ လက္ဟန္ကို ျပဳလုပ္ေပး လိုက္တယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕လက္ညွိဳးထိပ္ကေန သန္႕စင္တဲ့ ေရႊေရာင္ အလင္းေတြျဖစ္လာျပီး အန္တိုနီေလးရဲ႕နဖူးေပၚမွာ သေကၤတ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ လာတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီသေကၤတက လင္းလက္ေတာက္ပျပီး ကေလးရဲ႕ အေရျပားထဲ ဝင္ေရာက္သြားေတာ့ တယ္။
"ဒါ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ... "
လူအုပ္ႀကီးက ဒီျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနၾကတယ္။ သူတို႔ဘဝမွာ ဒီလိုမ်ိဳး ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းကို မႀကဳံဖူး မၾကားဖူးၾကဘူး။ ခမည္းေတာ္ က အလင္းဘုန္းႀကီး ဂ်ိဳရႈဝါ ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္တာလား။ ဒါဆိုရင္မင္းသားအန္တိုနီက ဒီကုန္းမႀကီးမွာ အေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံး ကေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္ႀကီးျပင္းလာမွာေသခ်ာတယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါ က သေကၤတကို ေရးၿပီးေနာက္ သူ႔လက္ကို ႐ုပ္လိုက္ခ်ိန္ မျမင္ရတဲ့ တစုံတေယာက္က သူ႔နား႐ြက္ အဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႔ ငုံလိုက္ၿပီး နားနားကပ္လို႔ တီးတိုးေျပာလိုက္တာကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
" ကေလးေလး မင္းလို ခ်င္တာ အားလုံး ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ အသင့္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္တိုင္းအတြက္ မင္းရဲ႕ကိုယ္နဲ႔ျပန္ေပးဆပ္ရမယ္"
အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕လက္ေတြက သူ႔တင္ပါးေတြကို ဆုပ္နယ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းကို နမ္းရႈိက္လို႔ လွ်ာနဲ႔ေမႊေႏွာက္ၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။
"အရမ္း အရသာရွိတာပဲ... "
ၾကည့္စမ္းပါ။ ဒီလူက လူတိုင္း လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ထဲက ခ်စ္သူေပါ့။ တကယ့္ကိုပဲ အမ်ိဳးသမီး အဝတ္လဲခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္တဲ့ႏွာဘူးနဲ႔ ဘာထူးလို႔လဲ။ သူ႔ကိုဆို အခြင့္ေကာင္းယူဖို႔ပဲေခ်ာင္းေနတယ္မဟုတ္လား။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က သူ႔ဖင္ကို ဆုပ္နယ္သြားၿပီး စိတ္ႀကိဳက္နမ္းသြားတာ ခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ အံႀကိတ္လိုက္မိေပမယ့္ အျပင္ပန္းကေတာ့ တည္ၿငိမ္စြာထိန္းထားရတယ္။ မင္းသမီး အယ္လီနာက သူ႔ကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနလို႔ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ၿပဳံးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ခမည္းေတာ္က မင္းသားေလး အန္တိုနီကို ႏွစ္လိုသေဘာက်တယ္တဲ့... "
တကယ္ဆိုရင္ ခမည္းေတာ္က မင္းသားေလးကို ဘယ္လိုႏွစ္သက္တာ။ ဘယ္ေလာက္ႏွစ္သက္တာကို ေျပာသင့္ေပမယ့္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က မေျပာလိုက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အယ္လီနာက ကေလးကို ေပြ႕ရင္း ဘာမွ ျပန္မေမးဝံ့ဘူး။
ံအဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းသားေလး အန္တိုနီက လည္ဆြဲက ဆြဲသီး ေက်ာက္နီကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ မာေၾကာတဲ့ေက်ာက္ကႏွစ္ခုကြဲသြားတယ္။ ဒီေက်ာက္က မီးသဘာဝရွိၿပီး အရမ္းကို မာေၾကာတယ္။ ေဆာင္းရာသီမွာ အေႏြးဓါတ္ကိုေပးႏိုင္ၿပီး ဘယ္သူမွ မခ်ိဳးျပစ္ႏိုင္ဘူး။ အခုေတာ့ 3 လသားက ေလးတစ္ေယာက္က အလြယ္တကူ ခ်ိဳးျပစ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီဟာ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ အမ်က္ေဒါသေၾကာင့္လား။
ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ေတာ္ဝင္မိသားစုက ေၾကာက္လန႔္သြားေပမယ့္ ဂ်ိဳရႈဝါက ၿပဳံးလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
" ဒီမင္းသားေလးက အနာဂါတ္မွာ အဖ်က္စြမ္းအားေတႊြနဲ႔ ျပည့္ေနတာပဲ။ သူက ေနာင္မွာ အင္အားႀကီးတဲ့ စစ္ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္လာလိမ့္မယ္ "
"ဒါဆို မင္းသားေလးရဲ႕စြမ္းရည္ကို စမ္းသပ္ေက်ာက္တုံးနဲ႔စမ္းသပ္ၾကည့္ရေအာင္... "
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက ၿပဳံး႐ႊြင္စြာနဲ႔ အႀကံျပဳလိုက္တယ္။ အေစခံေတြက စမ္းသပ္ေက်ာက္တုံးကို ယူလာၿပီး မင္းသားေလးရဲ႕လက္ဖဝါးကို ေက်ာက္တုံးေပၚတင္လိုက္တယ္။ အညိဳေရာင္ေက်ာက္တုံးက မင္းသားေလးရဲ႕လက္နဲ႔ထိလိုက္ခ်ိန္မွာ အလင္းေရာင္ေတြျဖာလာၿပီး လိမ္ေမာ္ေရာင္ကေန ေတာက္ပၿပီး လိမ္ေမာ္ရင့္ေရာင္ထိ ဆက္တိုက္ေတာက္ပလာတယ္။
ဒီကုန္းေျမႀကီးမွာ ကေလးေတြရဲ႕ေမြးရာပါ စြမ္းရည္ကိုသိႏိုင္ဖို႔ အသက္ 1 ႏွစ္သားမွာ စမ္းသပ္ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔ စမ္းေလ့ရွိၾကတယ္။ စြမ္းအားေတြက သတၱဳ၊ သစ္ပင္၊ ေရ၊ မီး၊ ေျမ၊ ေလ၊ လွ်ပ္စီးႏွင့္အျခားျဒပ္စင္မ်ားကိုကိုယ္စားျပဳၿပီးအဝါေရာင္၊ အစိမ္း၊ အျပာ၊ အနီ၊ အညိဳေရာင္နဲ႔ အျခားအေရာင္ေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ အေရာင္ရင့္ေလေလ စြမ္းအားပိုႀကီးေလျဖစ္တယ္။ ဒီကုန္းမႀကီးမွာ မင္းသားေလး အန္တိုနီလို အသက္ 3 လသားနဲ႔ ဒီေလာက္ အေရာင္ရင့္ရင့္လိမ္ေမာ္ေရာင္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေသးဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဆာဂါျပည္ႀကီးက အနာဂါတ္မွာ အန္တိုနီေၾကာင့္ အထြတ္ထိပ္ကို ေရာက္ႏိုင္မယ့္ သေဘာရွိတယ္။
မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္အားလုံးက ဒီျမင္ကြင္းကို ေငးၾကည္ၿပီး ရင္ထဲေတြးေနၾကတယ္။
" ခမည္းေတာ္က တကယ္ပဲ ဘုန္းႀကီး ဂ်ိဳရႈဝါေၾကာင့္ အန္တိုနီကို ပုံမွန္မဟုတ္ပဲ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးကို ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့တာလား။ အားက်လိုက္တာ။ တကယ္ပဲ ဒီဘုန္းႀကီး ဂ်ိဳရႈဝါကေတာ့.... "
ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အယ္လီနာမင္းသမီးက ဂ်ိဳရႈဝါကို အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ မင္းသားတခ်ိဳ႕က ဂ်ိဳရႈဝါကို ထူးဆန္းစြာၾကည့္လိုက္ၿပီး သူတို႔လက္ရွိကေလးကို ဗိုက္ထဲ ျပန္သြပ္ထည့္ၿပီး ေမြးဖြားခ်င္စိတ္ေပါက္ေနၾကတယ္။ ဒါမွ သူတို႔ကေလး 3 လသားမွာ ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ေကာင္းခ်ီးေပးမႈကို ရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
အခုဆိုရင္ အန္တိုနီေလးက မႀကီးျပင္းလာေသးေပမယ့္ ဂ်ိဳရႈဝါနဲ႔ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးမႈေၾကာင့္ သူက ထီးနန္းဆက္ခံဖို႔ ခိုင္မာသြားၿပီျဖစ္တယ္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္မ အယ္လီနာက အခုကစၿပီး ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္သြားပါၿပီ။ "
အယ္လီနာက ကေလးကို ေပြ႕ၿပီး ဂ်ိဳရႈဝါကို ဒူးေထာက္အ႐ိုေသေပးလိုက္တယ္။ ဂ်ိဳရႈဝါက အနာဂါတ္မွာ အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးမႈကို ဆက္လက္ခံရမွာ ေသခ်ာေနၿပီျဖစ္လို႔ သူမ အခုလို သူ႔ေနာက္လိုက္ျဖစ္ဖို႔ ဂုဏ္ယူလ်က္ရွိတယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ေက်းဇူးတင္စြာၾကည့္ေနတဲ့ ဘုရင္ကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲ လက္ေဝ့ယမ္းၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဘုရင္ႀကီးက ခ်က္ခ်င္းပဲ ေၾကျငာလိုက္တယ္။
"မင္းသားေလး အန္တိုနီက ဆာဂါျပည္ႀကီးရဲ႕ နန္းေမြခံျဖစ္ေစ။ မင္းသားေလးေနရာကို ဘယ္သူမွ အစားထိုးျခင္း မရွိေစရ "
လူအားလုံးက ဒီသတင္းကို ၾကားေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ေအာင္ပြဲခံၾကေတာ့တယ္။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဘုန္းႀကီးက မင္းသားေလး အန္တိုနီကို ၾကင္နာစြာေထြးေပြ႕ၿပီးနဖူးက အမွတ္တံဆိပ္ကို အသာယာပြတ္လိုက္တယ္။
ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးက အေဝးကေနၿပီး ဂ်ိဳရႈဝါရဲ႕ဝတ္႐ုံေတာ္နဲ႔ လက္ကက်ိဳင္းကို ေလာဘတႀကီးနဲ႔စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ တန္ခိုးလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းမရွိပဲနဲ႔ ဂ်ိဳရႈဝါက ဒီဟာေတြကို ဝတ္႐ုံကိုင္တြယ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔အျဖစ္ကိုပဲၾကည့္လိုက္။ ခမည္းေတာ္က သူ႔ရဲ႕ အလင္းစြမ္းအင္ေတြကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ဝတ္႐ုံနဲ႔ က်ိဳင္းက ပ်က္စီးသြားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပုပ္ရဟန္းမင္း ရာထူးက ဘယ္သူျဖစ္လာႏိုင္မလဲဆိုတာ ထင္ရွားေနၿပီ။ သူသာ ဂ်ိဳရႈဝါလက္ထဲက ဝတ္႐ုံေတာ္နဲ႔ က်ိဳင္းကို သူခိုးယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရင္ တန္ခိုးၾသဇာႀကီးတဲ့ပုပ္ရဟန္းမင္းျပန္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ သူက ေတြးလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ခမည္းေတာ္က ေကာင္းကင္ဘုံကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အတြက္ ဂ်ိဳရႈဝါလက္ထဲက ဘာကိုပဲ လုယူလုယူ သူပဲ အျပစ္ေပးခံရမွာေသခ်ာ တယ္။ ဒါဆိုရင္ သူ႔ကိုယ္စား လုပ္ႏိုင္မယ့္သူကို ရွာရမယ္။ သူက ဘိုးလ္ကို သတိရသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုးလ္ကိုခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ကို ခ်က္ခ်င္းအေျပးလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အက်ဥ္းေထာင္ အဝကိုေရာက္ေရာ အေစာင့္ေတြက သူ႔ကိုအားကိုးတႀကီး ေျပာလိုက္ၾကတယ္။
" ျမင့္ျမတ္တဲ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဘိုးလ္ကို တေယာက္ေယာက္က အက်ဥ္းေထာင္ထဲက ကယ္တင္သြားၿပီ။ ၾကည့္ရတာ နတ္ဆိုးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ သံတိုင္ေတြမွာ နတ္ဆိုးျမဴေတြ က်န္ရစ္ေနတုံးပဲ။ ၾကည့္ပါ..."
