~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sessizlik içinde aldıkları yol Ekin'e oldukça uzun gelmişti. Minik balkonlardan görülen toprak platform fazla geniş görünmüyordu ama üzerinde adım atmaya başladıkları an zemin genişlemeye başlamıştı. Tıpkı evren gibi, diye düşündü Ekin. Yine de alanın sonsuza kadar genişlememesini diledi.
Yürüyorlardı.
Rulmahn Haii dinç adımlar atıyordu ve yaşlı görüntüsüne rağmen hiçbir yorgunluk belirtisi sergilemiyordu. Elfler daima hareketliydi; uykuya keyfi olarak ve daha dinç hissetmek için dalıyorlardı. Ekin henüz bir ziyafete dahil olmasa da festival stantlarında yüzlerce çeşit yiyecek görmüştü. Finrol elfleri yaşamı seviyordu ve neredeyse sonsuz olan hayat döngülerinde keyfi en uç noktalara taşıyorlardı.
İmrenilesi bir özellikti.
Yürümeye devam ettiler.
Onlar yürüdükçe toz zerreleri de önlerinde savrulup uzayan toprak alana konuyordu; platform da onlarla birlikte yürüyordu sanki. Cam bölmeye ise bir iki adım ancak yaklaşmışlardı. "Toprak alan uzaktan çok daha küçük görünüyordu," diyerek sitemini bir miktar da olsa belirtti Ekin.
"Lithlealı elflerimiz işini çok iyi yapmış öyleyse. Ben yıllardır bu kulede görev aldığım için genişlemeyi artık fark edemiyorum bile." Rulmahn ince dudaklarını kıvrımlaştırdı; büyük dişleri iyice görünür olmuştu. "Bir şeyin varlığına alıştığında onu görmen gittikçe zorlaşıyor. Biliyor musun, Henna konusunda da aynı durum olmuştu; varlığı daima benimleydi. Onunla konuşmasam da olurdu ama işte sonra gitti. Gittiğindeyse varlığı bende koca bir boşluk oluşturdu." Sonra başını hızla silkeledi. "Ah, ne çok saçmaladım. Kule görevlileri konuşmayı pek sevmez ama ben seviyorum işte. O yüzden böyle alakasız zamanlarda alakasız şeylerden bahsediyorum."
"Lithlealı elflerden bahsediyordun, ben en son orada takılı kaldım." Ekin birkaç adım daha attı ve tozlar önünde ileriye doğru yuvarlandı.
"Ah doğru ya genişleme büyüsünden bahsediyordum. Lithlealı elfler kulenin her bir köşesine büyürgen tılsımını yerleştirdi; itinayla. Bu tılsım, kullanılmadığında hava zerreciklerine karışan alanlar oluşturuyor. Şu an üzerinde yürüdüğümüz toprak platformun içinde sayamayacağım kadar çok kitap saklı. Her birinin nüshası bizzat biz görevliler tarafından yazıldı. Büyülü kalemler de kullandık inkar edemeyeceğim ama zorlu bir görev olduğunu kabul etmelisin. İşte bu büyürgen tılsımlar sayesinde genişleyen alanları depo olarak kullanıyoruz. Hem derli toplu bir görüntü sağlıyor hem de kıymetli eserlerimiz gözlerden uzak oluyor."
"Ama şu an bu alanı ben de genişletiyorum ve burayı kullanmış oluyorum. Yani tılsımlar harekete geçiyor," diye aklındakini dile getirdi Ekin. "Kıymetli eserleriniz evet ilk bakışta gözlerden uzak ama herhangi biri adım attığı an onlara kolayca ulaşabilir."
"Sen ulaşabildin mi?" Rulmahn'ın bilyeleri andıran siyah gözleri iyice kısıldı.
