Kalbimdeki Yabancı ( Mazinin Gölgesi-2)

27. Bölüm İki Yabancı

Herkese merhaba ben geldimmm :)

Acıyan gözlerimle sizlere bölüm yazdım bol bol yorum bekliyorum :D

Medya : Gizem

Bölüm şarkısı : Peppina Mademoiselle Noir

Hayat'ı anlatıyor kesinlike bir dinlerseniz sevinirim.

Ve tylndbk Bu papatya çayı senin için🍵❤

Keyifli Okumalar :)

***
Ne gücüm kaldı ne inancım
Yaktım bütün gemileri
Özgür bıraktım yaşları
Savurdum etrafa sönmüş umutların küllerini
Cam misali paramparça olmuş hayalleri bir kenara fırlatıp attım
Ne varsa içimde güzele dair yok ettim
Ben beni ararken tükettim

Petek Ayla Sevinç

***

"Küçük kız... Küçük kız söyle bize neredeydin... Dün gece bekledik oynamaya gelmedin..."

Kış geldiğini fırtınayla belli etse de Itır kapalı havaya inat cıvıl cıvıldı bu sabah. Öyle ki tezgahın üzerinde oturmuş bir şekilde babasına kahvaltı için yardım ederken bir yandan da ellerini çırpıp çocuksu bir heyecanla şarkı söylüyordu. Umut ise hem kahvaltıyı hazırlıyor hem de eşlik ediyordu onun tatlı sesine. Krebi hazırlarken kızıyla aynı anda söyledi şarkı sözlerini.

"Sormayın halimi ah bir bilseniz çok üzüntü duyar ağlardınız siz..."

Umut sustuğunda Itır devam ediyordu ki babasının uzattığı kaşığı görünce o da bıraktı şarkı söylemeyi.

"Şimdi sen bu kaseyi karıştır ben de peynirleri kızartayım güzelim."

Küçük kız onu başıyla onayladığında kaşığı alıp kaseye daldırdı. Genç adam da ocağa yönelip peynirleri tavaya koyduğunda gülümseyerek sordu sorusunu.

"Prensesim bu sabah neyli istersin sütünü?"

"Muzlu," dedi Itır gülümseyerek. En çok bu şekilde seviyordu sütü.

"Peki o zaman peynirleri ve krepleri kızartıyorum sonra da hemen sütünüzü hazırlıyorum prensesim."

Bir kez daha masumca gülümsedi Itır babasıyla birlikte kahvaltı hazırlamak o kadar eğlenceliydi ki. Krebi karıştırırken yeniden seslendi Umut'a.

"Anneme de muzlu süt yapalım baba çok sever."

Gülen dudakları aniden solduğunda derin bir nefes aldı Umut. Dün gece olanlar bir kez daha aklına gelince candı yandı. Kırgındı... Bu sefer gerçekten kırgındı fakat bu kırgınlığı Hayat'ın kendini reddetmesinden dolayı değildi. O kendiyle birlikte olmak istemiyorsa buna saygı duyardı elbette. Kırgınlığı karısının aralarındaki evliliği basit, sahte bir imzadan ibaret gördüğü içindi. Oysa onunla çok şey paylaştığını düşünmüştü ancak yanılmıştı. Hayat için bu evlilik sahte bir imzadan başka bir şey değildi ve bunun hiç değişmeyeceğini dün gece çok net bir şekilde anlamıştı.

"Baba"

Kızının sesini duyunca kendini toparlamaya, neşeli sesiyle konuşmaya çalıştı genç adam."Söyle meleğim."

"Anneme de muzlu süt yapacağız değil mi?"

Kızaran peynirleri tabağa alıp ocağı kapattı Umut ve gülümseyerek döndü kızına. Itır'ı kucağına aldığında başına ufak bir öpücük kondurdu. "Yaparız tabii."