ပုပ္ရဟန္းမင္းက မအံ့ၾသဘူး။ သူက အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို အျမန္ဝင္လာလိုက္တယ္။
================
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ဘိုးလ္ထြက္ေျပးသြားတာကို ၾကားေတာ့ မအံ့ၾသဘူး။ သူက ဘိုးလ္ရဲ႕ခ်စ္သူေတြထဲက တစ္ေယာက္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ သူ႔မွာ အျခားခ်စ္သူေတြရွိေနၿပီး အဓိက ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။
အခ်စ္႐ူးရွန႔္က ကံေကာင္းတဲ့မ်က္မျမင္ေၾကာင္လို ႂကြက္တစ္ေကာင္ကိ ုဖမ္းမိခဲ့ေပမယ့္ ဒီႂကြက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိန္းနိင္မွာတဲ့လဲ။ တေန႔ ဒီႂကြက္က သတိရလာၿပီး ဘိုးလ္ဆီကို ျပန္သြားႏိုင္တာပဲ။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္က စိတ္ပူေနေပမယ့္ အခ်စ္႐ူးရွန႔္က ေပ်ာ္ေနတယ္။ သူကမွန္ေရွ႕မွာ ဝတ္႐ုံကို ဖယ္ခြာၿပီး ကိုယ္ေပၚက အနီမွတ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေပ်ာ္ေနတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က ထူးဆန္းတဲ့လူေၾကာင့္ ရလာတဲ့အနီမွတ္ေတြကိ ုလက္ညႇိဳးထိုးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
" မင္းမရွက္ဘူးလား ဟမ္။ မင္းက ဘိုးလ္နဲ႔အတူတူပဲ။ ညစ္ညမ္းတယ္လို႔ မခံစားရဘူးလား။ "
ဒီလူေၾကာင့္ သူလည္း ထူးဆန္းတာကို ခံစားရေပမယ့္ သူ႔အသိစိတ္ကို ဆက္ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့တယ္။
"ဘာေၾကာင့္ရွက္ရမွာလဲ၊ ဒီဟာေတြက ခမည္းေတာ္ ခ်န္ခဲ့တဲ့အမွတ္ေတြပဲ... "
အခ်စ္႐ူးရွန႔္က ခ်က္ခ်င္း တုန႔္ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က စိတ္ပ်က္႐ြံရွာစြာ ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဘာေၾကာင့္ ဘိုးလ္နဲ႔မတူဘူးလို႔ေျပာရတာလဲ။ မင္းရဲ႕ အဖိုးတန္လွတဲ့ ခမည္းေတာ္ႀကီးကို သူလည္း အလုပ္ေကြၽးျပဳခဲ့တယ္။ မင္းထက္ သက္တမ္းအၾကာႀကီး အလုပ္ေကြၽးျပဳၿပီးမင္းကိုယ္ေပၚကလို သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ အနီမွတ္ေတြခ်န္ခဲ့တာပဲ။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ။ သူ႔ေဘးက အျခား လူငယ္တိုင္းကို ႏွစ္ေထာင္ခ်ီကာလအတြင္း အေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ တပ္မက္ၿပီး ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပဲ "
"အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ေဘးက ဟာေတြကို စဥ္းစားၾကည့္လိုက္စမ္း။ အလင္းနတ္ဘုရားက လူတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်တာ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္တခုရွိတယ္။ တကယ္လို႔ မင္းကို သူ သေဘာမက်ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဘိုးလ္ကို စြန႔္ပစ္သလို ႐ြံရွာသလို မင္းကို ႐ြံရွာ စြန႔္ပစ္လိမ့္မယ္။ ဒီဟာကို မင္း မေမ့ထားနဲ႔။ ခ်စ္တယ္ဆိုရင္လည္း အရမ္း နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းမခ်စ္မိေစနဲ႔။ မင္းကိုယ္ကိုယ္ ခံစားရေအာင္ မလုပ္နဲ႔။ မင္းခံစားရတာ ငါ ခံစားရတာနဲ႔ အတူတူမို႔ မင္းကို သတိေပးေနတာ "
သူက လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဖုံးကြယ္ႏိုင္ဖို႔ အခ်စ္ရႈး ရွန႔္ကို အကာကြယ္ယူရဦးမယ္။ မဟုတ္ရင္ သူက ဒီအာကာသ နယ္ပယ္မွာ အက်ဥ္းခ်ထားခံရႏိုင္တယ္။
အခ်စ္ရႈး ရွန႔္က စိတ္ကူးအိပ္မက္ကေန ႏိုးထလာတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ေျပာတာမွန္တယ္ဆိုတာကို သူသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခမည္းေတာ္ကို ခ်စ္တဲ့အတြက ္သူ႔ႏွလုံးသားေတြက ဒီအမွန္တရားကို ၾကားရခ်ိန္မွာ ေလာင္ကြၽမ္းေနသလိုကို ခံစားေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ရႈး ရွန႔္ ကေျမျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ၿပီး လက္သိးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ၿပီ းငိုေႂကြးရင္းေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါေပမယ့္....ဒါေပမယ့္ ငါ သူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္။ တကယ္လို႔ ဒီခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ဖ်က္ဆီးျခင္းရဲ႕ေရွ႕ေျပးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ငါျပန္မဆုတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ငါ မရပ္ႏိုင္ဘူး။ ေတာင္းပန္ပါတယ္!"
က်ိဳးယြင္ရွန္႕ အရမ္းအံ့အားသင့္သြားတယ္။ သူက မွန္ကိုႀကည့္ျပီး ေဟာက္လိုက္တယ္။
"မင္း မရပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဘာလဲ။ ငါ့ကို ေသေအာင္ ႐ိုက္ေနတာလား?! ငါက မင္းပဲ ငါတို႔ ကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈနဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရပ္တည္ နုိင္ဖို႕ကို ဂုဏ္ယူတယ္မဟုတ္လား? မင္းတကယ္လား။ ငါတို႔ရဲ႕ဘ ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ မင္းခမည္းေတာ္ရဲ႕ အိမ္ေမြးတိရိစာၦန္ေခြး တစ္ေကာင္လို လွည့္စားခံရၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားနားမွာ လွည့္ပတ္ေနဖို႔အလိုရွိသလား? "
အခ်စ္ရႈး ရွန႔္က မ်က္ႏွာကိုဖုံးအုပ္ၿပီးေ ခါင္းညိတ္ကာ စကားတစ္ခြန္းမွ် မေျပာဘဲ ငိုေနတယ္။ နဝမေကာင္းကင္ဘံုကေန အလင္းနတ္ဘုရားက ဒီျမင္ကြင္းကို ႀကည့္ျပီး အံ့အားသင့္လို႕ေနတယ္။ သူ႕ခ်စ္သူေလးက သူ႕ကိုယ္သူကို ထိန္းနုိင္ဖို႕ ဒီလို ႀကမ္းတမ္းတဲ့စကားေတြေျပာျပီး သူ႕ဖာသာနာက်င္ေနတယ္ဆိုတာ သူလံုးဝမေမွ်ာ္လင့္ထားဘူး။
သူက တူညီတဲ့ သဲလြန္စေတြဆိုတာက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ အလွည့္နဲ႕ လက္ခံရရွိတယ္ဆိုတာ ဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ။ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္ေခြးက ဘယ္သူလဲ။ သူ႕ကိုယ္သူ ဘာေႀကာင့္ ဒီလို ထင္ေနရက္တာလဲ။
အလင္းနတ္ဘုရားက ဒီျမင္ကြင္းကို ႀကည့္ျပီး ေဒါသထြက္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကေလးေလး နင့္နင့္သည္းသည္းငိုေႀကြးေနတာႀကည့္ျပီး စိတ္ေတြ နူးညံ့လာတယ္။ သူက စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေခါင္းကို လက္နဲ႕ ေထာက္ထားျပီး သူရွိတဲ့ေနရာကေန ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕က အခ်စ္ရူးရွန္႕ ငိုေႀကြးေနတာကို မေႏွာက္ယွက္ပဲႀကည့္ေနုတန္း သူ႕အေနာက္ဘက္မွာ ေနြးေထြးတဲ့ ကိုယ္အေတြ႕တခုကို ရလို္က္တယ္။ ဒီလူက သူ႕မ်က္လံုးကို ခ်က္ခ်င္းဖံုးအုပ္လိုက္ျပီး ထက္သန္တဲ့အနမ္းနဲ႕သူ႕နူတ္ခမ္းေတႊြကို စားသံုးလိုက္တယ္။ သူ႕မ်က္လံုးေတြကို ေရႊေရာင္ဖဲႀကိဳးနဲ႕အုပ္လိုက္ျပီး သူ႕ကိုေပြ႕လို႕ အိပ္ယာထက္ကို တင္လိုက္တာကို သိလိုက္တယ္။ သူက ရုန္းကန္ခ်င္ေပမယ့္ အခ်စ္ရူးရွန္႕က အေႀကာင္းမႀကားပဲ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာျပီး သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႕ အဲ့ဒီလူကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
" ကေလးေလး မငိုပါနဲ႕။ မင္းရဲ႕မ်က္ရည္ေတြက ကိုယ့္ရင္ကို ေခ်ာ္ရည္ေတြလို ပူေလာင္ေစတယ္။ ကိုယ္ တန္ခိုးရွင္ခ်ဳပ္ေတြကို တုိင္တည္ျပီး ေျပာရဲပါတယ္။ ကိုယ္က မင္းကလြဲျပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ မလိုခ်င္ဘူး။ မင္းတစ္ေယာက္ကိုပဲ ခ်စ္တယ္။ မင္းကိုပဲ လိုခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နာက်င္ေစဖို႕ မွန္ကိုႀကည့္ျပီး မနွိပ္စက္ပါနဲ႕ေတာ့။ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနရင္ ကိုယ္ တန္ခိုးနဲ႕ ဒီေလာကမွာ မွန္ေတြေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ပစ္လိုက္မယ္။ ကေလးေလး မင္း ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနတယ္မလားဟင္။ ကိုယ့္ကို ယံုႀကည္တယ္မလား... "
အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕လက္ေတြက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚကိုေ႐ြ႕လ်ားေနၿပီး သူ႕စိတ္ၿငိမ္သက္မႈအတြက္ အေျဖမ်ားေတာင္းေနစဥ္ သူ႕ရဲ႕မ်က္ဝနး္ေတြက အနက္ေရာင္ရင့္ရင့္လႊမး္ေနတယ္။
တစ္စုံတစ္ ဦး ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းက ဒီလို စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႕ေကာင္ေလးက မွန္ေရွ႕မွာ ေျပာဆုိေနတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ားကို အလင္းနတ္ဘုရား နားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ခုနက သူျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါသအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးက သူ႕ကိုခ်စ္လို႕ သူ႕ကို ဆံုးရံႈးရမွာစိုးလို႕ အခုလို အရမ္းေၾကာက္႐ြံ႕ေန တာျဖစ္တယ္။
" အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ဘယ္လိုကို ခ်စ္စရာေကာင္း ရတာလဲကြာ.... "
အလင္းနတ္ဘုရား ခံစားခဲ့ရတဲ့ အမ်က္ေဒါသက လုံးဝေပ်ာက္ကြယ္ သြားၿပီး အလင္းနတ္ဘုရားေပ်ာ္႐ႊင္စြာၿပဳံးၿပီး သူအေရးတႀကီး လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားက ျဖည္းညွင္းျငင္သာလာေတာ့တယ္။
"ခမည္းေတာ္။ သားေတာ္ ခမည္းေတာ္ကို ခ်စ္တယ္။ ခမည္းေတာ္ကုိ ယံုႀကည္တယ္။ ခမညး္ေတာ္သားေတာ္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သားေတာ္ သံသယမရွိပါဘူး "
အခ်စ္ရူးရွန္႕က အလင္းနတ္ဘုရားရဲ႕ စကားေတြေအာက္ လံုးလံုးကို ေပ်ာ္ဝင္သြားေတာ့တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က ဘယ္လိုမွ သူ႕ကို ကယ္ထုတ္လို႕ရမွာ မဟုတ္ေသးဘူး။
ေနာင္မ်ားဆိုရင္ေတာ့ သူ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ညိဳ႕အိပ္ေမြႊ႕ခ်တာ မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ဒီစိတ္က သူထိန္းလို႕မရနုိင္ေလာက္ေအာင္ကို အက်ိဳးဆက္က ေႀကာက္စရာေကာင္းလွတယ္။
အခ်စ္ရူးရွန္႕ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးမွာ အလင္းနတ္ဘုရားက တီးတိုးေျပာလုိက္တယ္။
ကေလးေလး...ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္။ မင္းကို ေျပာမျပနုိင္ေလာက္ေအာင္ကို ခ်စ္တယ္။ မငး္ခ်စ္တာထက္ကို ပိုခ်စ္တယ္။
ဒီငိုးမ နတ္ဘုရားက အိပ္ေပ်ာ္ခါနီး အိပ္ေမြ႕ခ်သလို လာေျပာေနမွေတာ့ အခ်စ္ရူးရွန္႕ကို ပင္ကိုယ္စိတ္ေရာက္ေအာင္ သူ ဘယ္လိုလုပ္ေတာ့မွာလဲ။ က်ိဳးယြင္ရွန္႕က အလင္းနတ္ဘုရား ကို စိတ္ထဲကေန လက္ခလယ္ ေထာင္ျပလိုက္ေတာ့တယ္။
=====================
Arc_ 10.9 _ Joshua
စိတ်အားထက်သန်မှု ကုန်ဆုံးသွားချိန်မှာ ကျိုးယွင်ရှန့်ရဲ့စိတ်တွေ ပြိုလဲလုနီးပါး ဖြစ်သွားတယ်။ သူက မျက်နှာတောင်မမြင်လိုက်ရတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်တင်းနှောတာကို ခံလိုက်ရပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ကျေနပ်လွန်းလို့ နှုတ်က ညည်းသံတွေတောင် ထွက်နေခဲ့တာ ပြန်သတိရပြီး ရှက်လို့မဆုံးတော့ဘူး။
အချစ်ရူးရှန့်က အထွတ်ထိပ်ရောက်သွားပြီးနောက် လက်လေးတောင် မလှုပ်နိုင်တော့ဘဲ အသေကောင်လို ဒီလူရဲ့လက်မောင်းကြား ပျော့ခွေကျလို့နေတယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို တစ်လက်မ,မကျန် ပူနွေးကြီးမားတဲ့ လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ ကြင်ကြင်နာနာ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လို့နေတယ်။ သူ့ပုံကြည့်ရတာ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ရတနာကို ထိကိုင်နေရသလိုမျိုးပဲ။
မသိစိတ်ရဲ့ အမှောင်ပင်လယ်ထဲမှာ ကျိုးယွင်ရှန့် စိတ်အာရုံတွေနာကျင်လွန်းလို့ ခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း အချစ်ရူးရှန့်ကို AK47 မောင်းပြန်သေနတ်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး အပေါက်ဖြစ်အောင် ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်။ ဒါပထမဆုံးအကြိမ် သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ပစ်သတ်လိုက်ချင်တာပဲ။
သူစိတ်ကူးထားတဲ့ သူ့ချစ်သူက ဆုံတွေ့ချိန်မှာ အခုလိုမျိုးလုပ်လိမ့်မယ်လို့ လုံးဝကိုတွေးမထားမိဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလူက မဆုံးနိုင်တဲ့ ပြင်းပြတဲ့ချစ်စိတ်နဲ့ ခွန်အားတွေပိုင်ဆိုင်ထားရင်တောင် သူနဲ့အပြိုင် အခြားချစ်သူ၊ ကိုယ်လုပ်တော်တွေထားတာကိုတော့ သူလုံးဝလက်မခံနိုင်ဘူး။
"မင်းလုပ်ခဲ့တဲ့ အရှုပ်ထုပ်ကြီးကို ကြည့်လိုက်စမ်း.. မင်းက ငါ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တာပဲ.."
တကယ်ပဲ သူ့ရဲ့ကိုယ်ပွားစိတ်ကို အချစ်ရူးရှန့်လို့ပဲ ခေါ်ထိုက်တယ်။ ဒီကောင်က သူ့ကို ရူးချင်အောင်ကို လုပ်လိုက်တာပဲ။
အချစ်ရူးရှန့်က ခမည်းတော်ရဲ့ခါးကိုဖက်ပြီး မျက်နှာတော်ကို ခိုးကြည့်ချင်ပေမယ့် ခမည်းတော်က သူ့ရင်ခွင်မှာပဲ မျက်နှာကို အပ်ထားစေတယ်။
အလင်းနတ်ဘုရားက သူ့ရဲ့ဖြူစင်ရိုးသားတဲ့ ချစ်သူလေးနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ချစ်အနမ်းတွေပေးချင်ပေမယ့် ပြင်းပြတဲ့သူ့ရမ္မက်စိတ်ကြောင့် မျက်လုံးက အမှောင်စွမ်းအားနဲ့ မည်းလို့နေတယ်။ ဒီမျက်ဝန်းတွေကိုတွေ့ပြီး သူ့ချစ်သူလေးကို ကြောက်မသွားစေချင်ဘူး။
ကောင်လေးက တကယ့်ကိုနာခံလွယ်ပြီး အကျင့်ကောင်းသူလေးဖြစ်တယ်။ သူက မျက်နှာကိုခိုးကြည့်ဖို့ ထပ်မကြိုးစားတော့ပေမယ့် သွယ်လျတဲ့လက်လေးက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သပ်ကစားလို့နေတယ်။ သူလေးရဲ့မျက်နှာက နီရဲနေတာ လုံးဝလျော့ပါးမသွားသေးဘူး။ ဒီကလေးကြောင့် အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ခံစားချက်တွေ ပူနွေးပြီး ပြန်မြင့်တက်လာပြန်တယ်။
"ရှက်နေတာလား.."
အလင်းနတ်ဘုရားက နှုတ်ခမ်းလေးကို ချစ်ခင်စွာပွတ်သပ်ရင်း မေးလိုက်တယ်။
အချစ်ရူးရှန့်က ကျိုးယွင်ရှန့်ကို မသိစိတ်နယ်ပယ်ထဲပိတ်ထားပြီး ဒီခန္ဓာကို လုံးဝထိန်းချုပ်ထားပြီဖြစ်တယ်။ သူက အလင်းနတ်ဘုရားမေးတာ ပြန်မဖြေဘဲ ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာဝှက်ထားလိုက်တယ်။ သူ့မျက်တောင်လေးတွေက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ရင်ဘတ်ကို ထိမိပြီး အလင်းနတ်ဘုရားက ညည်းတွားလိုက်ပြီး ကလေးလေးရဲ့မျက်လုံးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လက်နဲ့ဖုံးအုပ်ပြီး မေးလေးကိုပင့်မ,လို့ နက်ရှိုင်းတဲ့အနမ်းကို ပေးလိုက်တယ်။ သူ ဒီကလေးလေးကို ချစ်တယ်။ နွေးထွေးစွာ၊ ရူးသွပ်စွာ၊ စွဲလန်းစွာ ချစ်တယ်။ ကလေးလေးနဲ့ တစ်မိနစ်တောင် မခွဲနိုင်လောက်အောင် ချစ်တယ်။ ရမ္မက်တွေလျော့သွားပေမယ့် ချစ်ခြင်းဆန္ဒတွေက ပိုပိုနက်ရှိုင်းလို့လာတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်လည်း ပါးစပ်ကိုဖွင့်ဟပြီး ဘာမှမပြောဘဲ အနမ်းကိုတုံ့ပြန်လိုက်တယ်။ ချစ်ခြင်းနဲ့မွမ်းထုံတဲ့အနမ်းက ၁၀ မိနစ်ကြာမှ ရပ်တန့်သွားတော့တယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက လှိုက်မောစွာမေးလိုက်တယ်။
"ကလေးလေး.. မင်း ကိုယ်နဲ့ ကောင်းကင်ဘုံကို လိုက်ခဲ့မလား.."
အချစ်ရူးရှန့်က မဆိုင်းမတွ ကတိပေးတော့မယ့်အချိန် ကျိုးယွင်ရှန့်က အားကုန်သုံးတွန်းထုတ်ပစ်ပြီး ပါးစပ်ကို အပန်းတကြီးဟပြီး ငြင်းလိုက်တယ်။
"ဟင့်အင်း.."
သူငြင်းတာမြန်လွန်းလို့ အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့မျက်ဝန်းတွေ မှေးမှိန်သွားတယ်။
"မင်းက ကိုယ့်ဘေးမှာ မနေနိုင်ဘူးလား.."
"သားတော်က ခမည်းတော်ရဲ့ဂါထာတွေကို ဒီကုန်းမကြီးမှာ လိုက်ဖြန့်ဝေချင်လို့ပါ.. သားတော်ပြန်လာတဲ့အထိ စောင့်ပေးပါ ခမည်းတော်.."
