Kalbimdeki Yabancı ( Mazinin Gölgesi-2)

34. Bölüm 3. Kısım Doğum

Herkese merhaba ben geldim :)

Medya : Melih

Bölüm Şarkısı: Gripin Arkadaş

Keyifli Okumalar :)

***

Bir kadının kaderi sevdiği adamın ihanetiyle sevmediği adamın sadakati arasında çizilir.

Tolstoy

***

Kader anı denen bazı anlar vardı hayatta, işte o zaman değişirdi insanın kaderi ya da yeni baştan yazılırdı yazgısı. Melih'in de kaderi Ömür'ü gördüğünde değişmişti. O masum kızı ilk gördüğü an çarpılmıştı Melih. Aklı, başından uçup gitmiş, yüreği, ruhu, bütün benliği hiç bilmediği, tatmadığı bir duyguyla dolup taşmıştı. Ömür ismi bir nakış gibi işlenmişti kalbine. Nasıl da güzel nasıl da saftı yatakta uzanan peri kızı. Evet o, masallar diyarından, kafdağının arkasından ansızın çıkıp gelen bir peri kızıydı, yoksa böylesine efsunlanmış gibi hissetmezdi Melih kendini.

Delikanlı, hayran hayran Ömür'e bakmaya devam ederken Nil arkadaşıyla ilgileniyordu. Ateşler içinde yanıyordu Ömür, aynı zamanda ter damlaları yanaklarını ıslatmıştı ve bir şeyler sayıklıyordu. Sevinse mi üzülse mi bilemiyordu Nil fakat bir şey yapması gerekiyordu. O, arkadaşıyla ilgilenirken Melih bir türlü gözlerini alamıyordu yatakta uzanan kızdan fakat Nil'in sözlerini duyunca kendini toparlayabildi.

"Cayır cayır yanıyor bu kız Melih!"

Hızla adımladığında bir saniye bile tereddüt etmeden Ömür'ü kucakladı Melih. Nil'in gözlerine bakarken "hastaneye," dedi. "Hastaneye götürelim."

Başını sallamakla yetindi Nil ve Melih'i takip etti. Hızlıca evden çıkıp taksiye bindiler. Ömür'ü, Nil'in yanına yatırıp ön tarafa oturmuştu Melih. Şoföre bakarken telaşla "en yakın hastaneye," dedi. Fakat Nil buna itiraz etti.

"Hayır Cerrahpaşa hastanesine."

Henüz reşit değildi Ömür bu yüzden hastane görevlileri Ömür'ün ailesini aramakta ısrar edeceklerdi ki Nil ne olduğunu öğrenmeden onun ailesine haber verme taraftarı değildi. Cerrahpaşa'da okuduğu için o hastanede hocaları vardı ve bu yüzden işi biraz daha kolay olurdu.

"Nil oraya gitmemiz yarım saati bulur..."

"Olsun orası daha güvenli."

Melih sıkıntıyla nefes alsada itiraz etmedi gerçekten şu an tartışacak vakit yoktu. Bu yüzden de Cerrahpaşa hastanesinde karar kılındı. Kırk dakika süren bir yolculuğun ardından hastaneye vardıklarında Ömür hızla acile alındı tabii bu sırada diğer ikiliye çeşitli sorular soruldu. Nil ise hepsini bir şekilde geçiştirdi. Kimseyle uğraşacak hali yoktu, şu an tek isteği Ömür'ün iyi olduğunu duymaktı. Bulduğu yere oturduğunda dirseklerini dizlerine dayayıp ellerini birleştirip alnına yasladı. Gözlerini kapadığında yorgunlukla nefesler alıp verdi.

Melih ise genç kızın karşısındaki duvara yaslanmış bir vaziyette iken gözlerini acilden bir an olsun çekmiyordu. Ömür'ün durumunu, Nil'in anlattığı kadarıyla biliyordu. Sevgilisi ile kaçtığını fakat bildiği başka bir şey yoktu. Lâkin aklına gelen mantıklı bir fikir vardı.

"Ailesini aramalıyız."

Başını kaldırıp Melih'e baktı Nil. Hayır Ömür'le konuşmadan bunu yapamazdı. "Ne olduğunu bilmiyorum Melih ve bilmeden de arayamam."