~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kes artık şunu!"
Suvilla sert bir hamleyle kolundan tutulup geriye çekildiğini hissetti. Şaşkınlıkla kavislendi kaşları. Bu ne cüret, diye düşündü öfkeyle solurken. Gifrieth tam karşısındaydı ve o da öfkeden nasiplenmiş görünüyordu. Biçimli burnundaki delikler, her nefesinde genişleyip daralıyordu. Kızıl saç telleri ıslak tutamlar halinde alnına düşmüştü ve hararetten allaşan yanaklarıyla tam anlamıyla alevli bir koru andırıyordu. "Sana benimsin demiştim." Tehditkar bir tını gizliydi Suvilla'nın sesinde. "Şimdi parmaklarını kolumdan çek ve kiminle konuştuğunun farkına var." Haddini bil.
Gifrieth başını iki yana salladı. "Kiminle konuştuğumu inan bilmiyorum. Nesin sen? Lider olmaya çalışan zalim bir elf mi, yoksa geçmişinden kurtulamadığı için şımarıkça davranıp bencilce kararlar alan budala bir elf mi?" Yüzü iyice yaklaşmıştı Suvilla'ya; sertçe fısıldıyordu. "Gerçi her ikisini de yaşatıyorsun şüphesiz."
Suvilla yüzü gerilirken kolunu sertçe çekti ve eliyle Tenyela'yı işaret etti. "Canını yakmadım; ona sadece bir ders verdim. Kızıl saçlı birine düşkünken saçları da alev alsın istedim. En çok da haddini bilmesini istedim. Ben; Suvilla Eliisar... buranın lideriyim ve en ufak bir yalanı bile affetmeyeceğimi tüm Tearin halkı görmeli."
"Sadece zarar vererek lider olamazsın." Sıkıntıyla dolmuştu Gifrieth; hiç durmadan bir sağa bir sola adımlar atıyordu. "Daha yeni..." Tek kolunu yana açtı. "Onlarca canın ruhunu hırsız gibi çaldın. Kumyatağı çoğunlukla bakir topraklardan oluşur; orada yaşayanlar da oldukça izoledir. Diyar'a karışmazlar; kendi hallerinde yaşayıp giderler. Onlara bile zarar verdin."
"Zarar vermedim. Ben sadece onları sarsıp kendilerine getirdim. Yaklaşan savaşta hiçbir yerleşke tarafsız kalamaz. Bunu göremiyor musun? O kum yiyiciler bütün gün popolarının üstünde oturup gökyüzünü izleyip duruyorlar. Artık bir işe yaramak zorundalar; tıpış tıpış saflara dahil olacaklar."
Gifrieth ruhsuz bir kahkaha saldı havaya. "Ne yani; onlara yıkım götürmüşken senin tarafını mı tutacaklar. Dizekihaları düşün; gözdağı vermek isterken onları hepten kaybettin."
"Bu sefer farklı. Dediğin gibi Kumyatağı'nda yaşayan elfler fazla izole ve gerçek gücü görmelerini istedim. Bir canavarın sana zarar vermesini istemiyorsan o canavarın yanında yer alırsın. Bunu onlara bizzat öğrettim." Gözleri parlıyordu Suvilla'nın.
"Korkuyla kurmuş olduğun tahakküm... gün gelecek ayaklarına dolanacak." Gifrieth gökyüzüne bakıyordu ve o sırada; kale duvarlarındaki yosunları temizlemeyi bitirmiş olan iki Varhalm elfi Tenyela'nın iki yandan koluna girerek onu ayağa kaldırdılar.
Suvilla uzaklaşmalarını ima eden bir baş hareketi yaptı. Tenyela bir süre odasında kapalı kalacaktı. Onu bu topraklardan sürmeyi düşünmüştü Suvilla elbet ama daha sonrasında gözünün önünde olmasının daha doğru olacağına karar vermişti. Onlar uzaklaştığında Gifrieth'e döndü. "Sürekli beni eleştiriyorsun. Yönetim tarzım ve dönüştüğüm şey hoşuna gitmiyor ama yine de benim yanımdasın. Niye gitmiyorsun?"