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဒီစကားကို ဆုံးအောင် မနည်းအားယူပြောလိုက်ရတယ်။ ဒီစကားဆုံးအောင် ပြောပြီးမှ စိတ်သက်သာရာရသွားတော့တယ်။ အချစ်ရူးရှန့်က ကောင်းကင်ဘုံက အလင်းနတ်ဘုရားဘေး ဘယ်လောက်တောင်နေချင်တယ်ဆိုတာ သူသိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင် မွှန်ထူပြီးလုပ်လိုက်တာကြောင့် ဂျိုရှုဝါရဲ့ အနာဂတ်လမ်းကြောင်း ပျက်စီးတာ အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး။ ကောင်းကင်ဘုံတက်ခွင့်ဆိုတာ အခြားလူအတွက် မဟာအခွင့်အရေးကြီးဆိုပေမယ့် ကျိုးယွင်ရှန့်အတွက်တော့ အကျဉ်းထောင်ထဲ ပိတ်မိသလိုပဲ။
တကယ်လို့ ကောင်းကင်ဘုံကိုရောက်သွားရင် သူဘယ်တော့မှ ပြန်လာလို့မရနိုင်တော့ဘူး။ နတ်ပြည်မှာ ထာဝရပိတ်မိနေတော့မယ်။ ဒါက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ ရုပ်သေးရုပ်လေးဖြစ်သွားတာနဲ့ ဘာထူးသေးလဲ။ ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့အနာဂတ်ကို တစ်ယောက်ယောက်က ထိန်းချုပ်တာ လုံးဝကိုမကြိုက်ဘူး။ အလင်းနတ်ဘုရားဖြစ်နေရင်တောင် သူ့ကံကြမ္မာကို မချုပ်ကိုင်စေချင်ဘူး။
ကျိုးယွင်ရှန့်က အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့စကားကို ဆန့်ကျင်လိုက်မိလို့ သူဒေါသထွက်ပြီး အပြစ်ပေးလာမှာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးစောင့်နေလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် အလင်းနတ်ဘုရားက အချစ်ရူးရှန့်ကို သည်းညည်းခံလွန်းတယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက ကူကယ်ရာမဲ့ သက်ပြင်းရှိုက်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
"မင်းကငယ်သေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ်သိပါတယ်.. မင်းက ဒီကမ္ဘာကြီးကို လိုက်ကြည့်ချင်၊ စူးစမ်းချင်သေးတယ်မလား.. သွားပါ.. ကိုယ် မင်းကို စောင့်နေပါ့မယ်.."
ကျိုးယွင်ရှန့်က စိတ်သက်သာရာ ရသွားတယ်။ သူက ခဏစဉ်းစားပြီး သူသွားမယ့်လမ်းခရီးမှာ အလင်းနတ်ဘုရားကို အသုံးချဖို့တွေးလိုက်တယ်။ အချစ်ရူးရှန့်က သူ့ကိုမထိန်းချုပ်ဘဲ လွှတ်ထားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး မေးလိုက်တယ်။
"ဒါဆို.. ဒါဆို ခမည်းတော်က သားတော်ကို ကောင်းကင်ဘုံကနေ စောင့်ကြည့်နေမှာလားဟင်.."
သူက တုံ့ဆိုင်းစွာ မေးလိုက်တယ်။ သူက ခမည်းတော်အပေါ် တွယ်ငြိတဲ့စိတ်လေးကို တုံ့ဆိုင်းစွာ ဖော်ထုတ်လိုက်သလိုမျိုး ပြောလိုက်တာဖြစ်တယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက သူ့ခေါင်းကို ကြင်နာစွာပွတ်သပ်တာကို ခံယူပြီး ကျိုးယွင်ရှန့်က ခံစားချက်အပြည့်နဲ့ မေးလိုက်တယ်။
"သားတော်ခေါ်ရင် ခမည်းတော် လာတွေ့မှာလား.. သားတော်က နေ့တိုင်း ခမည်းတော်ကို လွမ်းနေမှာ. သားတော်က အချိန်တိုင်းကို လွမ်းနေမှာပဲ.. ဒါပေမယ့် သားတော်လုပ်ရမယ့်အလုပ်ကိုတော့ ပြီးအောင်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ ခမည်းတော် နားလည်ပေးပါနော်.."
လူငယ်လေးရဲ့စကားတွေက သိပ်ကိုချိုမြိန်ပြီး စကားလုံးတိုင်းက အလင်းနတ်ဘုရားကို တကယ့်ကို ပျော်ရွှင်စေတယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက ကောင်လေးကို တကယ်ပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ တစ်သက်လုံး ပွေ့ဖက်ထားချင်တော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိန်းချုပ်ထားတာမျိုး မလုပ်ရက်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဆံပင်လေးတွေကို ညင်ညင်သာသာနမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ်။
"ကောင်းပြီ.. မင်းလေး ကိုယ့်ကိုခေါ်လိုက်တာနဲ့ ကိုယ်လာတွေ့မယ်.. ကိုယ်က မင်းကို မိနစ်တိုင်း အချိန်တိုင်း လွမ်းနေမှာ.. မင်းလေး ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ ရှိနေချိန်မှာတောင် မင်းလေးအကြောင်းကိုပဲ တွေးနေမိတယ်.."
ဒီစကားကိုကြားတဲ့ နတ်ဘုရားတိုင်းက ထိတ်လန့်ခြောက်ခြားသွားတော့တယ်။ သွေးအေးလှတဲ့ အလင်းနတ်ဘုရားတောင် ဒီလိုချိုသာတဲ့စကားကို ပြောနိုင်သလား..။
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဒီစကားကိုကြားတော့ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ခမည်းတော်ရဲ့ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာကိုအပ်ပြီး ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ ဒီနှစ်ယောက်က ရေကန်ထဲမှာ အကြာကြီးရှိနေတာတောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မလွတ်တမ်း ပွေ့ဖက်ထားကြတယ်။ ဒါက သူတို့ ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့တာဖြစ်ပေမယ့် နှစ်ပေါင်းထောင်ချီ အတူရှိခဲ့သလိုမျိုး ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လို့နေတယ်။
ဒီရေကန်မျိုးက ဒီကုန်းမြေကြီးပေါ်က နိုင်ငံတိုင်းရဲ့ ဘုရားကျောင်းမှာ ရှိနေတတ်ပြီး မင်းမျိုးမင်းနွယ်နဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့အလင်းဘုန်းကြီးတွေ အရွယ်ရောက်ရင် နှစ်ခြင်းခံယူလေ့ရှိကြလို့ မြင့်မြတ်တဲ့ရေစင်တော်ရေကန်လို့ တင်စားခေါ်ဝေါ်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် လူတွေထင်မှတ်မထားစွာနဲ့ အလင်းဘုန်းကြီးဂျိုရှုဝါ ဝင်ရောက်သွားတာနဲ့ ရေကန်ကို ရွှေရောင်အလင်းကဖုံးအုပ်သွားပြီး ရွှေရောင်စစ်စစ် ဖြစ်သွားတယ်။ ဒီကန်ထဲကရေတွေက အလင်းစွမ်းအင်ပြည့်နေပြီး ပရိသတ်အပေါင်းကို နွေးထွေးအားကောင်းတဲ့ အလင်းစွမ်းအင်ကို ခံစားရစေတယ်။
ခန်းမတစ်ခုလုံးကို ရေကန်ကထွက်လာတဲ့ အားကောင်းတဲ့ အလင်းစွမ်းအင်တွေ လွှမ်းခြုံလို့ထားတယ်။ ဒီရေကန်က အလင်းစွမ်းအားတွေပြည့်နေပြီး ဝင်ချိုးတဲ့ ဘယ်သူကိုမဆို သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်စေမယ့်အပြင် အလင်းစွမ်းအားတွေကို တိုးစေမယ်မှန်း မြင်ရုံနဲ့ သိလိုက်ရလို့ ပရိတ်သတ်အားလုံး မျက်ရည်တွေဝဲလာတယ်။
ဂျိုရှုဝါက ရေကန်ထဲကနေ တက်လာတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ရွှေရောင်အလင်းတွေထွက်နေတဲ့ ဝတ်ရုံတစ်ခု လွှမ်းခြုံလျက်ရှိနေတယ်။ ဒီဝတ်ရုံက ခန်းမထဲက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ရုပ်တုတော်က ဝတ်ရုံနဲ့ တစ်ပုံစံတည်းပဲ။ ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အလင်းနတ်ဘုရားက ဂျိုရှုဝါကို ဘယ်လောက်တောင် ချစ်တယ်ဆိုတာနဲ့ ဂျိုရှုဝါရဲ့ကိုယ်ကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မမြင်စေချင်ဘူးဆိုတာ ထင်ရှားလို့နေတယ်။ ဘယ်သူက ခမည်းတော်ရဲ့ချစ်သူဆိုတာ အားလံးုရင်ထဲ ရှင်းသွားကြပြီ။
သူ့တို့ မျက်လုံးရှေ့မှာတင် ဂျိုရှုဝါရဲ့ သာမန်အဝတ်တွေနေရာမှာ အလင်းစွမ်းအင်ဖြာနေတဲ့ ခမည်းတော်နဲ့ပုံစံတူ ဝတ်ရုံရောက်ရှိလာတယ်။ ဒီဝတ်ရုံက မြင့်မြတ်တဲ့ ရေစင်တော်တွေနဲ့စိုနေပေမယ့် ဂျိုရှုဝါရဲ့ ကျက်သရေကို နည်းနည်းလေးမှ မလျော့စေဘူး။ ဂျိုရှုဝါရဲ့ ပလက်တီနမ်ရောင် ဆံပင်တွေက ကျောနောက်မှာ ဆံကျစ်လို ကျစ်ထားပြီး အရှေ့တိုင်းက လာတဲ့ပိုးသားထက်တောင် နူးညံ့တောက်ပြောင်လို့နေတယ်။ ဆံပင်တွေမှာ တောက်ပတဲ့ ရတနာပေါင်းများစွာနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားပြီး ဂျိုရှုဝါရဲ့မျက်ဝန်းပြာတွေက ပင်လယ်ပြာပြာလို လေးနက်တောက်ပနေပြီး အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာလိုမျိုးနဲ့ တင့်ရွှမ်းတောက်ပလို့နေတယ်။
ဂျိုရှုဝါရဲ့ခြေလက်တွေမှာ ရတနာတွေ တန်ဆာဆင်ထားတဲ့ လက်ကောက်တွေကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး သူလမ်းလျှောက်လာတိုင်း ရတနာလေးတွေရဲ့ ကလစ်ကလက်အသံလေးတွေက သာယာစွာထွက်ပေါ်လာတယ်။ ဂျိုရှုဝါလျှောက်လာတဲ့လမ်းကို ဘယ်သူမှ ပိတ်ဆို့တားဆီးခြင်း မပြုလုပ်ရဲပဲ အလိုလျောက်လမ်းဖယ်ပေးလိုက်ကြတယ်။ ပရိတ်သတ်အားလုံး အံ့အားအသင့်ရဆုံးက ဂျိုရှုဝါရဲ့လက်ထဲမှာ ရွှေရောင်ကျိုင်းတစ်ခုကို ကိုင်ထားပြီး လက်တံမှာ ဘယ်သူမှ နားမလည်နိုင်တဲ့ အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ ဂါထာတွေကို ထွင်းထုထားပြီး ကျိုင်းရဲ့ထိပ်မှာ အလင်းစွမ်းအင်တွေဖြာကျနေတဲ့ အလင်းကျေ ာက်တုန်းကြီး တစ်တုံးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
ခမည်တော်က ဂျိုရှုဝါကို ချစ်တဲ့အချစ်ကို လူတိုင်း စိတ်ကူးကြည့်လို့တောင် မရဘူး။ ဒီအလင်းကျောက်တုန်းက ခမည်းတော်ရဲ့ ကိုယ်ပွားလို့ ပြောလို့ရပြီး ဒီကုန်းမကြီးပေါ်မှာ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ အလင်းကျောက်တုံးတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးကြဘူး။ ဒီအလင်းကျောက်တုံးက စွမ်းအင်တွေက ခမည်းတော်ရဲ့ ကောင်းကင်ဘုံက စွမ်းအင်လိုမျိုး ဖြာထွက်နေပြီး လူတိုင်းကို အသက်ရှုရကြပ်အောင် ဖိနှိပ်ထားနိုင်တယ်။
