Kalbimdeki Yabancı ( Mazinin Gölgesi-2)

21. Bölün 2. Kısım Sıcak Bir Yuva

Merhabalarrr :)

Söz verdiğim gibi bölümler art arda atıyorum. Sizden de bol bol yorum isteyebilir miyim :)

Bölüm Şarkısı : Zerrin Özer O Yaz

Keyifli Okumalar :)

***

Soğuk bir hastane odasında gözlerini  açan genç kız ilk olarak kolundaki serumu fark etti. Kaşlarını çatıp neler olduğunu hatırlamaya çalıştı bir süre. Son yaşadıkları aklına geldiğinde huzursuzca başını bir oraya bir buraya çevirdi. "Hayır... Hayır..." Gözlerinden yaşlar gelirken neden ölmediğini soruyordu. Kahretsin kim kendini neden kurtarmıştı? Yaşamak istemiyordu ki o. Ölmek istiyordu. Umut'un değilde iğrenç bir adamın kadını olmaktansa ölmeyi yeğlerdi. Hıçkırıkları odayı doldururken Umut gözlerini açtığında hızla ayağa kalkıp yatağa oturdu. Elini genç kızın yüzünde gezdirirken "Neşe'm," dedi yumuşacık sesiyle. "Geçti... Geçti ben yanındayım sevgilim."

Onu sesini duyan Neşe gözlerini açtığında gördüklerinin rüya olmamasını diliyordu. Umut gerçekten yanında mıydı yoksa hayal mi görüyordu? "Umut... Burada mısın gerçekten?" Cılız sesi yorgunluğunu, çaresizliğini yansıtıyordu.

"Buradayım yanındayım Neşe'm."

Genç kızın yüzünü okşamaya devam ediyordu delikanlı. "Neden?... Neden yaptın bunu? Neden canına kıymaya çalıştın?"

Neşe'nin gözyaşları akmaya devam ederken zorlukla doğrulup bakmaya doyamadığı ela gözlerin içine baktı. "Abim... Abim... Beni iğrenç bir pisliğin tekine satmış. Ben dayananam Umut. Nikah tarihi belirlenmiş bile. Ben... Ben sensiz yaşayamam ki... Sen olmadan ben nefes bile alamam. Benim tek erkeğim sensin. Benim yüreğimin tek sahibi sensin. Ben yapamam... Başka bir adamın karısı olamam. Sensiz yaşamaktansa ölürüm daha iyi..."Umut onun dudaklarına parmaklarına koyarak susmasını sağladı.

"Sakın... Sakın bir daha bunu söyleme. Sen olmasan ben ne yaparım Neşe? Sana bir şey olsaydı ben nasıl yaşardım? Nasıl nefes alırdım? Beni hiç mi düşünmüyorsun?"

Umut onun yüzünden akan bir damla yaşı sildiğinde genç kız onun boynuna kollarına dolayıp başını göğsüne yasladı. Hıçkıra hıçkıra ağlarken saçlarında şefkatli eller geziyordu. "Ya ben... Ben nasıl dayanırım sensizliğe?"

Neşe'nin yüzünü avuçlarının arasına aldı Umut. Alnına ufak bir öpücük kondurduğunda gözlerindeki ıslaklığı sildi. Masum yüzünü şefkatle okşuyordu. Saatler önce yaşadığı korkuyu bir kendi bilirdi. Eda, Neşe'nin komşusu aynı zamanda arkadaşı kendini arayıp Neşe'nin intihar ettiğini söyleyince çıldırmıştı adeta. Evden nasıl çıktığını bile bilmiyordu. Serdar'la karşılaşmıştı onunla kavgaya girişecekti ki polisler onu karakola götürmüşlerdi. Umut ise hastanede kalıp Neşe'ye bir şey olmaması için yalvarmıştı Allah'a. Babasından sonra onu kaybetmeye dayanamazdı. Şimdi ise o başka bir adamla evleneceğini söylüyordu. Hayır buna izin veremezdi. Onun o adamla evlenip cehennem hayatı yaşamasına göz yumamazdı. Diğer yarısını kaybetmeye dayanamazdı.

"Neşe.... Neşe'm.... Ağlama...Ağlama canımın parçası. Senin bir damla yaşına dayanamam."

"Canım yanıyor Umut... Canım çok yanıyor senden ayrı yaşayamam... Yaşayamam." Tekrardan sımsıkı sarıldı Neşe, Umut'a. Onun kollarına sığınıyordu. Çünkü biliyordu kahramanı kendini her şeyden korurudu. Bir yol bulur razı olmazdı evlenmesine. Umut ona kollarını doladığında gözlerini kapadı. Sevdiğinin kokusunu içine çekerken aklına tek bir yol geliyordu. Eğer Neşe isterse neden olmasındı ki? Belki henüz yaşları küçüktü ancak başka yolu da yoktu. Genç kızın yüzünü bir kez daha avuçlarının arasına aldı. Mavi gözlerine aşkla bakarken "evlenelim," dedi bir dakika bile düşünmeden. "Eğer sen de istersen evlenelim Neşe. O zaman seni benden kimse alamaz."