Impius Academy 2: The Truism (Completed)

Chapter ♥ 20

Blaire POV

Agad akong napalingon sa kaliwa at nakita ko ang mga lalaking kaibigan ko na may dalang mga platong may takip. Papalapit sila samin ni Four na may ngiti sa mga labi. Ang mga babae naman ay nakatayo lang sa unahan na may hawak na mga letrang I LOVE YOU at may mga lights din sa bawat gilid nito.

Napangiti ako sa aking isipan, ang ganda ng samahan nila. Kahit napakalamig ni Four sa kanila ay sinusuportahan parin nila ito. Dahil ang totoong magkakaibigan ay nagsusuportahan sa isa't isa. 

Di ko akalaing ganito ang klaseng panliligaw ang mararanasan ko. Siguro nga'y normal lang ito sa kanila dahil di ko naman alam kung papaano manligaw ang mga lalaki.

Nilapag nila ang mga plato sa lamesa at agad nila itong binuksan. Tumambad samin ang klase-klaseng putahe. Para akong nagugutom dahil sa murshroom na kaharap ko ngayon. May adodong karne, hotdog, isda at mga prutas din.

Umalis naman kaagad sila at napatingin naman ako kay Four. Nakasalubong ko naman ang malagkit niyang titig kaya nagbaba ako ng tingin dahil nakaramdam ako ng pagkailang.

May sumagi naman sa isip ko kaya matapang kung sinalubong muli ang mga mata niya.

"Bakit dito pa?" takang tanong ko. Marami namang lugar ang pwede ngunit bakit dito pa? Napakamot naman siya sa batok kaya tumaas nalang ang isa kong kilay.

"Si Scarllet ay may pasimuno Threes, wala din naman akong ideya. So, I decided to ask for help to them" napakagat pa siya sa mga labi niya habang sinabi ang mga salitang iyun kaya napalunok nalang ako. Bakit ang sarap naman kasi niyang tingnan, dagdagan pa ng mapupula niyang mga labi na parang pinaglihi ng mansanas.

"Let's eat" nabalik ako sa reyalidad at agad tumango. Nakita ko naman ang kanyang ngiti habang kagat parin ang labi at umiling-iling pa ito kaya nakaramdam naman ako ng hiya. Siguro'y nahahalata niya ang pagtitig ko sa mga labi niya. Nakakahiya.

Nagsimula kaming kumain at naging tahimik lang ako.

"Can I ask?" agad akong napabaling ng tingin sa kanya.

"Oo, ano iyun?" balik kong tanong.

"Where are your parents? Di naman pwedeng hindi ko sila makilala" napalunok ako sa sanabi niya. Bakit niya pa tinanong iyun?

"Ahmm" napakagat ako ng iibang labi at nakatuon lang din ang atensyon niya sakin.

"Ahm, nagkamuwang ako ng walang mga magulang. At si auntie lang ang nagaalaga sakin hanggang sa paglaki ko, di ko na din tinatanong kung saan sila dahil alam kung di niya sasagutin ang aking katanungan" nalulungkot kong salaysay. Siguro'y tamang sinabi ko ang katutuhanang ito, ngunit may mga bagay parin na dapat kong itago. Katulad ng mga natutuklasan ko saking sarili. 

Dumaan naman sa kanyang mga mata ang awa kaya ngumiti nalang ako para ipakita sa kanya na okay lang ako.

"I'm sorry" nangunot naman ang noo ko.

"Para saan?" taka kong tanong.

"Dahil naitanong ko, and I feel sorry that you haven't yet meet your parents even just once in your life" taos niyang sabi sakin kaya napangiti nalang ako. Naging okay naman ako kahit hindi ko sila nakakasama at nakikita.

"Okay lang, wag kang mag-sorry dahil wala ka namang kasalanan" kalmadong sabi ko sa kanya. Tumango naman siya bago ngumiti.

Nagpatuloy kami sa pagkain hanggang sa natapos.

Sinuot namin muli ang mga kapa namin at lumitaw naman sa aming harapin silang Scarllet.

"Kumusta? Napasagot naba? Yieee" panunukso ni Aubrey samin. Sinipatan ko naman siya pero ayaw parin itong magpatinag at ngumiti parin ng nakaloloko.