ဂျိုရှုဝါရဲ့ခေါင်းပေါ်က အဆင်တန်ဆာ ရတနာတွေ၊ ဝတ်ထားတဲ့ဝတ်ရုံ၊ ကိုင်ထားတဲ့ကျိုင်း၊ လက်ဝတ်ရတနာတွေ.. ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ အလင်းကျောက်တုံးတွေ...ဒါကို ကြည့်တာနဲ့ ခမည်းတော်က ကောင်းကင်ဘုံက အကောင်းဆုံးရတနာတွေနဲ့ ဂျိုရှုဝါကို တန်ဆာဆင်ပေးထားပုံရတယ်။
အထက်တန်းလွှားအားလုံးက မြေပြင်ပေါ်ဝပ်ဆင်းလိုက်ပြီး ဂျိုရှုဝါကို အရိုသေပေးရင်း နူတ်ဖျားကနေ ကြောက်လန့်တကြား ဂျိုရှုဝါရဲ့အမည်ကို ရေရွတ်လိုက်ကြတယ်။ ဂျိုရှုဝါက ဒီဆာဂါပြည်ရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်အဖြစ် မဆက်ခံရသေးပေမယ့် အလင်းနတ်ဘုရားက သူ့ဖာသာ ဂျိုရှုဝါရဲ့ခေါင်းပေါ်ကို သရဖူဆောင်းပေးလိုက်ပြီ။ ဂျိုရှုဝါလို အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ ချစ်ခင်ခြင်း ကောင်းချီးပေးခြင်းကို ခံရတဲ့သူ ဒီကုန်းမကြီးမှာ ဘယ်မှာမှ ရှာလို့တွေ့မှာမဟုတ်ဘူး။
ဂျိုရှုဝါက ကျက်သရေရှိတဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အရိုသေပေးနေတဲ့ မင်းပရိတ်သတ်ကြားကို အေးဆေးစွာဖြတ်သန်းလာခဲ့တယ်။ အချစ်ရူးရှန့်က ခမည်းတော်နားက မခွာနိုင်ဖြစ်နေလို့ စိတ်မရှည်တဲ့ ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ကို မသိစိတ်နယ်ပယ်ထဲမှာ ချုပ်ထားလိုက်တယ်။ အခု ဂျိုရှုဝါရဲ့ကိုယ်ကို ကျိုးယွင်ရှန့်ကပဲ ထိန်းချုပ်နေတယ်။ ဂျိုရှုဝါက လျှောက်လာရင်း ဟိုးအဝေးကနေ မီးလောင်ဒဏ်ရာကို ကုစားပြီး မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ပုပ်ရဟန်းမင်းကို တွေ့လိုက်တယ်။ ပုပ်ရဟန်းမင်းက ဂျိုရှုဝါရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ရုံနဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ကျိုင်းကို လောဘတကြီး စိုက်ကြည့်လို့နေတယ်။
ဂျိုရှုဝါက နူတ်ခမ်းကို အပေါ်ကို ကော့ညွတ်သွားအောင်ပြုံးလိုက်တယ်။ အလင်းနတ်ဘုရားက သူ့ကို မျက်နှာသာပေးပြီး ရှေ့ကို တွန်းပို့မှတော့ သူက ဒီဇာတ်လမ်းက အဓိက ဇာတ်ကောင်တွေနဲ့ ဘာကြောင့် မပြိုင်ရဲမှာလဲ။ အရင်ကဇာတ်လမ်းအရ ဘိုးလ်က ဂါယာမြို့တော်ကို မရောက်လာခင်လေးမှာ သူက အမှောင်နတ်ဆိုးနဲ့ အဆက်သွယ်လုပ်ထားပြီး ဖြစ်တယ်။ အမှောင်နတ်ဆိုးက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ရန်သူဖြစ်ပြီး သူက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ပိုင်နက်ကို လှည့်လည်ရင်း အမှောင်နတ်ဆိုးအတွက် သူလျှိုလုပ်ပေးခဲ့တာဖြစ်တယ်။ နတ်ဘုရားနဲ့ နတ်ဆိုး စစ်ဖြစ်ရင် နောက်လိုက်အားလုံး ဒီဒဏ်ကို အဓိက ခံရမှာသေချာတယ်။
အခုဆိုရင် ဂျိုရှုဝါက အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ အချစ်တော် ၊ အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ အားနည်းချက်ဆိုတာ တံဆိပ်ကပ်ထားပြီးဖြစ်လို့ အမှောင်နတ်ဆိုးက သူ့ကို ပြန်ပေးဆွဲတာ၊ နှိပ်စက်တာ။ သူ့ကို ဖမ်းပြီး အလင်းနတ်ဘုရားကို အကြပ်ကိုင်တာတွေကို တခုပြီးတခုလုပ်လာတော့တယ်။ ဂျိုရှုဝါက မင်းသမီး အယ်လီနာဒူးထောက်နေတဲ့နားကို လျှောက်လာရင်း ခါးသီးစွာ တွေးလိုက်မိတယ်။
မင်းသမီးပွေ့ထားတဲ့ သုံးလသားလေး အန်တိုနီကို တွေ့တော့ ကောင်းချီးပေးဖို့ ကတိပေးထားတာကို သတိရပြီး ကလေးရှေ့ကိုရပ်လိုက်တယ်။
ဂျိုရှုဝါက အနီရောင်ကော်ဇောရဲ့ အဆုံးမှာ ရပ်လိုက်ချိန်မှာ ဘုရားကျောင်းတစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ နှင်းဆီတွေ တပြိုင်တည်းပွင့်လာပြီး အနီရောင်ဖြစ်ကို ပြောင်းသွားတယ်။ ဘုရားကျောင်းတစ်ခုလုံး မွှေးပျံ့တဲ့ နှင်းဆီရနံ့တွေနဲ့လွှမ်းသွားတယ်။ လေထဲမှာလည်း နှင်းဆီနီပွင့်ချပ်တွေလွှင့်မျောပြီး ဂျိုရှုဝါရဲ့ပတ်လည်ကို တဖွဲဖွဲကြွေကျလာတယ်။
လူတိုင်း ဒီလို ကြုံတောင့် ကြုံခဲမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ငေးမောနေကြတယ်။ ဒီလောက်ထိ ရက်ရောတဲ့ ဖန်တီးမှုတွေအရ အလင်းနတ်ဘုရားက ဂျိုရှုဝါကို ဘယ်လောက်တောင် မြတ်နိုးတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က သူတော့ တကယ့်ကို အင်အားကြီးတဲ့ ရွှေခြေသလုံးကြီးကို ဖက်တွယ်ထားမိပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် အချစ်ရှုးရှန့်က သေမလိုကို ဒီလူဆီကို ပြေးဝင်ချင်နေတာပေါ့။ သူ့အနေနဲ့တော့ သူတပါးကို အားကိုးပြီး လုပ်ကိုင်ရတာကို သိပ်မကြိုက်ဘူး။ အလင်းနတ်ဘုရားကတော့ တကယ့်ကို လူတိုင်းလိုချင်တဲ့ အချစ်တော် မင်းသားတစ်ပါးဆိုတာ ထင်ရှားတယ်။ အချစ်ရူးရှန့်ဆိုရင် အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုကို သုံးပြီး ချက်ချင်းကို အဓိက ဇာတ်ဆောင်နှစ်ဦးကို ပက်လက်လန်သွားအောင်ကို တိုက်ခိုက်ပစ်လိုက်တယ်။
ဘာပဲပြောပြော သူ့ကို ထောက်မကူညီပေးတဲ့ အလင်းနတ်ဘုရားကို တိတ်ဆိတ်စွာနဲ့ ကျေးဇူးတင်လိုက်မိတယ်။ ဂျိုရှုဝါက အန်တိုနီလေးကို ကောင်းချီးပေးဖို့ ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တယ်။
အန်တိုနီလေးက အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းပြီး ရွှေရောင်ဆံပင်လေးက လိမ်ကောက်ကောက်နဲ့ သူ့ခေါင်းပေါ်မှာ ရှိနေတယ်။ ကလေးက ပါးဖောင်းဖောင်းနဲ့ သူ့လက်တုတ်တုတ်လေးနှစ်ချောင်းက ဆွဲထားတဲ့ ဆွဲကြိုးလေးကို ဆုပ်ကိုင် ကစားနေတယ်။ သူက ဂျိုရှုဝါကို စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့တော့ ဂျိုရှုဝါရဲ့အသည်းတွေ အရည်ပျော်ကျလာသ လို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တကယ်တော့ ကျိုးယွင်ရှန့်က ကလေးတွေကို ချစ်တတ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ အခုလို ချစ်စရာကောင်းလွန်းတဲ့ အန်တိုနီလေးကို တွေ့တော့ ကလေးရဲ့နှင်းဆီရောင် ပါးပြင်လေးကို ထိကိုင်ဖို့ လက်လှမ်းလိုက်ချိန် မင်းသမီး အယ်လီနာက ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်တားဆိးလိုက်တယ်။
" မလုပ်ပါနဲ့..... "
အယ်လီနာက ဂျိုရှုဝါရဲ့ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ မျက်နှာကို တွေ့တော့ ဖြူဖတ်ဖြူရော်နဲ့ရှင်းပြလိုက်တယ်။
"ခမည်းတော်က အရှင့်အသားကို ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိကိုင်ခွင့် မပြုထား ပါဘူး။ တမင်သက်သက်ဖြစ်စေ မတော်တဆဖြစ်စေ ထိကိုင်မိ သူတိုင်းကို အလင်းစွမ်းအင်နဲ့လောင်ကျွမ်း အပြစ်ပေး တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် အန်တိုနီလေးက လသားလေးပဲဖြစ်လို့ ဒီလောင်ကျွမ်းမှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိမှာ မဟုတ်လို့ပါ အရှင်... "
ဒီလိုမျိုး ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်ရတာလဲ။ ဂျိုရှုဝါက သူနဲ့ အမြဲ ထိတွေ့နေတဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးနဲ့ အစေခံတွေကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အားလုံး ကြောက်လန့်တကြား ခေါင်းငုံ့ထားကြတယ်။ သူတို့ဆိုရင် ဂျိုရှုဝါကို ထုတ်ပြောခွင့်မရှိတဲ့စကားတွေအထိ တားမြစ်ခံရပြီး ထုတ်ပြောမိရင် အပြစ်ပေးခံရလေ့ရှိတယ်။
အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ပိုင်စိုးလိုစိတ်က ဒီမှာ ပိုပြင်းထန်နေသလိုပဲ။ ဒါဆိုရင် သူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဘိုးလ်ကို အခြား ချစ်သူ 5 ဦးနဲ့ မျှဝေပေးနိုင်ရတာလဲ။ ဒါမှမဟုတ် အချစ်ရူးရှန့်က ပိုပြီး ချစ်စဖွယ်ကောင်းအောင် အလင်းနတ်ဘုရာကို ညှို့ထားနိုင်လို့များလား။ ဒါမှမဟုတ် ဘိုးလ်ကို တဦးတည်း အပိုင်မစီးရက်နိုင်အောင်ကို ချစ်ခဲ့လို့လား။ သိပ်မချစ်လို့ သူများနဲ့မျှဝေပြီး ချစ်နိုင်ရတာလား။
ကျိုးယွင်ရှန့်က အချစ်ရူးရှန့်အပေါ် အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ ချစ်ခင်ခြင်းနဲ့ မျက်နှာသာပေးခြင်းကို စမ်းသပ်ချင်တဲ့အတွက် မင်းသမီး အယ်လီနာကို ပြောလိုက်တယ်။
" ကောင်းပြီ။ အခု တကြိမ် ထကိုင်ခွင့်ပြုပေးဖို့ ကျွန်တော် ခမည်းတော်ဆီမှာ ခွင့်ပန်လိုက်ပါ့မယ်။ ကျွန်တော်က ခမည်းတော်ရဲ့ တန်ခိုးတော်နဲ့ မင်းသားလေး အန်တိုနီနဲ့ကိုယ်ထဲက မသန့်စင်တဲ့ အညစ်ကြေးတွေကို ရှင်းလင်းပေးပြီး သန့်ရှင်းပြီး စွမ်းအားကြီးတဲ့ ဝိဉာဉ်နဲ့ ကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်စေချင်တယ်။ မင်းသားလေးက အနာဂါတ်မှာ ကြီးမြတ်တဲ့စွမ်းအားတွေနဲ့ ကြီးပြင်းလာပြီး တန်ခိုးကြီးတဲ့ အလင်း ဘုန်းတော်ကြီးလည်း ဖြစ် လာနိုင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် အနာရောဂါကင်းပြီး သြဇာအာဏာကြီးမားတဲ့ သူရဲကောင်းဘဝနဲ့ ဘဝမှာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေသွားရနို်င်တယ်။ "
" အို...အို..ဘုရားသခင်.... အရှင်...ကျွန်မရဲ့သားတော်လေးကို ပုံမှန်ပဲ ကောင်းချီးပေးရင်ကို ရပါပြီ...."
