Impius Academy 2: The Truism (Completed)

Chapter ♥ 47

Blaire POV

Pansamantalang maayos ang araw namin dahil kahit papano ay nasulusyonan ang problema. Kasama namin si Josh at di ko talaga alam kung bakit. Sabi niya'y wala namang masama ang sumama sa misyon namin. Wala naman daw siyang gawing ikakapahamak naming lahat kaya ayun, pinayagan siya nilang Scarllet at ng iba ngunit pakiramdam ko labag iyun kay Four o baka imahinasyon ko lamang iyun.

Naglalakad ako ngayon habang tinitingnan ang bawat sulok ng nayon na ito. Lahat ng tao ay may kanya kanyang ginagawa. May nahagilap naman akong isang binatilyong nakatayo sa lupang walang bahay ngunit namangha nalang ako dahil may lumitaw doong isang di kalakihang bahay. Kung ganun, ilusyon lang pala na walang bahay ang nakatayo roon. Nga naman, ano paba ang aasahan ko? Ito ang Liusonous village. Lahat ng taong imortal na naninirahan dito ay may kakayahan na gumawa ng ilusyon.

Agad akong nagbaba ng tingin nang may humila sa aking damit. Nakita ko naman ang isang batang babae na madungis. Nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot. Naawa naman ako dito kaya lumuhod ako para pantayan siya.

"Hi little girl, saan mga magulang mo?" masuyong tanong ko sa kanya. Umiling-iling naman siya kaya nangunot ang aking noo.

"May kamag-anak kaba?" nag-alalang tanong ko ulit.

"Wala po" mahinang sabi niya bago siya yumuko. Napakagat nalang ako ng iibang labi dahil sa awa. Kung ganun, wala na itong mauuwian.

"Wala kaba talagang kakilala?" mahinang tanong ko at umiling-iling na naman siya. Nako, anong gagawin ko? Di naman pwedeng isama ko siya sa misyon.

"Anong pangalan mo?" tanong ko.

"Hazel po" magalang niyang tugon.

"Ahmm pwede ko po ba kayong maging Mama?" mahinang dugtong niya at ramdam ko ang kanyang hiya. Napaawang ang bibig ko doon. Ako? Magiging Ina niya? Ngunit wala namang mawawala sa akin kung pagbigyan ko ang kahilingan niya.

"Ah-eh wag nalang_" magsasalita pa sana siya ay agad ko naman iyung pinutol.

"Sige, simula ngayon ako na ang iyung Mama" pinilit kong ngumiti para ipahiwatig sa kanya na totoo ang sinabi ko. Iwan ko ba, di ko talaga magawa ang ngumiti ng totoo.

"Totoo?!" nagliwanag naman ang kanyang mukha at sumilay sa kanyang mga labi ang galak. Tumango naman ako at dinakma naman niya ako ng yakap. Niyakap ko ito pabalik dahil parang may kung ano sa dibdib ko. Parang may humaplos doon. Lumipas ang ilang segundo ay kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at nakangiti niya akong hinarap.

"At dahil may Mama na ako, maghahanap na naman ako ng magiging Papa ko" natutuwang niyang sabi at papalag na sana ako nang agad niya akong hinila. Ang lakas naman ng batang ito para matangay ako.

"Hazel, di naman ata kaylangan ng Papa pa diba?" masuyong tanong ko habang hila hila parin niya ako. Napakagat ako sa labi dahil hindi ako nito kinibo. Huminto siya kaya napahinto narin ako.

"Pssst!" nangunot naman ang aking noo nang sumitsit siya habang nakatingala. Dahan dahan akong nag-angat ng tingin at unang nakita ko ang nakatalikod na lalaki. Nakaharap ito sa patay na gubat. Napalunok ako dahil sa kulay nitong buhok.

Agad akong umiling-iling at naramdaman kong kusang bumilis ang tibok ng puso ko. Pasimple kong hinila ang kamay ni Hazel ngunit di ito nagpaawat, sa halip ay hinila nito ang damit ng kaharap namin ngayon. Halos dumugo ang mga labi ko dahil sa aking pagkagat. Kinakabahan ako lalo na't unti unti itong humarap. Ano ba itong napasok ko?

"What?" ilang ulit akong napalunok dahil sa tono ng kanyang boses na parang mas malamig pa sa yelo. Dahan dahan ko itong tiningnan sa mukha at nakasalubong ko naman ang walang emosyon niyang mga mata.