RUH DÜĞÜMÜ (Sivri Kulak Günceleri-2)

Dost mu Düşman mı -Suvilla-

Tearin içindeki borular, eski hareketli ve renkli günlerini mumla aramaktaydı. Tourların kadim yerleşkesi derin bir ıssızlığa gömülmüştü sanki. Sivri yapıların arasında gezinen bir elf görmek her geçen gün zorlaşıyordu. Suvilla pelerinin tül başlığı esintiyle dalgalanırken evler arasında yürümeye devam etti.

Bugün büyük gündü. Plesunralar bugün çatlayacak ve kii'fa grupları belirlenen yerleşkelere doğru yola çıkacaktı. Bazılarına doğrudan yıkım gidecekti, bazı yerleşkelerse sadece kışkırtılacaktı. Ufak bir dürtme kimi türleri, saldırgan olanlarını, safı belirsiz bir şekilde savaşa sürüklerdi. Kardeşlerini yıpratacak her türlü şeye vardı Suvilla, bu durumun kendisine de zarar verecek olma ihtimalini ise zerre umursamıyordu.

"Daha önce hiç savaş gördünüz mü Prenses?" Henna'ydı bunu soran, yanında kalan belki de tek güvenilir kişi. Başka kimseye güvenmiyordu Suvilla, Gifrieth bile onu terk etmişti ama yakında... Yakında güveneceği yeni kişilerle ve Yiğit'le çevrelenecekti.

Dalgınca gülümsedi. "Hayır görmedim ama hissediyorum ve hisler en güvenilir kaynaklardır. Bana kii'faları onlar verdi ve kii'falar Diyar için oldukça yeni. Eski savaş zımbırtıları umurumda değil Henna, ben başlattığım yeni çağda kii'falarımın yeteneklerine güvenerek hareket edeceğim. Sessi ve Harata gibiler benim konuşan dilim olacak ve elbirliğiyle her bir yerleşkeyi dize getireceğiz."

"Aramir ve yoldaşlarının gittikleri her yere ejelf geni içeren faudkalardan bıraktığı duyumunu aldım. Yerleşkeler kolayca dize gelmeyecek. Karşılık verecekler." Henna her zamanki gibi beyazlara bürünmüştü, ruhani bir varlık gibi yanında süzülüyordu.

Suvilla alnında çizgiler belirirken kaşlarını kavislendirdi. "Canlı kii'falarımı unutuyorsun. Onlar için bir karşı iksirleri yok."

"Ama diğer kii'falara pek de benzemiyorlar. Cansız doku eklemesi yok, belki de hala normal elfler gibi öldürülebiliyorlardır." Henna elleri önünde birleşmiş, eteğine baskı yapar halde, sakince ilerliyordu. Asla Suvilla'ya bakmıyor, çevreye göz gezdirmiyordu. Bakışları yolun belli bir düzleminde sabit kalmıştı, sanki kafasında bir şeyler tartıyordu.

"Öyleyse bunu denemek lazım, kaleye döndüğümüzde canlı kii'falardan birini öldürmeye çalışın; normal yollarla."

"Emrederseniz Prenses."

Bir süre daha sessizlik içinde yürüdüler. Elflerin dolup taştığı Cam Göz sinek avlıyordu. Gohva'nın duvarlara çizmiş olduğu yapraklar kuvvetli rüzgarla savruluyordu. O yaprakları tek tek koparmalıydı belki de Suvilla, Gohva bir haindi ve onun izlerini Tearin'den silmek elzemdi. Yine de şu an savaş planları önceliğiydi ve üç beş yaprak, birkaç gün daha bekleyebilirdi. İçindeki şüphe kemirgeni ise daha fazla bekleyememişti. "Aklından neler geçiyor Henna? Bana anlatmadığın düşünceler seziyorum."

Henna kaşlarını hafifçe çattı, bunu nadiren yapardı. Konu derin olmalı, diye düşündü Suvilla. "Gifrieth'in gidişi beni endişelendiriyor." dedi Henna.

Suvilla afallayarak duraksadı. Aklından geçen konu başlıkları arasında bu, kesinlikle bulunmuyordu. "Niçin?" Başını hınçla Henna'ya doğru çevirdiği için tül başlık kayarak sırtına doğru düşmüştü. İçinde uyuklayan canavarın kıpırdadığını hissedebiliyordu. Tehlikeli sular... Gifrieth söz konusuyken Suvilla sağlıklı düşünemiyordu. Anneme benziyorum, diye düşündü korkuyla. Saplantılı bir aşk uğruna annem gibi delirmek kaderim olabilir mi? Başını inkar edercesine iki yana salladı. Bedeni inançla hareket ederse zihni de ona göre reaksiyon gösterirdi.

"Çünkü fazla sakinsiniz." dedi Hennali.

"Anlayamadım?" Suvilla sorgulayan bakışları eşliğinde Henna'ya biraz daha yaklaştı. Bu zeki elfe karşı hayranlık beslediği doğruydu ve bazı konularda kendisinden iyi olmasına rağmen onu hiç kıskanmamıştı. Bu durum tuhaftı, çünkü Suvilla kendisinden iyi hemcinslerini pek çekemezdi.

"Sakinsiniz." Şimdi Henna doğrudan Suvilla'nın gözlerinin içine bakıyordu. O gözlerde yargılama vardı ve çokça şefkat. Suvilla içinin titrediğini hissetti ve bir iki adım geri çekildi. Henna devam etti. "Gifrieth'in sizin için ne kadar önemli olduğunu biliyorum. Onun uğruna yaptıklarınız..." Başını iki yana salladı, tasvip etmediğini gösterir bir hareketti bu. "Ve o şimdi sizden kaçtı, hem de yalnız değildi. Bu durum karşısındaki tepkinizi korkuyla bekledim ama beni şaşırttınız. Gerçi artık daha da endişeliyim. Sakinliğiniz beni ürpertiyor, sanki bu... Bu fırtına öncesi sessizlik."

Suvilla burnunun ucunu kaşıyıp kaşlarını havalandırdı. "Ben bu topraklara hükmediyorum ve bir elf için dağılırsam bu beni aciz göstermez mi?"

"Ama anneniz..." Henna yutkundu.

"Ne olmuş anneme?" Canavar artık iyice kıpırdanmaya başlamıştı.

"O da aşk uğruna dağılmıştı. Ruhu, kişiliği paramparçaydı. Son zamanlarındaki hali sizce gerçekten de tanıdığınız kişi miydi?" Henna cüretkar bir şekilde Suvilla'nın ellerini tuttu. "Aynı kaderi paylaşmanızdan korkuyorum. Yoğun bir karanlığa sürükleniyorsun Suvi."

O an Suvilla Eliisar iki şey yaptı. İlki ellerini çekmek olmuşken ikincisi o ellerden biriyle Henna'ya hışımla tokat atmaktı. "Haddini bil. Annem sağlıklıydı ve onun arkasından bu şekilde konuşamazsın." Dediklerine kendisi dahi inanmıyordu ama kudretli kraliçenin adı bu kadar çirkin bir şekilde anılamazdı. Sinirden dudakları bile titriyordu. "Şimdi doğruca kaleye gidip, plesunrasından yeni çıkmış canlı bir kii'fayı öldürmeyi deniyorsun. Yanına aldığın yardımcılar zerre umurumda değil ama kaleye döndüğümde masamda detaylı bir rapor görmeyi bekliyor olacağım."

Gerginlik tüm hücrelerine işlerken yürümeye devam etti. Hedefinde Tearin'in en büyük d'harı vardı ve orada birazcık, Diyar ruhunu anlamaya çalışacaktı.