မင်းသမီးအယ်လီနာက ခုလို ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်တဲ့ ကောင်းချီးပေးခြင်းကို ကြားလိုက်ရတော့ ထိတ်လန့်သွားခဲ့တယ်။ ပုံမှန်ဆိုရင် ကလေး 3 လပြည့်ချိန်မှာ ကလေးအတွက် အသက်ရှည်ရာ အနာမဲ့ကြောင်းကိုပဲ ဆုတောင်းပေးလေ့ရှိကြတယ်။ ဂျိုရှုဝါလောက် ကြီးမားတဲ့ကောင်းချီးပေးနိုင်တဲ့သူ တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူး။
ဒီစကားကို ကြားလိုက်ရတဲ့ လူတိုင်းက အံ့အားသင့်သွားကြပြီး ဘုရင်ကြီးနဲ့တော်ဝင်မိသားစုက ပျော်ရွှင်သွားကြတယ်။ သူတို့က ဂျိုရှုဝါကို ငယ်ကတည်းက အလင်းစွမ်းအင်နဲ့မွေးဖွားလာပြီး ကံကောင်းထောက်မလို့ အခုအခြေနေထိရောက်လာတယ်လို့ ထင်နေကြတယ်။ ဂျိုရှုဝါရဲ့ သဝန်တိုတဲ့စိတ်၊ ဝင့်ကြွားတဲ့အပြုမှုကို မပြင်နိုင်ရင် နောင်မှာ ခမည်းတော်ရဲ့စိတ်ပျက်ပြီး စွန့်ပြစ်ခြင်းကို ခံရမယ်လို့ ထင်နေကြတယ်။ အခုလက်ရှိ ခမည်းတော်ရဲ့ ချစ်ခြင်းကို ခံနေရချိန် မင်းသားလေးကို ကောင်းချီးပေးလိုက်ရင် သူတို့ ဆာဂါပြည်အတွက် အနာဂါတ် မင်းကောင်းတစ်ပါးဖြစ်လာနိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ကြတယ်။
ဂိုဏ်းချုပ်ဘုန်းကြီးကတော့ တည်ငြိမ်စွာနဲ့ပဲ ဂျိုရှုဝါကို ကြည့်နေတယ်။ ဂျိုရှုဝါလုပ်နိုင်မယ်ဆိုတာ သူ သေချာယုံကြည်တယ်။
ဂျိုရှုဝါက အာရုံပြုပြီး လက်ကို ဆန့်လိုက်ချိန် သူ့လက်ကို မမြင်ရတဲ့ လက်တစ်ဖက်က လာကိုင်လိုက်ပြီး ရှုပ်ထွေးတဲ့ လက်ဟန်ကို ပြုလုပ်ပေး လိုက်တယ်။ ဂျိုရှုဝါရဲ့လက်ညှိုးထိပ်ကနေ သန့်စင်တဲ့ ရွှေရောင် အလင်းတွေဖြစ်လာပြီး အန်တိုနီလေးရဲ့နဖူးပေါ်မှာ သင်္ကေတ တချို့ဖြစ် လာတယ်။ ပြီးတော့ ဒီသင်္ကေတက လင်းလက်တောက်ပပြီး ကလေးရဲ့ အရေပြားထဲ ဝင်ရောက်သွားတော့ တယ်။
"ဒါ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ... "
လူအုပ်ကြီးက ဒီမြင်ကွင်းကြောင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေကြတယ်။ သူတို့ဘဝမှာ ဒီလိုမျိုး ကောင်းချီးပေးခြင်းကို မကြုံဖူး မကြားဖူးကြဘူး။ ခမည်းတော် က အလင်းဘုန်းကြီး ဂျိုရှုဝါ ရဲ့ တောင်းဆိုချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တာလား။ ဒါဆိုရင်မင်းသားအန်တိုနီက ဒီကုန်းမကြီးမှာ အပျော်ရွှင်ဆုံး ကလေး တစ်ယောက်အဖြစ်ကြီးပြင်းလာမှာသေချာတယ်။ ဂျိုရှုဝါ က သင်္ကေတကို ရေးပြီးနောက် သူ့လက်ကို ရုပ်လိုက်ချိန် မမြင်ရတဲ့ တစုံတယောက်က သူ့နားရွက် အဖျားလေးကို လျှာနဲ့ ငုံလိုက်ပြီး နားနားကပ်လို့ တီးတိုးပြောလိုက်တာကို ကြားလိုက်ရတယ်။
" ကလေးလေး မင်းလို ချင်တာ အားလုံး ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ အသင့်ပဲ။ ဒါပေမယ့် တောင်းဆိုချက်တိုင်းအတွက် မင်းရဲ့ကိုယ်နဲ့ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်"
အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့လက်တွေက သူ့တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း နူတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်လို့ လျှာနဲ့မွှေနှောက်ပြီးနောက် ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
"အရမ်း အရသာရှိတာပဲ... "
ကြည့်စမ်းပါ။ ဒီလူက လူတိုင်း လိုလားတောင့်တနေတဲ့ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ထဲက ချစ်သူပေါ့။ တကယ့်ကိုပဲ အမျိုးသမီး အဝတ်လဲခန်းကို ချောင်းကြည့်တတ်တဲ့နှာဘူးနဲ့ ဘာထူးလို့လဲ။ သူ့ကိုဆို အခွင့်ကောင်းယူဖို့ပဲချောင်းနေတယ်မဟုတ်လား။ ကျိုးယွင်ရှန့်က သူ့ဖင်ကို ဆုပ်နယ်သွားပြီး စိတ်ကြိုက်နမ်းသွားတာ ခံလိုက်ရတဲ့အတွက် အံကြိတ်လိုက်မိပေမယ့် အပြင်ပန်းကတော့ တည်ငြိမ်စွာထိန်းထားရတယ်။ မင်းသမီး အယ်လီနာက သူ့ကို မျှော်လင့်တကြီး စိုက်ကြည့်နေလို့ ကျိုးယွင်ရှန့်ပြုံးပြီးပြောလိုက်တယ်။
"ခမည်းတော်က မင်းသားလေး အန်တိုနီကို နှစ်လိုသဘောကျတယ်တဲ့... "
တကယ်ဆိုရင် ခမည်းတော်က မင်းသားလေးကို ဘယ်လိုနှစ်သက်တာ။ ဘယ်လောက်နှစ်သက်တာကို ပြောသင့်ပေမယ့် ကျိုးယွင်ရှန့်က မပြောလိုက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အယ်လီနာက ကလေးကို ပွေ့ရင်း ဘာမှ ပြန်မမေးဝံ့ဘူး။
ံအဲ့ဒီအချိန်မှာ မင်းသားလေး အန်တိုနီက လည်ဆွဲက ဆွဲသီး ကျောက်နီကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ မာကြောတဲ့ကျောက်ကနှစ်ခုကွဲသွားတယ်။ ဒီကျောက်က မီးသဘာဝရှိပြီး အရမ်းကို မာကြောတယ်။ ဆောင်းရာသီမှာ အနွေးဓါတ်ကိုပေးနိုင်ပြီး ဘယ်သူမှ မချိုးပြစ်နိုင်ဘူး။ အခုတော့ 3 လသားက လေးတစ်ယောက်က အလွယ်တကူ ချိုးပြစ်လိုက်တယ်ဆိုတော့ ဒီဟာ ခမည်းတော်ရဲ့ အမျက်ဒေါသကြောင့်လား။
ဘုရင်ကြီးနဲ့တော်ဝင်မိသားစုက ကြောက်လန့်သွားပေမယ့် ဂျိုရှုဝါက ပြုံးလိုက်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
" ဒီမင်းသားလေးက အနာဂါတ်မှာ အဖျက်စွမ်းအားတွှွေနဲ့ ပြည့်နေတာပဲ။ သူက နောင်မှာ အင်အားကြီးတဲ့ စစ်ဘုရင်ကြီးတစ်ပါးဖြစ်လာလိမ့်မယ် "
"ဒါဆို မင်းသားလေးရဲ့စွမ်းရည်ကို စမ်းသပ်ကျောက်တုံးနဲ့စမ်းသပ်ကြည့်ရအောင်... "
ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးက ပြုံးရွှွင်စွာနဲ့ အကြံပြုလိုက်တယ်။ အစေခံတွေက စမ်းသပ်ကျောက်တုံးကို ယူလာပြီး မင်းသားလေးရဲ့လက်ဖဝါးကို ကျောက်တုံးပေါ်တင်လိုက်တယ်။ အညိုရောင်ကျောက်တုံးက မင်းသားလေးရဲ့လက်နဲ့ထိလိုက်ချိန်မှာ အလင်းရောင်တွေဖြာလာပြီး လိမ်မော်ရောင်ကနေ တောက်ပပြီး လိမ်မော်ရင့်ရောင်ထိ ဆက်တိုက်တောက်ပလာတယ်။
ဒီကုန်းမြေကြီးမှာ ကလေးတွေရဲ့မွေးရာပါ စွမ်းရည်ကိုသိနိုင်ဖို့ အသက် 1 နှစ်သားမှာ စမ်းသပ်ကျောက်တုံးတွေနဲ့ စမ်းလေ့ရှိကြတယ်။ စွမ်းအားတွေက သတ္တု၊ သစ်ပင်၊ ရေ၊ မီး၊ မြေ၊ လေ၊ လျှပ်စီးနှင့်အခြားဒြပ်စင်များကိုကိုယ်စားပြုပြီးအဝါရောင်၊ အစိမ်း၊ အပြာ၊ အနီ၊ အညိုရောင်နဲ့ အခြားအရောင်တွေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ အရောင်ရင့်လေလေ စွမ်းအားပိုကြီးလေဖြစ်တယ်။ ဒီကုန်းမကြီးမှာ မင်းသားလေး အန်တိုနီလို အသက် 3 လသားနဲ့ ဒီလောက် အရောင်ရင့်ရင့်လိမ်မော်ရောင်မျိုး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးဘူး။ ဒါဆိုရင် ဆာဂါပြည်ကြီးက အနာဂါတ်မှာ အန်တိုနီကြောင့် အထွတ်ထိပ်ကို ရောက်နိုင်မယ့် သဘောရှိတယ်။
မင်းမျိုးမင်းနွယ်အားလုံးက ဒီမြင်ကွင်းကို ငေးကြည်ပြီး ရင်ထဲတွေးနေကြတယ်။
" ခမည်းတော်က တကယ်ပဲ ဘုန်းကြီး ဂျိုရှုဝါကြောင့် အန်တိုနီကို ပုံမှန်မဟုတ်ပဲ လွန်လွန်ကျူးကျူးကို ကောင်းချီးပေးခဲ့တာလား။ အားကျလိုက်တာ။ တကယ်ပဲ ဒီဘုန်းကြီး ဂျိုရှုဝါကတော့.... "
ဘုရင်ကြီးနဲ့ အယ်လီနာမင်းသမီးက ဂျိုရှုဝါကို အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်စွာနဲ့ကြည့်လိုက်တယ်။ မင်းသားတချို့က ဂျိုရှုဝါကို ထူးဆန်းစွာကြည့်လိုက်ပြီး သူတို့လက်ရှိကလေးကို ဗိုက်ထဲ ပြန်သွပ်ထည့်ပြီး မွေးဖွားချင်စိတ်ပေါက်နေကြတယ်။ ဒါမှ သူတို့ကလေး 3 လသားမှာ ဂျိုရှုဝါရဲ့ကောင်းချီးပေးမှုကို ရနိုင်မှာဖြစ်တယ်။
