Bir uçurum
Bir ölüm
Bir intihar
Bir oyun
Ve
İki Yabancı...
Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri,
Verilen kayıplar, solup giden hayatlar,
Örülen kader ağları, birleşen yollar.
Yaralı yürekler,
Kırık kalpler,
Dostlar ve aşklar,
İhanetler, pişmanl...
"Umut gerçekten buna gerek yok sonuçta bu gerçek bir evlilik olmayacak ki."
"Evet olabilir ama en azından bir nikah elbisesi giymek istemez misin?"
"Sadece beyaz bir elbise giysem de olur hatta normal bir elbisede."
"Hayat insanlar bizi gerçekten evleneceğimizi sanacak biraz buna uygun davranmamız gerekmez mi?"
"Hangi insanlar?" diye sordu genç kadın. Nikah sadece ikisinin arasında olmayacak mıydı?
"Birkaç arkadaşım var onları çağırdım."
"Ne yaptın ne yaptın? Hani bu sadece ikimizin arasında olacaktı?"
"Sen Melih'le, Nil'i çağırıyorsan ben de onları çağırabilirim değil mi?"
"Tamam Umut Bey istediğiniz gibi olsun," diyerek başını pencereye çevirdi ve öfkesini kontrol edebilmek adına birkaç kez derin derin nefes aldı.
Dün Umut'la enine boyuna her şeyi konuşmuştu ve evlilik kararı almışlardı. Tabi Hayat, Umut'u bir güzel sorguya çekmişti. Ne iş yaptığını kaç yaşında olduğunu ve daha bir çok şeyi öğrenmişti. Otuz yaşındaydı genç adam aynı zamanda iyi bir şirkette mimar olarak çalışıyordu. Fakat bunlar yetmezdi daha fazlası olduğuna emindi ve zamanı geldiğinde hepsini öğrenecekti.
Dakikalar sessizlik içinde akıp gittiğinde bir mağazanın önünde durduklarında arabadan indiler. Görevli hemen onların yanına geldiğinde "hoş geldiniz efendim," diyerek gülümsedi. "Nasıl yardımcı olabilirim?"
Umut "biz nikah elbisesi bakacaktık," dediğinde Hayat ona tuhaf tuhaf baktı. Gerçekten evleniyorlarmış gibi davranıyordu. Neden bu işe bu kadar hevesli olduğunu da hiç anlamıyordu.
"Olabildiğince sade olsun lütfen."
Genç kadının sözü üzerine "şu modellere bakalım," diyerek mağazanın içinde ilerledi Didem.
Onlarca çeşit arasından bulabildiği en sade elbiseleri Hayat'a gösterirken Hayat hiçbirini beğenmiyor, hepsine bir kusur buluyordu. Aslında elbiseleri beğenmemesinin nedeni giymek istememesiydi. Hayatında sadece bir kez gelinlik giymeyi hayal etmişti hatta hiç olmadığı kadar istemişti fakat olmamıştı. O gelinlik hayalleri kurarken kader ona öyle bir darbesini vurmuştu ki canı hiç olmadığı kadar yanmıştı. Bütün bu acılarla nasıl baş ettiğini kendi de bilmiyordu. Belki de Itır için bu kadar güçlü olabilmişti. O olmasa ne yapardı hiç bilmiyordu. Kızı onun hayata tutunmasını sağlamıştı.
