Jeśli ktoś nie jest najważniejszy dla swojej matki, nigdy nie będzie się naprawdę liczył dla innych. Nawet dla siebie.
Axelsson Majgull ,,Kwietniowa czarownica"
Tam gdzie północny wiatr spotyka morze
Jest rzeka pełna pamięci
Śpij, kochanie, bezpiecznie
Bo w tej rzece wszystko się odnajduje(....)
Tam gdzie północny wiatr spotyka się z morzem
Jest matka pełna pamięci
Chodź, kochanie, podążaj do domu
Kiedy wszystko jest zgubione, wszystko się odnajduje
Frozen II OST ,,All is Found"
Wóz z Klitajmestrą i jej dziećmi przemierzał lakońskie drogi. Królowa Myken w zamyśleniu wpatrywała się przez okienko na miejsca, które niegdyś były jej ojczyzną, a obecnie kojarzyły się jej wyłącznie z utraconym życiem i rodziną, która ją zdradziła.
Przeniosła wzrok ze spartańskich chat na swoje dzieci ściśnięte po drugiej stronie wozu. Orestes i Elektra siedzieli obok siebie, trzymając się za ręce. Byli nierozłączni, wręcz zakochani w sobie, przypominali tym trochę jej braci. Chrysostemis siedziała pomiędzy mamką i niańką, bawiąc się lalką. Żadne z dzieci nie patrzyło w stronę matki. Chyba się jej bały.
,,Cóż, nigdy mi nie zależało na ich miłości, lepiej, że dają mi spokój" pomyślała Klitajmestra. ,,To nie moja wina, że nie umiem ich kochać, oni są potomkami Atrydów, nie da się myśleć o nich z uczuciem. Dla Agatosa byłabym dobrą matką" pocieszyła się, zapominając, że jej pierworodny również pochodził z tego rodu. Teraz mogła myśleć tylko o tym, że teraz byłby już duży, miałby trzynaście lat. Byłby jej pociechą, nie tak, jak ci niechciani, spłodzeni przymusem dziedzice Agamemnona.
W końcu przekroczyli bramę spartańskiego pałacu. Klitajmestra zgrabnym ruchem wysiadła z wozu i powiedziała do witającego ją służącego:
— Czy moja matka jest przytomna? Jeśli tak, powiedz jej, że jej córka przyjechała.
Królowa Leda zaczęła niedomagać kilka tygodni temu, a ponieważ nie pomagały żadne wywary czy modlitwy do Asklepiosa[1], kobieta wezwała do siebie starszą córkę i wnuki, aby móc się z nimi pożegnać. Spodziewała się, że spotkanie z Klitają nie będzie najbardziej czułe, ale wiedziała, że musi z nią porozmawiać i wyjaśnić pewne rzeczy, mając nadzieję, że zostanie zrozumiana.
VOUS LISEZ
Grecy i Trojanie
Fiction générale,,Ale gdy nad człowiekiem wisi wyrok srogi I tysiączne do śmierci prowadzą nas drogi, Pójdźmy walczyć i wpośród krwawego pogromu Lub miejmy z kogo chwałę, lub z nas dajmy komu!" Homer ,,Iliada" Władcy i herosi starożytnej Grecji wierzyli, że żyją w...