အခုဆိုရင် အန်တိုနီလေးက မကြီးပြင်းလာသေးပေမယ့် ဂျိုရှုဝါနဲ့ ခမည်းတော်ရဲ့ ကောင်းချီးပေးမှုကြောင့် သူက ထီးနန်းဆက်ခံဖို့ ခိုင်မာသွားပြီဖြစ်တယ်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ တကယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျွန်မ အယ်လီနာက အခုကစပြီး မြင့်မြတ်တဲ့ ဘုန်းတော်ကြီး ဂျိုရှုဝါရဲ့ နောက်လိုက်ကောင်းဖြစ်သွားပါပြီ။ "
အယ်လီနာက ကလေးကို ပွေ့ပြီး ဂျိုရှုဝါကို ဒူးထောက်အရိုသေပေးလိုက်တယ်။ ဂျိုရှုဝါက အနာဂါတ်မှာ အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ ကောင်းချီးပေးမှုကို ဆက်လက်ခံရမှာ သေချာနေပြီဖြစ်လို့ သူမ အခုလို သူ့နောက်လိုက်ဖြစ်ဖို့ ဂုဏ်ယူလျက်ရှိတယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က ကျေးဇူးတင်စွာကြည့်နေတဲ့ ဘုရင်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ လက်ဝေ့ယမ်းပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဘုရင်ကြီးက ချက်ချင်းပဲ ကြေငြာလိုက်တယ်။
"မင်းသားလေး အန်တိုနီက ဆာဂါပြည်ကြီးရဲ့ နန်းမွေခံဖြစ်စေ။ မင်းသားလေးနေရာကို ဘယ်သူမှ အစားထိုးခြင်း မရှိစေရ "
လူအားလုံးက ဒီသတင်းကို ကြားတော့ ဝမ်းသာအားရ အောင်ပွဲခံကြတော့တယ်။ ဂိုဏ်းချုပ်ဘုန်းကြီးက မင်းသားလေး အန်တိုနီကို ကြင်နာစွာထွေးပွေ့ပြီးနဖူးက အမှတ်တံဆိပ်ကို အသာယာပွတ်လိုက်တယ်။
ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးက အဝေးကနေပြီး ဂျိုရှုဝါရဲ့ဝတ်ရုံတော်နဲ့ လက်ကကျိုင်းကို လောဘတကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ခမည်းတော်ရဲ့ တန်ခိုးလွှဲပြောင်းပေးခြင်းမရှိပဲနဲ့ ဂျိုရှုဝါက ဒီဟာတွေကို ဝတ်ရုံကိုင်တွယ်ခွင့်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ သူ့အဖြစ်ကိုပဲကြည့်လိုက်။ ခမည်းတော်က သူ့ရဲ့ အလင်းစွမ်းအင်တွေကို ရုပ်သိမ်းလိုက်တော့ သူ့ဝတ်ရုံနဲ့ ကျိုင်းက ပျက်စီးသွားခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ဒါဆိုရင် နောက်ပိုင်းမှာ ပုပ်ရဟန်းမင်း ရာထူးက ဘယ်သူဖြစ်လာနိုင်မလဲဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီ။ သူသာ ဂျိုရှုဝါလက်ထဲက ဝတ်ရုံတော်နဲ့ ကျိုင်းကို သူခိုးယူပိုင်ဆိုင်နိုင်ရင် တန်ခိုးသြဇာကြီးတဲ့ပုပ်ရဟန်းမင်းပြန်ဖြစ်လာနိုင်တယ်လို့ သူက တွေးလိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ခမည်းတော်က ကောင်းကင်ဘုံကနေ စောင့်ကြည့်နေတဲ့အတွက် ဂျိုရှုဝါလက်ထဲက ဘာကိုပဲ လုယူလုယူ သူပဲ အပြစ်ပေးခံရမှာသေချာ တယ်။ ဒါဆိုရင် သူ့ကိုယ်စား လုပ်နိုင်မယ့်သူကို ရှာရမယ်။ သူက ဘိုးလ်ကို သတိရသွားတယ်။ ဒါကြောင့် ဘိုးလ်ကိုချုပ်ထားတဲ့ အကျဉ်းထောင်ကို ချက်ချင်းအပြေးလာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အကျဉ်းထောင် အဝကိုရောက်ရော အစောင့်တွေက သူ့ကိုအားကိုးတကြီး ပြောလိုက်ကြတယ်။
" မြင့်မြတ်တဲ့ ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး ဘိုးလ်ကို တယောက်ယောက်က အကျဉ်းထောင်ထဲက ကယ်တင်သွားပြီ။ ကြည့်ရတာ နတ်ဆိုးဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ အကျဉ်းထောင် သံတိုင်တွေမှာ နတ်ဆိုးမြူတွေ ကျန်ရစ်နေတုံးပဲ။ ကြည့်ပါ..."
ပုပ်ရဟန်းမင်းက မအံ့သြဘူး။ သူက အကျဉ်းထောင်ထဲကို အမြန်ဝင်လာလိုက်တယ်။
================
ကျိုးယွင်ရှန့်က ဘိုးလ်ထွက်ပြေးသွားတာကို ကြားတော့ မအံ့သြဘူး။ သူက ဘိုးလ်ရဲ့ချစ်သူတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်နိုင်ရင်တောင်မှ သူ့မှာ အခြားချစ်သူတွေရှိနေပြီး အဓိက ဇာတ်ကောင်ဖြစ်နေတုန်းပဲ။
အချစ်ရူးရှန့်က ကံကောင်းတဲ့မျက်မမြင်ကြောင်လို ကြွက်တစ်ကောင်ကိ ုဖမ်းမိခဲ့ပေမယ့် ဒီကြွက်ကို ဘယ်လောက်ထိန်းနိင်မှာတဲ့လဲ။ တနေ့ ဒီကြွက်က သတိရလာပြီး ဘိုးလ်ဆီကို ပြန်သွားနိုင်တာပဲ။
ကျိုးယွင်ရှန့်က စိတ်ပူနေပေမယ့် အချစ်ရူးရှန့်က ပျော်နေတယ်။ သူကမှန်ရှေ့မှာ ဝတ်ရုံကို ဖယ်ခွာပြီး ကိုယ်ပေါ်က အနီမှတ်တွေကို ကြည့်ပြီးပျော်နေတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က ထူးဆန်းတဲ့လူကြောင့် ရလာတဲ့အနီမှတ်တွေကိ ုလက်ညှိုးထိုးပြီး ပြောလိုက်တယ်။
" မင်းမရှက်ဘူးလား ဟမ်။ မင်းက ဘိုးလ်နဲ့အတူတူပဲ။ ညစ်ညမ်းတယ်လို့ မခံစားရဘူးလား။ "
ဒီလူကြောင့် သူလည်း ထူးဆန်းတာကို ခံစားရပေမယ့် သူ့အသိစိတ်ကို ဆက်ထိန်းထားနိုင်ခဲ့တယ်။
"ဘာကြောင့်ရှက်ရမှာလဲ၊ ဒီဟာတွေက ခမည်းတော် ချန်ခဲ့တဲ့အမှတ်တွေပဲ... "
အချစ်ရူးရှန့်က ချက်ချင်း တုန့်ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်က စိတ်ပျက်ရွံရှာစွာ ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
"ဘာကြောင့် ဘိုးလ်နဲ့မတူဘူးလို့ပြောရတာလဲ။ မင်းရဲ့ အဖိုးတန်လှတဲ့ ခမည်းတော်ကြီးကို သူလည်း အလုပ်ကျွေးပြုခဲ့တယ်။ မင်းထက် သက်တမ်းအကြာကြီး အလုပ်ကျွေးပြုပြီးမင်းကိုယ်ပေါ်ကလို သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အနီမှတ်တွေချန်ခဲ့တာပဲ။ ဒါတင်ဘယ်ကမလဲ။ သူ့ဘေးက အခြား လူငယ်တိုင်းကို နှစ်ထောင်ချီကာလအတွင်း အရေတွက်နိုင်အောင် တပ်မက်ပြီး ဒီလိုဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့တာပဲ "
"အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ဘေးက ဟာတွေကို စဉ်းစားကြည့်လိုက်စမ်း။ အလင်းနတ်ဘုရားက လူတစ်ယောက်ကို သဘောကျတာ အချိန်သတ်မှတ်ချက်တခုရှိတယ်။ တကယ်လို့ မင်းကို သူ သဘောမကျတော့ဘူးဆိုရင် ဘိုးလ်ကို စွန့်ပစ်သလို ရွံရှာသလို မင်းကို ရွံရှာ စွန့်ပစ်လိမ့်မယ်။ ဒီဟာကို မင်း မမေ့ထားနဲ့။ ချစ်တယ်ဆိုရင်လည်း အရမ်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းမချစ်မိစေနဲ့။ မင်းကိုယ်ကိုယ် ခံစားရအောင် မလုပ်နဲ့။ မင်းခံစားရတာ ငါ ခံစားရတာနဲ့ အတူတူမို့ မင်းကို သတိပေးနေတာ "
သူက လုံးလုံးလျားလျား ဖုံးကွယ်နိုင်ဖို့ အချစ်ရှုး ရှန့်ကို အကာကွယ်ယူရဦးမယ်။ မဟုတ်ရင် သူက ဒီအာကာသ နယ်ပယ်မှာ အကျဉ်းချထားခံရနိုင်တယ်။
အချစ်ရှုး ရှန့်က စိတ်ကူးအိပ်မက်ကနေ နိုးထလာတယ်။ ကျိုးယွင်ရှန့်ပြောတာမှန်တယ်ဆိုတာကို သူသိတယ်။ ဒါပေမယ့် ခမည်းတော်ကို ချစ်တဲ့အတွက ်သူ့နှလုံးသားတွေက ဒီအမှန်တရားကို ကြားရချိန်မှာ လောင်ကျွမ်းနေသလိုကို ခံစားနေရတယ်။ ဒါကြောင့် အချစ်ရှုး ရှန့် ကမြေပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ပြီး လက်သိးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီ းငိုကြွေးရင်းပြောလိုက်တယ်။
"ဒါပေမယ့်....ဒါပေမယ့် ငါ သူ့ကိုတကယ်ချစ်တယ်။ တကယ်လို့ ဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဖျက်ဆီးခြင်းရဲ့ရှေ့ပြေးဖြစ်ခဲ့ရင်တောင်မှ ငါပြန်မဆုတ်နိုင်တော့ဘူး။ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ငါ မရပ်နိုင်ဘူး။ တောင်းပန်ပါတယ်!"
