Tears Of An Angel ♡.

𖥸Part 48𖥸

چهره ی هوایسانگ بدون نشون دادن ذره ای نگرانی از اینکه به جز خودشون، نفر سومی هم شاهد مکالمه اشون بوده و شنیده بود، اروم بود.

هوایسانگ با این موضوع که حین صحبت با جینگ یی دیده شده مشکلی نداشت. در واقع چیزی که هوایسانگ انتظار نداشت، دیدن یکی از یشم های گوسو، اون هم با چنین اعترافی، بود.

با وجود اینکه میتونست صداقت و اطمینان رو توی چهره ی فرد مقابلش ببینه، اما وزش اروم نسیم که با اعتراف فرشته رو به روش، تبدیل به باد تندی شده و مو و لباسشون رو به بازی میگرفت، نشون از جو متشنج و موقعیت به وجود اومده بینشون رو میداد.

جینگ یی به وضوح میتونست بگه که اون لحظه هوای بهاری گوسو یخ بست. سرما به استخون هاش نفوذ کرد و به خودش لرزید. پیش بینی موقعیت رو نداشت. اینکه وانگجی تا اون لحظه این ماجرا رو پنهون نگه داشته، نشون دهنده ی این بود که بنا به دلایلی علاقه نداره کسی از اتفاقات پیش اومده بین اون و ووشیان با خبر بشه.

برای چندمین بار با نگرانی از خودش پرسید: با لو رفتن این راز در مقابل هوایسانگ، چه اتفاقی برای استادش میوفتاد؟
باز هم خودش رو سرزنش کرد. باعث شده بود راز استادش برملا بشه و تو چنین موقعیتی قرار بگیره. اون خودش رو مقصر موقعیت پیش اومده میدونست.

صدای هوایسانگ رو شنید که با ارامش گفت:"درسته. هیچ کس نباید به خاطر اشتباهات یک نفر دیگه تنبیه شه. ولی مخفی کردن یک گناه، کم از شریک اون گناه کار بودن نداره."

گناه و گناهکار. برای شنیدن و مورد هدف قرار گرفتن، کلمات سنگینی بودن.

اون نه تنها گناه کار بود که حتی به خاطر خودخواهی، شاگردش رو هم به دردسر انداخته بود. شاگردی که تا اخرین لحظه باورش کرده بود و نمیخواست به استادش و تصمیماتی که میگیره شک کنه. جینگ یی کسی نبود که باید بخاطر این اتفاق سرزنش شه.

با خودش فکر کرد، اگر به جای اون و ووشیان، جینگ یی از فرشته و شیطان قانون شکن دیگه ای حمایت میکرد و بهشون باور داشت، باز هم به چنین نتیجه ای میرسید؟ یا درست مثل هوایسانگ، جینگ یی رو شریک گناه اون دو نفر حساب میکرد؟ این یه یاداوری ترسناک بود.

از جینگ یی دفاع کرد. در واقع باید اعتراف میکرد بیشتر از خودش و ووشیان دفاع میکرد:"جینگ یی تنها از قوانین پیروی کرد."

هوایسانگ متعجب شد. باورش نمیشد هانگوانگ جون همچین حرفی زده باشه. به گوش هاش باور نداشت:"کدوم قوانین از ورود مخفیانه یه شیطان دفاع میکنه؟"

وانگجی کلمه به کلمه، کلماتی که اون شب، جینگ یی به زبون اورده بود رو تکرار کرد:"از شایعه پراکنی و غیبت، شک بی مورد، قضاوت و تهمت نا به جا دوری کنید."

هوایسانگ تنها به وانگجی نگاه کرد. شک بی مورد، قضاوت و تهمت نا به جا. کلمات وانگجی طعنه امیز بودن.