ကျိုးယွင်ရှန့် အရမ်းအံ့အားသင့်သွားတယ်။ သူက မှန်ကိုကြည့်ပြီး ဟောက်လိုက်တယ်။
"မင်း မရပ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ဘာလဲ။ ငါ့ကို သေအောင် ရိုက်နေတာလား?! ငါက မင်းပဲ ငါတို့ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရပ်တည် နိုင်ဖို့ကို ဂုဏ်ယူတယ်မဟုတ်လား? မင်းတကယ်လား။ ငါတို့ရဲ့ဘ ၀ တစ်လျှောက်လုံးမှာ မင်းခမည်းတော်ရဲ့ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ခွေး တစ်ကောင်လို လှည့်စားခံရပြီး အလင်းနတ်ဘုရားနားမှာ လှည့်ပတ်နေဖို့အလိုရှိသလား? "
အချစ်ရှုး ရှန့်က မျက်နှာကိုဖုံးအုပ်ပြီးေ ခါင်းညိတ်ကာ စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောဘဲ ငိုနေတယ်။ နဝမကောင်းကင်ဘုံကနေ အလင်းနတ်ဘုရားက ဒီမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး အံ့အားသင့်လို့နေတယ်။ သူ့ချစ်သူလေးက သူ့ကိုယ်သူကို ထိန်းနိုင်ဖို့ ဒီလို ကြမ်းတမ်းတဲ့စကားတွေပြောပြီး သူ့ဖာသာနာကျင်နေတယ်ဆိုတာ သူလုံးဝမမျှော်လင့်ထားဘူး။
သူက တူညီတဲ့ သဲလွန်စတွေဆိုတာက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ အလှည့်နဲ့ လက်ခံရရှိတယ်ဆိုတာ ဘာကို ပြောချင်တာလဲ။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ခွေးက ဘယ်သူလဲ။ သူ့ကိုယ်သူ ဘာကြောင့် ဒီလို ထင်နေရက်တာလဲ။
အလင်းနတ်ဘုရားက ဒီမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကလေးလေး နင့်နင့်သည်းသည်းငိုကြွေးနေတာကြည့်ပြီး စိတ်တွေ နူးညံ့လာတယ်။ သူက စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့ ထောက်ထားပြီး သူရှိတဲ့နေရာကနေ မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားတော့တယ်။
ကျိုးယွင်ရှန့်က အချစ်ရူးရှန့် ငိုကြွေးနေတာကို မနှောက်ယှက်ပဲကြည့်နေုတန်း သူ့အနောက်ဘက်မှာ နွေးထွေးတဲ့ ကိုယ်အတွေ့တခုကို ရလိုက်တယ်။ ဒီလူက သူ့မျက်လုံးကို ချက်ချင်းဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး ထက်သန်တဲ့အနမ်းနဲ့သူ့နူတ်ခမ်းတွှွေကို စားသုံးလိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေကို ရွှေရောင်ဖဲကြိုးနဲ့အုပ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုပွေ့လို့ အိပ်ယာထက်ကို တင်လိုက်တာကို သိလိုက်တယ်။ သူက ရုန်းကန်ချင်ပေမယ့် အချစ်ရူးရှန့်က အကြောင်းမကြားပဲ ချက်ချင်း ရောက်လာပြီး သက်တောင့်သက်သာနဲ့ အဲ့ဒီလူကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။
" ကလေးလေး မငိုပါနဲ့။ မင်းရဲ့မျက်ရည်တွေက ကိုယ့်ရင်ကို ချော်ရည်တွေလို ပူလောင်စေတယ်။ ကိုယ် တန်ခိုးရှင်ချုပ်တွေကို တိုင်တည်ပြီး ပြောရဲပါတယ်။ ကိုယ်က မင်းကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုချင်ဘူး။ မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ ချစ်တယ်။ မင်းကိုပဲ လိုချင်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နာကျင်စေဖို့ မှန်ကိုကြည့်ပြီး မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့။ ဒီလိုဆက်လုပ်နေရင် ကိုယ် တန်ခိုးနဲ့ ဒီလောကမှာ မှန်တွေပျောက်အောင် လုပ်ပစ်လိုက်မယ်။ ကလေးလေး မင်း ကိုယ့်ကိုချစ်နေတယ်မလားဟင်။ ကိုယ့်ကို ယုံကြည်တယ်မလား... "
အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့လက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကိုရွေ့လျားနေပြီး သူ့စိတ်ငြိမ်သက်မှုအတွက် အဖြေများတောင်းနေစဉ် သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းတွေက အနက်ရောင်ရင့်ရင့်လွှမ်းနေတယ်။
တစ်စုံတစ် ဦး ကို ချစ်မြတ်နိုးခြင်းက ဒီလို စိတ်ဆင်းရဲခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ သူ့ကောင်လေးက မှန်ရှေ့မှာ ပြောဆိုနေတဲ့ ခံစားချက်များကို အလင်းနတ်ဘုရား နားလည် သဘောပေါက်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ခုနက သူဖြစ်နေတဲ့ ဒေါသအားလုံး ပျောက်ကွယ်သွားတော့တယ်။ ကောင်လေးက သူ့ကိုချစ်လို့ သူ့ကို ဆုံးရှုံးရမှာစိုးလို့ အခုလို အရမ်းကြောက်ရွံ့နေ တာဖြစ်တယ်။
" အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းတယ်။ ဘယ်လိုကို ချစ်စရာကောင်း ရတာလဲကွာ.... "
အလင်းနတ်ဘုရား ခံစားခဲ့ရတဲ့ အမျက်ဒေါသက လုံးဝပျောက်ကွယ် သွားပြီး အလင်းနတ်ဘုရားပျော်ရွှင်စွာပြုံးပြီး သူအရေးတကြီး လုပ်ဆောင်မှုများက ဖြည်းညှင်းငြင်သာလာတော့တယ်။
"ခမည်းတော်။ သားတော် ခမည်းတော်ကို ချစ်တယ်။ ခမည်းတော်ကို ယုံကြည်တယ်။ ခမည်းတော်သားတော်ကို ချစ်တယ်ဆိုတာ သားတော် သံသယမရှိပါဘူး "
အချစ်ရူးရှန့်က အလင်းနတ်ဘုရားရဲ့ စကားတွေအောက် လုံးလုံးကို ပျော်ဝင်သွားတော့တယ်။ လောလောဆယ်တော့ ကျိုးယွင်ရှန့်က ဘယ်လိုမှ သူ့ကို ကယ်ထုတ်လို့ရမှာ မဟုတ်သေးဘူး။
နောင်များဆိုရင်တော့ သူ ဘယ်တော့မှ ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်ညို့အိပ်မွှေ့ချတာ မလုပ်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။ ဒီစိတ်က သူထိန်းလို့မရနိုင်လောက်အောင်ကို အကျိုးဆက်က ကြောက်စရာကောင်းလှတယ်။
အချစ်ရူးရှန့် အိပ်ပျော်ခါနီးမှာ အလင်းနတ်ဘုရားက တီးတိုးပြောလိုက်တယ်။
ကလေးလေး...ကိုယ်မင်းကို ချစ်တယ်။ မင်းကို ပြောမပြနိုင်လောက်အောင်ကို ချစ်တယ်။ မင်းချစ်တာထက်ကို ပိုချစ်တယ်။
ဒီငိုးမ နတ်ဘုရားက အိပ်ပျော်ခါနီး အိပ်မွေ့ချသလို လာပြောနေမှတော့ အချစ်ရူးရှန့်ကို ပင်ကိုယ်စိတ်ရောက်အောင် သူ ဘယ်လိုလုပ်တော့မှာလဲ။ ကျိုးယွင်ရှန့်က အလင်းနတ်ဘုရား ကို စိတ်ထဲကနေ လက်ခလယ် ထောင်ပြလိုက်တော့တယ်။
=====================
YOU ARE READING
ဗီလိန်ချစ်သူ (completed) (Arc_8,10,15,Extra_1,2,4) (MM Translation)
RomanceArc _ 8, 10, 15 Extra_ 1,2,4 Total _ 6 Arcs Title: Quickly Wear the Face of the Devil အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - ထိပ္တန္းဟက္ကာတစ္ေယာက္ကိုဘဝမ်ားစြာျပန္လည္ေမြးဖြားဖုိ႕ Lod God System ကေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ကမာၻႀကီးအဆုံးသတ္သြားေတာ့ အရာအားလံုးက ပ်က္စီးသြားျပီး ဝမ္းနည္းစရာ...
